Jommeke

[Waldorf]

22 uren geleden, WILCO zei:

En deze uit album 10: De Straalvogel (herdruk in kleur van eind de jaren 1980)

 

Eind jaren '80 ging dat nog. In verslaggeving van de rassenrellen in LA in het begin van de jaren '90 werd het onzegbare nog gezegd op de openbare omroep. In 1996 was ik er aan de Ugent getuige van dat een student onder zijn voeten (nog lager dan de knoesels) kreeg toen hij het n-woord bezigde. Dat kon toen niet maar. 

[TDPB]

1 uur geleden, Waldorf zei:

 

Eind jaren '80 ging dat nog. In verslaggeving van de rassenrellen in LA in het begin van de jaren '90 werd het onzegbare nog gezegd op de openbare omroep. In 1996 was ik er aan de Ugent getuige van dat een student onder zijn voeten (nog lager dan de knoesels) kreeg toen hij het n-woord bezigde. Dat kon toen niet maar. 

Ik begrijp waarom men tegenwoordig het "n-woord" schrijft of zegt, maar net zoals met het Engelse "f-word" is dat behoorlijk hypocriet. Want men gebruikt het woord dan zogezegd niet, maar iedereen denkt er wel meteen het gewraakte woord bij.

[cinco]

Als ze hun vorm van representatie in de oude albums willen bijsturen, dan kunnen ze het gros van hun back-catalogue hertekenen.

 

[cinco]

Het heeft meer zin om duidelijk aan te geven welk jaar het album is gemaakt en dat het de maatschappelijke onhebbelijkheden van die periode weergeeft.

 

 

En de achterhaalde technologie van toen bevat.

 

 

 

 

 

[WILCO]

Deze pagina's zullen waarschijnlijk ook aangepast zijn in de herdruk.

[WILCO]

Zojuist, WILCO zei:

Deze pagina's zullen waarschijnlijk ook aangepast zijn in de herdruk.

 

[WILCO]

1 minuut geleden, WILCO zei:

 

Uit album 39: Lieve Choco

[TDPB]

1 uur terug, WILCO zei:

Uit album 39: Lieve Choco

Je herkent duidelijk de hand van Leo Loedts ( aka de man van de drie stipjes) in die televisiekijkende koppels.

[cinco]

18 minuten geleden, TDPB zei:

Je herkent duidelijk de hand van Leo Loedts ( aka de man van de drie stipjes) in die televisiekijkende koppels.

 

Wat zijn de drie stipjes?

 

edit: ah, de sproeten op het gezicht

 

[cinco]

Merk hoe die stippen achteraf bij herdrukken op de covers zijn weggewerkt.

 

 

 

 

[WILCO]

43 minuten geleden, TDPB zei:

Je herkent duidelijk de hand van Leo Loedts ( aka de man van de drie stipjes) in die televisiekijkende koppels.

Op basis van deze info kan je lijst aangepast worden: de gags in album 44 (De Jommekesklub) zijn dus hoogstwaarschijnlijk volledig of gedeeltelijk van de hand van Loedts.

[WILCO]

En in album 66 (De Vrolijke Bende) zijn de gags in 4-kleurendruk van Loedts.

 

Waarschijnlijk moppen uit de tijd dat Loedts er werkte die later alsnog uitgegeven zijn. 

[WILCO]

En de zwart-wit moppen in hetzelfde album zijn dan weer van Wouters.

[TDPB]

1 uur terug, cinco zei:

 

Wat zijn de drie stipjes?

 

edit: ah, de sproeten op het gezicht

 

Maar ook in de decors.

[TDPB]

41 minuten geleden, WILCO zei:

En in album 66 (De Vrolijke Bende) zijn de gags in 4-kleurendruk van Loedts.

 

Waarschijnlijk moppen uit de tijd dat Loedts er werkte die later alsnog uitgegeven zijn. 

Het is maar de vraag in welke mate die pagina's ten tijde van Loedts door Nys zelf in potlood werden uitgewerkt en waar de grens ligt tussen inkter/ medewerker/ tekenaar. In ieder geval is bovenstaande pagina niet door Nys getekend, want daarvoor wijkt de tekenstijl teveel af (dat ene prentje van de naaiende Miekes is wel heel goed gedaan).

 

[cinco]

6 minuten geleden, TDPB zei:

dat ene prentje van de naaiende Miekes is wel heel goed gedaan

 

 

Die gags waren altijd redelijk atypisch ten opzichte van de avonturenverhalen.

Jommeke haalde bijvoorbeeld kattekwaad uit terwijl hij in de lange verhalen het heiligste boontje ter wereld was.

 

 

 

 

[WILCO]

In vergelijking met de andere tekenaars van Jommeke is de tekenstijl van Edwin Wouters toch het meest geëvolueerd doorheen de jaren. 

 

Zijn debuut in album 36 (Neuzen bij de Vleet) waarin hij plots moest invallen toen Nys ziek was.

[WILCO]

Daarna volgen heel wat albums waaraan hij zijn medewerking heeft verleend, zoals hier in album 60 (Alarm in de Rode Baai). Opvallend is dat Jommeke er langerekter uitziet en een groter slungelgehalte heeft. 

[TDPB]

7 minuten geleden, WILCO zei:

In vergelijking met de andere tekenaars van Jommeke is de tekenstijl van Edwin Wouters toch het meest geëvolueerd doorheen de jaren. 

 

Zijn debuut in album 36 (Neuzen bij de Vleet) waarin hij plots moest invallen toen Nys ziek was.

Dat heeft ook te maken met het feit dat hij de enige tekenaar was die eigenlijk nooit in de Nys-studio heeft gewerkt. Wouters werkte op zijn eentje, thuis en moest het van in het begin zelf uitzoeken. Terwijl de andere tekenaars allemaal in de studio bij Nys werden opgeleid en ook allemaal begonnen als assistent (decors tekenen, inkten, langzaam vertrouwd worden met de stijl) moest Wouters van de ene dag op de andere een lopend verhaal overnemen zonder ooit iets van Jommeke getekend te hebben.

[WILCO]

 

Album 72 (Choco Ontvoerd) is dan vermoedelijk het eerste album dat Wouters volledig heeft geschreven en getekend (inderdaad niet in de studio, maar bij hem thuis en buiten zijn uren als lesgever). De expressieve poses en gezichtsuitdrukkingen die zijn tekenstijl kenmerken, komen in dit album al hier en daar voor, maar nog niet echt zo uitgesproken. 

[WILCO]

Vanaf album 100 tot aan zijn laatste albums (De Sneeuwmaker, Oost  West, thuis best en tante Kweetnie) is zijn tekenstijl nauwelijks nog veranderd. 

Typisch zijn die uitgesproken expressie en de molenwiekende ledematen. 

[WILCO]

Album 124 (Het Geheimzinnige Eiland)

[WILCO]

Album 167 (De appelvreters)

[WILCO]

Of hier in album 188 (De Vurige Inktvis)

[TDPB]

Ik was niet helemaal correct hierboven.

De eerste pagina's die Wouters tekende waren een zestal gags van de kapoentjes in 1965 (Wouters kende de reeks Jommeke toen zelfs niet), toen Nys eventjes op reis wou. Nadien tekende Nys die terug zelf. In juni '68 viel hij zwaar ziek en vroeg Het Volk aan Wouters of hij kon invallen. Dat was dus Neuzen bij de Vleet.

Daarna deed Nys weer alles  en ging Wouters terug lesgeven (zijn hoofdberoep). Maar vanaf 1970 vroeg Nys Wouters nu en dan om wat te helpen bij de verhalen. Wouters begon met decors tekenen bij albums 44, 46, 48, 54. Maar telkens enkel voor een paar pagina's. Daarna tekende hij ook wat bijfiguren uit. De Kristallen grot (nr 64) was het eerste album dat Wouters zelf uittekende, op scenario van Nys. En daarna begon Wouters aan een reeks zelfgeschreven en getekende albums.

En voor sommige van die albums tekende Karel Boumans de decors.

[WILCO]

20 minuten geleden, TDPB zei:

Ik was niet helemaal correct hierboven.

De eerste pagina's die Wouters tekende waren een zestal gags van de kapoentjes in 1965 (Wouters kende de reeks Jommeke toen zelfs niet), toen Nys eventjes op reis wou. Nadien tekende Nys die terug zelf. In juni '68 viel hij zwaar ziek en vroeg Het Volk aan Wouters of hij kon invallen. Dat was dus Neuzen bij de Vleet.

Daarna deed Nys weer alles  en ging Wouters terug lesgeven (zijn hoofdberoep). Maar vanaf 1970 vroeg Nys Wouters nu en dan om wat te helpen bij de verhalen. Wouters begon met decors tekenen bij albums 44, 46, 48, 54. Maar telkens enkel voor een paar pagina's. Daarna tekende hij ook wat bijfiguren uit. De Kristallen grot (nr 64) was het eerste album dat Wouters zelf uittekende, op scenario van Nys. En daarna begon Wouters aan een reeks zelfgeschreven en getekende albums.

En voor sommige van die albums tekende Karel Boumans de decors.

Bedankt voor deze interessante info! Dus is De Kristallen Grot het eerste volledige door Wouters getekende album en niet Choco ontvoerd. Opnieuw bijgeleerd. Bedankt.

[TDPB]

2 uren geleden, WILCO zei:

Bedankt voor deze interessante info! Dus is De Kristallen Grot het eerste volledige door Wouters getekende album en niet Choco ontvoerd. Opnieuw bijgeleerd. Bedankt.

Das toch wat hij me ooit zelf vertelde (zie ook BSM nr 200)

[cinco]

 

Slechts 1 plaats waar je met zo een getal kan eindigen.

 

 

Misschien wel het meest duistere album van de reeks.

 

 

[fantasiooo]

12 uren geleden, cinco zei:

 

Ook van Edwin Wouters 

[WILCO]

Inderdaad

[WILCO]

Je hebt zo van die prentjes die je altijd bijgebleven zijn. Zo ook dit prentje uit album 28 (De Samsons). Het moet zo'n 34 jaar geleden zijn toen ik dit voor het eerst zag en nog steeds blijft het bijzonder. Het heeft iets intiems en vertederend: Jommeke laat zijn haar knippen door Annemieke die hem bovendien zegt dat ze hem graag ziet. "Komaan Jommeke, grijp je kans!", dacht ik toen altijd. "En heb je helemaal niet door dat het nu het moment is om Annemieke 'binnen te doen' ", kwam toen ook altijd in me op. Een naïeve gedachte misschien, maar ik was toen ook maar 7 jaar en wist nog niet hoe complex de liefde wel kon zijn.

 

Het valt me moeilijk om te aanvaarden dat het me nu niet meer lukt om deze strips te lezen met dezelfde onbevangenheid als toen. Dat komt helaas nooit meer terug maar gelukkig blijven de herinneringen. 

[cinco]

Ik ga nooit naar zee, want ik wil niet riskeren dat ik een brief in een fles vind en vervolgens wekenlang op reddingsmissie moet gaan.

 

 

 

[WILCO]

Ik moet je teleurstellen, cinco. Ik woon al altijd aan de zee en heb als kind uren op het strand staan wachten op een fles die zou aanspoelen met een boodschap in die me een valabele reden zou geven om naar de Zuid- of Latijns- Amerikaanse jungle te trekken, op zoek naar verborgen schatten en tempels of verdwaalde ontdekkingsreizigers. Tevergeefs. In het begin van het 2e leerjaar, dat moet in 1988 geweest zijn, nadat ik de Verborgen Tempel en de Schildpaddenschat voor het eerst gelezen had, heb ik mijn rugzak gepakt, afscheid genomen van mijn buurmeisje, en ben ik te voet naar de haven van Zeebrugge vertrokken in de hoop daar als verstekeling op een schip te kunnen kruipen dat me naar Zuid-Amerika kon brengen. Oriëntatie is nooit mijn sterkste punt geweest, ook toen niet, waardoor ik amper enkele straten verder op mijn stappen ben moeten terugkeren. Ook het besef dat ik die avond de Snorkels op tv zou missen, speelde mee, althans zo herinner ik het mij toch. 

 

De droom om de Zuid-of Latijns-Amerikaanse jungle te zien, heb ik toen noodgedwongen moeten parkeren. 

 

Pas in 2004, net nadat ik afgestudeerd was, heb ik mijn rugzak opnieuw gepakt en heb ik legaal het vliegtuig genomen richting Latijns-Amerika. En deze keer konden de Snorkels me niet tegenhouden. In Palenque heb ik mijn verborgen tempel gezien en beklommen en op de heenvlucht hebben we heel lang boven het uitgestrekte oerwoud gevlogen, net als Jommeke in de Gouden Jaguar had gedaan. 

 

Missie geslaagd. De cirkel was rond. 

 

Dit om maar te zeggen dat de strips die je als kind verslonden hebt, ook een blijvende impact hebben op je latere leven en je onbewust hebben gevormd tot wie je nu geworden bent. 

 

[cinco]

body-horror in de Vlaamse jeugdstrip

 

 

 

 

 

 

 

[cinco]

Op 15/10/2022 om 16:01, WILCO zei:

 

Missie geslaagd. De cirkel was rond. 

 

 

@WILCO Misschien maakt die plausibiliteit als kind onbewust ook het verschil tussen Jommeke en Suske & Wiske.

 

Je zal nooit naar het verleden kunnen reizen met een teletijdmachine, maar je kan wel ooit met eigen ogen de Andes zien.

 

[WILCO]

#cinco

De drang om naar het verleden te reizen heb ik nooit gehad, ook niet als kind. Maar wel om er veel over te weten (ik ben afgestudeerd als historicus) en dat heb ik inderdaad dan weer voor een groot deel te danken aan Suske en Wiske, maar ook aan de Geuzen, Cori de scheepsjongen, Gilles de Geus, de Blauwbloezen, Bakelandt, enz.

 

En moest Eric Van Looy me vragen wat ik over de Andes weet, dan zou ik geen mal figuur slaan want het is dankzij het Macu Ancapa-tweeluik en ook door El Condor Pasa van Bessy Natuurcommando dat ik destijds geprikkeld geweest ben om daar meer over te weten te komen. 

 

Ik wil maar duidelijk maken dat een groot deel van je verworven kennis, je passies, interesses en hoe je in het leven staat, terug te brengen is naar de strips die je vroeger als kind gelezen hebt.

 

Nogmaals een pleidooi om op zo jong mogelijke leeftijd te beginnen met het lezen van strips, ook al zijn het "maar" kinderstrips. Wat je ervan opsteekt, is onbetaalbaar.

[cinco]

Het was altijd een opmerkelijke keuze om de moeder van Filiberke als antagoniste te portretteren in haar debuutalbum.

De reden voor het schrijven van dit verhaal verklaart echter veel:

 

Quote

45. De zeepkoning (1970) Jef Nys schreef in dit boek zijn echtscheidingsperikelen van zich af.

[cinco]

Dit doet denken aan het fysieke afzien dat Olijfje in de Popeye-tekenfilms regelmatig moest ondergaan.

Panlatten blijven nooit gespaard.

 

 

Goed om te weten dat stripdokters er nog altijd onorthodoxe methodes op nahouden.

[WILCO]

5 uren geleden, cinco zei:

Het was altijd een opmerkelijke keuze om de moeder van Filiberke als antagoniste te portretteren in haar debuutalbum.

De reden voor het schrijven van dit verhaal verklaart echter veel:

 

Interessante info. Vanwaar heb je dit gehaald? En wie moet Charlotte dan voorstellen: zijn ex-vrouw of zijn nieuwe vrouw? Aan de ene kant wordt Charlotte geportretteerd als een lastige vrouw met een overdreven dwangmatige poetsdrang, maar anderzijds ook als iemand met een zeer sterke wil die er voluit voor gaat om haar doel (Filiberke proper krijgen) te bereiken. Het is me niet duidelijk hoe ik dit moet interpreteren.

[cinco]

11 minuten geleden, WILCO zei:

Interessante info. Vanwaar heb je dit gehaald?

 

een artikel van 2009

 

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20091020_051