Strip Van De Dag

[De Hollander]

Konungar 1, 2, 3. Afgeronde reeks. Tekeningen: waanzinnig mooi!!! Genieten, genieten en genieten!!! Het verhaal begint heel goed, in deel 1 worden alle spelers goed geïntroduceerd, daarna worden er wel wat veel personages en ontwikkelingen opgevoerd, waardoor het verhaal nooit geen rustpunt krijgt. Het leest hierdoor in een hoog tempo maar hierdoor beklijft het allemaal niet heel goed. Beter had het geweest om het driedelige verhaal uit te smeren over 4 delen, de ingrediënten zijn daar boeiend genoeg voor! Al met al zeer genoten!!!

[Elvis]

Juarez , one-shot , Medusa :

 

Corentin Rouge bewijst hier nogmaals dat hij één van de grote talenten is die de laatste jaren is opgestaan.Zeer vloeiende tekenstijl , beetje als Boucq.

Het verhaal is goed , maar de 'metamorfose ' was toch ongeloofwaardig op het einde... (van een knipbeurt ben je niet onherkenbaar ,me dunkt )

[SPeeDy]

Blacksad 5: genoten van de tekeningen en het verhaal vond ik best goed. Misstaat zeker niet naast de vorige delen. ****

Even nagekeken en dit is de 5de Blacksad in 13 jaar. Zeer gezapig tempo dus, maar beter 5 goede strips dan 5 goede en 8 slechte in 13 jaar.

[De Hollander]

Millennium 1 en 2 naar het eerste boek van Stieg Larsson "Mannen die vrouwen haten". 

Ik vind het verhaal goed verteld en de tekeningen mooi, daarmee heb ik dus voldoende genoten. 

Wel twijfel ik over het verder kopen van de serie. Ik merkte namelijk dat ik tijdens het lezen toch de hele tijd met mijn hoofd bij de films zat en dat leest toch minder handig (vrij recent heb ik de films voor de tweede maal gezien, dus het zat ook nog redelijk goed in het geheugen). 

 

Antares 5, tja eigenlijk gebeurd er niet zoveel, Leo laat ons wachten op een deel 6 dat hopelijk een knaller gaat worden. Ervaring leert ondertussen wel dat de series van Leo eigenlijk nooit eindigen met een klapper en dat is best jammer want hiermee begint het concept wel een beetje te slijten! Dit zou wel eens mijn laatste reeks van Leo kunnen zijn.......

[Kool Thing]

Beste mop van het jaar. Na het lezen van het vehikel Terug naar Congo, las ik de folder van de voorjaarsaankondigingen van Balloon Books. Bij de nieuwe Herman stond er dat dit by far het beste scenario was van Yves H. Kijk, dat noem ik nu anticipatie op afbraakrecensies van Terug naar Congo!

[Olsimar]

Ik heb mezelf plechtig beloofd om niets meer te kopen waar de naam van Yves Huppen op staat 

[De Hollander]

Ik heb mezelf plechtig beloofd om niets meer te kopen waar de naam van Yves Huppen op staat 

Ik sluit mij daar helemaal bij aan, hoewel ik nog twijfel over Station 16, maar Terug naar Congo, daar geloofde ik bij voorbaat al niet in.

[Waldorf]

Bij Hermann wacht ik altijd de recensies af, maar op basis van het historisch kader (Kongo, de jaren '20) keek ik wel uit naar dit boek. Ik zal het dan toch maar laten liggen.

[Gast Natte aap]

texas cowboys - bonhomme en trondheim.

Leuk boekje. Het zit goed in elkaar en heeft wat absurde trekjes. De humor is zeer subtiel nergens een billenkletser, maar wel steeds plezant om te lezen. (behalve dan met de marshall en de overvallers in het steegje, dat was niet subtiel)

 

Op aanraden van de recensie op de ssz gekocht en ik heb het me niet beklaagd. Dus lees die recensie en koop dan dit stripboek

[Gast Kontiki]

en op een recensie van Terug naar Congo moet je bij ons niet wachten. Het is een slecht album. Het wordt wel door Hermann becommentarieerd.

[linthout]

en op een recensie van Terug naar Congo moet je bij ons niet wachten. Het is een slecht album. Het wordt wel door Hermann becommentarieerd.

En ik wil zo graag lezen WAAROM het een slecht album is.

Een recensie van een slecht album is meestal veel interessanter dan een recensie van een goed album.

Trouwens: wat is goed en wat is slecht? Dat is persoonlijk, hé Kontiki!

[Timhardt]

kurosagis corpse delivery service 8: uitstekend

yotsuba&! deel 12: dit is één van mijn favo mangareeksen van het ogenblik. over de dagelijkse belefenissen van een 4/5 jarig meisje. blijft onweerstaanbaar!

[Waldorf]

Gelezen: Come Prima - Alfred

Het liedje 'Come Prima' (Zoals voorheen) was een Italiaanse hit in 1958. De centrale vraag in dit boek, dat ook in 1958 speelt, is dan ook of alles weer kan worden zoals het vroeger was.

Na de dood van hun vader rijden twee Italiaanse broers vanuit Frankrijk naar hun geboorteplaats in Italië. Ze hebben elkaar in vijftien jaar niet gezien. Langzaam maar zeker komen we te weten hoe de breuk tussen de twee mannen er kwam. In spaarzame flash-backs toont Alfred flarden van hoe het vroeger was. Dit soort verhaal kan vlug ontsporen in schmaltz, maar de auteur vermijdt vakkundig alle valkuilen.

De tekeningen zijn eenvoudig en helder. Het Franse en Italiaanse platteland ziet er warm en gastvrij uit. Voor de flash-backs beperkt de tekenaar zich tot blauw en rood op een lichtgele achtergrond.

Zeer goed. Echt zeer, zeer goed. Materiaal voor Blloan.

[Kool Thing]

En ik wil zo graag lezen WAAROM het een slecht album is.

Een recensie van een slecht album is meestal veel interessanter dan een recensie van een goed album.

Trouwens: wat is goed en wat is slecht? Dat is persoonlijk, hé Kontiki!

 

Ik vond het album slecht omwille van de volgende redenen. SPOILER ALERTS

- het scenario :

     - balancerend tussen slapstick en echt avontuur. De hele opzet werkt niet. De dronkenman is meer een irritante sta-in-de-weg zonder karakteruitbouw, dan een running joke. ( Hermann pakt steeds uit met een lollige randfiguur - maar die draagt nooit het verhaal ). Die randfiguur lijkt me een poging te zijn om een soort Haddock te creëeren naast reporter Georget Remi (... heb je 'm... :-| ), maar die eendimensionaliteit werkt niet. Ook de 'Janssens' zijn niet duidelijk. Maak er dan een tweeling van ipv Laurel en Hardy. Soit, alle linken naar Kuifje in Afrika zijn te onduidelijk waardoor ze een slag in het water zijn.  

     - Clash tussen de twee reporters, is onvoldoende of niet uitgewerkt na een goede start. Het slot kan dit niet helpen.

     - grootste ergernis : de drive van het verhaal wordt niet verklaard terwijl er meer dan kans genoeg is.

     - Teveel deus-ex-machina's : de rode wagen die maar blijft rijden, de plotselinge verdeling van de buit en de even plotse hulpvaardigheid om de slechterik toch te blijven helpen, de koningin die plots er tussen komt,...

    

- Tekeningen waren meer dan goed. Hermann kan bij mij weinig misdoen, zeker als hij 'beestjes' tekent. De hele scene met het vliegtuig in die boom is wel enorm knullig.

[Gast Kontiki]

Een ultrakorte recensie dan, want op onze eigen site doen we geen moeite om strips die wij niet goed vinden te bespreken, het bespreken van andere albums kosten ons al tijd genoeg.

Het wil een komisch album, een thriller en een aanklacht tegen de situaties van toen tegelijk zijn, maar het faalt in elk van die ambities. En met de anatomische wanverhoudingen van Hermann (grote koppen op gedrongen lichamen) gaat het van kwaad naar erger. Het zou te maken hebben met zijn zicht, maar is er dan werkelijk niemand in zijn buurt (zijn zoon, zijn uitgever?) die hem durft te wijzen op deze fout?

[Elvis]

Die anatomische wanverhoudingen zijn een grote stoorfactor.Beter was dat Hermann zijn tempo zakt naar max. 1 album per jaar en daar meer dan zijn tijd voor neemt.

Nu is een fantastische tekenaar door ouderdomsperikelen en hoge werkdruk stilaan van zijn voetstuk aan het vallen.

[Martin Van K]

Een ultrakorte recensie dan, want op onze eigen site doen we geen moeite om strips die wij niet goed vinden te bespreken, het bespreken van andere albums kosten ons al tijd genoeg.

 

Als ik een album lees dat ik frustrerend slecht vond, heb ik net de neiging om dat ook in een recensie te gieten. Op één of andere manier wil je misschien andere stripliefhebbers 'waarschuwen'.

Ik begrijp de keuze van de stripspeciaalzaak om dit niet te gaan doen, maar vind het persoonlijk toch spijtig. Een mindere recensie hoeft niet persé negatief te zijn. En zoals linthout aangeeft blijft een recensie steeds een persoonlijke interpretatie.

Heel veel kranten, tijdschriften en blogs brengen zowel positieve als negatieve recensies. Dat is de kracht van journalistiek.

[Gast Kontiki]

Sorry hoor, na 14 jaar in ons bestaan en om het halfjaar i-den-tiek dezelfde dicussie, gaan we nog steeds niet veranderen van filosofie.

[Diogenes]

Sorry hoor, na 14 jaar in ons bestaan en om het halfjaar i-den-tiek dezelfde dicussie, gaan we nog steeds niet veranderen van filosofie.

 

Groot gelijk! Ik snap Martin's punt wel maar als je nu éénmaal een werkwijze hebt moet je die neit gaan aanpassen. Als ik over een stripalbum wil lopen kakken doe ik dat hier wel.

[Krimson]

Jommejajongens , moet ik hem nu kopen of niet ?

Ben enorme fan van Hermann , maar het moet toch iets zijn eh

[Kool Thing]

Jommejajongens , moet ik hem nu kopen of niet ?

Ben enorme fan van Hermann , maar het moet toch iets zijn eh

 

Mijn mening ken je... Is een van de zwakkere. zie oranje tekst

[156]

Ik heb hem deze middag zien liggen. Man, wat een lelijke, simpele, lege cover.

 

edit: ik had het dus over de nieuwe Hermann.

 

[Waldorf]

Geplaagd door insomnia las ik vannacht:

 

Blue is the warmest color - Julie Mahon

Blue het relaas van een liefde tussen de jonge Clementine en de iets oudere Emma. Terwijl Emma een zelfverzekerde lesbienne is, ontdekt Clementine haar geaardheid pas along the way. De reacties van haar ouders en vrienden helpen niet in haar aanvaarding van haar geaardheid. Met vallen en opstaan groeien de twee vrouwen naar elkaar.

Blue is een lofzang op de liefde, de tekeningen dragen het verhaal zonder af te leiden met frivoliteiten. Het einde vond ik er misschien een beetje over, maar desalniettemin is dit een sterk boek.

[Gast Natte aap]

Bij Hermann wacht ik altijd de recensies af, maar op basis van het historisch kader (Kongo, de jaren '20) keek ik wel uit naar dit boek. Ik zal het dan toch maar laten liggen.

 

idem dito. Het onderwerp interesseert me wel, maar de negatieve reacties zal ik dan wijselijk volgen. Misschien als ik 'm ooit eens in de uitverkoop vind.

[Gast Natte aap]

The Massive - Brian Wood en Donaldson en Brown.

 

Ik hou van het meeste van het werk van Wood. DMZ is een topreeks en een dikke aanrader, northlanders heeft sterke momenten, The tourist vind ik zeer sterk, New york four en five heb ik graag gelezen.

 

The massive vind ik ook best goed. Een hele goede premisse. De wereld is om zeep. Er is vanalles gebeurd en dat wordt vaag aangehaald maar het speelt geen hoofdrol, het draait om een groepje mensen die bij NGO aan de slag zijn/waren. Ze zijn hun zusterschip "the massive" kwijtgeraakt en proberen die nu in de enorme oceanen terug op te sporen. Het probleem is wel dat regeringen en naties niet meer zijn wat ze vroeger waren, alles is anders, struggle for life, nieuwe groepen nemen de macht in sommige plaatsen over, nieuwe samenlevingsvormen, nieuwe oorlogen, ... Klinkt superboeiend.

 

En dat is het in het begin ook. Dit leest echt goed en vlot. De karakters zijn geloofwaardig, de actie gedoseerd.

 

Maar toch heb ik het na een 15tal deeltjes (ik weet niet meer exact) terug weggelegd. Slecht is dit zeker niet, maar ik vond persoonlijk die zoektocht naar dat schip wat ongeloofwaardig worden. Het blijft een verre schim die ze van de zuidpool tot de noordpool achtervolgen maar het mysterie is wat weg voor mij. Elke keer zien ze haar en je kan al zo voorspellen dat ze aan het eind het contact weer kwijt zijn. Misschein moet Wood dat schip maar laten vinden of het mysterie van het telkens weer verdwijnen toch maar eens wat aangeven, een voorzetje geven of zo.

 

Nu blijf ik het wel vanuit mijn ooghoek volgen en als de verhaallijn een beetje veranderd, pik ik dit misschien wel weer eens op want Wood kan echt goeie verhalen schrijven met karakters die leven en geloofwaardig zijn.

[globetrotter]

Blake en Mortimer 22: de septimus golf

Het gele teken is een klassieker en dit is het officiële vervolg er op. Dat brengt hoge verwachtingen met zich mee. De eerste 30 bladzijdes zijn prima. Maar daarna neemt het verhaal belachelijke wendingen. Dufaux slaat de plank volledig mis met dit zeer matige vervolg. Behalve Murena en Barracuda koop ik nooit meer iets van hem.

[Gast Natte aap]

Djinn, klaagzang, niklos koda, conquistadors, ... Er zijn nog wel andere goeie dufauxs ook hoor

[Diogenes]

Djinn, klaagzang, niklos koda, conquistadors, ... Er zijn nog wel andere goeie dufauxs ook hoor

 

Rovers van Keizerrijken, Fox, Rode Keizerin, Kruistocht. Ook allemaal erg goeie reeksen van hem.

[Timhardt]

murena vond ik matig: ik verwacht van een historische reeks diepgang zoals ik die in age of bronze of de as van de katharen.

niklos koda, djinn, rochesters, kruistocht, barracuda, fox vind ik allemaal wegzinken in de onderste middelmaat van de franco belgische strip

 

de beste van dufaux vind ik:

 

mister black: heerlijk modern sprookje in één van de beste VV.

giacomo c: heerlijke setting, in kortere verhalen zoals deze (1 verhaal per deel) krijgt dufaux niet de kans om te ontsporen.

rovers vd keizerrijken: historisch en diepgang. heerlijke reeks.

klaagzang van de verloren gewesten (alleen de eerste 4)

samba bugatti: pulp, maar wel erg goed gebracht.

de rode keizerin: met adamov als tekenaar wordt hier een nieuwe interessante invalshoek over tsarina katherina gegeven.

[Elvis]

Murena , matig ?! ?

[Roque Ja]

Wat ik al las van Dufaux schommelt tussen heel goed (Murena, Djinn, Klaagzang) en vrij slecht (Koda, Aasgieren). Maar Mister Black en Giacomo C wil ik zeker nog eens lezen, ik vermoed dat die in de eerste categorie zullen vallen. Eventueel ook nog Betoveringen (want Munuera als tekenaar) en Conquistador (die covers nodigen uit tot lezen).

[globetrotter]

Murena vind ik echt top, een van de beste reeksen op dit moment. Klaagzang is ook prima, niklos koda is al wat minder. Enkele prima albums met de Joego maffiabaas maar soms is het wel erg hocus-pocus pocus. Djinn, eerste cyclus gaat wel maar daarna wordt het minder. Barracuda is niets mis mee.kruistocht, de eerste cyclus heb ik, matige reeks. Mister Black vond ik niets aan en de rest heb ik nooit gelezen.

Als al zijn werk van het niveau Murena was, kocht ik alles van hem. Maar al dat psychologische geneuzel boeit me totaal niet.

Ook nog een nieuwe strip gelezen:

 

Terug naar Congo:

Het jaarlijkse tussendoortje van de familie Huppen. Leuk voor een half uurtje leesplezier maar niet erg bijzonder.

Waarom sommige mensen dood moest is nog steeds niet duidelijk. Denk dat de Congolese periode genoeg materiaal biedt voor veel betere verhalen dan deze.

**

[Gast barcas]

gids voor slechte vaders - guy delisle.

Heerlijk boekje over Guy zelf die zijn stommiteiten die hij uithaalde in de opvoeding van zijn kinderen, in een strip omzette. Koen had het er hier al over. Zeer grappig boekje. Vertederend zelfs. Jammer dat het zo snel uit was. Een leuk boekje om aan een meisje/jonge moeder/vader kadoo te doen.

[Timhardt]

Murena , matig ?! ?

 

 

erg matig vond ik. ok, het zijn heel goeie tekeningen van delaby, maar het verhaal vond ik te oppervlakkig naar mijn smaak.

[SPeeDy]

Blake en Mortimer 22: de septimus golf

Het gele teken is een klassieker en dit is het officiële vervolg er op. Dat brengt hoge verwachtingen met zich mee. De eerste 30 bladzijdes zijn prima. Maar daarna neemt het verhaal belachelijke wendingen. Dufaux slaat de plank volledig mis met dit zeer matige vervolg. Behalve Murena en Barracuda koop ik nooit meer iets van hem.

 

Smaken verschillen: ik vond dit de beste B&M sinds de verderzetting. Vele auteurs verliezen zich in de focus op toch zo veel mogelijk tekst in 1 tekstballonnetje te proppen en liefst zo dat je totaal niet meer kan volgen. Bij Dufaux zat dat wel goed vond ik. Ik stond heel sceptisch tegenover een verderzetting van het Gele Teken, maar deze mag er best wel zijn. Tekeningen ook zeer geslaagd. ****

[Olsimar]

Antares, 5e episode gelezen (en ook de 4 eerste episodes herlezen). Veel gezucht hier gezien over het 5e deel. Ik ben het in zoverre met de zuchters eens dat Leo ons een beetje nept door de reeks te verlengen, maar het album verschilt in tempo en inhoud niet veel van de eerste 4 episodes. Ik hou er wel van dus ik heb (weer) genoten van de avonturen van Kim en haar companen.

 

In zijn algemeenheid vind ik dat veel gezever voorkomen kan worden als we de moeite nemen om het verhaal weer goed op te pakken door een alle of een paar delen terug te lezen. Dat geldt bijvoorbeeld voor de laatste Thorgal, maar ook als je deel 3 van Carthago nu leest (4 jaar ná het verschijnen van deel 2) maak je mij ook niet wijs dat je alles nog snapt en dus het album op de juiste waarde weet te schatten.

[Diogenes]

murena vond ik matig: ik verwacht van een historische reeks diepgang zoals ik die in age of bronze of de as van de katharen.

niklos koda, djinn, rochesters, kruistocht, barracuda, fox vind ik allemaal wegzinken in de onderste middelmaat van de franco belgische strip

 

de beste van dufaux vind ik:

 

mister black: heerlijk modern sprookje in één van de beste VV.

giacomo c: heerlijke setting, in kortere verhalen zoals deze (1 verhaal per deel) krijgt dufaux niet de kans om te ontsporen.

rovers vd keizerrijken: historisch en diepgang. heerlijke reeks.

klaagzang van de verloren gewesten (alleen de eerste 4)

samba bugatti: pulp, maar wel erg goed gebracht.

de rode keizerin: met adamov als tekenaar wordt hier een nieuwe interessante invalshoek over tsarina katherina gegeven.

 

Hoe je Murena kunt vinden maar Giacomo C dan wel goed is mij een raadsel. Aan de andere kant vind je Rovers van Keizerrijken dan wel weer heel goed dus wat mij betreft heb je nog best wel smaak.   In tegenstelling tot Nuwanda.

[Timhardt]

 

als je deel 3 van Carthago nu leest (4 jaar ná het verschijnen van deel 2) maak je mij ook niet wijs dat je alles nog snapt en dus het album op de juiste waarde weet te schatten.

 

zeer juist, vind ik ook.

 

 

Hoe je Murena kunt vinden maar Giacomo C dan wel goed is mij een raadsel.

 

giacomo c heeft een historische setting, maar is geen historisch figuur. ik vind het een amusante reeks, zeker de eerste 6 delen ofzo zijn erg goed.

Murena barst van de historische figuren, maar faalt om diepgang te brengen. Als je graag over dat tijdperk leest, probeer age of bronze eens.

[Olsimar]

Lady S nr 9 gelezen. De tekeningen waren goed, mag ik het daarbij laten.

En oproep aan de makers: volgende keer weer een echt album ok?

[marioboon]

Een ultrakorte recensie dan, want op onze eigen site doen we geen moeite om strips die wij niet goed vinden te bespreken, het bespreken van andere albums kosten ons al tijd genoeg.

Het wil een komisch album, een thriller en een aanklacht tegen de situaties van toen tegelijk zijn, maar het faalt in elk van die ambities. En met de anatomische wanverhoudingen van Hermann (grote koppen op gedrongen lichamen) gaat het van kwaad naar erger. Het zou te maken hebben met zijn zicht, maar is er dan werkelijk niemand in zijn buurt (zijn zoon, zijn uitgever?) die hem durft te wijzen op deze fout?

 

Tuurlijk niet. ten eerste zou Hermann die persoon met huid en haar opeten (figuurlijk) en dan stante pede van uitgever veranderen. Hermann is een monstre sacré die onbeperkt krediet heeft.

Hij is de enigste reden waarom zijn zoon sowieso nog scenario's mag maken want de dag dat zijn papa stopt met tekenen is zijn schrijverscarrière gedaan.

 

Al zou ik niet opkijken moest ie dan weer gaan tekenen en bijv. Jeremiah of Schemerwoude gaan overnemen (wat best wel een interessante piste zou zijn)