originele versie vs hertekende versie

[cinco]

2 uren geleden, TDPB zei:

 

Dat gezegd zijnde zou ik zelf nog steeds graag eens De Wollebollen remaken

 

 

Heb je daar voor jezelf ooit proefschetsen van gemaakt?

[TDPB]

5 minuten geleden, cinco zei:

 

Heb je daar voor jezelf ooit proefschetsen van gemaakt?

Natuurlijk niet.

[cinco]

23 minuten geleden, TDPB zei:

Natuurlijk niet.

 

Kon zijn hè dat je als een soort van stijloefening voor jezelf een testpagina geschetst had.

[TDPB]

10 minuten geleden, cinco zei:

 

Kon zijn hè dat je als een soort van stijloefening voor jezelf een testpagina geschetst had.

Nah, testpagina's is voor prutsers 

 

 

Het was meer gewoon het idee om van die wollebollen ruimtewezens te maken en er iets helemaal anders mee te doen.

[cinco]

 

 

[Ton Konincks 1948]

De hertekende versies zijn vaak gepolijster, stijver en gladder.

 

En de inkleuring is vaak ook harder, ongenuanceerder en onnatuurlijker.

 

De nieuwere soorten papier zijn meestal ook geen verbetering.

 

Veel leesplezier van allerhande drukwerk is vooral na 1960 hollend achteruit gegaan.

 

Dat geldt voor veel stripuitgaves, maar ook voor veel boeken en tijdschriften.

 

Maar inhoudelijk is het de laatste jaren bovendien ook vaker pet, bagger en kloten van de bok.

 

Gelukkig zijn er ook genoeg uitzonderingen !

 

Tegeltjeswijsheid uit de oude doos ; "Bezint, voor U aan het lezen van die moderne boekskes begint"

 

Neen, vroeger was niet alles beter hoor...

 

[sporoi]

Ook in oude boeken van de eerste helft van de 20e eeuw zag je soms het fenomeen dat in dure uitgaves een aantal bladen van glad papier waren voorzien, meestal met foto's of gravures (in het zwart-wit en heel heel soms eens in kleuren) . Glad en witter papier, zonder textuur dus,  was blijkbaar toen ook al een teken van 'luxe'. Zo oud als de straat dus.

 

Ik ben het er mee eens dat textuur van de drager een meerwaarde biedt aan tekeningen. Oudere stripverhalen, ook de vroegere goedkopere softcovers (bv Jong Europa) zijn gewoon leuker te lezen op zo'n papier, ook al schortte er wel wat aan de kwaliteit van de inkleuring.

 

Elk zeefdruk van een werk van een zichzelf respecterende kunstenaar is op papier dat zijn werk recht doet.  Posters van werken op dat glossy papier is meestal een ramp voor het afgedrukte werk. Maar het is lekker goedkoper en het publiek dat het koopt weet niet beter of maalt er niet om. 

 

Dat maakt wel dat strips, die altijd de vloek van pulp met zich meedragen, eigenlijk zichzelf vandaag grotendeels blijven presenteren als pulp en zo criticasters gelijk geven. Maar er is geen uitweg. Want het publiek die (nog) strips koopt vind het nu al te duur. 

 

 

[Peter Motte]

13 uren geleden, sporoi zei:

Ook in oude boeken van de eerste helft van de 20e eeuw zag je soms het fenomeen dat in dure uitgaves een aantal bladen van glad papier waren voorzien, meestal met foto's of gravures (in het zwart-wit en heel heel soms eens in kleuren) . Glad en witter papier, zonder textuur dus,  was blijkbaar toen ook al een teken van 'luxe'. Zo oud als de straat dus.

 

Als papier te grofkorrelig of grofvezelig is, dan worden afbeeldingen niet zo goed afgedrukt door het ongelijke papieroppervlak.

Daarom werden foto's en afbeeldingen op aparte bladen afgedrukt, die afzonderlijk werden afgedrukt, en bij het binden in het boek werden gestoken. Dat is de oorsprong van de "buitentekstplaten".

[sporoi]

7 minuten geleden, Peter Motte zei:

 

Als papier te grofkorrelig of grofvezelig is, dan worden afbeeldingen niet zo goed afgedrukt door het ongelijke papieroppervlak.

Daarom werden foto's en afbeeldingen op aparte bladen afgedrukt, die afzonderlijk werden afgedrukt, en bij het binden in het boek werden gestoken. Dat is de oorsprong van de "buitentekstplaten".

Dat klopt wel, maar het was toen ook een kwestie van presentatie, als bewijs van luxe.  Ik heb het trouwens over gewoon mat papier die veelal werd gebruikt voor boeken. Er waren soms ook beperkte oplages op duurder papier dat wat vezeliger en dikker was, voor de liefhebbers die dat konden appreciëren en geld hadden. Maar de meeste gravures, tekeningen en soms foto's waren tussen de teksten op hetzelfde papier als de teksten. Fotoafdrukken toen waren sowieso niet echt fameus te noemen.  Kleurenbeeltenissen werden soms apart gedrukt op dunner en gladder papier en als grote 'chromo' op een apart blad in het boek geplakt, soms dan nog beschermd met een pergamijnblaadje. Dat apart blad was meestal van een iets dikker, meestal gekleurd en ook grover papier. Maar bij zeer verzorgde boeken waren er soms ook fraaie kleurentekeningen te zien op hetzelfde papier, met lichte korrel dus maar met een mooi resultaat, en veelal beschermd door  pergamijnbladen. En dus ook hetzelfde op gladder papier. 

 

Dit alles kon als verkoopsargumenten gebruikt worden. Een boek met een meer verzorgde cover, vele tekeningen en soms foto's tussen de teksten, fraaie buitentekstplaten, soms als chromo erin geplakt, soms op wat ruwer papier gedrukt, soms op glad papier gedrukt.

 

Het valt wel op dat met de komst van glossy magazines vooral na de oorlog de trein naar gladder papier meer en meer werd genomen. Goedkopere stripuitgaven bleven lang nog op mat papier, maar de trein was vertrokken. Mat is out, glad is in. Enkel nerds houden nog van de textuur van papier, maar de hedendaagse modale stripwereld is er toch één van gladde glibberigheid.

 

Niets tegen te doen.

[Peter Motte]

Logischerwijs was een boek met inlassen op beter papier om een betere afdruk van de afbeeldingen te verkrijgen, een luxueuzere uitgave dan een boek met slordig afgedrukte afbeeldingen waarvan details verloren gingen daar de slechte kwaliteit van het papier. Da's een open deur intrappen.

[sporoi]

1 uur geleden, Peter Motte zei:

Logischerwijs was een boek met inlassen op beter papier om een betere afdruk van de afbeeldingen te verkrijgen, een luxueuzere uitgave dan een boek met slordig afgedrukte afbeeldingen waarvan details verloren gingen daar de slechte kwaliteit van het papier. Da's een open deur intrappen.

 

Daarin verschillen we van mening. Het papier in die oude boeken was meer dan kwaliteit, ook voor tekeningen. Of dacht je dat ze toen geen verstand hadden van drukken? Want boeken die wat in de middenklasse waren maakten gebruik van kwaliteitspapier, meer kwaliteit dan nu vind ik . Het ging niet om vulgair krantenpapier he, dat was voor goedkope softcoververhaaltjes en dergelijke. Het was wel degelijk goed papier in die boeken, maar mat, en afdrukken en tekeningen werden uitstekend op dat papier gepresenteerd. Ook het fotowerk van toen werd uitstekend afgedrukt, zoals het in die tijd mogelijk was. Dezelfde foto op glad papier gaf geen verschil in kwaliteit, niet met de drukmogelijkheden die ze voor een boek middenklasse wilden gebruiken. Niets slordig aan dus. Maar glad papier in het boekblok verwerkt met een paginagrote tekening of foto, dan nog  beschermd door een pergamijnblaadje zoals je die vond in fotoalbums (om je privefoto's te schikken)?  Dat was vooral show,  gebakken lucht, ook toen. Met wat kon je in de boekhandel uitpakken? "Kijk mijnheer, het is wel een duur boek, maar hoe schoon! Ze hebben ook  ander blinkend papier gebruikt voor de schoonste tekeningen. Voel eens hoe glad! En kijk, hier hebben ze zelfs een paar tekeningen ingekleurd! En hoe proper beschermd met een doorschijnend papiertje!"  

 

Pergamijnbladen werden trouwens al zeer lang gebruikt. In boeken begin 19e eeuw kom ik ze al tegen. Het nut toen? Misschien om te voorkomen dat de inkt van de gravure na een tijd op de tegenoverliggende pagina sporen achterlaat. Wegens de druktechniek toen die misschien inkt kon achterlaten. maar dat is maar een vermoeden. In antieke boeken waarvan de pergamijnbladen beschadigd of weg zijn zie ik toch geen sporen van inkt op de tegenoverliggende pagina's, behalve bij een slechte stockering van de eigenaars door de jaren heen, vocht, stof, koude, warmte, enz. (het betreffen wel boeken van 150 jaar he). Ik vermoed dus dat dit toch ook grotendeels show was, ook toen al.

[cinco]

Sommige cameo's in het 23ste album van Kiekeboe zijn in latere herdrukken vervangen door andere stripfiguren.

 

 

[Lamme Goedzak]

14 hours ago, cinco said:

Sommige cameo's in het 23ste album van Kiekeboe zijn in latere herdrukken vervangen door andere stripfiguren.

 

 

Wie is dat die het bordje neen vasthoudt?

[WILCO]

9 minuten geleden, Lamme Goedzak zei:

Wie is dat die het bordje neen vasthoudt?

Ik veronderstel dat dat Knevel de killer is van Brammetje Bram.

[WILCO]

7 minuten geleden, WILCO zei:

Knevel de killer

 

[cinco]

Ik wist niet dat de albumversie van Ghost World niet exact overeenkomt met de versie zoals die in Eightball verscheen.

Hier zijn voorbeelden van hertekende gezichten.

 

 

[TDPB]

[Waldorf]

15 uren geleden, TDPB zei:

 

Het grapje van Flip is gesneuveld. En de structuur van het houten bureau was vroeger toch mooier.

[bouncer]

Zelfs grootmeester The Tjong - Khing, hertekende verschillende stroken voor de Sherpa uitvoeringen.

De bovenste strook is hertekend.

[Ambreville]

1 hour ago, Waldorf said:

 

Het grapje van Flip is gesneuveld. En de structuur van het houten bureau was vroeger toch mooier.

Hoe zit dat met dat eerste optreden van Flip in Jommeke? Als Jommeke hoopt toch geen negerkindje te krijgen van Nonkel Missionaris. Is dat ooit hertekend?

 

[Roque Ja]

3 uren geleden, Ambreville zei:

Hoe zit dat met dat eerste optreden van Flip in Jommeke? Als Jommeke hoopt toch geen negerkindje te krijgen van Nonkel Missionaris. Is dat ooit hertekend?

Ja, in de hertekening komt Flip van Graaf Groenvijver, niet meer van nonkel pater.

[WILCO]

[WILCO]

[Waldorf]

1 uur terug, WILCO zei:

 

Zeker in die scene met de ooievaar is het zwart-wit mooier.

[cinco]