Ga naar inhoud

Is het niet vaak zo dat striplezers fan zijn van het vroege werk terwijl stripmakers hun late werk prefereren?


cinco

Recommended Posts

Ik zeg niet dat dit altijd gangbaar is, maar ik heb toch de indruk dat dit vaak voorkomt.

En dan bedoel ik vooral bij lange reeksen.

Als artiest/auteur wil je evolueren, veranderen, vernieuwen, experimenteren.

Lezers daarentegen willen graag datgene wat ze van het eerste uur goed vonden aan een reeks.

 

Link naar reactie
Zojuist, Yncke zei:

Scenario's schrijven is ook een kunst die rijpt met de jaren, hoor. Ik denk alleen dat bij tekenaars het meer geaccepteerd wordt dat de tekeningen meer van 't zelfde zijn, maar dan beter. Terwijl er bij scenario's altijd iets anders en iets nieuws verwacht wordt.

Begrijp me niet verkeerd. De scenaristen geraken niet uitgeblust en krijgen inderdaad meer en meer metier. Maar een bepaalde setting/groep personnages heeft maar zoveel goede verhalen in zich vooraleer het voorspelbaar wordt, vooraleer er geen nieuwe verhalen zijn. Een stevige slag tegen de setting of nieuwe personnages kunnen dan wel helpen. Vaak krijg je dan dat zowel de makers als de fans gevangen gehouden worden door een reeks terwijl ze eigenlijk allemaal iets anders van elkaar zouden willen krijgen. Kijk maar naar de Blauwbloezen. Die is ver over haar houdbaarheidsdatum. Het nieuwe verhaal in Spirou is zowel inhoudelijk (met die arme weesjes) als grafisch een opluchting.

 

 

 

Link naar reactie

ik denk dat de strips die je als kind leest een grotere impact op je hebben dan strips die je op latere leeftijd leest. Daardoor neig je naar een overwaardering van de oude strips uit de jeugd.

In feite ligt dit ten grondslag aan het succes van al die integrale uitgaven van ouwe meuk.

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie
1 minuut geleden, Rik zei:

ik denk dat de strips die je als kind leest een grotere impact op je hebben dan strips die je op latere leeftijd leest.

Helemaal eens. 

Opgroeien is ontdekken, de overstap van kinderstrips naar de volwassen strip, wat een gave nieuwe indrukken. Wat viel er veel te ontdekken. 

Nu ben ik 48 en zijn er niet heel veel verhalen die een grote indruk maken. Vaak is er toch sprake van herhaling.

Link naar reactie
1 uur geleden, Rik zei:

ik denk dat de strips die je als kind leest een grotere impact op je hebben dan strips die je op latere leeftijd leest. Daardoor neig je naar een overwaardering van de oude strips uit de jeugd.

In feite ligt dit ten grondslag aan het succes van al die integrale uitgaven van ouwe meuk.

Niet mee eens, van veel reeksen uit mijn jeugd, snap ik nu niet meer hoe ik dat kon goed vinden. Ik heb dat ook bij TV-feuilletons, sommige zijn hopeloos gedateerd, scenario's dun en naïef. U snapt het, ik koop hoogstzelden een integrale.

 

Klassiekers zijn de verhalen die goed zijn en de tand des tijds doorstaan. Erger vind ik dan weer het uitmelken van reeksen. Vreemd hoe uitgeverijen een ooit goede reeks aan knoeiers van tekenaars en scenaristen geven. Gisteren las ik nog zo'n album, het scenario stelde niet veel voor (nochtans van een gerenommeerd scenarist), maar erger waren de tekeningen die rommelden: de verhoudingen van de mensen waren constant fout, gebrek aan opzoekingswerk (iets wat zich afspeelt in de jaren '60 en met een verkeersbord dat pas eind jaren '70 opdoemt / een koffer wordt uit een auto genomen, op de plek waar altijd de motor zat).

It could be worse, it could be raining !

Link naar reactie

@Ambreville Dat lijkt me meer een pleidooi tegen de langlopende reeksen. Terwijl "meer van hetzelfde" juist een beetje het concept van die reeksen is. Niemand zit te wachten op hoe Guust Flater, na een zelfhulpgroep bezocht te hebben, zich ontpopt tot een ambitieuze manager die ambieert de redactie te leiden, of hoe Blutch door een kanonsbal beide benen verliest, na een lange revalidatie vol met diepgaande introspectie het licht gezien heeft, en een sekte opricht om the age of Aquarius te prediken.

Als een scenarist iets anders wil doen, kan dat net zo goed in een andere reeks. Of een doorstart. Het was ook niet "Lanfeust van Troy: tweede cyclus," maar "Lanfeust van de Sterren". En naar mijn gevoel is dat ook eerlijker maar de lezer toe dan een bestaande reeks volledig om te gooien.

 

(Disclaimer: Van de Blauwbloezen heb ik alleen het album van de Fina gelezen, dus ik vrees dat ik je referentie naar de weesjes niet volg.)

Link naar reactie
3 uren geleden, Rik zei:

ik denk dat de strips die je als kind leest een grotere impact op je hebben dan strips die je op latere leeftijd leest. Daardoor neig je naar een overwaardering van de oude strips uit de jeugd.

In feite ligt dit ten grondslag aan het succes van al die integrale uitgaven van ouwe meuk.

So true, en vaak is het herlezen van die strips uit je jeugd een flinke teleurstelling... Behalve voor PP en BB :)  Blijft uitermate goed !

Link naar reactie
1 uur terug, Yncke zei:

 

 

(Disclaimer: Van de Blauwbloezen heb ik alleen het album van de Fina gelezen, dus ik vrees dat ik je referentie naar de weesjes niet volg.)

image.thumb.png.05bfe664a7b3af450e8d44518d1f66a0.png

 

De weesjes. Een herademing na het overgewaardeerd routine-werk van Lambil en Cauvin.

Ik heb het inderdaad niet zo op langlopende reeksen omdat die meestal het Noorden kwijt geraken. Kijk maar wat er met Thorgal is gebeurd na Van Hamme. Maak er cycli van, vertrek met een duidelijk doel en breng vers bloed in waar nodig, of laat de serie een tijd op het schap liggen. Dargaud had elk jaar een Bourges-Junior kunnen betalen om een album te maken. Door dat niet te doen beleven ze nu zowel artistiek als naar vraag een hoogtepunt.

Een andere serie die te lang duurt is Prometheus. 13 delen waren er nodig om tot een goed motoris moment te komen. Nog een tiental om een verhaal af te maken waar de meeste mensen al lang niet meer volgen. Dat had gerust verteld mogen worden in 5-8 delen.

 

 

 

 

Link naar reactie
Op 14/10/2020 om 13:49, TDPB zei:

 

Maar die albums kan je bezwaarlijk zijn later werk noemen. Hij zou daarna nog 30 jaar lang strips maken.

 Wederom heb je gelijk, TDPB, maar dat zijn wel zijn laatste Robbedoes-verhalen. Zoals ik me herinner gelezen te hebben, was Franquin over zijn Zwartkijken en Guust in het algemeen ook wel tevreden.

Link naar reactie

Naar mijn gevoel bestaan er twee Franquins. Toch als tekenaar. Je hebt de Franquin van Robbedoes en Ton en Tinneke: behoorlijk strakke, gestyleerde tekeningen. En je hebt de Franquin van Guust en zwartkijken: overvloedige lijnen en details. (en zijn scenario's passen zich aan aan de tekenstijlen).

De albums die jij opnoemt zitten daar ergens tussenin, en ik heb die nooit echt goed gevonden. Omdat ze het ene noch het andere zijn. Net zoals ik ook niet wild ben van de vroeger Guust.

Link naar reactie
Op 13/10/2020 om 12:13, cinco zei:

En dan bedoel ik vooral bij lange reeksen.

als ik kijk naar hoe Leloup zijn karakter Yoko heeft aangepast, dan ben ik daar dankbaar voor.

 

Ook vind ik Guust Flater in latere versies beter.

Op 13/10/2020 om 15:59, sanderg zei:

ik las de titel van deze topic en moest direct aan Franka denken..

inderdaad!

The Sisterhood: [CCO] comic book series (creator, writer) ComicsForSinners [EIC] comic news website Boom Art Department: [CEO] Art Agency, Editor

 

 

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...