🎵 music, maestro - komt alhier uw plaatjes draaien.

[TDPB]

Het klinkt in ieder geval bekend.

Was één gitarist niet genoeg voor dat groepje?

[Peter Motte]

De groep Superfly heeft toegegeven dat ze door de groep zijn beïnvloed waaraan de intro doet denken, maar ik weet niet of het een sample is.

[cinco]

 

 

[Peter Motte]

Op 28/2/2022 om 15:48, TDPB zei:

Het klinkt in ieder geval bekend.

 

 

De intro doet me aan de Rolling Stones denken, maar ik weet niet of het dus louter een stilistische overeenkomst is, of een sample.

Superfly gaf ook toe dat de RS een inspiratiebron waren voor hun muziek.

De groep verandert echter nogal eens van aanpak.

[Lük Bey]

On 2/28/2022 at 3:25 PM, Peter Motte said:

Vraagje: herkent iemand iets in de intro van Rollin' Days?

Hint in de titel.

 

 

Als fan hoorde ik het meteen. 'Steel Wheels' is wat mij betreft de laatste goeie Stones-plaat, en de beste sinds de jaren '70, al werd dat sindsdien over zowat elke nieuwe geschreven.

 

Grappig dat we toen vonden dat ze er stokoud uitzagen, maar als je dat nu terugziet valt dat best mee. Mick & Keith waren mijn leeftijd toen (46)! 

[TDPB]

19 minuten geleden, Lük Bey zei:

Grappig dat we toen vonden dat ze er stokoud uitzagen, maar als je dat nu terugziet valt dat best mee. Mick & Keith waren mijn leeftijd toen (46)! 

De ouwe mannen van The traveling Wilburys met hun leeftijd in 1988.

[Waldorf]

Mijn vader had die CD. 

 

 

[Lük Bey]

Ja, dat was toen een fenomeen, popsterren van over de 40 die plots weer in de hitparade belandden. De jonge garde was er niet altijd even blij mee.

 

Tweede helft van de jaren '80 maakten ook Rod Stewart / TIna Turner / Aerosmith / Cher / Eric Clapton / Alice Cooper / Joe Cocker etc plots allemaal comebacks, na jarenlang enkel platen voor hun trouwe fans te maken. 

 

 

[TDPB]

Tja, nu maken mannen van 70 electro. Het duurt altijd een tijdje voor de jonge vernieuwers oud(er) zijn. Maar die stoppen natuurlijk niet met muziek maken.

[Lük Bey]

10 minutes ago, Waldorf said:

Mijn vader had die CD. 

 

Ik had die CD! Ik heb ooit eens geprobeerd om zelf een Wilburys-achtig nummer te maken, met Jeff-Lynniaanse productie en een gelijkaardige structuur als 'handle with care'. Niet 100% geslaagd als imitatie (ik besef nu: ik was nog te jong), maar je hoort het wel als je erop let.

 

 

 

[TDPB]

25 minuten geleden, Lük Bey zei:

Tweede helft van de jaren '80 maakten ook Rod Stewart / TIna Turner / Aerosmith / Cher / Eric Clapton / Alice Cooper / Joe Cocker etc plots allemaal comebacks, na jarenlang enkel platen voor hun trouwe fans te maken.

 

Tina Turner en Cher waren een beetje uitzonderingen, want die moesten zich opnieuw uitvinden als solo-acts nadat ze scheiden van de mannen waarmee ze eerder een duo vormden (en waarbij de mannen als de betere muzikanten werden gezien).

Er was onlangs een goeie docu over het leven van Tina Turner te zien op tv. Ooit, op 44-jarige leeftijd (ik geloof dat ze toen al 'de zingende oma' werd genoemd) was ze de oudste solozangeres met een nummer 1-hit in Amerika. Raar genoeg is dat ondertussen overgenomen door Cher maar sindsdien niet door een andere zangeres. Zo oud is 44 toch niet? Er moeten er ondertussen toch redelijk wat rondlopen die ouder zijn?

De single waarmee ze die hit scoorde was een cover van dit nummer van Bucks Fizz

 

 

[Lük Bey]

35 minutes ago, TDPB said:

cover van dit nummer van Bucks Fizz

 

Geen typische cover, maar een song die door de songwriters aan verschillende artiesten aangeboden werd. De versie van Bucks Fizz werd 'geshelved' en diende later als basis voor die van TT. 

 

(Het was compleet nieuws voor mij dus ik moest dat even gaan opzoeken. Op wikipedia staat dat deze versie in februari 1984, dus na die van TT opgenomen werd, maar dat klopt wellicht niet.)

[Peter Motte]

1 uur terug, TDPB zei:

De ouwe mannen van The traveling Wilburys met hun leeftijd in 1988.

 

Er staan al drie dooien op die foto.

[Peter Motte]

34 minuten geleden, TDPB zei:

 

Tina Turner en Cher waren een beetje uitzonderingen, want die moesten zich opnieuw uitvinden als solo-acts nadat ze scheiden van de mannen waarmee ze eerder een duo vormden (en waarbij de mannen als de betere muzikanten werden gezien).

 

 

Het waren in elk geval beter boxers. (voeg smiley naar keuze in)

[Lük Bey]

3 minutes ago, Peter Motte said:

Het waren in elk geval beter boxers. (voeg smiley naar keuze in)

 

Wow, er is nog wel een verschil tussen Ike Turner en Sonny Bono hoor. 

[TDPB]

34 minuten geleden, Lük Bey zei:

 

Geen typische cover, maar een song die door de songwriters aan verschillende artiesten aangeboden werd. De versie van Bucks Fizz werd 'geshelved' en diende later als basis voor die van TT. 

 

(Het was compleet nieuws voor mij dus ik moest dat even gaan opzoeken. Op wikipedia staat dat deze versie in februari 1984, dus na die van TT opgenomen werd, maar dat klopt wellicht niet.)

ja, het begrip cover wordt hier heel ruim gebruikt. Maar de versie van Bucks Fizz was wel eerst opgenomen. Alleen werd die pas veel later uitgebracht.

Maar dit was wel een echte cover:

en dit ook:

 

Blijkt dat er op die eerste succesvolle Tina Turner solo-lp ook nummers van The Beatles, Mark Knopfler en David Bowie stonden. Eigenlijk was Turner gewoon een coverband.

[Lük Bey]

49 minutes ago, TDPB said:

Eigenlijk was Turner gewoon een coverband.

 

Jazeker, net als Linda Ronstadt of Joe Cocker: met hun typische stem geven ze hun eigen draai aan bestaande songs. Meestal relatief onbekende songs waar ze wat in zien (al was 'Let's stay together' toch al wel een klassieker voordat Tina Turner het opnam) of dingen die hen door professionele songwriters of beroemde bewonderaars zoals Mark Knopfler aangeboden worden.

 

Rod Stewart, nochtans zelf een begenadigd songschrijver, is ook op een gegeven moment die tour opgegaan. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

etc etc

 

[Lük Bey]

Ik vind het altijd wel fijn om z'n oude song te ontdekken waarvan ik nooit wist dat de versie die ik als het 'origineel' meende te kennen, eigenlijk een cover is. 

 

Dit is mijn persoonlijke favoriete 'ontdekking' in die zin, vele jaren gelden intussen. Dikwijls vermoed ik al dat iets een cover is zonder het origineel te kennen, gewoon door hoe de song geschreven is of hoe het verschilt van de andere nummers van de artiest. Raar dat die typische 60's akkoorden en melodie me nooit eerder opgevallen waren bij de Soft Cell-versie. 

 

 

Maar dat overkomt me tegenwoordig niet vaak meer, vandaar dat ik onmiddellijk meer wilde weten over die Bucks Fizz. Ik ken die groep wel van een paar andere songs, dus dat maakte het des te interessanter. 

 

(interessant weetje over Gloria Jones: zij zat aan het stuur tijdens Marc Bolans dodelijke auto-ongeval maar overleefde de crash)

[TDPB]

Ik dacht dat iedereen dat wist van die tainted love.

 

Dit is een goeie:

 

 

[TDPB]

57 minuten geleden, Lük Bey zei:

Maar dat overkomt me tegenwoordig niet vaak meer, vandaar dat ik onmiddellijk meer wilde weten over die Bucks Fizz. Ik ken die groep wel van een paar andere songs, dus dat maakte het des te interessanter.

Dat is een beetje hetzelfde verhaal als Het Slave to the Rhythm-verhaal. Bekend van Grace Jones, maar eigenlijk eerst een Frankie Goes to Hollywood-project van producer Trevor Horn. Die wel vaker ideëen recycleert. Ik ken hem natuurlijk van The Art of Noise, waarmee hij ooit het conceptalbum The Seduction of Claude Debussy maakte. Maar dat is blijkbaar volledig gebaseerd op een uitgebreid middenstuk van een Marc Almond-cd die ook door hem werd geproduced.

 

 

[Lük Bey]

43 minutes ago, TDPB said:

Dit is een goeie

 

Ja, die kende ik ook al. Hier zijn er nog een paar coole die veel mensen niet kennen.

 

Als je je ooit afvroeg waarom Debbie Harry over een zekere 'Denis' zong (wie heet er nu 'Denis')... Het was een cover:

 

 

Met een heel andere tekst en arrangement werd dit deuntje later twee verschillende party anthems:

 

 

Aan deze heeft George Harrison nog wat gesleuteld alvorens het zelf op te nemen, maar het is grotendeels dezelfde song:

 

 

Jackie DeShannon heeft een handvol originele versies van latere hits voor anderen geschreven / opgenomen, zoals 'Needles and Pins', 'Breakaway', 'When you walk in the Room' en 'Put a little Love in your Heart'. Ook deze, die enkele jaren later in een heel ander - moderner - arrangement (eigenlijk nagenoeg een heel ander nummer) een monsterhit werd:

 

 

Speciaal geval die Jackie DeShannon: ze schreef haar eigen songs, maar haar grootste hit had ze  als zangeres van een Burt Bacharach-liedje. 

 

[TDPB]

3 uren geleden, Lük Bey zei:

Als je je ooit afvroeg waarom Debbie Harry over een zekere 'Denis' zong (wie heet er nu 'Denis')... Het was een cover:

Er zijn nochtans twee verschillende stripfiguren die Dennis the menace heten. Zelf dacht ik altijd dat ze het over een vrouwelijk personage had. Maar ik moet eerlijk zijn en zeggen dat ik zelden naar de teksten luister.

[TDPB]

3 uren geleden, Lük Bey zei:

Speciaal geval die Jackie DeShannon: ze schreef haar eigen songs, maar haar grootste hit had ze  als zangeres van een Burt Bacharach-liedje.

Gebeurt wel vaker, he. Ik moet nu denken aan bvb de mannen van The Communards en Take That.

[TDPB]

 

[Lük Bey]

19 hours ago, TDPB said:

Er zijn nochtans twee verschillende stripfiguren die Dennis the menace heten.

 

Ja, Dennis is uiteraard een jongensnaam. Maar 'Denis', en dan zoals zij het uitspreekt... Ik denk dat ze het probeerden oplossen door te suggereren dat Denis een Franse jongen is, daar is dat een voornaam. Ze zingt trouwens ook een Franse strofe. Maar 't is een beetje geforceerd, ze hadden beter een lesbische versie gedaan. 

 

19 hours ago, TDPB said:

Gebeurt wel vaker, he. Ik moet nu denken aan bvb de mannen van The Communards en Take That.

 

Ja maar, Jackie Deshannon had als het ware twee aparte carrières: succesvol singer-songwriter en schrijver van hits voor anderen aan de ene kant (genre Neil Diamond, John Hiatt, Randy Newman), en aan de andere kant eye candy / uitvoerder van andermans songs onder de hoede van een producer (genre Dionne Warwick of Britney Spears). En gelijktijdig he, niet zoals Nik Kershaw of dien ene van O.M.D. die na hun eigen popcarrière hitsongs voor anderen zijn gaan schrijven.

 

 

 

[TDPB]

21 minuten geleden, Lük Bey zei:

Ja maar, Jackie Deshannon had als het ware twee aparte carrières: succesvol singer-songwriter en schrijver van hits voor anderen aan de ene kant (genre Neil Diamond, John Hiatt, Randy Newman), en aan de andere kant eye candy / uitvoerder van andermans songs onder de hoede van een producer (genre Dionne Warwick of Britney Spears). En gelijktijdig he, niet zoals Nik Kershaw of dien ene van O.M.D. die na hun eigen popcarrière hitsongs voor anderen zijn gaan schrijven.

 

Er zijn er zo wel meer. Grote sterren die plots iets schrijven of producen voor een ander. Vaak meteen een hele lp. Elton John die een volledige lp met/voor Olivia Newton John (Rumours) maakt. Of de Pet Shop Boys die hetzelfde met Liza Minelli doen. Of de Bee Gee's die zo een rits platen hebben gemaakt (alhoewel, dat is een minder goed voorbeeld, want ze zaten in die periode in een dipje met hun eigen carrière). Ik denk dat het erop neer komt dat sommige mensen teveel inspiratie hebben , of merken dat niet alles wat ze bedenken geschikt om onder hun eigen naam uit te brengen.

Analoog in de stripwereld heb je sommige tekenaars die ook wel eens iets schrijven voor een ander. En dan eventueel voor hun eigen reeks ook met scenario's van anderen werken.

[kbellon]

Op 28/2/2022 om 22:58, cinco zei:

 

 

De Nirvana MTV unplugged cover hiervan is echt fantastisch. Deze zaterdag in Gent nog een coverband gezien die dat concert naspelen. Een cover coveren, voelt als coverception.

[cinco]

1 uur terug, kbellon zei:

De Nirvana MTV unplugged cover hiervan is echt fantastisch. Deze zaterdag in Gent nog een coverband gezien die dat concert naspelen. Een cover coveren, voelt als coverception.

 

Ik heb het eigenlijk pas via Metal Gear Solid: the Phantom Pain leren kennen.

 

 

[Hamirubi]

 

Eveneens een kanjer van een cover:

 

 

(blijkbaar met leeftijdsbeperking)

[esteban²]

Mutitude, de nieuwe plaat van Stromae, is straf.  De 90s-dance-invloeden zijn meer naar de achtergrond gebracht en wereldse muziek van werkelijk overal nemen de overhand.  Je hoeft niet alles precies te begrijpen om de oprechtheid te voelen, laat staan om het te waarderen.  Zeer aangenaam verrast.  Zoveel verschillende niet voor de hand liggende details die met zo'n gemak een mooi geheel vormen, zonder ook maar één seconde overproduced aan te voelen, chapeau.  't Lijkt wel een muzikale wereldreis, luistert ende ontdek!

 

 

[kbellon]

4 uren geleden, Hamirubi zei:

 

Eveneens een kanjer van een cover:

 

 

(blijkbaar met leeftijdsbeperking)

Inderdaad! 

En komt omdat er vrouwelijke secundaire geslachtskenmerken zichtbaar zijn  

Is logisch op youtube

[cartoonesk]

 

[esteban²]

 

[cartoonesk]

 

[cinco]

 

[Leesplezier]

 

[esteban²]

 

[cartoonesk]

 

[cinco]

 

[esteban²]

Er werd vroeger altijd wat lacherig gedaan over Koen Buyse, but damn, wat kan de Zornik frontman ongelooflijk goed live spelen. Zowel z'n gitaarspel als de zang.  Wat dat laatste betreft zijn er misschien wel betere voorbeelden dan The Other Side, waar hij veel meer facetten van z'n stem laat horen in plaats van z'n typische Zornik-voice.  Maar ik vind de bewerking van die song ongelooflijk tof.  Zou zomaar een origineel Zornik-nummer kunnen zijn.