J. Rom - Force Of Gold

[shakeitupguy]

Makro-klanten zie ik doorgaans geen hardcovers kopen. Dat gebeurt net zo min in andere supermarkten.

De gouden versie het J.Rom Makro album is een SC versie (en dus enkel voor die gouddruk 5€ duurder dan de gewone SC). De hardcover versie lag er zelfs niet eens.

[Gast Kontiki]

Een softcover aan die prijs zie ik Makro-klanten al helemaal niet kopen.

Ach wel, vroeg of laat duiken die wel in grote partijen op bij een opkoper.

[pudifar]

Ik heb het album deze namiddag gelezen. 

Conclusie: niets voor mij. 

[Krimson]

Ik ben ook naar de Makro geweest , veel albums beschadigd

maar ik heb er mij toch ne propere uitgehaald

Waren wel bijna op

[Krimson]

Hèhè , koen ik pleit onschuldig

Kwaad was al geschied

Prijsetiket beschadigd het album ook

Puur amateurisme

[Gast Samurai7]

Ik zal mijn exemplaar wegschenken aan een jongetje die dit waarschijnlijk veel meer zal waarderen dan ik

Succes daarmee. Zag net een angstig jongetje voorbij rennen, op de hakken gezeten door drie veertigers die hun gehypte album aan hem kwijt wilden...

[TDPB]

  Heb het vandaag aan de zoon van een collega gegeven.  Ben benieuwd wat die ervan zal vinden maar ik vrees ervoor dat je ongeacht de leeftijd nogal vergevingsgezind voor de vele verhaaltechnische gebreken moet zijn om het wat te kunnen waarderen. 

De verhalen van Vandersteen zelve barsten van de verhaaltechnische gebreken. Als kind lees je daar om de een of andere reden over.

[Zwendel]

Heb het ook gelezen (duurde niet lang). Ging eigenlijk nog (letters waren niet te klein). Maar het is een standaard (sic) superhelden verhaal met oeroude verhaalelementen.

 

Misschien kan het jonge lezers die nog nooit een superhero comic gelezen hebben aan het striplezen brengen.

[Gast Kontiki]

De meeste lezers zullen ook niet vertrouwd zijn met het genre, dus dat maakt minder uit.

[pudifar]

De schuld ligt in mijn ogen dus vooral bij de schrijver die enkele beproefde verhaal-elementen uit superhero comics heeft samengegooid om daar een flauw soepje van te maken.  Een scenarist als Mark Waid had met dezelfde elementen een beter eerste deel gemaakt maar het is overduidelijk dat Bruno De Roover niet vertrouwd is met het genre. 

En wat met het tekenwerk van Romano Molenaar?   

De inkleuring vond ik nog het beste, maar dat kan het album in mijn ogen niet redden.

[Tweetie]

De inkleuring vond ik nog het beste

 

Wel heel harde kritiek hoor. 

[Tweetie]

Prijsetiket beschadigd het album ook    Puur amateurisme

 

Ha, leuk. 5 Euro extra en dan gaat de gouden opdruk eraf als je de prijssticker eraf haalt.

[acor]

Daarnet de hardcover gekocht bij Standaard Boekhandel. Awel, ik vind hem goed. Het verhaal bevat inderdaad de standaard elementen van een superheldenverhaal (traumatische ervaring/held gestopt/held keert terug), maar al bij al lijkt dit me een kanshebber bij de jeugd. Zoiets hebben we nog niet in Vlaanderen en Nederland. Er is een markt voor superhelden die tot nog toe veel te weinig aangeboord werd. Dit ligt meer in de lijn van Rox van Studio 100. Jeugdige lezers graven niet door naar wat het ook is wat al die criticasters hierboven (o, wat een verrassing weer) zoeken in dit soort verhalen. Men richt zich naar de jeugd, niet naar doorgewinterde dertigers en veertigers die al jaren comics verslinden en strips tot het hoogste wat er is verheven hebben.

 

Het verhaal is simpel te volgen, maar bevat wel elementen die prikkelen naar de volgende twee delen. Amoras is goed, maar het verhaal is enorm uitgesponnen (bij momenten slaapverwekkend). Force of Gold is gebalder, waardoor de verhaallijn misschien minder uitgewerkt is. Al bij al bevalt deze opener me meer dan Amoras indertijd. Ook hier enkele duidelijke knipogen naar de originele reeks, wat altijd leuk is natuurlijk.

 

Het tekenwerk bevalt me uitstekend en de inkleuring maakt het plaatje compleet. Kortom: meer dan geslaagd voor mij.

[marioboon]

Ik vind 8 euro voor een softcover die op 100.000+ exemplaren is gedrukt toch wel veel geld. (Amoras is een euro goedkoper)

[marioboon]

Ik heb'm eens doorbladerd. Ligt het aan mij, of lijkt J.Rom 'n klein dik ventje, ipv gespierd?

 

Er is een prent waar ie als 2 druppels water op Jean-Pierre van Rossem lijkt.

[acor]

Ik heb'm eens doorbladerd. Ligt het aan mij, of lijkt J.Rom 'n klein dik ventje, ipv gespierd?

In het tussendeel wel ja, maar dat is deel van het verhaal.

[Gast bazarov]

Jeugdige lezers graven niet door naar wat het ook is wat al die criticasters hierboven (o, wat een verrassing weer) zoeken in dit soort verhalen. Men richt zich naar de jeugd, niet naar doorgewinterde dertigers en veertigers die al jaren comics verslinden en strips tot het hoogste wat er is verheven hebben.

How about no?

 

Je kan heel veel over de jeugd zeggen maar dit is wel heel laatdunkend.

Waarom zouden ze genoegen moeten nemen met iets oppervlakkigs?

Een goed gemaakte strip (of wat dan ook) kun je op veel verschillende manieren lezen. En ze zijn allemaal juist!

 

Een slecht gemaakte strip daarentegen...

 

 

Aangezien ik J.Rom niet gelezen heb of zal lezen laat ik me niet uit over die strip. Maar stellen dat een kinderstrip niet goedgemaakt moet zijn is vrij boud.

[TDPB]

Bespreking op geekster.be

 

en op brainfreeze.be

[marioboon]

Dit was... generisch.

 

Een beter woord kan ik niet gebruiken als omschrijving. Geef Jerom zijn kostuum een andere inkleuring en dit had een eender welke degelijke superheldenstrip kunnen zijn.

 

Waarom werd de backstory van de gouden stuntman niet gebruikt? Wat was er mis met "Morotari" als de naam van de opgedoekte organisatie? Wat zou er mis zijn om één van de bestaande verhalen als achtergrond van de mislukking van Jerom te gebruiken? Je hebt die geschiedenis, waarom die niet gebruiken? Dat kost je niks in je ijver  om van scratch te beginnen en verandert niks aan je verhaal: de nieuwe lezers merken dat (nog) niet maar zo heb je ook de oudere "garde" mee. En zo leg je nog de band met de oude reeks.

 

Om het in film-termen te zeggen: Dit was een Catwoman en geen Captain America: The first avenger.

 

Spijtig. 

[Diogenes]

Vandaag in de AH (bestaat dat in Belgie?) doorgekeken en terug gezet. Het zal wel een vooroordeel zijn maar ik vond het veel te veel "gritty superhero reboot" aandoend eruit zien. Wat ik tot nog toe erover gelezen heb bevestigd dat alleen maar.

 

Tegelijkertijd ben ik wel eens met de meer optimistische (misschien zelfs verlichte?) geesten hier die aangeven dat dit een goede comic (Dio slaps himself) bedoel...strip is voor de jeugd.

 

Als ik ook lees dat je geen van de onschulidge slachtoffers dood ziet gaan in J.Rom is het mij duidelijk dat dit niet voor hetzelfde publiek bedoeld is als Amoras waarin er per album minstens een half dozijn op grafische wijze het loodje legt.

 

Overigens: wat Amoras betreft Ik vind dat nog steeds reuze! Laatst weer het nieuwste deel gelezen en ik blijf het echt een klein wonder vinden dat die reeks zo goed is gebleken. Het is één van de heel erg weinige Franco-Belgische reeksen die ik nog steeds trouw volg nu ik (tijdelijk) ben overgeschakeld naar manga. Dat zegt iets naar mijn mening.

[TDPB]

Waarom werd de backstory van de gouden stuntman niet gebruikt? Wat was er mis met "Morotari" als de naam van de opgedoekte organisatie? Wat zou er mis zijn om één van de bestaande verhalen als achtergrond van de mislukking van Jerom te gebruiken? Je hebt die geschiedenis, waarom die niet gebruiken? Dat kost je niks in je ijver  om van scratch te beginnen en verandert niks aan je verhaal: de nieuwe lezers merken dat (nog) niet maar zo heb je ook de oudere "garde" mee. En zo leg je nog de band met de oude reeks.

 

De verandering van Morotari naar The Force vind ik ook ietwat jammer (idem overigens voor de nodeloze verandering van Jerom naar J.rom) Er wordt nochtans verwezen naar de oude Gouden Stuntman-verhalen met bijvoorbeeld zijn oude kostuum en de groene motor die ergens in het verhaal te zien is.

Maar dit is nu eenmaal een ander universum. In het Gouden Stuntman-universum heeft Jerom gewoon afscheid genomen van Morotari nadat hij van Odilon zijn opvolger maakte (zie de eerste pagina van de Tijmtrotter).

[marioboon]

De verandering van Morotari naar The Force vind ik ook ietwat jammer (idem overigens voor de nodeloze verandering van Jerom naar J.rom) Er wordt nochtans verwezen naar de oude Gouden Stuntman-verhalen met bijvoorbeeld zijn oude kostuum en de groene motor die ergens in het verhaal te zien is.

Maar dit is nu eenmaal een ander universum. In het Gouden Stuntman-universum heeft Jerom gewoon afscheid genomen van Morotari nadat hij van Odilon zijn opvolger maakte (zie de eerste pagina van de Tijmtrotter).

 

Wie weet is Odilon de grote slechterik... (of hoe ie dan ook zal genoemd worden)

[Zwendel]

De Makro uitgaven staan ondertussen op Catawiki te koop voor minstens het drievoudige en de Luxe staat op Ebay momenteel aan 70 euro

[nobody]

Ik ging gisteravond (allez rond 16u30) naar de plaatstelijke Standaard Boekhandel om een cd, en ik dacht ik ga eens in die J.Rom bladeren, maar...

Strip nergens te zien.

[Gast Kontiki]

Inmiddels mijn plaatselijke Carrefour en twee krantenwinkels bezocht, waarbij een ervan nieuwe strips telkens voor de officiële releasedag verkoopt, maar in geen van hen was J.Rom te koop. De nieuwe Amoras staat er integendeel wel al een tijd te blinken.

[Kristof Berte]

Ik word altijd wantrouwig als persdossiers een introductie tot het verhaal geven die dan eigenlijk gewoon de hele plotlijn blijkt te zijn. Doet mij een beetje denken aan comedyfilms waar alle góeie grappen al in de trailer zaten.

 

Ondertussen heb ik door de hele hype het gevoel dat ik het album al gelezen heb. Maar meestal hou ik wel van wat goedgemaakte pulp, dus schaf ik het één dezer toch maar aan.

[grim]

ondertussen is het album reeds beschikbaar in de bibliotheek (van Kortrijk).

Wel even discussie gehad waar het album moest geplaatst worden, bij de jeugd of volwassenenstrips?

[lukoste]

Net de laatste twee exemplaren met gouden voorkaft in Makro Machelen op de kop getikt.

[acor]

Laatdunkend? Neen, eerder inzicht hebben in de doelgroep. Ik werk dagelijks met die leeftijdscategorie. Ik spreek ook niet over 'de jeugd', maar over 'jeugdige lezers'. Jij hebt het volgens mij over adolescenten, die men ook tot 'de jeugd' rekent. Ik spreek over lezers uit tussen de 10 en 14 jaar. Pas na die leeftijd komt de evolutie naar het dieper graven naar zwaardere, maatschappelijk meer relevante thema's.

 

Een strip als J.Rom heeft volgens mij niet de ambitie om die adolescenten aan te spreken: dit richt zich meer naar een jonger publiek, zoals ik eerder al zei. Net Studio 100 ontgroeid en op zoek naar iets wat niet meer 'zo kinderachtig' is.

 

Ik beweer ook nergens dat een 'kinderstrip' slecht gemaakt moet zijn. Leg me dan ook geen woorden in de mond. Het verhaal van J.Rom is simpel, wat daarom niet betekent dat het slechtgemaakt is. Voor die jonge lezers bevat dit alle ingrediënten die ze leuk zullen vinden. En je kan tegenwoordig enkel hopen dat enkele van die lezers de smaak te pakken krijgen en de stap zetten naar meer volwassen reeksen. Ik weet niet of jij beseft hoe dramatisch het gesteld is met het leesvermogen van de jeugd. Daarom juich ik elk initiatief, dat jongeren tot lezen aan kan zetten, volmondig toe.

 

How about no?

Je kan heel veel over de jeugd zeggen maar dit is wel heel laatdunkend.
Waarom zouden ze genoegen moeten nemen met iets oppervlakkigs?
Een goed gemaakte strip (of wat dan ook) kun je op veel verschillende manieren lezen. En ze zijn allemaal juist!

Een slecht gemaakte strip daarentegen...


Aangezien ik J.Rom niet gelezen heb of zal lezen laat ik me niet uit over die strip. Maar stellen dat een kinderstrip niet goedgemaakt moet zijn is vrij boud.

[nobody]

http://www.radio1.nl/item/244752-Jerommeke%20krijgt%20superhelden-spin-off.html

[Gilles]

"Het is een poging om de iets oudere lezers, de lezer van ouder dan twaalf- dertien jaar te bereiken met Nederlandstalige strips". 

 

Een korte zin uit dat radio-interview dat Kurizi postte. Zo'n uitspraken doen m'n tenen dus krullen, dat is blijkbaar docent populaire cultuur in een Nederlandse unief (die van Amsterdam). Ik weet dat Nederland niet zo'n groot stripland is en er dus weinig lokaal volwassen werk beschikbaar is, maar als je het over de Nederlandstalige markt hebt mag je wel wat beter op je woorden letten vind ik zo. 

[TDPB]

En als er nu zou staan "Het is een poging van Standaard Uitgeverij om de iets oudere lezers, de lezer van ouder dan twaalf- dertien jaar te bereiken met Nederlandstalige strips"?

[nobody]

Ik heb er eindelijk ook één in mijn handen gehad, toen ik om cd's ging in Mediamarkt Roeselare. Raar, maar mijn eerste reactie was, gezien de stijl en de bladschikking : te groot formaat. 

En aangezien ik de strip (nog) niet gelezen heb, is dat mijn enige commentaar. 

 

Als de drie delen uit zijn, zal ik dat eens lezen. 

[SPeeDy]

Ik heb er eindelijk ook één in mijn handen gehad, toen ik om cd's ging in Mediamarkt Roeselare. Raar, maar mijn eerste reactie was, gezien de stijl en de bladschikking : te groot formaat. 

 

 

Idem. Is helemaal een comic. Heb het snel doorbladerd en kan me voorstellen dat dit na 10 minuten uit is. En ik heb het dan laten liggen (voorlopig dan toch).

[Zwendel]

Had ook die reactie, Kuzuri. ;-). Mocht gerust op comics-formaat.

Maar alleen als ze een deftige lettergrootte gebruiken. Ik heb de pest aan die onleesbare comics teksten (alhoewel die tekst toch meestal bijkomstig is ).

[nobody]

Maar alleen als ze een deftige lettergrootte gebruiken. Ik heb de pest aan die onleesbare comics teksten (alhoewel die tekst toch meestal bijkomstig is ).

 

ah ga ergens anders zeveren. 

[Gilles]

En als er nu zou staan "Het is een poging van Standaard Uitgeverij om de iets oudere lezers, de lezer van ouder dan twaalf- dertien jaar te bereiken met Nederlandstalige strips"?

 

Dat is al een heel groot verschil in ieder geval.

[TDPB]

Idem. Is helemaal een comic. Heb het snel doorbladerd en kan me voorstellen dat dit na 10 minuten uit is. En ik heb het dan laten liggen (voorlopig dan toch).

 

Toch opvallend dat de recente reeksen die meer pagina's krijgen per album eigenlijk even veel (of even weinig) vertellen als de reeksen die het moeten doen met minder pagina's. Vanuit het oogpunt van de uitgever zou het commerciëler zijn om de makers minder pagina's te geven en te verplichten meer prentjes en tekst per pagina te gebruiken

[marioboon]

Toch opvallend dat de recente reeksen die meer pagina's krijgen per album eigenlijk even veel (of even weinig) vertellen als de reeksen die het moeten doen met minder pagina's.  

 

Commerciële doping!

[Gilles]

Bruno De Roover is vooral bekend van zijn gagreeks Café Cowala dat in P-magazine verschijnt. Voor de rest heeft hij voor Studio 100 en Studio Vandersteen gewerkt. 'k Heb de podcast ook gehoord...