TDPB

Tja, Danny is ondertussen ook al 80. Ik blijf benieuwd naar de versie van Hardy.

je zal wel gelijk hebben, maar het probleem is dat, om één zo'n verhaallijn te lezen, je meestal een hele reeks boekwerken tot je moet nemen. Ik ben er bvb nog nooit toe gekomen om de hele Akira te lezen. Nausicaä viel nog mee. Dat heb ik me onlangs eens aangeschaft toen ik zag dat ze ergens goedkoop te krijgen waren, want dat waren ook weer meteen 7 delen. Dan is zo'n Asterix toch gemakkelijker: je moet maar één boekje kopen en je krijgt een mooi afgerond verhaal. De eerste manga's die ik las waren die van Masamune Shirow. Ghost in the shell, Appleseed en Orion. Dat was een zeer aangename leeservaring, ook wellicht omdat het iedere keer om op zich staande verhalen ging.

De reden van de aflassing is blijkbaar dat een heel hoop auteurs en standhouders hebben afgezegd.

Misschien niet wereldwijd/in vertalingen. Maar de reeks wordt nog steeds aangeboden alsof het een nieuwe reeks is (zie ook Peanuts en Popeye). Iemand zal wel in het oog houden dat de kerstafleveringen niet midden in de zomer gepubliceerd worden en dergelijke. Krantenredacties gaan zich niet bezig houden met het uitzoeken van de stroken die ze willen publiceren, die nemen gewoon over wat er hen aangeboden wordt.

Die evenementen gebonden albums, daar zullen ze wellicht iets voor betaald krijgen, dus dat is wel logisch. En een Sinterklaas-verhaal moet je inderdaad niet in de zomer uitbrengen (niet dat dat echt veel uitmaakt, want eens het in de winkels ligt gaan er sowieso velen zijn die dat later op het jaar gaan kopen en lezen).

Geen idee hoe het met hBvL zit, maar de Standaard publiceert al decennia Garfield en C&H. De enige strip die ze daarnaast nog publiceerden was S&W. En natuurlijk zijn dat dezelfde gags, dat zijn namelijk de gags van de dag zoals ze in alle kranten wereldwijd gepubliceerd worden.

Inderdaad

Voor een strip maakt dat toch allemaal niets uit. De meeste exemplaren worden weken of maanden na de release gekocht.

Op dat vlak ben ik niet meer helemaal mee, vrees ik. Amoras lijkt zich te bevinden op hetzelfde eiland waar Lost zich afspeelde.

Zo te zien wel

Ja, zoals gezegd zijn Les Charlots heel goed gestart. Les Bidasses en follies is echt wel een Franse klassieker (met verschillende vervolgfilms, ook met andere acteurs), maar hun films vallen of staan met de inventiviteit van hun scenaristen/regisseurs (een beetje zoals een zangeres als Donna Summer het moet hebben van haar producers). En Zidi trekt in zijn eerste vier films echt wel alle registers open. In deze scene van minder dan 1 minuten bvb zitten zes grappen (waarvan minstens drie goeie).

Hij stierf nochtans. Vreemd genoeg in een verhaal dat zich een paar decennia eerder afspeelde.

Dezelfde Jef die nog leefde toen Wiske en Sidonia daar arriveerde in het midden van de 20ste eeuw? Figuren in strips leven natuurlijk wel uitzonderlijk lang. Kijk maar naar Wiske. Die ziet er 70 jaar later nog altijd behoorlijk fris uit.

Dat leeftijdgedoe is altijd een probleem met langlopende verhaalreeksen die zich in het heden afspelen. Toen Agatha Christie op het eind van haar leven Poirot in het begin van de jaren '70 situeerde, beklaagde ze het zichzelf dat ze hem 60 jaar eerder al opvoerde als gepensioneerde politieinspecteur. Dat maakte hem ondertussen ongeveer 120 jaar oud.

Aangezien de graaf en Zwendel samen op school zaten kunnen we misschien stellen dat de graaf er gewoon heel oud uitziet voor zijn leeftijd. Misschien een of ander champignon-experiment dat verkeerd liep?

Ik hoop ( allez ja, ik weet bijna zeker ) dat die er meer aan overhouden, gezien de oplages van die albums.

ze kunnen de rest (terug) op de achtercover zetten.

Dat zal het idd geweest zijn.

Dat lang over een pagina kunnen doen is dan weer een gevolg van het uitgavebeleid dat in Franstalig europa gegroeid is: één of twee albums per jaar (want voorgepubliceerd aan een tempo van twee pagina's per week) én het feit dat de albums (en tijdschriften) genoeg verkochten om striptekenaars een paginaprijs te betalen waarvan ze heel goed konden leven. Decennia geleden kregen tekenaars bij Dupuis vlotjes 14.000 bfr (350 euro) per pagina. Dat was toen heel veel geld. Het eerste loon van mijn vader was 5000 bfr/maand. Om te vergelijken; als je tegenwoordig 350 per pagina verdient, ben je heel goed bezig.

Natuurlijk is het allemaal veel genuanceerder. Maar nuance heeft weinig zin in een zeer algemene vergelijking van de Amerikaanse, Aziatische en Europese strips.

Eindelijk dit album eens gelezen. En nu pas valt me op dat Palombië een samenvoeging is van Paraguay an Colombië. t is een leuk album, maar wat mij betreft mogen ze wel eens stoppen met Robbedoesuniversumalbums te maken met Nazi's op de achtergrond. Hoeveel zijn er zo ondertussen al? 10? 15? Doe eens iets met de jaren 70 of zo. En wat me nu net opvalt: dit album kreeg als ondertitel 'een avontuur van de Marsupilami'. Maar eigenlijk zou daar moeten staan 'een avontuur van een Marsupilami'. Want dit is dé Marsupilami niet. Net zoals het hoofdpersonages uit de Marsupilamireeks niet dé Marsupilami is. Of die uit het album van Frank. Of die uit Het nest van de Marsupilami (alhoewel dat wellicht dezelfde is als die uit de gelijknamige reeks).

Hij tekent nog altijd dagelijks cartoons met die personages.

Da's de versie van Rodier. Kan je ongetwijfeld ook wel ergens in het engels of frans vinden. Of zelfs in het Nederlands: Ze mochten de naam Hergé ook wel vermelden op die boeken.

Ha, ik vermoede al dat die 88 daarvan kwam. Is dat echt al zo oud? Tuurlijk lees ik regelmatig Amerikaanse strips. En zeker niet enkel superhelden comics.

Chat GPT is géén informatiebron. ChatGPT is een communicatiemiddel. Dat is net hetzelfde als met een mens praten. Je weet ook nooit zeker of wat iemand zegt correct is. En strips pretenderen ook niet een documentaire of wetenschappelijk artikel te zijn (er zijn specifieke uitzonderingen). De informatie daarin kan juist zijn, maar ze kan evengoed verzonnen zijn.