Kuifje & Hergé

[hemweg]

De latere albums van Kuifje bevatten meer dialogen (met gezichtsuitdrukkingen) in plaats van acties of bijzondere scenes (ten voeten uit). Het gebruik van overmatige blow-ups komt ook al bij eerdere albums voor. 

Het lijkt me niet dat dat de reden is waarom de laatste twee albums minder geliefd zijn.

 

 

Hergé wilde al vanaf het eerste album zijn verhalen op een filmische weergeven .  

 

 

[hemweg]

Op 4/5/2021 om 12:12, TDPB zei:

De meeste herwerkingen zijn gebeurd net na de oorlog, toen de stap werd gezet naar uitgaves in kleur. Van alle albums die daarna zijn gemaakt zijn de albumversies altijd al de definitieve versies geweest. Er kunnen wel grote verschillen zijn met de tijdschriftversie (ander formaat, weggelaten scènes, andere inkleuring... dat geldt vooral voor de zonnetempel dacht ik)

Het eerste direct in kleur verschenen album was De Geheimzinige Ster.

https://nl.wikipedia.org/wiki/De_avonturen_van_Kuifje#Lijst_van_albums leert me dat daarvan een subtiel gewijzigde versie uit 1954 van bestaat. Kuifje en Zwarte goud is aangepast in 1972. En dat zijn de enige twee.

 

Ik ben de laatste weken aan het speuren geraakt. Ook de laatste boeken van Kuifje kennen weggelaten scènes, zoals hier een scène uit Kuifje in Tibet, Journal de Tintin (past tussen de stroken op  pagina 37, reguliere uitgave).

 

[cinco]

speciale Kuifje-suite in Belgisch hotel

 

https://www.hospitality-management.nl/speciale-kuifje-suite-in-belgisch-hotel

 

 

 

[Peter Motte]

Ik zat eens in een hotel in Nederland in de "Belgische" kamer: een gigantische Kuifje aan de muur. Ik was daar voor een lezing, maar ik weet niet eens meer welke stad het was.

[Aleksandr]

Hotel Amigo?

was dat niet een andere naam voor de gevangenis, den amigo?

raar   

[Peter Motte]

Het was in Delft in 2005.

[cinco]

Er zijn nog altijd Kuifjeverhalen die ik niet gelezen heb.

Het Gebroken Oor is er één van.

 

[hemweg]

1 uur geleden, cinco zei:

Er zijn nog altijd Kuifjeverhalen die ik niet gelezen heb.

Het Gebroken Oor is er één van.

 

 

De originele zwart-wit versie van Het gebroken oor is ten tijde van het heersende Expressionisme getekend. Kunstenaars waren geïnteresseerd in zogenaamde primitieve (lees onbedorven) volksuitingen bij inheemse culturen. Hiervoor bezochten kunstenaars de musea voor Volkenkunde.

Ook in het verlaten atelier is te zien (balk, boomstam) dat de kunstenaar plannen had om met hout te gaan hakken. de Expressionisten kozen ook vaak voor hout in plaats van marmer.

Het is daarom een aanrader Het gebroken oor in zwart-wit te lezen.

 

 

Hergé wijzigde zijn zwart-wit versie overigens ook eenmaal met een plaat met duiveltjes.

 

 

versies 1936, 1938 en 1943

[sanderg]

Het gebroken oor is qua verhaal toch wel een van de mindere delen vind ik.. ook het tekenwerk is niet altijd geweldig- met name de achtergronden (die in de jungle soms nagenoeg ontbreken als ik het me goed herinner).. dessalniettemin nog steeds zeer de moeite waard.. de sfeerschepping vond ik in dit deel wel altijd zeer goed

[Peter Motte]

Het probleem met Het Gebroken Oor is dat Kuifje op een bepaald moment lijkt te vergeten waarom hij in Zuid-Amerika is, tot hij onverwachts op de boeven botst die hij tot daar was gevolgd.

[hemweg]

Het is interessant te zien hoe Hergé zich bewust was van de heersende kunststromingen die in zijn begintijd in vele vormen aanwezig waren. Vele westerse kunstenaars trokken na de Eerste Wereldoorlog naar de Sovjet Unie om de nieuwe maatschappij te helpen vorm te geven: het Constructivisme.

Deze kunststroming kenmerkt zich door dynamische vormgeving (diagonalen) en verheerlijking van de werkende klasse (arbeiders) en werd ingezet als propaganda (Agitprop). Onderstaand affiche van Hergé is van 19 februari 1929.

 

 

Hergé  is met zijn Kuifje in het land van de Sovjets, ook uit 1929, zeer kritisch over de Sovjet maatschappij. Toch laat dit affiche een andere kant zien van Hergé.

[Waldorf]

10 uren geleden, hemweg zei:

 

 

 

 

Mooie affiche. En wat een pluralisme: alle nuances van de katholieke visie kunnen aan bod komen. 

[Peter Motte]

12 hours ago, hemweg said:

Het is interessant te zien hoe Hergé zich bewust was van de heersende kunststromingen die in zijn begintijd in vele vormen aanwezig waren. Vele westerse kunstenaars trokken na de Eerste Wereldoorlog naar de Sovjet Unie om de nieuwe maatschappij te helpen vorm te geven: het Constructivisme.

Deze kunststroming kenmerkt zich door dynamische vormgeving (diagonalen) en verheerlijking van de werkende klasse (arbeiders) en werd ingezet als propaganda (Agitprop). Onderstaand affiche van Hergé is van 19 februari 1929.

 

 

Hergé  is met zijn Kuifje in het land van de Sovjets, ook uit 1929, zeer kritisch over de Sovjet maatschappij. Toch laat dit affiche een andere kant zien van Hergé.

 

Da's gewoon omdat het in die tijd in de mode was. Dat heeft totaal niks te maken met mogelijke belangstelling van H voor het c. Integendeel zelfs: hij gebruikt de stijl om reclame te maken voor een oerconservatieve krant, die zelfs een broeihaard van het opkomende nazisme werd. Als ik me goed herinner, werkte zelfs Leon Degrelle daar.

 

Overigens was H van oorsprong geen striptekenaar (dat bestond toen ook nog niet), maar reclametekenaar.

[hemweg]

Het is niet gewoon.

Er bestonden op dat moment zeer veel uiteenlopende kunststromingen. Hergé gebruikt van de in die tijd progressieve vormentaal met een reactionaire boodschap. hij had ook kunnen kiezen voor een passende traditionele vormgeving. Daarnaast is het de vormentaal van de Sovjet maatschappij die hij gelijktijdig in Kuifje in het land van Sovjets op de hak neemt.

[dirk (monsieur toupet)]

Bwah, is die vormgeving uniek communistisch? Het is gewoon iets van die tijd. Omdat Hitler er een hekel aan had, associeer je die vormgeving misschien exclusief met het communisme. En met de onderstaande plaatjes wil ik niet bewijzen dat H. een fascist was, enkel dat andere stromingen ook deze beeldtaal gebruikten.

 

[Peter Motte]

Die vormgeving is zeker niet uniek communistisch.

[hemweg]

6 uren geleden, Peter Motte zei:

Die vormgeving is zeker niet uniek communistisch.

Vormgeving kan ook niet communistisch zijn. Communisme is een politieke en economische ideologie .

Constructivisme is een kunststroming, die in feite een afgeleide is van het het kubisme, net zoals overigens het Futurisme (gebruikt door Mussolini), De Stijl en enigszins Dada.

[cinco]

 

 

[Peter Motte]

Hoe is de Amilcar, een Franse raceauto, in de Sovjet-Unie beland?

[cinco]

Dit is een interessant kanaal waarin elk verhaal zo een 40 minuten wordt besproken samen met wat er telkens achter de schermen gaande was in het leven van Hergé. Voor de echte Kuifjekenners hier zal er waarschijnlijk geen nieuwe info naar boven drijven, maar voor een casual Kuifjelezer zoals ik is het toch wel interessant.

 

https://www.youtube.com/channel/UC2aufSigKt4tmBWwoD_7Ebg

 

 

[cinco]

Na de Zwarte Rotsen zou ik nog een facsimile van één van de kleurenuitgaves willen aanschaffen, eentje die afwijkt van de reguliere versie. Dus nog een keer de vraag: welke denken jullie dat de interessantste is?

 

 

 

 

 

[hemweg]

De scenes of tekeningen zijn niet veel anders. Het gebruikte papier maakt de kleuren wat zachter. 

Twee delen kennen wel de oude spelling van voor 1946 (Vlaanderen) en 1947 (Nederland), zoals mensch i.p.v. mens. Dat maakt het lezen anders: De krab met de gulden scharen en De geheimzinnige ster.

 

[cinco]

50 minuten geleden, hemweg zei:

De krab met de gulden scharen

 

 

 

Waarschijnlijk is in de facsimile de huidskleur van enkele van Allan's kompanen nog niet gewijzigd.

 

 

 

En hoe zit het met die scène waarbij Haddock van de fles drinkt?

 

 

In de reguliere versie zie je hem de lippen niet meer aan de fles zetten.

Hoe is dat in de kleurenversie van de facsimile?

 

 

 

[hemweg]

2 uren geleden, cinco zei:

 

Waarschijnlijk is in de facsimile de huidskleur van enkele van Allan's kompanen nog niet gewijzigd.

 

 

 

En hoe zit het met die scène waarbij Haddock van de fles drinkt?

 

 

In de reguliere versie zie je hem de lippen niet meer aan de fles zetten.

Hoe is dat in de kleurenversie van de facsimile?

 

 

 

 

Inderdaad, dit zijn enkele verschillen met de reguliere versie. De facsimile heeft dezelfde scenes als de zwart-wit versie:

donkere huidskleur en de lippen aan de fles.

[cinco]

Vooral die censuur met de fles was niet nodig geweest.

Door die extra platen met de lippen aan de fles wordt de dwangmatige alcoholverslaving van Haddock net sterker overgebracht. Ook een belangrijk element in het verhaal en zijn persoonlijkheidsontwikkeling doorheen de reeks.

 

[Peter Motte]

3 hours ago, cinco said:

 

Waarschijnlijk is in de facsimile de huidskleur van enkele van Allan's kompanen nog niet gewijzigd.

 

 

 

 

 

Die zwarten-eruit-campagne schijnt verbonden te zijn met de uitgaven in Amerika.

De uitgever in de VS zei: "Boeken met zwarten erin verkopen niet."

Dus werden ze blank gemaakt.

[hemweg]

3 minuten geleden, Peter Motte zei:

 

Die zwarten-eruit-campagne schijnt verbonden te zijn met de uitgaven in Amerika.

De uitgever in de VS zei: "Boeken met zwarten erin verkopen niet."

Dus werden ze blank gemaakt.

Idem voor drankmisbruik, in ieder geval niet voor kinderen bestemd.

 

[Aleksandr]

1 uur geleden, hemweg zei:

Idem voor drankmisbruik, in ieder geval niet voor kinderen bestemd.

 

maar dan 1000 schoten afvuren op een bende mensen, dat kan geen kwaad daar over de grote plas   

[cinco]

45 minuten geleden, Aleksandr zei:

maar dan 1000 schoten afvuren op een bende mensen, dat kan geen kwaad daar over de grote plas   

 

Of dat spul dat ze daar in de Blauwe Lotus liggen te roken.

 

[Peter Motte]

Ja, maar dat is waarschijnlijk goed Engelse handelswaar, en dan mag het.

[hemweg]

1 uur geleden, cinco zei:

 

Of dat spul dat ze daar in de Blauwe Lotus liggen te roken.

 

 

Dank en drugs spelen een grote rol in de krab met de gulden scharen. Het overmatig consumeren van drank wordt niet geheel verbannen.

Kuifje ontdekt dat de blikken krab gevuld zijn met opium en Bobbie laat weer eens zien ook niet vies te zijn van drank.

Jansen en Janssen drinken regelmatig een drankje.

Luitenant Delcourt zet ook een glaasje aan de lippen.

Kuifje, Bobbie en Haddock raken dronken.

Daarnaast zijn er nog veel meer verwijzingen naar drank.

 

 

[cinco]

Zolang er maar niet getoond wordt hoe de vloeistof het lichaam wordt binnengebracht...

[Lük Bey]

11 hours ago, cinco said:

 

Is dat echt censuur geweest?  

 

Ik zou gedacht hebben dat het gewoon een grafische overweging was om dat ene prentje te vervangen. Eventjes uitzoomen in plaats van alleen maar close ups. 

[cinco]

 

3 minuten geleden, Lük Bey zei:

 

Is dat echt censuur geweest?  

 

Ik zou gedacht hebben dat het gewoon een grafische overweging was om dat ene prentje te vervangen. Eventjes uitzoomen in plaats van alleen maar close ups. 

 

Ik heb even zitten zoeken en vond deze uitleg:

 

Dans les premières éditions noir et blanc et couleurs le Capitaine continuait pourtant de boire tout naturellement au goulot. Mais lors de l’édition destinée aux États-Unis, les censeurs américains (ceux qui aujourd’hui donnent des leçons au monde entier) exigèrent que dans l’édition américaine réalisée par Atlantic-Little Brown vers 1954 ces cases soient supprimées.

[cinco]

De lege fles gewoon in zee dumpen, dat is pas een slecht voorbeeld.

 

 

 

[cinco]

Maar uiteindelijk betaalt Haddock de prijs voor de fouten uit zijn verleden en komt hij één album lang in zijn persoonlijke vagevuur terecht.

 

 

 

[cinco]

Deze twee heren zijn waarschijnlijk ook nog maar alleen in een facsimile-versie terug te vinden.

 

[hemweg]

11 uren geleden, cinco zei:

Deze twee heren zijn waarschijnlijk ook nog maar alleen in een facsimile-versie terug te vinden.

 

 

De Britse uitgever zag graag dat Hergé Het zwarte goud zou herzien. De context, Palestina onder Brits mandaat en de Joodse terroristische groeperingen, was gedateerd en er moest een (derde) gemoderniseerde versie in een denkbeeldige Arabische omgeving verschijnen. Zo werden er zowel enkele scenes als personages veranderd.

 

 

 

 

Behalve tekeningen werden ook veel namen verandert. Caifffa (1939) werd Haifa (1948) en vervolgens Kemkâh (1971).

[cinco]

De assistent van Müller had een beter character design in de originele versie.

 

[cinco]