Ga naar inhoud

Strip Van De Dag


Kool Thing

Recommended Posts

Gekocht: Hotel particulier

Soms lees ik alle recensies van een strip alvorens er één te kopen, andere keren koop ik een strip op basis van een cover of een auteur, zonder te weten wat me te wachten staat. Hôtel particulier is van de tweede soort. De cover sprak me aan, en 17 euro voor een dikke HC in het Frans is niet onoverkomelijk.

Het verhaal: Emilie is een jonge vrouw die zelfmoord pleegt. Na haar dood blijft ze ronddwalen in de appartementen van het gebouw waar ze woonde. Ze heeft geen contact meer met mensen, alleen met een kater. Ze ontdekt wat er achter de deuren van het gebouw gebeurt, de kleine en grote drama's van het leven. Hotel particulier is magisch realisme, alle G.G. Marquezen nog aan toe. Pratende katten met wraakgevoelens, spiegels met verborgen eigenschappen en onbestaande deuren zijn allemaal heel normaal in dit universum. Het is Isabel voor volwassenen, met meer wreedheid, maar ook met meer schoonheid.

De tekeningen zijn in mooie sepia-tinten direct ingekleurd. Het Frans (dit boek is niet vertaald in het Nederlands) is niet eenvoudig. Er zitten stukken van gedichten in, moeilijke woorden die mij er aan herinnerden dat mijn woordenboek buiten bereik achter een plastic scherm staat. Een deel van het verhaal is dus aan mij verloren gegaan, maar ik zal dit vreemde boek graag eens herlezen.

 

9782203057753.jpg

Jammer dat het verhaal gejat is van Interiorae (Fantagraphics)

http://www.fantagraphics.com/browse-shop/interiorae-6.html

Link naar reactie

Zeker deel 2 ook lezen! Ik vind het een erg interessant verhaal....vind ik vaak als er bijbelse dingen/verwijzingen in zitten, ondanks dat ik totaal niet gelovig ben. Je hebt wel gelijk met het opsplitsen, als alle 4 delen uit zijn lees ik ze nog een keer achter elkaar, zo is dit wel bedoeld inderdaad.

Dit lijkt een zelfde behandeling haast als met The fountain, eerst een strip, dan de film. Als de uitkomst hetzelfde is waar het de film aangaat kan ik niet wachten op de film.

Link naar reactie

Promise 1: Het boek van de laatste dagen.

 

"Promise heeft meer dan ooit behoefte aan een herder"

- "En ik, die twijfelde of ik oot nog een kudde zou vinden om te hoeden... Gezegend zij de voorzienigheid"

 

Maar of Amos Laughton de herder is die Promise zoekt valt nog te bezien, al vanaf de introductie wordt zichtbaar dat deze prediker andere bedoelingen heeft dan het hoeden van een kudde.. Ik mag dat wel, een duidelijke introductie van de hoofdpersoon zodat je meteen weet waar je staat. Verder ontwikkeld het verhaal zich rond de prediker en de inwoners van het dorp Promise. Mikael weet het verhaal goed in beeld te brengen met nauwkeurige tekeningen waarin emoties subtiel maar duidelijk te herkennen zijn. Door gebruik van verschillende perspectieven zet hij de tekeniingen kracht bij. De enigszins matte en grauwe inkleuring maken het geheel af.

Link naar reactie

Tijdje geleden dat ik hier iets postte, even recapituleren wat ik de laatste weken gelezen heb.

 

De smaak van chloor (Bastien Vivès) stak er boven uit, prachtig voortkabbelend verhaal waardoor ik zowaar weer zin kreeg om te gaan zwemmen. Het einde was wel wat abrupt, maar als geheel een dikke aanrader.

 

Gisteren las ik #7-12 van Sleeper, het einde van seizoen 1 dus, en dat was ook héél goed. Ik had mij eigenlijk niet verwacht aan (de in beperkte mate aanwezige) superhelden-toestanden, maar het stoorde hoegenaamd niet.

 

Helden worden we toch nooit is een mooie titel uit het Blloan-fonds, met vooral een heel sterk begin en slot. Het middenstuk met het sightseeing-gedeelte begon wat te vervelen na een tijdje, maar wordt net op tijd afgebroken door een interessante ontmoeting. De tekeningen zijn mooier dan de cover laat vermoeden.

 

Ghost World is ook zo een boek waarin niet veel gebeurd, maar dat toch weet te boeien, door de manier waarop Daniel Clowes zijn personages weet neer te zetten. Het bevat bovendien een leuke passage waarin de nodige zelfspot aanwezig is.

 

300 (Frank Miller) was vooral een feest voor de ogen, na elk hoofdstuk even terugbladeren om de tekeningen nog eens opnieuw te bewonderen.

 

De eerste 4 delen van Samber, daar heb ik mij toch een beetje moeten doorworstelen. Het verhaal is vrij moeilijk, wat op zich positief kan zijn natuurlijk, maar wist mij niet genoeg te boeien om de aandacht te behouden. Hetzelfde geldt min of meer voor de tekeningen: vakwerk uiteraard, maar het laat mij vrij koud allemaal. Ik kan wel begrijpen dat mensen dit goed vinden, maar ikzelf zal de rest van de reeks niet meer aanschaffen.

 

Ook nog gelezen: deel 31 van De Smurfen (jaja...), 'Politiesmurfen'. En wow, dit is één der beste albums uit de reeks, moet zeker niet onderdoen voor de beginperiode van Peyo. Jeroen De Coninck staat aangegeven als tekenaar en doet dat heel goed. Het scenario is boeiend, heeft meerdere subplots, heeft zoals altijd de nodige maatschappijkritiek en is bovenal heel grappig (vooral als de Smurfjes, in een vrolijke bui, hun Grote Smurf imiteren achter zijn rug).

 

Tenslotte de Jeugd van Corto Maltese: een verhaal dat maar matig kan boeien op fraaie wijze in beeld gebracht door Hugo Pratt. Een typsiche Corto Maltese dus. Eén van de weinige strips die ik praktisch enkel om de tekeningen lees, jammer dat hier geopteerd is om ze in te kleuren.

Link naar reactie
Helden worden we toch nooit is een mooie titel uit het Blloan-fonds, met vooral een heel sterk begin en slot. Het middenstuk met het sightseeing-gedeelte begon wat te vervelen na een tijdje, maar wordt net op tijd afgebroken door een interessante ontmoeting. De tekeningen zijn mooier dan de cover laat vermoeden.

 

Ik vond het middenstuk juist uitstekend, aan de ene kant het jachtige reizen en de verschillende ontmoetingen/onderwerpen per land wat in hoog tempo wordt verteld, aan de andere kant wordt aan het eind van ieder stuk  het tempo volledig onderuit gehaald met een pagina grote afbeelding die je even stil doet staan met hetgeen je net gelezen hebt.

Link naar reactie

Ik vond het middenstuk juist uitstekend, aan de ene kant het jachtige reizen en de verschillende ontmoetingen/onderwerpen per land wat in hoog tempo wordt verteld, aan de andere kant wordt aan het eind van ieder stuk  het tempo volledig onderuit gehaald met een pagina grote afbeelding die je even stil doet staan met hetgeen je net gelezen hebt.

Ook ik vond dit ook een zeer sterk boek, van begin tot einde.

Link naar reactie

Blauwbloezen 57: Colorado Story

 

Op waargebeurde feiten verhaal. Dit keer moeten de 2 helden op zoek naar een rebellengroep. Tamelijk recht-toe recht-aan verhaal. Er gebeurt niet heel veel bijzonders. Het vorige album bleef hangen door het sterke verhaal. Deze keer vind ik het een 13 uit een dozijn.

**

 

Miss Oktober 2: Dode van de maand

Het eerste verhaal was al best goed en nu alle hoofdrolspelers zijn geïntroduceerd leest het 2e album vlot weg. Prima verhaal en als het goed nog 1 deel en het is afgerond. Tekeningen van Querieux waren bij IRS All Watcher toch beter. Nu zijn ze soms mooi gedetailleerd maar soms ook wat krasserig.

***

Link naar reactie

Gelezen: Robbedoes door Chaland

Yves Chaland was een Franse tekenaar die aan het begin van de jaren '80 in de running was om de reeks Robbedoes over te nemen van Fournier. Hij maakte 22 platen van het verhaal 'IJzeren harten', maar werd dan bedankt door de uitgever. Het verhaal werd nooit afgewerkt en in 1991 overleed Chaland in een ongeval.

IJzeren harten is in oblong-formaat uitgegeven en bevat naast het onafgewerkte verhaal een kloek achtergronddossier met schetsen, tekeningen en foto's. Een echte strip is dit boek niet. Het is vooral een eerbetoon aan een groot talent, en een beschuldigende vinger naar Dupuis die dat talent verkwanselde.

Met zijn zwierige atoomstijl zocht Chaland aansluiting met de stijl van Franquin in de jaren '50. De platen in zwart-wit zijn een lust voor het oog, en in het uitgebreide dossier wordt grondig ingegaan op de moeilijke geschiedenis van de misschien wel mooist getekende Robbedoes.

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

LAZARUS vol. 1 FAMILY gelezen. Zeer goed !

Aanrader.

 

The world now lies devided not amongst political or geographic boundaries but amongst financial ones.

Wealth is power, and that power rests now with only a handful of families. The few who provide a service for their ruling Family are cared for.

All others are Waste.

In each Family, there is one person given the best they can offer, training and technology and assets, every scientific advantage. This person is named their Family‘s sword and shield, their protector, their Lazarus.

In the Family Carlyle, the Lazarus is called Forever.

This is the beginning of her story.

 

En wat voor een begin ! Rucka overtreft zichzelf.

Een geloofwaardige dystopische wereld, zeer interessante personages, complex en toch makkelijk verstaanbaar verhaal dat leest als een trein (tiet), prachtig in beeld gebracht door Micheal Lark, sfeervol ingekleurd door Arcas.

I love it ! What a ride. Waar is dat vervolg ? :)

Link naar reactie

walking dead 17 + 18 (HC nr.9)

 

als je zegt dat dit eindelijk eens mag afgerond worden, ben je niet goed bij je hoofd. Heel deze historie rond Neegan is zowat het boeiendste van de reeks totnogtoe.

zolang de verhalen van deze kwaliteit zijn, hoeft het nooit te stoppen.

 

E.S.S.E.N.T.I.E.E.L.

Al weer een essentieel album op de lijst van Timhardt. Zou een apart topic waard zijn al die albums. Maar dan moet Bonte serverruimte bijkopen ;)

 

Maar WD is idd top!

Link naar reactie

Hasta la victoria, vierdelig bij Saga. Over een matroos die betrokken raakt bij de revolutie in Cuba. Wat mij betreft een fijne strip die lekker wegleest. De tekeningen en inkleuring zal mogelijk niet iedereen bevallen, maar het verhaal is goed en mooi afgerond. En dat laatste kan ik altijd zeer waarderen. Misschien geen aanrader maar in sc vorm zeker geen miskoop!

Link naar reactie

Zidrou heeft een verhaal van 62 pag geschreven dat zich in 1968 af gaat spelen. Momenteel wordt er naar een tekenaar gezocht. Ik gok eerder op 2015 eer dat gereed is. De one shot spirou die hij schreef voor Frank Pe en Hardy kunnen weleens 2016 gaan worden. Nog een lange weg te gaan dus. Momenteel werkt hij wel met de tekenaar van Lydie aan een ander project, dat al begin 2014 op het program staat in het frans.

Link naar reactie

OK, bedankt. Ik ben altijd fan gebleven van Rik Ringers al moet ik zeggen dat de laatste albums zeer voorspelbaar werden. Een frisse wind zou de serie wel eens goede kunnen doen. We hopen in ieder geval van wel.

 Bedankt voor de info, Elvis en Milou.

Rik Ringers is altijd al voorspelbaar geweest vind ik, als er iemand in het begin van een verhaal zeker de dader niet kon zijn door een goed alibi ofzo, dan kun je er geld op zetten dat die de dader uiteindelijk wel is. Op het einde komt die Rik dan af met allemaal zaken die 'buiten camera' gebeurd zijn die je als lezer dus niet kan weten.

 

Erg frustrerend als je zo enkele boeken na elkaar leest, zo voorspelbaar. :e003:

Link naar reactie

Irs Team 2: WAGS

Het eerste deel was me maar matig bevallen. Rommelig scenario met veel wisselende personages die onvoldoende werden toegelicht. Wel prima teken negen van Marc Bourgne. In deel 2 is het verhaal een stuk beter. Geen nieuwe personages en er begint lijn in het verhaal te komen. Maar die tekeningen van Daniël Koller........... Wat bezielt ze om deze man aan Irs te koppelen? Larry's Max is onherkenbaar. Ronduit slecht !

* voor het scenario.

Link naar reactie

Rik Ringers is altijd al voorspelbaar geweest vind ik, als er iemand in het begin van een verhaal zeker de dader niet kon zijn door een goed alibi ofzo, dan kun je er geld op zetten dat die de dader uiteindelijk wel is. Op het einde komt die Rik dan af met allemaal zaken die 'buiten camera' gebeurd zijn die je als lezer dus niet kan weten.

 

Erg frustrerend als je zo enkele boeken na elkaar leest, zo voorspelbaar. :e003:

 

Is dat niet altijd het geval bij op de massa gerichte detectiveverhalen? :e002:

Link naar reactie

Is dat niet altijd het geval bij op de massa gerichte detectiveverhalen? :e002:

Ja maar bij RR heeft die echt wel een sterk alibi, het kon z'n moeder zijn.

 

Al de belangrijke onthullende zaken gebeuren buiten camera, dat zie je toch nergens anders? Ik zie het al gebeuren in een film, de goog guy die op het einde zegt dat hij dat en dat heeft zien gebeuren (maar niet de kijker want die sleutelmomenten zijn buiten camera) en zo de dader heeft gevonden.

 

Misschien overdrijf ik hoor, het is al zo lang geleden dat ik ze gelezen heb, ik zal er nog eens een paar lezen.  :e002:

Link naar reactie

Tussen de pakweg eerste 40 delen van RR zaten toch wel sterke albums , nadien werd alles heel wat minder , zowel de tekeningen als verhalen.

Als kind was hij mijn jeugdheld ipv Jommeke en Suske en Wiske.

Ik kreeg toen kippevel bij albums als :

Onderzoek naar het verleden , Het monster van Zwartlo , Spoken in de nacht , Buitenaardse wezens vallen aan , De vijand door de eeuwen heen ,

Het rode spoor , Raadsel van Porquerolles ,De man die ongeluk bracht , ea.......

Als Zidrou de sfeer en spanning van de vroege albums kan terug brengen met een gepaste tekenaar , kan dit wel iets worden...

Link naar reactie

Gelezen: Michel (Zidrou - Roger)

Michel is 43, maar door een ongeval heeft hij een mentale beperking. Zijn bejaarde moeder verzorgt hem, maar hoe lang nog? In korte hoofdstukjes schetst Zidrou hoe het leven is met een kind van 95 kilo dat niet opgroeit, maar jaar in jaar uit 9 jaar blijft. Zeer sterk, en zeer mooi getekend.

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

waw... Broeders presteert hier op het allerhoogste niveau : zijn tekeningen, het meeslepende verhaal, het perfecte vertelritme, de mix van intriges, actie, humor,... Al vijf albums lang is dit een droom van een historische strip.

 

Ik vind dit toch vrij overdreven. Ik heb indertijd Tyndal gekocht en gewaardeerd. Voorbij de steen vond ik heel goed. Maar die apostata vind ik gewoon lelijk in vergelijking met zijn vorige werk. Ik heb in dat vijfde deel vorige zaterdag eens zitten bladeren en kijken en lezen en ik snap echt niet wat daar nu zo enorm goed aan zou moeten zijn.

Link naar reactie

Kriss Van Valnor 4 : Bondgenootschappen. Goed. Een middeleeuws verhaal met intrige, en een vleugje fantasy. Geslaagd deel.

 

Universal War Two 1 : de Tijd van de Woestijn. Zeer goed. Alleen jammer dat Bajram nog steeds niet door heeft dat al die beschijvende dialogen helemaal niet moeten. Sommige personages zitten zelfs tegen zichzelf uit te leggen wat er aan het gebeuren is. De vertaling is soms ook niet denderend. Maar gelukkig vind ik dit nog steeds uitstekende SF.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...