Kan teveel detail in de tekeningen de flow van het verhaal schaden?

[cinco]

Het is natuurlijk dubbel.

Een rijk gedetailleerde tekening nodigt uit om er lang bij te blijven hangen, maar dan loop je wel het risico om uit het ritme van het verhaal te raken.

 

[Tom MDP]

Ja.
Een te uitgebreide tekening kan zelfs het verhaal schaden.

Het verhaal is de inhoud, de tekeningen zijn de container waarin de inhoud wordt vervoerd.

Een enkele pluim vervoeren met een scheepscontainer is erger dan een bowling bal in een plastiek zakje proberen te dragen.

[esteban²]

Dat is zeker niet de (ongeschreven) regel en zeer afhankelijk van strip tot strip.

 

Wanneer ik bijvoorbeeld terugdenk aan Kiekeboeket 2.0, de herwerkte versie van album 35 van De Kiekeboes, werd daar de bal misgeslagen, imo.  De update bevatte veel meer details in de tekeningen en tal van toegevoegde personages en elementen op de achtergrond.  Soms zelfs kleine mini-grapjes tussendoor.  Die leiden alleen maar af van de hoofdzaak, namelijk de one-page-gag.  Al die details of extra gebeurtenissen voegden helemaal niets toe en maakten dat de pointe veel minder sterk over kwam, het toewerken naar de clue werd serieus afgezwakt door dat aan te vullen met van alles en nog wat.  Soms werd het opzet in die mate onderbroken door visuele dingen die er niet toe deden, dat de grap wegviel.  Less is absoluut more in zo'n geval.

 

Er zijn echter genoeg voorbeelden van strips waar detail een absolute meerwaarde is.  Waar dit het verhaal net versterkt of het leesritme, alsook de algemene sfeer, op een goede manier mee gaat bepalen.  De kunst is om daar een mooi evenwicht in te vinden.  Er zijn stripmakers die dat ongelooflijk goed kunnen.  Sommige verhalen worden dan ook voornamelijk door beeld verteld, anderen gebruiken flinke brokken tekst.  Dat speelt allemaal mee.

 

Het kán dus dat bijzonder veel detail niet op z'n plaats is, maar evengoed draagt het alleen maar bij in de uiterst positieve zin.

[sanderg]

Het ligt eraan op welke manier het is gegaan... In het geval van de vroegere Thorgal strips zitten de tekeningen vaak vol arceringen en zijn ze in hun algemeenheid erg gedetailleerd (die bijvoorbeeld De val van Brek Zarith). De mate van detail beïnvloedt mijns inziens echter allerminst de leesbaarheid.

 

Franka lees ik nu ook graag - daarbij zijn de tekeningen ook zeer gedetailleerd en dat komt de leesbaarheid mijns inziens ook niet nadelig uit (wel soms het ietwat warrige scenario...)

[Waldorf]

Een goede tekenaar let wel op de leesbaarheid van zijn tekeningen. In een plaatje dat de sfeer of de setting van een verhaal moet duiden zal meer detail zitten dan in een actiescene. Ik kan me niet meteen een verhaal voor de geest halen waarbij de tekeningen de leesbaarheid in de weg stonden. 

[Yncke]

Dat is toch de reden waarom ik niet door Hard Boiled geraak.

 

[Waldorf]

Hard Boiled gaat toch over de plaatjes, niet over het verhaal. Lang geleden dat ik die nog eens gelezen heb.

[Retardi]

3 uren geleden, Waldorf zei:

Hard Boiled gaat toch over de plaatjes, niet over het verhaal. Lang geleden dat ik die nog eens gelezen heb.

Hard Boiled gaat ook over het verhaal natuurlijk. Het was oorspronkelijk opgezet als een science fiction thriller. Alleen vond Frank Miller de tekeningen zo over de top dat hij het verhaal herschreef en er een komedie van maakte.

[cinco]

Een Guust van het prille begin en een Guust uit de latere periode.

 

Die vroege gag heeft een heel basic decor, maar hierdoor is-ie ook heel erg leesbaar.

 

Om de chaos die Guust veroorzaakt sterker te doen overkomen, ging Franquin steeds meer details in zijn tekeningen stoppen.

[hemweg]

 

Cocco Bill is een goed gevulde strip met veel kammen, salamiworsten en vissen.

Genoeg om naar te kijken, maar maakt het wel lastig om te lezen.

 

 

[cinco]

Hier zie je een voorbeeld van een achtergrond die halverwege onderbroken wordt om de personages visueel meer ademruimte te geven en sterker te accentueren. Hun primaire kleuren steken fel af tegen de aardkleuren van het decor en trekken daardoor de blik van de lezer.

 

[Peter Motte]

Op 26/5/2021 om 14:24, cinco zei:

Het is natuurlijk dubbel.

Een rijk gedetailleerde tekening nodigt uit om er lang bij te blijven hangen, maar dan loop je wel het risico om uit het ritme van het verhaal te raken.

 

 

Andreas doseerde dat. Als de tekening erg gedetailleerd was, was het ook de bedoeling dat je er blijft hangen.

[Lestat]

Ik heb dat vooral bij hommages. Dan kan ik zo hard naar knipoogjes in de tekeningen zoeken dat ik het hele verhaal wat uit het oog verlies.

[cinco]

27 minuten geleden, Lestat zei:

Ik heb dat vooral bij hommages. Dan kan ik zo hard naar knipoogjes in de tekeningen zoeken dat ik het hele verhaal wat uit het oog verlies.

 

Dan denk ik onmiddellijk aan die bewuste marktscène uit Piccolo in Veldgroen.