Ga naar inhoud

Comanche


cinco

Comanche  

25 leden hebben gestemd

  1. 1. jouw 3 favoriete albums

    • Red Dust (1972)
    • Wanhoop en dood op de prairie (1974)
    • De wolven van Wyoming (1974)
    • De hemel is rood boven Laramie (1975)
    • Nacht over de woestijn (1976)
    • De opstand (1976)
    • Duivelsvinger (1977)
    • De sheriffs (1980)
    • En de duivel brulde van vreugde (1981)
    • Het lijk van Algernon Brown (1983)
    • De roofdieren (1990)
      0
    • De driezijdige dollar (1992)
      0
    • De kermis der wraak (1995)
      0
    • De ruiters van dead river (1997)
      0
    • Red Dust express (2002)
      0


Recommended Posts

2 uren geleden, TDPB zei:

Het materiaal is anders, maar de tekenstijl niet echt.

 

Is hij zijn figuren (en dan bedoel ik het ruimer dan alleen deze reeks) niet wat meer gedrongen gaan tekenen?

En het is toch ook al meermaals aangehaald geweest dat zijn vrouwelijke personages er minder vrouwelijk uitzien gedurende de latere jaren.

Nogmaals, ik ken zijn werk niet goed genoeg om hier grondig over te oordelen, maar dit...

 

afbeelding.thumb.png.99011d5adc46f003a82f8af976cfe01d.png

 

... dit ziet er totaal anders uit dan zijn tekenwerk van de laatste decennia.

En persoonlijk vind ik deze tekeningen van zijn beginperiode ook veel beter dan het latere gedeelte van zijn oeuvre.

Link naar reactie

yep, Dust is de cowboy-moordenaar-redder-in-nood op de drie-zessen-ranch (Triple Six), heb echter geen idee waarom nu just die naam (heeft misschien historisch bestaan?)

verder lopen er nog enkele helden rond: Ten Gallons - Clem Tenderfoot - Toby & Maanvlek

mocht je eventueel van spaghetti & westerns houden, dat zou ook helpen...

Link naar reactie
11 uren geleden, Aleksandr zei:

mocht je eventueel van spaghetti & westerns houden, dat zou ook helpen...

 

 

Ik had tot voor kort eigenlijk weinig met westernstrips.

Ik heb dit jaar wel de Undertakerstrips, Het Venijn en Tot De Laatste gelezen.

Al heb ik al gehoord dat puristen deze albums niet als zuivere westerns zijn.

Link naar reactie

Comanche is een duidelijke voorloper van Durango als het gaat om gebruik van geweld. Red Dust was de eerste held die in koele bloede een ongewapende tegenstander neerschoot. Durango ziet hier ook geen probleem in. Waar Comanche en Durango in verschillen is dat het karakter van Red Dust veel beter uitgewerkt is dan dat van Durango. Anders gezegd; Bij Durango gaat het om het geweld en bij Comanche/Red Dust is geweld de afsluiting van een proces. Red Dust maakt zijn overwegingen voordat hij de ongewapende tegenstander neerschiet. 

 

Kort samengevat: Houdt je vooral van geweld dan moet je Durango kiezen. Wil je meer diepgang in de karakters kies dan voor Comanche. Zoals ik al eerder schreef - de delen 3,4 en 5 van Comanche horen tot het beste dat het Westerngenre heeft voortgebracht. 

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie
1 uur terug, Rik zei:

Comanche is een duidelijke voorloper van Durango als het gaat om gebruik van geweld. Red Dust was de eerste held die in koele bloede een ongewapende tegenstander neerschoot. Durango ziet hier ook geen probleem in. Waar Comanche en Durango in verschillen is dat het karakter van Red Dust veel beter uitgewerkt is dan dat van Durango. Anders gezegd; Bij Durango gaat het om het geweld en bij Comanche/Red Dust is geweld de afsluiting van een proces. Red Dust maakt zijn overwegingen voordat hij de ongewapende tegenstander neerschiet. 

 

 

een interessante analyse

Link naar reactie
1 uur terug, cinco zei:

 

Oorspronkelijk staat haar kopje nog op de cover. Dat is later ook niet meer het geval.

 

 

afbeelding.thumb.png.c203a07127e85a892a2a8b6011e689f8.png

 

 

Hadden ze de serie dan beter niet Red Dust genoemd en het eerste album Comanche in plaats van omgekeerd?

Het kopje stond inderdaad alleen de eerste 3 albums op de cover. Ik denk dat dit een gevalletje is waarbij er met de bijfiguur interessantere verhaallijnen gecreëerd konden worden.

Je ziet dit ook met bv Tom Poes waarbij Ollie B. Bommel de reeks heeft overgenomen.

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie

De laatste vijf albums heb ik nooit gelezen, maar de eerste tien zijn zeker nog te genieten. Zelf hou ik minder van de indianen-albums. De beste zijn die waarin de ouderwetse revolverhelden hun biotoop zien krimpen. De grote bundels van Sherpa zijn zeker de moeite, maar ik denk niet dat ze nog allemaal verkrijgbaar zijn.

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
Op 24/10/2020 om 20:25, Boekenmagazijn zei:

Staat in het dossier van de 3e Sherpa-bundel, die ik nu niet bij de hand heb.

Zo uit mijn hoofd: vanaf De sheriffs?

 

Ik vergiste me, het komt uit het dossier bij de 4e Bernard Prince-bundel (een interview met Thierry Groensteen uit 1982). Citaat:

 

Als Comanche en Jeremiah jouw Giraud-kant vertegenwoordigen, geeft Nick dan uiting aan jouw Moebius-kant?

Misschien. Maar zelfs in Jeremiah wordt mijn tekenwerk steeds soberder. Zo teken ik bijvoorbeeld steeds minder schaduwen. Mijn zwager heeft aan die ontwikkeling bijgedragen omdat hij me nadrukkelijk had gevraagd in Nick geen zwarte vlakken te gebruiken. Je vindt er nog enkele sporen van in de eerste stroken, maar daarna helemaal niet meer.

 

Die ontwikkeling naar meer eenvoud was al begonnen vóór Nick, eigenlijk sinds je de penseel verruilde voor de Rotring…

Ja. De Rotring laat mijn tekenwerk ademen.

 

Ik ben bijzonder verrast door de netheid van je schetsen. Als je ze bekijkt krijg je de indruk dat je meteen al de juiste lijn hebt en dat je er niet veel aan hoeft te verbeteren…

Ik wil eigenlijk dat mijn schets schoon blijft. Maar ik begin met het licht schetsen van de vormen, en ik ik hou me pas bezig met details als ik eenmaal zeker ben van mijn compositie. Ik maak preciezere schetsen dan de meeste andere tekenaars.

 

Heb je nooit geprobeerd een grotere spontaniteit te bewaren voor het inkten zelf?

Ik denk dat mijn tekenwerk daaronder zou lijden. Sinds ik op de Rotring ben overgestapt, is het inkten een minder eentonige onderneming dan toen ik de penseel nog gebruikte. De penseel is een onbetrouwbaar instrument waarvoor je altijd moet oppassen. Soms hield ik mijn hand stil  tot ik wist welke dikte ik een lijn ging geven. De Rotring heeft die onrust weggenomen. Het is een perfect verlengstuk van mijn hand.

 

Penseel-Rotring.thumb.png.3e9e84460b32260098b902f70384e403.png

 

scenes uit Comanche 7 - Duivelsvinger (1976), uitgewerkt in penseel (boven) en uit Comanche 8 - De sheriffs (1979), uitgewerkt in Rotring tekenpen (onder).

Link naar reactie

Het blijft jammer dat de samenwerking op een gegeven moment werd stopgezet. Hermanns eigen kleuren zijn een stuk saaier.

 

afbeelding.png.07289c652eb9dc6ac0b66956000ac4b3.png

 

afbeelding.thumb.png.e37cb3e7cb212f55df1554ba5af26e9b.png

afbeelding.thumb.png.f7ed7e809ba1b2202678ea88c69aba12.png

 

Voor hetzelfde geld zag de inkleuring er zo uit:

afbeelding.thumb.png.dc055f6b0a30fe635db672672b6ac7e8.png

 

 

Ik weet dat er tegenwoordig nogal vlug smalend wordt gedaan over het tekenwerk van Hermann, maar wat een geweldige pagina's heeft die man toch gemaakt!

 

afbeelding.thumb.png.4442dd64312ba2afce40e280e2ac8b26.png

Link naar reactie
  • 7 months later...
  • cinco changed the title to Comanche
Op 30/10/2020 om 19:11, TDPB zei:

Het blijft jammer dat de samenwerking op een gegeven moment werd stopgezet. Hermanns eigen kleuren zijn een stuk saaier.

 

afbeelding.png.07289c652eb9dc6ac0b66956000ac4b3.png

 

 

Ik weet dat er tegenwoordig nogal vlug smalend wordt gedaan over het tekenwerk van Hermann, maar wat een geweldige pagina's heeft die man toch gemaakt!

 

afbeelding.thumb.png.4442dd64312ba2afce40e280e2ac8b26.png

Vroeger was alles beter.. en dat geldt zeker voor Hermann

Link naar reactie
1 uur terug, cinco zei:

Ik geraak niet van de grond met die westerns.

Ik zou het eerste album via iemand in de buurt verkrijgen, maar uiteindelijk niks meer van gehoord.

 

Ach, er is Undertaker nog dat ik wel op de voet kan volgen aangezien het een recente reeks is.

 

Als je echte de liefde voor de western wil proeven, dan is er natuurlijk Blueberry van Jean Giraud, een van de grootste strips ooit. De leermeester van Giraud, Jijé, maakte de western Jerry spring, zeker de zwart-wit uitgaven van Arboris. Uitgever Hum brengt dikke Tex Willers op de markt van verschillende auteurs/tekenaars. Een mooi voorbeeld hiervan is Atlanta door Jordi Bernet. Daarnaast Wanted van Thierry Girod en Simon Rocca, en Savage van Yann en Félix Meynet.

Maar eigenlijk is Lucky Luke van Morris, ook een leerling van Jijé, toch altijd heerlijk om te (her)lezen.

Link naar reactie
  • 5 months later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...