Waarom worden de nummers van de stroken nog opgenomen in albumuitgaves?

[cinco]

Voor interne referentie tijdens de ontwikkeling van het album, ok. Maar nu alles digitaal is, zijn er ook mogelijkheden om de strooknummering zo aan te brengen dat-ie kan verwijderd worden nadat het verhaal is afgewerkt. Er wordt vanaf dan door lezers of recensenten toch meestal naar pagina's verwezen in plaats van plaatnummers of strooknummers.

 

[cartoonesk]

Mij stoort het als ik een modern stripboek zonder zo'n nummering lees. Geen idee waarom.

[cinco]

Stel dat ze in de rechteronderhoek van films scène-markeringen zouden weergeven.

[cartoonesk]

Het is niet hetzelfde medium. Er zijn of waren ook tekenaars die iedere pagina van een doorlopend verhaal signeerden, bv. Bédu in Hugo. Dat zie je ook niet vaak meer. 

Wat nummering betreft, gebruik ik dat nog steeds om de volgorde van bv. halve pagina's ter publicatie duidelijk te maken. Ik vind dat een onderdeel van de strip.

[Peter Motte]

24 minuten geleden, cinco zei:

Voor interne referentie tijdens de ontwikkeling van het album, ok. Maar nu alles digitaal is, zijn er ook mogelijkheden om de strooknummering zo aan te brengen dat-ie kan verwijderd worden nadat het verhaal is afgewerkt.

 

Het kost hoe dan ook tijd. Digitaal misschien nog meer dan niet-digitaal: tipp-ex erover, opgelost. Maar het lijkt of niemand erom maalt.

Bovendien moeten ze bij het drukken er ook op letten dat pagina's of stroken niet op de verkeerde plaats belanden.

Zelf gebruik ik het vaak om te kijken hoe dik een album is. Dat blijkt niet altijd uit de paginanummers. Die kloppen bijna nooit, omdat het album bijna nooit op pagina 1 begint, en soms staan ze er gewoon niet.

[cartoonesk]

Ook kun je er in een komische strip grapjes mee maken, zoals Kiekeboe, die erover struikelt in Album 26, of zoals in deze strook :

 

[TDPB]

Teveel gedoe, Cinco.

[Yncke]

Voor mij: te veel werk en geen meerwaarde - de nummering is verwaarloosbaar in oppervlakte ten opzichte van de tekening.

[AHMO]

Ik heb een paar keer een stripalbum vorm gegeven.

Ik vond het zeer handig.

Je maakt dan minder snel een fout door bijvoorbeeld een pagina om te wisselen.

En dat heb je Indesign heel snel gemaakt.

Ook door een professionele vormgevers zoals Mark van Herpen.

Die een pagina van zijn eigen album vergat.

Buiten dat, als verzamelaar van originelen vind ik het ook heel erg handig.

Als je aan het onderhandelen ben, weet je exact over welke pagina je hebt.

 

[Blutch]

Mij stoort het niet. Het heeft zelfs een zekere ouderwetse charme. Maar ik ben dan ook ziekelijk nostalgisch.

[Theodoor]

Je kan er ook creatief mee aan de slag zoals uit onderstaande voorbeelden blijkt.