Wat zijn de 3 nieuwsberichten die je het sterkst zijn bijgebleven doorheen je leven?

[cinco]

Laten we alles van 2020-2021 buiten beschouwing laten wegens hors catégorie.

[esteban²]

Dan val ik waarschijnlijk terug op een paar cliché-antwoorden.  Momenten waarbij ik mij precies herinner waar ik was en dergelijke ...

- Het overlijden van koning Boudewijn

- De gebeurtenissen op 9/11

- Het overlijden van Robin Williams

En de dood van Michael Jackson natuurlijk, maar ik mag er maar drie geven.

[cinco]

35 minuten geleden, esteban² zei:

 

- De gebeurtenissen op 9/11

 

 

 

Deze inleiding van het nieuws in NY, de avond van 10 september 2001 geeft de chills.

 

 

[retep]

17-1-1991 Aanval op Irak

9/11

18-3-2019 Aanslag op tram Utrecht

[kbellon]

Al aanslagen vrees ik.

9/11 (ondanks de leeftijd van 3 jaar, wat al duidelijk maakt wat een impact dat toen op de maatschappij had)

Aanslagen Parijs 2015

Aanslagen Brussel 2016

 

 

[Peter Motte]

Moeilijke keuze. Ik herinner me er wel meer dan drie die me sterk bijbleven.

Een keuze, die hoe dan ook arbitrair is:

 

- explosie van de space shuttle Challenger op 28 januari 1986

- dood van van Robert A. Heinlein, 8 mei 1988

- de aanslagen op 9/11, op 11 september 2001

 

Maar ik kan zeker uitbreiden met:

- Koning Boudewijn wordt weer in de mogelijkheid gesteld te regeren, 5 april 1990

- dood van Isaac Asimov, 6 april 1992

- dood van Michael Jackson, 25 juni 2009

- dood van David Bowie, 10 januari 2016

- dood van Umberto Eco, 19 februari 2016

- dood van Prince, 21 april 2016

- aanslag op concert van Ariane Grande in Manchester, 22 mei 2017

 

Bij mij gaat het dus meestal om overlijdens.

 

[Rik]

20 juli 1969 Landing op de maan. 

28 januari 1986 Ontploffing van Challenger

11 september 2001 Twin Towers - bracht mijn dochter middags naar zwemles en hoorde ouders spreken over de aanslag.

 

[Peter Motte]

Ik kwam net van de rijles 's middags, en thuis op CNN zag ik rook uit een van de torens komen. Ik dacht eerst dat het een brand was, en vond het eerst zo van "ha, die Amerikanen krijgen er ook 's van".  (erg anti-Amerikaans ben ik niet, maar ook niet erg pro-Amerikaans).

 

Dan bleek dat er een vliegtuig was ingevlogen. Hoe kon dat nou? Piloot zich vergist? Amateurtje? Maar het was een tamelijk groot vliegtuig, en toen dook dat tweede op.

 

Net toen was een vriend van mij op reis, maar hij was net de andere kant van de wereld opgevlogen. Een andere vriend was pas de dag ervoor op de top van een van de twee gebouwen geweest, waar hij allerlei onschuldige dingen deed, zoals met zijn camera inzoomen op het andere gebouw.

 

Een vriendin van hem had de dag na zijn bezoek net de metro gemist, anders was ze op weg geweest naar de aanslag.

[Peter Motte]

De ramp met de Challenger kwam tot mij in de vorm van geroezemoes.

 

Toen studeerde ik, en ik volgde het nieuws maar matig. In de aula tijdens de eerste les hoorde ik om me heen gebrabbel en gebabbel met het woord 'space shuttle" erin. 

Vroeg ik aan een vriend naast me: "Wat is dat over de space shuttel".

Hij, cynisch grinnikend: "Hij is ontploft."

[cinco]

3 uren geleden, Rik zei:

20 juli 1969 Landing op de maan. 

28 januari 1986 Ontploffing van Challenger

 

 

 

Dit is voo mij symbolisch voor het verschil tussen de generaties.

De mensen die de landing op de maan bewust hebben meegemaakt zijn opgegroeid in een periode waarin het letterlijk aanvoelde alsof de mogelijkheden van de mens onuitputtelijk waren.

En dan heb je bijna 20 jaar later de domper op die droom met de Challenger.

Voeg daar Tsjernobyl aan toe dat hetzelfde jaar plaatsvond (bekijk zeker de uitstekende mini-serie van 2019) en de droom van een onstuitbare vooruitgang brokkelt af.

Dan krijgen we de eerste 2 decennia van de 21ste eeuw die geopend worden met 2 iconische gebouwen die op dramatische wijze instorten samen met vele levens en afgesloten worden met een wereldwijde epidemie ongezien in de laatste 100 jaar.

 

Daardoor heeft de droom van het futuristische doorheen de jaren meer en meer plaats geruimd voor de hang naar het nostalgische.

En waar vroeger vooral tijdreizen een belangrijk onderdeel was van sci-fi omdat we dachten dat de toekomst voorspoed bracht, daar krijgen we nu steeds meer en meer fictie over parellelle werelden, want als de toekomst er niet meer zo rooskleurig uitziet, dan fantaseren we liever over een multiversum waar er alternatieve en betere tijdslijnen te vinden zijn waar we naar kunnen toevluchten.

 

Het was ook een materie die sterk aan bod kwam in het werk van Stephen Hawking.

 

 

 

 

 

 

[cinco]

1 uur terug, Peter Motte zei:

Ik kwam net van de rijles 's middags, en thuis op CNN zag ik rook uit een van de torens komen. Ik dacht eerst dat het een brand was, en vond het eerst zo van "ha, die Amerikanen krijgen er ook 's van".

 

Hoe sterk veranderde die gedachte toen je de eerste toren zag instorten?

[Rik]

17 minuten geleden, cinco zei:

 

Dit is voo mij symbolisch voor het verschil tussen de generaties.

De mensen die de landing op de maan bewust hebben meegemaakt zijn opgegroeid in een periode waarin het letterlijk aanvoelde alsof de mogelijkheden van de mens onuitputtelijk waren.

Wat mij naast de maanlanding in 69 het meest is bijgebleven is de reactie van mijn opa. Hij heeft de maanlanding nooit kunnen bevatten en er dus nooit in geloofd. Ik begreep pas veel later dat opa, geboren in 1885, alles heeft zien komen. De eerste fiets - auto - radio -vliegtuig - tv; De maanlanding was een brug te ver...

[cinco]

19 minuten geleden, Rik zei:

Wat mij naast de maanlanding in 69 het meest is bijgebleven is de reactie van mijn opa. Hij heeft de maanlanding nooit kunnen bevatten en er dus nooit in geloofd. Ik begreep pas veel later dat opa, geboren in 1885, alles heeft zien komen. De eerste fiets - auto - radio -vliegtuig - tv; De maanlanding was een brug te ver...

 

Het moet een indrukwekkende ervaring geweest zijn, zo een leven dat gestart is in de Belle Epoque, een leven waarin zowel de belangrijkste mijlpalen van vooruitgang als de donkerste periodes van oorlog en verval in vervat zitten.

[Hamirubi]

Zeer zeker. Als historicus frappeert het mij ook steeds. Deze mensen fungeren als teletijdmachines: ik ben zinnens om een lokaal mondelinge geschiedenisproject op te starten waarbij grootouders worden geïnterviewd over (de verhalen van) hun grootouders - maar ik weet ook dat ik hier niet lang meer mee mag wachten, want elk moment schuift er een generatie op.

Het doet mij denken aan dit televisiefragment.

 

 

Of aan hoe een kleinzoon van Amerikaans president John Tyler (1841-1845) vandaag nog in leven is (diens broer is niet zo lang geleden overleden), aan hoe bij de inauguratie van de IIIe Franse Republiek in 1870 de nog in leven zijnde oud-Napoleonsoldaten in hun ouwe uniform mochten defileren (en werden gefotografeerd), aan hoe mijn overgrootvader zijn vader moet hebben horen vertellen over de crisis van de jaren 1840. Enzovoort.

 

Er zijn natuurlijk altijd momenten geweest in de wereldgeschiedenis waarin de gewone mens het maatschappelijke leven met erg grote omwentelingen zag veranderen. De jaren 1940-1960 waren niet mis. De post-digitale wereld waarin we nu leven is ook niet te vergelijken met die van vóór de jaren 1990. De wereld van de elite van 1560 was helemaal anders dan die van een halve eeuw eerder.

 

 

Mijn top-3 (geboren in de jaren 1980):

9 september 2001 = aanslagen op de VSA: de ramptoerist in mij vermoedde een nieuwe (wereld)oorlog

13 november 2015 = aanlagen in Parijs: de moordpartij in de Bataclan in het bijzonder

9 mei 2011 = het tragische ongeval van wielrenner Wouter Weylandt in Mezzanego, Italië: ik vind dat nog steeds erg tragisch (en zag toen ook enkele heel expliciete beelden) 

 

De aanslagen in Brussel in 2016, het overlijden van wielrenner Kivilev, de opmars van Daesh (een terroristische organisatie met tanks en zelfs ei zo na straaljagers ter beschikking), het diplomatieke geschil tussen België en Oostenrijk, of de vliegtuigramp in Oostende in 1996 staan mij ook nog wel bij.

 

[lordofindifference]

top drie zijn voor mij toch ( chronologisch)

- De Chernobyl meltdown

- De val van de Berlijnse muur/ einde van de koude oorlog ( niet verwacht dat het allemaal zo snel zou gaan)

- 9/11 ( totaal ongeloof toen ik dit hoorde... wat een onwaarschijnlijk scenario, en dat in het hart van de VS?? )

 

Voor de 1e maanwandeling was ik nog te jong, anders zou die er ook wel bijhoren, misschien ipv het Chernobyl nieuws...

 

 

[Peter Motte]

5 uren geleden, cinco zei:

 

Hoe sterk veranderde die gedachte toen je de eerste toren zag instorten?

 

Ik dacht eerst dat het een binnenbrandje was dat snel zou worden aangepakt door de sprinkels, en dat hoogstens wat paniek onder de aanwezigen zou hebben veroorzaakt.

 

Toen bleek dat er een vliegtuig in de toren was geboord, werd de zaak ernstig.

Ik heb toen naar een van die twee vrienden gebeld, die net op vakantie was, maar niet naar de VS maar de andere kant op.

Dat er nog een vriend die in de VS zat, kwam ik pas later te weten.

Maar dat ik begon rond te bellen, bewijst wel dat ik de zaak ernstig nam.

En al had ik toen ook niet veel om handen. het was toch zorgwekkend.

[Peter Motte]

1 uur terug, Hamirubi zei:

Zeer zeker. Als historicus frappeert het mij ook steeds. Deze mensen fungeren als teletijdmachines:

 

Het is niet alsof er tijdens ons leven niets verandert: van een pre-computer maantijdperk zonder fossiele-brandstof-problemen, naar een overgecomputeriseerd tijdperk met CO2-problemen met aansluitingen met de grootste bibliotheek ooit in je binnenzak, een ingestort Warschaupact en een sterke Chinese industrie en daardoor groeiende Chinese invloed in de wereld, waardoor het Westen wordt verdrongen.

[Hamirubi]

20 minuten geleden, Peter Motte zei:

 

Het is niet alsof er tijdens ons leven niets verandert: van een pre-computer maantijdperk zonder fossiele-brandstof-problemen, naar een overgecomputeriseerd tijdperk met CO2-problemen met aansluitingen met de grootste bibliotheek ooit in je binnenzak, een ingestort Warschaupact en een sterke Chinese industrie en daardoor groeiende Chinese invloed in de wereld, waardoor het Westen wordt verdrongen.

 

Precies wat ik zei. 

[Tweetie]

Meeste indruk:

* 9/11

* Val van de Berlijnse muur

* Moord op Pim Fortuin

[Gast Kameraad Mauser]

1. Val van Berlijnse muur en daarbij aansluitend de coup in Rusland met beschieting van parlement door tanks.

 

2. Chernobyl

3. Kapseizen van de Herald of Free Enterprise

 

4. Val van Ceauşescu met executie.

5. 1e golfoorlog

6. 9/11

[Waldorf]

Herald of Free Enterprise 

9/11 

de ontsnapping van Marc Dutroux

[Tanuki]

Ik ben sowieso een nieuwsfreak, maar toevallig zijn er drie momenten waarbij ik continue het nieuws heb gevolgd, soms wel dagenlang.

 

11 maart 2011

Zeebeving voor de kust van Sendai, met tsunami en aansluitend de kernramp in Fukushima

Ik heb vrienden en kennissen wonen in dat land, deze staat dus met stip op 1.

 

22 maart 2016

De aanslagen in Brussel, Zaventem en Maalbeek.

Naar aantal slachtoffers toe een beperkte aanslag, internationaal gezien, maar de eerste Belgische met homegrown terrorists.

 

11 september 2001

Er zijn zo van die momenten waarbij je je de rest van je leven herinnert waar je precies was en wat je aan het doen was toen je bepaald nieuws ontving. Dit hoorde ik eerst op de radio. Er was een vliegtuig tegen een toren gevlogen. Ik zette het nieuws aan en niet veel later vloog het tweede vliegtuig de tweede toren in. Toen was er geen twijfel meer... dit is oorlog.

[Peter Motte]

1 uur terug, Waldorf zei:

de ontsnapping van Marc Dutroux

 

Da's een goeie.

Het toont hoe gevaarlijk zulke mensen zijn.

Maar voor mij is het toch een anecdote uit het rariteitenkabinet van de geschiedenis.

[Peter Motte]

1 uur terug, Tanuki zei:

11 maart 2011

Zeebeving voor de kust van Sendai, met tsunami en aansluitend de kernramp in Fukushima

Ik heb vrienden en kennissen wonen in dat land, deze staat dus met stip op 1.

 

Hoe kon ik dat vergeten!

Omdat het me niet het sterkst is bijgeblven, zou je kunnen zeggen.

Maar het heeft wel invloed gehad, alleen is mijn belangstelling voor Japan de laatste tijd verzwakt.

Binnenkort is het 10 jaar geleden.

 

- explosie van de space shuttle Challenger op 28 januari 1986

- dood van van Robert A. Heinlein, 8 mei 1988

- de aanslagen op 9/11, op 11 september 2001

 

Maar ik kan zeker uitbreiden met:

- Koning Boudewijn wordt weer in de mogelijkheid gesteld te regeren, 5 april 1990

- dood van Isaac Asimov, 6 april 1992

- dood van Michael Jackson, 25 juni 2009

- tsunami, 11 maart 2011

- dood van David Bowie, 10 januari 2016

- dood van Umberto Eco, 19 februari 2016

- dood van Prince, 21 april 2016

- aanslag op concert van Ariane Grande in Manchester, 22 mei 2017

 

 

 

[Tanuki]

1 uur geleden, Waldorf zei:

Herald of Free Enterprise 

 

de ontsnapping van Marc Dutroux

 

Die zitten bij mij ook wel in de top 10, samen met o.a. de Challenger, maar niet in de top 3.

De dood van Boudewijn weet ik ook nog heel goed, dat is ook zo'n ding waarbij ik nog precies weet waar ik was: we waren op reis in Mallorca, en in het domein waar we verbleven zaten heel wat Belgen. Plots was er zo'n rare vibratie in de lucht waarbij heel wat Belgen mekaar aanspraken met "heb je 't al gehoord...? Naar 't schijnt..."

Typisch toen was dat de Belgische kranten pas een dag later in de winkeltjes daar lagen, maar de mensen die Spaans konden hadden 't al doorverteld.

Geen top 3, eerder een anekdote.

 

Dutroux... tja, ik was in die tijd net leider geworden bij de scouts. Niet de beste moment om dat te zijn, die tijd.

[esteban²]

Geen idee of anderen dat ook zo ervaren hebben, maar die affaire Dutroux en al wat er mee te maken had, heeft zowat het hele land veranderd.  Letterlijk, op bepaalde vlakken.  Maar ook gevoelsmatig.  Ik had als tiener heel sterk de indruk dat er op meerdere vlakken een soort van nare sfeer en wantrouwen is ontstaan die een jarenlange nasleep met zich meebracht.  Als kind in de jaren 80 mocht alles, ik zoefde met mijn BMX-ke tot 's avonds in het donker doorheen de wijken en ging volop op avontuur, hele dagen lang.  De tijdsgeest, I guess.  Niemand stelde zich daar echt vragen bij.  (er is nochtans reden toe geweest)  Bij de generatie van mijn zus (90s-kind) was daar echter merkbaar geen sprake meer van.  Voor het donker binnen.  Niet met vreemden praten.  Niet de straat uit.  Enz.  Bij mezelf en mijn leeftijdsgenoten veranderde die onbezorgde vrijheid ook vanaf die periode.

Randverhaal:  Mijn zus heette Eefje.  Een naam die je in België toch nog niet zo vaak hoorde mid de jaren 90.  Je kon die naam in het openbaar amper uitspreken of alle koppen draaiden in jouw richting.  Dat heeft echt lang geduurd.  Dat het zo'n kind was die je geen seconde uit het oog mocht verliezen of die werkelijk nooit bleef waar je zei dat ze moest blijven, dat voortdurend op verkenning ging of het plezant vond om zich gedurig te verstoppen, tussen de kleren in een winkel bijvoorbeeld, hielp natuurlijk niet.

[kbellon]

7 uren geleden, esteban² zei:

 Bij de generatie van mijn zus (90s-kind) was daar echter merkbaar geen sprake meer van.  Voor het donker binnen.  Niet met vreemden praten.  Niet de straat uit.  Enz. 

Ik ben zelf 90s kind en heb in de lagere school nooit anders geweten dan dit inderdaad. Telkens balen wanneer in de herfst en winter de dagen korter werden.  

[esteban²]

Dat kan ik mij best voorstellen.