A (de draad van Andreas)

[Peter Motte]

Had ik toch verwacht dat de achterkant van de NL-editie van Zarkan hier een uitspraak over zou doen... maar niet heus dus.

Ik ben voor 'Eindpunt'

En toch blijf ik voor "Terminus". Het is perfect bruikbaar, en het klinkt wat mysterieuzer dan "Eindpunt". En mysterie past bij Andreas.

Bij latere herlezingen van Rork - Fragmenten en Rork - Doorgangen merkte ik dat het verhaal zich in Amerika afspeelt. Oorspronkelijk had ik dat niet gezien, en toch was ik er dol op.

Dus of het echt allemaal zo doorschijnend helder moet zijn om goed te zijn ...

[Peter Motte]

Had ik toch verwacht dat de achterkant van de NL-editie van Zarkan hier een uitspraak over zou doen... maar niet heus dus.

Ik ben voor 'Eindpunt'

En nog iets: Arq wordt 18 delen, maar het is nu al duidelijk dat Cap er 20 worden.

Maar eigenlijk zijn het er dan 21, want deel 9 is een dubbelalbum.

Andreas had zich in een interview eens laten ontvallen dat hij na de afronding van Cap, eventueel wel nog losse albums met Capricornus zou maken, zoals hij ook deed met De Geesten van Rork. Maar dat was een ideetje waar hij toen mee speelde. Of het ook wordt uitgevoerd, is nog wat anders. Als je oudere interviews met Andreas leest, merk je vaak dat het een en ander is veranderd.

[Peter Motte]

Had ik toch verwacht dat de achterkant van de NL-editie van Zarkan hier een uitspraak over zou doen... maar niet heus dus.

Ik ben voor 'Eindpunt'

En dat is drie!

 

En nu kan de discussie losbarsten: is het nu drie, of eigenlijk vier? En wat is de precieze relatie tussen de laatste drie en de eerste? Verwijst drie na één ergens naar? Eigenlijk verbergen de drie de vier, en het cijfer vier (四) is in het Japans een ongeluksgetal, omdat het kan worden uitgesproken als "shi" (し), wat "dood" betekent.

"Drie" is ook de typische indeling van narratieve structuren: er is een begin, midden en eind. Daardoor voelen trilogieën natuurlijk aan, maar ze suggereren ook altijd dat er een eind, een dood is. Beklemtoont de vier achter de drie dan de dood?

Vier is meer dan drie. Het is zelfs een derde meer. Het kan als een overdaad van drie worden beschouwd.

Bedoelt de auteur dan dat overdood leidt tot de dood?

 

Of moeten we de eerste alleen maar beschouwen als een voorafspiegeling van de volgende drie, als de voorbereiding van een volledige uitwerking? Zoiets als: oefening baart kunst?

Is het eerste de kiem waaruit de drie groeien?

Zien we hierin dan ook een parallel met de verhouding tussen de eerste twee delen van Rork, en de eropvolgende vijf delen? Betekent het dat de eerste twee delen van Rork de noodzakelijke voedingsbodem zijn voor een uitgesponnen, episch-mysterieus verhaal zoals die laatste vijf delen?

[nonitengu]

En nog iets: Arq wordt 18 delen, maar het is nu al duidelijk dat Cap er 20 worden.

Maar eigenlijk zijn het er dan 21, want deel 9 is een dubbelalbum.

Andreas had zich in een interview eens laten ontvallen dat hij na de afronding van Cap, eventueel wel nog losse albums met Capricornus zou maken, zoals hij ook deed met De Geesten van Rork. Maar dat was een ideetje waar hij toen mee speelde. Of het ook wordt uitgevoerd, is nog wat anders. Als je oudere interviews met Andreas leest, merk je vaak dat het een en ander is veranderd.

Ik was toch altijd in de veronderstelling dat het bij 19 zou eindigen: Terminus, eindpunt, slot!. Dat maakt met het dubbelnummer 9, 20 delen. Heeft iemand een uitspraak van A. die het een of het ander bevestigt.

[Peter Motte]

Goeie redenering, maar voor zover ik weet heeft A zich voor Cap nooit openbaar op een aantal vastgelegd.

De reeks loopt zo'n 20 jaar, en dan is het moeilijk om zeker te zijn over het einde. Een jaar of twee, drie geleden werd hij zelfs bijna gedwonen om de laatste vier albums in twee delen te persen. Op dat moment kwam er meer boven over het totale aantal, en daardoor is die 20 tamelijk zeker geworden.

[Boekenmagazijn]

http://www.stripspeciaalzaak.be/Toppers/Schurken&Feeksen/48-MordorGott.pdf

[Peter Motte]

Hé, die wou ik ook net posten: Morder Gott uit Cap als nr 48 in de Schurkentop 333 van de Stipspeciaalzaak.

Montana uit Arq stond op 255. Nochtans ook een grote schurk.

Darth Vader staat er ook tussen, maar eigenlijk is dat een filmpersonage en geen strippersonage.

[Peter Motte]

Ik was toch altijd in de veronderstelling dat het bij 19 zou eindigen: Terminus, eindpunt, slot!. Dat maakt met het dubbelnummer 9, 20 delen. Heeft iemand een uitspraak van A. die het een of het ander bevestigt.

Toen ik de vorige keer me afvroeg hoeveel delen er zouden kunnen zijn, zag ik de volgende mogelijkheden: 18, 19, 20 en 21.

Dat kwam o.a. doordat album 9, Le Passage, zowel één als twee delen kan zijn.

 

Op een deel dat "Terminus" heet, kan nog altijd een deel volgen dat "Epiloog" heet. Dus de "Terminus" hoeft niet het eindpunt te zijn. Een beetje zoals een bus pakken als je in een treineindstation afstapt.

 

De structuur van Arq was vanaf het begin heel strak vastgelegd op 3 x 6.

Voor Cap heeft Andreas zich echter altijd wat meer vrijheid gepermitteerd voor de totale lengte.

Met dat dubbele deel 9, De Doorgang, heeft hij het nog extra verwarrend gemaakt, zodat we alleen weten dat een deel het laatste is, nadat het ook werkelijk is verschenen.

 

Hoe strak de totale lengte van Arq ook is, grafisch is die reeks veel vrijer van opzet. Andreas experimenteert er lustig op los.

 

In Cap daarentegen is de albumlengte vrij, maar experimenteert hij grafisch minder.

De verhaaltypen daarentegen variëren wel erg sterk in Cap. Het gaat van interbellum-avontuur, zoals de eerste cyclus, tot woordenloze verhalen, zoals album 12.

Of een sterk psychologisch verhaal, zoals "Patrick" (deel 11).

Pas op: de grafische structuur van Cap is wél erg gevarieerd. De stijl zélf echter, de inkleuring, de lijnvoering, is dat veel minder.

 

Hij experimenteert in beide reeksen dus op verschillende vlakken.

 

 

Over deel 12: doordat het geen tekst heeft, kun je het ook een beetje zien als een spil waar de rest omheen draait. Dan zouden er 11 + 1 + 11 = 23 delen kunnen komen, maar dat acht ik zeer onwaarschijnlijk. A zelf heeft in geen enkel interview gesuggereert dat de reeks zo lang zou lopen.

Het zou dan trouwens nog erger kunnen, want als je De Doorgang voor twee albums telt, krijg je: 12 + 1 + 12 = 25 delen! Wat wel een aardig getal zou opleveren.

 

Zelf zie ik Cap als iets dat bestaat uit cycli van 5 dln. Daarom acht ik 20 dln heel erg waarschijnlijk, gewoon 4 x 5 = 20.

Maar in dat geval is ook 25 mogelijk!

Het 20e deel is dan het einde van de 4e cyclus, en daarna volgt dan een afsluitende 5e cyclus van 5 delen. En 5 x 5 is ook een aardig rekensommetje.

Maar niets in de laatste delen wijst erop dat het hoofdverhaal na deel 20 kan doorlopen. Er is sterk het gevoel dat er naar een apotheose wordt toegewerkt.

[nobody]

Je hebt gelijk. Maar het is nog veel erger: "Terminus" staat er niét in.

De naam van het station begint met "Ques". Dat zie je op het uithangbord, maar dat is niet volledig zichtbaar.

Er werd duchtig gediscussieerd over of het station "Question" (=vraag) heet.

 

Overigens vind ik het titelloze albums een van de beste uit de reeks. Andreas vertelt zonder woorden een erg genuanceerd verhaal. Normaliter steunt dat soort verhalen op visuele grappen, maar dat is bij hem helemaal niet het geval.

Ik vermoed dat hij stiekem heel wat stomme films heeft bekeken.

 

Terminus staat er wel in. Blz 36 (zoals ik hier al eens postte een hele tijd geleden) op het bord aan het station. Je moet heel goed kijken.

[Peter Motte]

O, ja, zo heel kleintjes...

Er staan dus DRIE woorden in dat album: Terminus, Dynamite, en Ques...

[nobody]

Ja, die Ques... rekende ik niet mee. Vier woorden dus Qu, Ques, Dynamite en Terminus. 

En het getal 12 komt er ook twee keer (of meer ? ) in voor.  En het is dan nog de twaalfde strip van de reeks. 

 

En dat symbool in het station...

[Peter Motte]

Qu en Ques beschouw ik als één woord, omdat het alletwee de naam van het station is. (Station Het Raadsel?)

Die 12 had ik niet gezien.

Er is ook nog het symbool op die doos op p 20, en dan nog wat symbolen verderop (vierkantjes en zo).

Er kan zeker nog het een en ander worden gepuzzled.

[nobody]

Kan je bij Andreas Qu en Ques wel als één woord beschouwen ? 

 

Just messing with ya. 

Maar zo zijn z'n strips.

[Peter Motte]

[nonitengu]

He, he, eindelijk gevonden. Ik wist zeker dat ik ergens in een interview gelezen had dat Andreas 20 delen in zijn hoofd had voor Capricornus.

 

In 'De fantastische wereld van A.' pag. 47 staat:

 

Vraag: De serie Capricornus blijft dus niet beperkt tot de vijf (we spreken 1997: red!) reeds aangekondigde delen?.

Andreas: Nee, ik wil zo'n twintig albums maken.... 

 

Nâh Ja, geen exact aantal dus. We moeten maar afwachten...

 

NB. In hetzelfde interview wordt ook nog eens tussen neus en lippen door gevraagd: "Van Arq zijn in totaal zes delen voorzien ...". Dus die aantallen zeggen niet zoveel.

[Peter Motte]

Die verwijzingen zocht ik.

 

"Zo'n 20 delen", dat is dus iets van 18, 19, 20 of 21.

Nu zijn we tegenwoordig wel zeker dat het er minstens 19 zijn.

Blijft dus 19, 20 of 21.

 

Wat Arq betreft: ja, raar, die vermelding over zes delen (op p. 48 in De Fantastische werelden van Andreas).

Dat wordt trouwens niet gezegd door A, maar door de interviewer.

Maar inderdaad is dat een opvallende verandering.

De ontwikkeling van de markt speelt daarin een rol.

Dat leidde er ook toe dat de laatste twee voorziene albums van Rork in één deel werd geperst.

Dat zie je soms aan de opmaak: op de p's 7-8 zie je wel dat die verknipt zijn.

Maar toch werd het verhaal er niet door geschaad, vind ik. Het is integendeel enorm "dik" geworden. Andreas heeft zoveel informatie en ontwikkeling in dat album kunnen persen, dat het een trip in zijn fantastische wereld wordt.

 

Ik meen ook dat Cap 10, De Chinezen, een soort noodoplossing is geweest: de reeks had daar kunnen worden afgebroken, alsof A rekening hield met het feit dat Le Lombard ze niet meer in het Nederlands zou uitbrengen.

Ik vraag me zelfs af of het dubbelalbum De doorgang om die reden als dubbel werd uitgebracht: 9-10 in één deel, om van de nummer 10 een min of meer aanvaardbaar einde te maken.

 

Het is wel spijtig dat zijn triloge Cyrrus is blijven steken in een tweeluik.

Dat was ook bijna gebeurd met Cromwell Stone, maar daarvan heeft hij het derde deelt och nog gemaakt.

Het was echter zo veel jaar na de eerste twee delen, dat het stijlverschil opvallend is, en A wil daarom niet meer na zo'n lange pauze nog een vervolg aan een reeks breien (met Rork heeft hij dat nochtans wel gedaan).

Daarom zullen we de afsluiting van Cyrrus-Mil altijd missen.

Snif.

[Rork]

Een cyclus is een cyclus als het een begin en een eind heeft of een onderwerp behandeld. Als Andreas cycli van 5 albums heeft dan moet dit van de inhoud van de albums zijn af te lezen. Bij Arq is dit simpel: het formaat geeft dit al aan maar het onderwerp ook.

 

Bij Capricornus zou ik zeggen:

Cap 1 - 5: Introductie: veel aandacht wordt besteed aan personen die later een rol gaan spelen in de serie, dit borduurt ook voort op de coverart in het begin van Rork 5.

Cap 6 - 9a en 9b: Vertrek: de opkomst van het Concept, de ondergang van Mordor Gott, de vele invloeden (Het stekelding, 'Het Concept', de man met de getatoueerde handen, Mordor Gott) die in Capricornus worden gepland.

Cap 10 - 14: De reis: Capricornus onderneemt een fysieke reis maar graaft ook dieper in zijn beweegredenen. Dit stuk is veel filosofischer dan de rest van de serie.

Cap 15 - 19: Thuiskomst: Terug in New York, de verwoesting en herstel van zijn stad. Het verdere onderzoek naar de machinaties van Dahmaloch maar ook de verschillende dimensies worden hier ingebracht.

(de franse wiki houdt hetzelfde aan)

 

Als het cycli van 5 zijn dan zou ik ze zo indelen en zou deel 19 dus het laatste album zijn. Of er dan nog een cyclus aan geplakt zal worden betwijfel ik. In De Morgen heeft Andreas aangegeven met de langlopende series te willen stoppen en zich te willen focussen op one-shots of series tot drie albums. Hij noemt nog vier Capricornus albums tegenover drie van Arq, maar dateren wordt moeilijk, liep Arq op het moment van het interview een album voor? In een tweede Interview met Andreas (in het Duits) geeft hij aan dat de serie in 2016 aan z'n eind is. Als Andreas iets meer dan een jaar doet over het album zou er nog eentje kunnen komen.

 

Bijkomende zaken zijn dat met Zarkan in album 19 het 'Terminus' alfabet wordt gevuld en Sherpa volgend jaar geen twee albums uit kan geven omdat Andreas slechts een kan maken in die tijd.

[Peter Motte]

Je indeling voor Cap klopt in elk geval.

De vraag is of die 19 echt de laatste is, omdat er altijd een epiloogachtig geval met 20 mogelijk is.

Je kon het bijv. ook zo zien: deel 10 toont hoe de wereld is geworden door de tussenkomst van het Concept. Daardoor kun je deel 10 zien als een epiloog bij de 2e cyclus.

Als deel 20 dus ook een epiloog bevat, heb je nog altijd een tamelijk regelmatige structuur, nl. 2 x 9 dln + epiloog.

Je kunt stellen dat de 3e cyclus in deel 10 begint, maar dat betekent dan dat deel 10 een dubbele functie heeft. De eerste tien delen kunnen immers stoppen, omdat wordt gesuggereerd dat Cap wordt doodgeschoten.

Dat is precies de dubbelzinnigheid die in de reeks zit, waardoor A flexibiliteit overhoudt voor de uitwerking.

Hij pint zich nergens echt op vast.

 

Dat Andreas geen langlopende reeksen meer wilt doen, verbaast me ook niet.

Hij is geboren in 1951.

In 2016 is hij dus 65 jaar, pensioenleeftijd.

Ik heb ook altijd gemeend dat hij Cap en Arq vanaf het begin had opgezet om ermee te stoppen als hij op pensioen gaat, maar tegelijk gedurende de jaren ervoor een betrouwbaar, vast inkomen te hebben.

Losse albums, tweeluiken en trilogieën zijn misschien wel aardig vanuit artistiek standpunt, maar ze geven een onzeker inkomen. Reeksen bieden meer inkomenszekerheid.

Eens gepensioneerd, heeft hij geen langlopende reeksen meer nodig, kan hij ze misschien niet meer afwerken (65+20=85!), en heeft hij ook de vrijheid om zich weer eens met meer gevarieerd werk bezig te houden - wat hij misschien wel liever doet.

Bovendien is een van de problemen met Cap waarschijnlijk geweest dat de serie zo lang liep, waardoor lezers van het eerste uur afhaakten wegens andere bezigheden.

Maar A kan wel twee albums per jaar maken, misschien zelfs iets meer.

We kunnen dus misschien wel nog wat aardige trilogietjes verwachten, die telkens in twee jaar klaar zijn.

[Rork]

Hoe strak de totale lengte van Arq ook is, grafisch is die reeks veel vrijer van opzet. Andreas experimenteert er lustig op los.

 

In Cap daarentegen is de albumlengte vrij, maar experimenteert hij grafisch minder.

De verhaaltypen daarentegen variëren wel erg sterk in Cap. Het gaat van interbellum-avontuur, zoals de eerste cyclus, tot woordenloze verhalen, zoals album 12.

Of een sterk psychologisch verhaal, zoals "Patrick" (deel 11).

Pas op: de grafische structuur van Cap is wél erg gevarieerd. De stijl zélf echter, de inkleuring, de lijnvoering, is dat veel minder.

 

Hij experimenteert in beide reeksen dus op verschillende vlakken.

 

Ik ben het niet eens met je zienswijze op de grafische vrijheid in Arq. Andreas gebruikt in Arq inderdaad veel stijlen door elkaar heen maar volgens mij staat dit in dienst van het verhaal (al weet ik niet exact hoe) en is dit geen vrijheid. Immers, dezelfde stijlen kunnen in verschillende werelden terugkomen en stijlwisselingen binnen een wereld treden altijd op ten tijde van (belangrijke) gebeurtenissen.

 

In Capricornus is Andreas veel vrijer in het gebruik van zijn stijl maar dit keert, zoals je correct opmerkt, vooral terug in de structuur: de horizontale stroken in Patrick, het tekstloze album, de ruitstructuur in Gekooide Droom, het veel sterkere gebruik van het "Continuiteits principe". Wat dit betreft vind ik Capricornus grafisch juist veel experimenteler dan Arq. In de stijl zijn daarbij kleine wijzigingen zichtbaar, zo lijkt Andreas de laatste albums wat meer te arceren i.p.v. de vlakkere stijl uit de eerste albums.

[Peter Motte]

Over 9a+9b: in het midden zit een verhaaltje in potloodtekeningen (in het kader van de hele Cap dus een tekentechnisch experiment), van zo'n 8 p's (wat een beetje een terugkeer is naar de korte verhalen van de eerste twee delen van Rork en naar Raffington Event) dat de achtergrond van de heren van het Concept uitlegt: het zijn gewoon een stelletje onverantwoorde knoeiers die zich alleen maar afvragen wat er zou gebeuren als ze dit of dat doen, zonder zich zorgen te maken om mogelijk negatieve gevolgen.

Dat verhaal kan ook de reden zijn dat 9a en 9b in hetzelfde deel werden uitgebracht. Andreas maakte daardoor een tweeluik met een middenstuk, een segue of tussenspel.

[Zmv]

Ik heb altijd aangenomen dat deel 9a en 9b in 1 album zitten omdat Lombard in Nederland stopte met het publiceren van de reeks. Zodat het verhaal dan toch een afronding heeft. Maar dat deel 9b eigenlijk deel 10 had moeten zijn en er dus inderdaad telkens series van 5 delen zijn met een duidelijke samenhang. Dan zou het ook logisch zijn dat deel 19 het laatste wordt.

[Zmv]

Waarbij het verhaal 'de Chinezen' een zelfstandig te lezen verhaal is zonder ingewikkelde structuur of connecties met de andere delen. Misschien hoopte Lombard hierdoor toch nog op een commercieel wat makkelijker te verkopen album met wat hogere verkoopcijfers.

[dkjiejamiezj]

Dat is mogelijk, maar er is een klein probleem met de redenering.

Is zo'n dubbelalbum, zeker door die extra acht blzn, wel goedkoper?

De verkoopprijs valt misschienmee, maar wat met de productiekosten?

Zouden ze van een reeks die ze willen stoppen omdat ze slecht verkoopt, echt een duurder boek uitgeven? Om dat dan nog eens door een gewoon boek te laten volgen?

Het is wel mogelijk dat een slecht verkopende reeks van slappe kaft naar harde kaft gaat, omdat je van een duurdere uitvoering minder exemplaren verkocht moet krijgen.

Maar in dit geval is de uitvoering niet verandert, en werd het alleen maar duurder.

De vraag is ook: vanaf wanneer weten Andreas en LeLombard dat ze Cap niet meer in het Nederlands willen uitgeven? wisten ze dat na het uitbrengen van deel negen, of nog voor deel negen werd geprogrammeerd en de kostencalculatie werd uitgevoerd?

[Peter Motte]

Je bedoelt waarschijnlijk dat de verkoopprijs per pagina meevalt bij zo'n dubbelalbum, want de prijs zal wel hoger zijn dan bij een normaal album.

Inderdaad is het dan de vraag of ze niet nog meer kopers afstoten, behalve als ze kunnen rekenen.

Het betekent ook dat LeLombard voor die laatste twee albums bijna evenveel moet investeren als voor 3 albums. Dus het risico blijft hoog.

Daarom denk ik ook dat ze pas na album 9 besloten ermee te stoppen, en niet voor 9.

[Rork]

Als Lombard voor album 9 had besloten te stoppen met de vertaling was album 10 tekstloos geweest

[Tweetie]

Ik heb ook altijd gemeend dat hij Cap en Arq vanaf het begin had opgezet om ermee te stoppen als hij op pensioen gaat, maar tegelijk gedurende de jaren ervoor een betrouwbaar, vast inkomen te hebben.
Losse albums, tweeluiken en trilogieën zijn misschien wel aardig vanuit artistiek standpunt, maar ze geven een onzeker inkomen. Reeksen bieden meer inkomenszekerheid.

 

Als je vermoeden klopt, heeft Andreas zichzelf een slechte dienst bewezen. 

 

Ik denk dat met bv. een aantal trilogieën de verkoop veel hoger was geweest. Wat hij heeft gemaakt, is door de lengte (ook in de tijd) en complexiteit veel te ontoegankelijk. Met kortere series was er een veel groter publiek voor de albums geweest.

[Zmv]

Ik ben ook benieuwd wat hij de komende jaren allemaal nog gaat maken als de druk van Arq en Capricornus is weggevallen. De interessante projecten moeten zich in de loop van de jaren hebben opgestapeld. Het zal vast weer iets compleet anders zijn dan we gewend zijn...

[Peter Motte]

Als je vermoeden klopt, heeft Andreas zichzelf een slechte dienst bewezen.

 

Ik denk dat met bv. een aantal trilogieën de verkoop veel hoger was geweest. Wat hij heeft gemaakt, is door de lengte (ook in de tijd) en complexiteit veel te ontoegankelijk. Met kortere series was er een veel groter publiek voor de albums geweest.

Dat ben ik niet zo zeker. De kwestie is vooral dat Arq en Cap geen los leesbare albums zijn. Volgens mij was het beter geweest om bijv. eerst Arq volledig te doen, dan was dat in 9 jr afgewerkt geweest ipv in 18, en daarna Cap, wat 10 jr had gekost ipv 20.

Maar het had ook gekund dat hij aan een nieuwe reeks had moeten beginnen op een moment dat het moeilijk was om een nieuwe reeks verkocht te krijgen, bijv. in 2008. En dan moest hij misschien al jaren goed uitkijken wat hij deed.

[Rork]

Zouden er veel losse kopers zijn? Volgens mij zou Andreas niet snel een groot publiek aanspreken. Zowel tekeningen als verhaal zijn relatief ontoegankelijk. Maar het kan natuurlijk. Sherpa zal niet zomaar de verhalen in de heruitgave doen. Al geloof ik pas echt dat Andreas populair is als LeLombard weer met een uitgave komt.

[Rik]

Andreas is inderdaad niet bedoeld voor een groot publiek. Sherpa drukt oplages van 700 stuks en volgens mij zijn die nog niet uitverkocht.

Maar als echte fan ben ik beslist nog niet uitgekeken op het werk van Andreas Er zijn genoeg auteurs waar dit wel het geval is....

[Peter Motte]

Andreas is niet het type scenarist voor een groot publiek, en volgens mij is er een fout gemaakt door met Cap van Andreas wel iemand voor het grote publiek te willen maken.

Als je de 1e en de 2e cyclus na elkaar legt, merk je dat volgens mij: de 1e cyclus een avonturenreeks voor een breed publiek, en vanaf de 2e cyclus hebben ze dat idee opgegeven en zijn ze weer naar dat wat bijzondere Andreas overgeschakeld. De reeks werd er alleen maar beter op.

 

Nu schijnt het wel zo te zijn dat Cap beter verkoopt dan Arq, maar dat er over Arq meer op internet wordt gediscussieer dan over Cap. Dat was echter iets dat A zelf een jaar of twee, drie geleden zei.

Anderzijds: Arq verschijnt bij Delcourt, een stripuitgever die in het begin doorging voor een uitgever van de betere en moeilijkere strip. Dat is tegenwoordig misschien niet zo meer het geval, maar ze geven tegenwoordig dan ook meer uit dan in het begin.

LeLombard is de uitgever voor het brede publiek, en daar verschijnt Cap.

 

Als ik vier euro mocht inzetten, zou ik 2 euro inzetten op Cap stopt met deel 20, 1 euro op Cap stopt bij 19, en 1 op Cap stopt bij 21. En ik heb er zelfs een lichte voorkeur voor om helemaal niets in te zetten op 19 en bij die éne euro voor 21 nog een paar centen te doen. Maar dan wel omdat de mogelijkheid bestaat dat A na het einde van het grote verhaal nog af en toe een los album over Cap wilt maken.

[Rork]

Ik vind de tweede cyclus van Cap toegankelijker dan de eerste omdat er in de tweede een verhaallijn zit. De eerste cyclus zijn meer samengeraapte losse avonturen.

 

Wie is eigenlijk Ted Latimer?

[Peter Motte]

Haha, eerst liet hij de kleuren weg, nu de lijnen.

[nonitengu]

Ach mooi, niet mooi., Herinneringen 2 is niet veel fraaier...

[Peter Motte]

Ik heb niet gezegd dat het niet mooi is. Ik heb alleen gezegd dat hij eerst de kleuren wegliet, en nu de lijnen.

[Zmv]

Weet iemand of er verschillen zijn tussen de oude druk van 'De grot der herinnering' en de herduk die net uit is? Zit er een dossier bij, is het een verbeterde vertaling, enz?

[Rik]

Er zit geen dossier bij. Het formaat is groter, de belettering is anders en persoonlijk vind ik de kleuren mooier dan de uitgave uit de reeks verhalen en legenden.

 

In het algemeen vind ik deze Sherpa uitgave van een aanzienlijk hogere kwaliteit dan de Lombarduitgave.

[Nuwanda]

Maar een dossier of standaard de fameuze tussenpagina die enkel in Kuifje heeft gestaan, ware commercieel geen slechte zet geweest. Ik heb het, A-dept zijnde, toch links laten liggen wegens inhoudelijk nul komma nul meerwaarde ten opzichte van wat ik al had (en toch behoorlijk duur).

[hego]

Dat had deze uitgave wel verdiend, één dossier met die missing pages.

En deze is gebonden en die van Lombard is gelijmd en verkleurd.

Wel één klein slordigheidje van de anders zo perfectionistische mannen van Sherpa. Er staat één foutje in de bibliografie bij Capricornus nl 2 x nr 17

 

 

Sent from my iPhone using Tapatalk

[Zmv]

Jammer, inderdaad. Anders had ik hem zeker gekocht. Nu wacht ik het nog even af.

 

Hopen dat de komende Cyrrus/Mill heruitgave wel wat meerwaarde krijgt. Was het trouwens niet zo dat in de Franse heruitgave daarvan bepaalde scenes anders ingedeeld waren om het verhaal wat logischer te maken?