5 cent per grap: de snelle hap die Garfield heet

[cinco]

Als Calvin & Hobbes het ene uiterste is, dan is Garfield het andere uiterste.

Ik zie die Nederlandse uitgaves eigenlijk alleen maar bij de Boekenvoordeelwinkels liggen en dan heb je voor 3 euro een strip van 64 pagina's waarin 60 sunday comics van Garfield zijn opgenomen. (vandaar de 5 cent)

 

 

 

Nu, echt veel tekst ga je meestal niet vinden. Je bent snel door die pagina's heen.

Alles ziet er erg clean uit, vaak amper decor, heel basic gekadreerd... comic fast food zou ik het noemen.

Nu moet ik wel toegeven dat het design voor Garfield lightning in a bottle was.

Of je hem nu een ganse pagina apathisch laat staren of je geeft hem een mimiek die wisselt van het ene prentje op het andere, de gelaatsuitdrukkingen van Garfield versterken meestal de grap en laten hem vaak de scene stealer zijn.

 

Waar je bij zo een Garfield sunday comic wel regelmatig creativiteit kan vinden, is gek genoeg het titelkader dat soms erg stilistisch is uitgewerkt. Meermaals het visuele hoogtepunt van de pagina.

 

 

 

 

Er is echter één ding dat me ontzettend stoort en dat is de manier waarop de haren van Jon zijn getekend als ze overeind gaan staan. Zijn bruine krullerige kapsel wordt dan slechts een handvol stijve sprieten, iets wat heel onlogisch aanvoelt en gewoon bizar oogt.

[TDPB]

11 minuten geleden, cinco zei:

Er is echter één ding dat me ontzettend stoort en dat is de manier waarop de haren van Jon zijn getekend als ze overeind gaan staan. Zijn bruine krullerige kapsel wordt dan slechts een handvol stijve sprieten, iets wat heel onlogisch aanvoelt en gewoon bizar oogt.

 

Da's omdat de inkleurder vergeet daar een bruine kleur op te zetten.

 

Persoonlijk vind ik de benen van Garfield veel te mager getekend. Hij is zogezegd een héél dikke kater, maar dat is er amper aan te zien. In het begin was dat wel anders:

 

[TDPB]

Er bestaat nog een embryonale versie van Garfield:

 

zie ook

https://garfield.fandom.com/wiki/Jon,_1976_comic_strips

[Peter Motte]

Dikke katten zijn gewoonlijk gecastreerde katers. Om een of andere reden worden die erg dik.

Katten slapen overdag om het meer nachtdieren zijn. Om die reden zien ze dan ook erg goed.

M.a.w.: bijna alle grappen in Garfield zijn gebaseerd op karaktereigenschappen van katten die niet waar zijn.

[Blutch]

Ik was een tiener toen Garfield bekend begon te worden in Vlaanderen. Toen voelde het als iets heel nieuws en ik vond het wel cool (of wat voor woord we in die tijd ook gebruikten). Ik heb toen nog een paar van die Garfield-pockets gekocht. Gewoon in zwart-wit, en dus zonder kleurfouten.

[PaulK86]

Garfield is door Davis ontwikkeld als een slimme marketingtool. (Zijn leuke en informatieve artikelen over). Nooit bedoeld om grappig te zijn, maar vooral om geld te verdienen. Dat is gelukt.

[Waldorf]

Ik zou er niets van kopen, maar ik lees dagelijks de krant, en Garfield sla ik niet over. Al is het een constant recyclageproces van steeds weer dezelfde grappen.

[TDPB]

11 uren geleden, PaulK86 zei:

 Nooit bedoeld om grappig te zijn

Lichte overdrijving hier.

[linthout]

Ik vind Garfield dikwijls heel grappig.

[Tanuki]

15 uren geleden, linthout zei:

Ik vind Garfield dikwijls heel grappig.

 

Mee eens. Ik heb niets met Amerikaanse hero-comics, maar hun krantenstrips zijn dikwijls goed. Hägar, Garfield, Peanuts, ...

[Werner]

2 uren geleden, Tanuki zei:

 

Mee eens. Ik heb niets met Amerikaanse hero-comics, maar hun krantenstrips zijn dikwijls goed. Hägar, Garfield, Peanuts, ...

+1

[TDPB]

2 uren geleden, Tanuki zei:

 

Mee eens. Ik heb niets met Amerikaanse hero-comics, maar hun krantenstrips zijn dikwijls goed. Hägar, Garfield, Peanuts, ...

Jammer dat een strip als Zits nooit in Belgie is doorgebroken.

En gisteren zag ik een bundel van Dilbert staan. Waar is de tijd dat die strip hier (redelijk) populair was.