een voorbeeld buiten de bubbel van het forum

[cinco]

Er was dus iemand die vroeger graag Betty & Dodge las.

Omdat ze zelf niet actief nieuwe releases volgt, had ik haar in 2022 gezegd dat het eerste album van Saboteuses uit was.

En dan dit jaar Saboteuses 2 in hardcover.

Maar ondertussen woonde ze bij iemand die geen affiniteit heeft met strips.

Dus hoe reageert die als ze het album toont?  "20 EURO VOOR EENE STRIP?!?"

 

Dan kan je 100 keer zeggen dat het een hardcover is of de evolutie van de papierprijs en wat nog allemaal.

Voor vele mensen blijven het stripboekskes die toch niet meer dan enkele euro's zouden mogen kosten.

 

[bouncer]

Als je geen affiniteit voelt met een product, is al snel iets te duur.

Een skivakantie van 3000 Euro, een Ray Ban zonnebril van 155 Euro, de nieuwe Rolling Stones op L.P van 40 Euro

en zo kun je ongetwijfeld nog lang doorgaan.

Wel is er een levendige handel in tweedehands stripboeken, dus mocht je er klaar mee zijn, kun je deze altijd

nog verpatsen.

 

[Rik]

Ik ben al lang geleden gestopt met het vertellen wat een strip kost, laat staan dat ik vertel wat ik per maand uitgeef aan mijn albums 

[sanderg]

Ik let eerlijk gezegd nooit op de prijs als ik een strip koop maar vind wel dat de kwaliteit in de lijn van de prijs moet liggen.

 

Daarom lees ik bijvoorbeeld geen nieuwe albums van Thorgal, Undertaker en Hermann meer...

[$tripofiel]

Zoals mijn vader die steevast elke FC De Kampioenen/Vertongen en Co koopt voor de kleinkinderen en elke keer opnieuw begint 'dat kost nogal wat geld'. 

[sporoi]

Een snelle poging tot vergelijking, zeker met haken en ogen en voor veel discussie vatbaar. Ik heb het hier over de warenhuisstrips, met kindjes die er in bladeren en daarna wat jengelen en ouders die er dan maar eentje kopen. Alla, de basismarkt dus voor strips.

 

Wat ik me herinner:

Begin jaren ´70 kostte een regulier groot brood 13 of 15 (?) Belgische frank (ongeveer 30 - 35 eurocent nu). De allerallergoedkoopste reguliere strip (zwart-wit Jommeke, Nero, Thomas Pips, Dees Dubbel, Ketje, enz van uitgeverij "Het Volk") kostte 20 frank (ongeveer 50 eurocent).  Dit waren wel verhalen van ongeveer 50 pagina's,soms minder, soms meer. Van Suske en Wiske 2-kleuren ken ik de prijs niet meer.

 

Heden: een middelmatig "basis"brood kost quasi 3 euro. In verhouding zou een vergelijkbare strip dan 4,60 euro, laten we zeggen 5 euro mogen kosten. Zwart-wit warenhuisstrips bestaan niet meer (geen kat zou dit kopen trouwens), dus ik behelp me met kleurenstrips.  Een "Kampioenen" van 30 pagina's kost 8 euro. Maar wel met 2/5 aantal bladzijden minder! Als troost in kleuren en wat gladder glossy papier. 

 

Mijn indruk: toch flink wat meer geld voor veel dunnere (maar wel ingekleurde) waar. De materiaalprijzen zijn wel gestegen, en natuurlijk gun ik de creators hun salaris. Maar misschien werken met goedkoper en dunner papier, minder goede druk, enz?  Een verhaaltje van 50 bladzijden i.p.v. 30 pagina's geeft de klant die het album kocht om bv van het gezeur van een kindje af te zijn, toch de indruk eens iets gelezen te hebben. Mijn vader bv las die Jommekes of een Dees Dubbel  of een Piet Pienter en Bert Bibber zelf wel eens, en kon wel zich af en toe amuseren met het verhaal en de grapjes van Jef Nys, Rik of Pom. Dat maakt dat hij de volgende keer nog wel eens zo'n stripje meebracht, als hij het schappelijk in prijs achtte. Zo ging dat nu eenmaal: als ze het zelf leuk vinden, zijn ze meer geneigd in hun buidel te tasten (voor het kind maar ook in het geniep ook voor henzelf ). Het is dus wel pulp voor kind en ouder, maar aantrekkelijke pulp, en liefst wat psychologisch (qua financiën) goedkope pulp.  En aan dat laatste schort wat. 

 

 

Voor de goede verstaander: het is niet dat het pulp is, dat er geen tekenaars achter steken die wel degelijk goed kunnen tekenen en leuke verhalen kunnen verzinnen.

[mojo]

Sus en Wis gaat net de andere kant op. Minder pagina's per album en meer per jaar:

 

https://www.stripspeciaalzaak.be/stripnieuws/dunnere-albums-van-suske-en-wiske-maar-ook-meer-jaar-vanaf-deel-373

[Ambreville]

56 minutes ago, mojo said:

Sus en Wis gaat net de andere kant op. Minder pagina's per album en meer per jaar:

 

https://www.stripspeciaalzaak.be/stripnieuws/dunnere-albums-van-suske-en-wiske-maar-ook-meer-jaar-vanaf-deel-373

KRIMPFLATIE!!!!

[Peter Motte]

5 uren geleden, bouncer zei:

Als je geen affiniteit voelt met een product, is al snel iets te duur.

Een skivakantie van 3000 Euro, een Ray Ban zonnebril van 155 Euro, de nieuwe Rolling Stones op L.P van 40 Euro

en zo kun je ongetwijfeld nog lang doorgaan.

Wel is er een levendige handel in tweedehands stripboeken, dus mocht je er klaar mee zijn, kun je deze altijd

nog verpatsen.

 

 

Een boek van 25 euro te duur vinden en dan in een auto stappen met duizend euro opties.

[Peter Motte]

3 uren geleden, sporoi zei:

Wat ik me herinner:

Begin jaren ´70 kostte een regulier groot brood 13 of 15 (?) Belgische frank (ongeveer 30 - 35 eurocent nu). De allerallergoedkoopste reguliere strip (zwart-wit Jommeke, Nero, Thomas Pips, Dees Dubbel, Ketje, enz van uitgeverij "Het Volk") kostte 20 frank (ongeveer 50 eurocent).  Dit waren wel verhalen van ongeveer 50 pagina's,soms minder, soms meer. Van Suske en Wiske 2-kleuren ken ik de prijs niet meer.

 

Heden: een middelmatig "basis"brood kost quasi 3 euro. In verhouding zou een vergelijkbare strip dan 4,60 euro, laten we zeggen 5 euro mogen kosten. Zwart-wit warenhuisstrips bestaan niet meer (geen kat zou dit kopen trouwens), dus ik behelp me met kleurenstrips.  Een "Kampioenen" van 30 pagina's kost 8 euro. Maar wel met 2/5 aantal bladzijden minder! Als troost in kleuren en wat gladder glossy papier.

 

Interessant, maar met dat soort herinneringen moet je voorzichtig zijn: in de jaren 1970 was er een periode van sterke inflatie, o.a. het gevolg van de oliecrisis van 1973.

Dus als de prijzen die je je herinnert voor strips dateren uit 1972 en voor brood uit 1974, dan ben je appelen met peren aan het vergelijken.

 

Ik kocht tot enkele jaren geleden nogal eens bibliotheekboeken, en vroeger stond in bib-boeken de aankoopprijs. Daardoor kon ik die prijzen tamelijk nauwkeurig vergelijken met wat ik zelf kocht, en met wat het nu allemaal kost.

Daaruit blijkt dat de prijs van literaire boeken gezakt is. Als die de inflatie zouden hebben gevolgd, zou een literair werk nu 80 euro kosten. Stel je voor: de nieuwste Eco: 80 euro!

Ik had in die tijd dan ook het gevoel dat boeken zoals "Heerlijk nieuwe wereld" van Huxley en "1984" van Orwell als literatuur werden uitgegeven en niet als sciencefiction, omdat ze er dan vier zo veel (4 x !) aan konden verdienen.

Het onderscheid lectuur/literatuur is volgens mij dan ook altijd snobisme geweest. Je wilt de boeken niet lezen die ooit als literatuur verschenen maar lazen als een drooggemalen baksteen.

Maar feit is dus wel dat literatuur tegenwoordig een stuk goedkoper is dan vroeger.

 

Wat strips betreft: ze zijn vooral de laatste 5 jaar of zo voortdurend duurder geworden. Dat zal zich toch eens wreken.

[Peter Motte]

1 uur geleden, mojo zei:

Sus en Wis gaat net de andere kant op. Minder pagina's per album en meer per jaar:

 

https://www.stripspeciaalzaak.be/stripnieuws/dunnere-albums-van-suske-en-wiske-maar-ook-meer-jaar-vanaf-deel-373

 

 

Haa, de blauwe reeks... (zwijmel)

[sporoi]

1 uur geleden, Peter Motte zei:

 

Interessant, maar met dat soort herinneringen moet je voorzichtig zijn: in de jaren 1970 was er een periode van sterke inflatie, o.a. het gevolg van de oliecrisis van 1973.

Dus als de prijzen die je je herinnert voor strips dateren uit 1972 en voor brood uit 1974, dan ben je appelen met peren aan het vergelijken.

 

Ik kocht tot enkele jaren geleden nogal eens bibliotheekboeken, en vroeger stond in bib-boeken de aankoopprijs. Daardoor kon ik die prijzen tamelijk nauwkeurig vergelijken met wat ik zelf kocht, en met wat het nu allemaal kost.

Daaruit blijkt dat de prijs van literaire boeken gezakt is. Als die de inflatie zouden hebben gevolgd, zou een literair werk nu 80 euro kosten. Stel je voor: de nieuwste Eco: 80 euro!

Ik had in die tijd dan ook het gevoel dat boeken zoals "Heerlijk nieuwe wereld" van Huxley en "1984" van Orwell als literatuur werden uitgegeven en niet als sciencefiction, omdat ze er dan vier zo veel (4 x !) aan konden verdienen.

Het onderscheid lectuur/literatuur is volgens mij dan ook altijd snobisme geweest. Je wilt de boeken niet lezen die ooit als literatuur verschenen maar lazen als een drooggemalen baksteen.

Maar feit is dus wel dat literatuur tegenwoordig een stuk goedkoper is dan vroeger.

 

Wat strips betreft: ze zijn vooral de laatste 5 jaar of zo voortdurend duurder geworden. Dat zal zich toch eens wreken.

Zoals ik al zei, neem het met de haken en ogen. Ik koos het basisproduct brood omdat ik me dat nog levendig herinner. Voor de prijzen toen: dat kan je wat onderzoeken door de reclame in tijdschriften van toen bv. Dat zou een beter beeld geven. Ik koos ook een van de goedkoopste stripuitgaves van die tijd, van 'Het Volk'. Voor die ondergrens kreeg je toen wel redelijke verhalen. Er waren toen natuurlijk al de verhalen van 32 pagina, zoals Kari Lente, zeer veel series van Vandersteen, Jim Lont enz. Voor hoeveel dat je die kon kopen weet ik niet direct. Daarom mijn korrel zout. 

 

PS. Nero verscheen in de overgang naar de Standaard Uitgeverij ook met 32 pagina's, korter dus. Dus echt nieuw is het fenomeen niet. 

[TDPB]

4 minuten geleden, sporoi zei:

Zoals ik al zei, neem het met een korrel zout. Ik koos het basisproduct brood omdat ik me dat nog levendig herinner. Voor de prijzen toen: daar kan je wat onderzoeken door de reclame in tijdschriften van toen bv. Dat zou een beter beeld geven. Ik koos ook een van de goedkoopste stripuitgaves van die tijd, van 'het volk'. Voor die ondergrens kreeg je toen wel redelijke verhalen. Er waren toen natuurlijk al de verhalen van 32 pagina, zoals Kari Lente, zeer veel series van Vandersteen, Jim Lont enz. Voor hoeveel dat je die kon kopen weet ik niet direct. Daarom mijn korrel zout. 

Zelfs heel veel strips van Lombard waren (maar) 30 pagina's. Clifton (de macherot-versie), Chlorophyl, Ton & Tinneke, Spaghetti, Pechvogel...  En die waren toen ook al een stuk duurder dan die albums van Het Volk.

 

In tijden waarin de auteurs het grootste deel van hun inkomens haalden uit de voorpublicaties en de albums een leuke bijkomstigheid waren maakten het op zich niet uit hoe lang de verhalen waren. Ze kregen toch vooral per (halve) pagina betaald. Maar nu al die voorpublicaties weggevallen zijn wil iedereen natuurlijk zoveel mogelijk albums per jaar maken. Want zo'n album van 48 pagina's levert evenveel op als een album van 30 pagina's, maar is wel anderhalve keer zoveel werk.

[sporoi]

57 minuten geleden, Peter Motte zei:

 

Interessant, maar met dat soort herinneringen moet je voorzichtig zijn: in de jaren 1970 was er een periode van sterke inflatie, o.a. het gevolg van de oliecrisis van 1973.

Dus als de prijzen die je je herinnert voor strips dateren uit 1972 en voor brood uit 1974, dan ben je appelen met peren aan het vergelijken.

 

Ik kocht tot enkele jaren geleden nogal eens bibliotheekboeken, en vroeger stond in bib-boeken de aankoopprijs. Daardoor kon ik die prijzen tamelijk nauwkeurig vergelijken met wat ik zelf kocht, en met wat het nu allemaal kost.

Daaruit blijkt dat de prijs van literaire boeken gezakt is. Als die de inflatie zouden hebben gevolgd, zou een literair werk nu 80 euro kosten. Stel je voor: de nieuwste Eco: 80 euro!

Ik had in die tijd dan ook het gevoel dat boeken zoals "Heerlijk nieuwe wereld" van Huxley en "1984" van Orwell als literatuur werden uitgegeven en niet als sciencefiction, omdat ze er dan vier zo veel (4 x !) aan konden verdienen.

Het onderscheid lectuur/literatuur is volgens mij dan ook altijd snobisme geweest. Je wilt de boeken niet lezen die ooit als literatuur verschenen maar lazen als een drooggemalen baksteen.

Maar feit is dus wel dat literatuur tegenwoordig een stuk goedkoper is dan vroeger.

 

Wat strips betreft: ze zijn vooral de laatste 5 jaar of zo voortdurend duurder geworden. Dat zal zich toch eens wreken.

Wat boeken betreft: er was vroeger toch echt een Nederlandstalige markt voor pocketboeken met soms kleppers van schrijvers, maar natuurlijk ook gewoon werk. Dikke boekjes maar in zakformaat, kleine druk, goedkoop dun  papier, faire prijzen. Romans en wetenschappelijke werken. Lijkt me nu ook amper meer te bestaan, wat ik erg spijtig vind voor minderbegoeden. Die konden als bij toeval zo in aanraking komen met een werk die ze anders nooit zouden aanraken. PS ook in warenhuizen te koop geweest als goedkope literatuur uit het vuistje. . 

[TDPB]

23 minuten geleden, sporoi zei:

Wat boeken betreft: er was vroeger toch echt een Nederlandstalige markt voor pocketboeken met soms kleppers van schrijvers, maar natuurlijk ook gewoon werk. Dikke boekjes maar in zakformaat, kleine druk, goedkoop dun  papier, faire prijzen. Romans en wetenschappelijke werken. Lijkt me nu ook amper meer te bestaan, wat ik erg spijtig vint voor minderbegoeden. Die konden als bij toeval zo in aanraking komen met een werk die ze anders nooit zouden aanraken. PS ook in warenhuizen te kop geweest als goedkope literatuur uit het vuistje. . 

Dat waren, als ik me niet vergis, wel vaak of heruitgaven (eerst HC, dan pocket) of vertalingen.

 

Die zakboekjes waren eigenlijk wat de smartphone van nu is: iets om mee te nemen op de baan zodat je onderweg tijdens saaie momenten iets had om je mee bezig te houden.

[sporoi]

1 uur terug, TDPB zei:

Zelfs heel veel strips van Lombard waren (maar) 30 pagina's. Clifton (de macherot-versie), Chlorophyl, Ton & Tinneke, Spaghetti, Pechvogel...  En die waren toen ook al een stuk duurder dan die albums van Het Volk.

 

In tijden waarin de auteurs het grootste deel van hun inkomens haalden uit de voorpublicaties en de albums een leuke bijkomstigheid waren maakten het op zich niet uit hoe lang de verhalen waren. Ze kregen toch vooral per (halve) pagina betaald. Maar nu al die voorpublicaties weggevallen zijn wil iedereen natuurlijk zoveel mogelijk albums per jaar maken. Want zo'n album van 48 pagina's levert evenveel op als een album van 30 pagina's, maar is wel anderhalve keer zoveel werk.

Ja dat klopt. Die van Collectie Jong Europa waren dikker, en later die van de Favorietenreeks waren dan weer dunner. De prijs, geen idee. Maar natuurlijk qua prijs niet te vergelijken met de bodemtarieven van de uitgaven van het Volk bijvoorbeeld.

Mijn kanttekeningen: voorpublicatie in het weekblad Kuifje, dus de series zijn al iets bekender en dus een publiek die met Kuifje in het groot op het achterplat het toch wel eens kocht..In kleuren, wat toen met een deel van het aanbod in zwart-wit toch als een meerwaarde aanvoelde. Wel softcover. De tijd van de luxe hardcovers was toen al ver weg bij het weekblad Kuifje. Vele kleppers uit het weekblad maakten nog altijd langere verhalen, maar de "verpakking" werd ook voor hen banaler. Trouwens: Dupuis (Robbedoes weekblad) liet zich niet verleiden tot dunnere albums: als het moest deden ze er nog een kortverhaaltje bij om het dik genoeg te maken.

 

Het winstprofiel voor de stripmakers: blijkbaar konden de stripmakers, toen meer dan nu een faire prijs loon naar werk verkrijgen. Zeker met de voorpublicatie was het toch veel gemakkelijker om je brood te verdienen. Als dat wegvalt? In de geschiedenis is een groot deel van stripwerken altijd al vooraf verschenen in kranten en tijdschriften. Dat zorgde voor een beetje bekendheid en lezers. En albums achteraf waren meegenomen. Als dat concept grotendeels wegvalt, zoals nu in Vlaanderen gebeurt, dan zal er een nieuw concept moeten worden uitgevonden, of het is er misschien al. Het kan evengoed zijn dat de stripbranche aan de rand van het zwarte gat ligt en meer en meer opgezogen wordt. Science fiction vertelt dan graag hoe het er zou uitzien in een zwart gat Misschien er terug uit geslingerd worden na een tiental jaren, een verrijzenis?

 

Om het terug over de man/vrouw en de jengelende kinderen in de supermarkt te hebben. Mijn bescheiden mening hieromtrent: strips leuk voor kinderen maar toch ook genietbaar voor volwassenen lijkt me de boodschap. Het zijn de volwassenen die in hun buidel moeten tasten, als die een verhaaltje van Jommeke lezen en het ook plezant vinden ... (om eerlijk te zijn, ik heb af en toe een paar hedendaagse Jommekes gelezen en ben er niet zo echt happy van). Je kunt zeggen: wie zijn die lui die nog Jommekesstrips willen vastpakken? Ik denk meer dan je denkt. Heel eenvoudig: een kind deelt graag zijn ervaringen en bij een grappige scene zijn ze er als de kippen bij om dat aan moeder of grootvader te tonen om samen te lachen. Interesse voor een verhaaltje steekt gewoon aan. Het moet allemaal niet hoogstaand zijn, maar er mag ook niet teveel geld aan worden uitgegeven. En een flinterdun boekje draagt ook niet veel bij tot de perceptie van "waar voor geld".

 

Amen.

[Peter Motte]

Het probleem met goedkope uitgaven is dat je er veel meer van moet verkopen dan van dure uitgaven. Dus goedkope uitgaven in z/w van strips is om die reden niet meer haalbaar. Ze zijn dan wel goedkoper, maar je moet er soms 4 keer meer van verkopen om het rendabel te houden, en aangezien de "jeugd" van tegenwoordig liever tiktokt, is dat een verloren zaak ("jeugd" tussen aanhalingstekens, want zo jong zijn ze nu ook niet).

En inderdaad, z/w raak je sowieso moeilijk kwijt. Dat heeft manga genekt.

[cinco]

4 minuten geleden, Peter Motte zei:

En inderdaad, z/w raak je sowieso moeilijk kwijt. Dat heeft manga genekt.

 

Ik dacht dat manga de laatste jaren opnieuw aan populariteit had gewonnen in Nederlands taalgebied.

Is dat alweer gaan liggen?

[Peter Motte]

Nou, alleen Panini doet iets met die Pokémon en Deadpool (en die laatste is geen echte mangaà.

[cinco]

16 minuten geleden, Peter Motte zei:

Nou, alleen Panini doet iets met die Pokémon en Deadpool (en die laatste is geen echte mangaà.

 

Ik bedoel ook de stijging van de Engelstalige manga-distributie.

Zelfs de Fnacs in Vlaanderen hebben een ganse manga-muur.

[Peter Motte]

Daar heb ik niets van kunnen merken, wegens al jaren geen Fnac meer van binnen gezien.

Trouwens: het Fnac-aanbod verschilt van vestiging tot vestiging.

[cinco]

5 minuten geleden, Peter Motte zei:

Trouwens: het Fnac-aanbod verschilt van vestiging tot vestiging.

 

In Hasselt hebben ze bijvoorbeeld een tijdje geleden baan geruimd in één van hun filmrekken en die gevuld met allerlei manga.

 

[Peter Motte]

Lijkt nog altijd een grote winkel. In Gent is hij serieus verkleind, maar zoals gezegd: ik heb al jaren geen Fnac van binnen meer gezien, en weet dus niet hoe het er nu is.

[Michie]

9 uren geleden, Peter Motte zei:

Het probleem met goedkope uitgaven is dat je er veel meer van moet verkopen dan van dure uitgaven. Dus goedkope uitgaven in z/w van strips is om die reden niet meer haalbaar. Ze zijn dan wel goedkoper, maar je moet er soms 4 keer meer van verkopen om het rendabel te houden, en aangezien de "jeugd" van tegenwoordig liever tiktokt, is dat een verloren zaak ("jeugd" tussen aanhalingstekens, want zo jong zijn ze nu ook niet).

En inderdaad, z/w raak je sowieso moeilijk kwijt. Dat heeft manga genekt.

Manga is razend populair in Amerika. Reden dat het in Nederland moeilijk van de grond komt is:

 

- Te duur (zeker vergelijkbaar Amerika 10 jaar terug)

- Te traag, Amerika liep vaak vele jaar voor

- online scans zijn vaak gratis

- Heerst onder veel mensen toch een taboe onder Nederlandse vertaling. Ondanks dat in sommige gevallen de nl vertaling superieur was

- Lastig verkrijgbaar

 

Was gisteren toevallig in een boekwinkel in Japan en dan wordt ik toch behoorlijk jaloers 

 

 

Complete reeksen voor minder dan 10 euro. En nee, de kwaliteit van het papier is niet laag zoals vaak onterecht gedacht wordt

[Lamme Goedzak]

Bedoelen jullie nu dat manga in het nederlands niet populair is of manga in het algemeen? Want de winkels hebben toch steeds grotere rekken met dat spul, wel engelstalig maar dat is geen probleem voor de jeugd.

[Peter Motte]

9 uren geleden, Michie zei:

Was gisteren toevallig in een boekwinkel in Japan en dan wordt ik toch behoorlijk jaloers

 

Aha, en waar was dat?

[Peter Motte]

Bij ons in de boekhandel staat nieks noppes manga, behalve die Panini-boekjes, maar zelfs als Panini stront zou verkopen, zouden ze het nog in de rekken zetten. Je kent Panini.

Wat er bij ons vooral veel staat, is Engelstalige young adult, ongeveer de helft romcoms en de helft fantasy.

En als je een van de verkoopsters vraagt of de lezers van YA na verloop van tijd naar iets anders overgaan, dan zegt ze: "Ja, er is ook new adult." Dat zou voor 18–29 jaar zijn, i.p.v. 15-25.

Euh... geen Rushdie? Geen Harari? Zelfs geen Tom Clancy?

Nope.

Zo'n oogkleppenantwoord!

 

Enkele maanden geleden stond er een boek van Ursula K. LeGuin in die boekhandel. Zonder twijfelen direct gekocht. En toen besefte ik dat die winkel aan mij eigenlijk niets meer te bieden heeft. De schrijvers die ik graag las zijn vaak al dood, maar ook de nieuwigheden van nog levende auteurs komen echt frustrerend traag of zelfs niet binnen. Ik geef toe: veel koop ik niet meer (ik heb al te veel), maar als ik dan een of andere auteur toch koop, zie ik zelden andere boeken van hem in de rekken komen.

Nou ja, voor mijn financiën is het wel goed. Maar het gevoel overviel me dus wel dat ik daar niets meer te zoeken heb.

[Gilles]

Het gaat specifiek over Nederlandstalige manga. De vertalingen van Kana en Glenat die geïnteresseerden al in het Engels of Frans kochten toen het hier verscheen. Niet dat het zwart-wit was. 

[Air]

Wetenschap (pseudo)

de déjà vu theorie

 

[sporoi]

40 minuten geleden, Peter Motte zei:

 

Aha, en waar was dat?

 

Japanstraat 42ter 2408 HB Alphen aan den Rijn, Nederland. Aanbellen en dan naar de kelder gaan. 
 

[Air]

14 minuten geleden, sporoi zei:

 

Japanstraat 42ter 2408 HB Alphen aan den Rijn, Nederland. Aanbellen en dan naar de kelder gaan. 
 

Zelfs met DICKe tegenwind nog goed te berijken.

 

 

[Air]

Het is niet onopgemerkt gebleven dacht ik zo, maar naast tekenen en af en  toe en een strip lezen dan wel  aanschaffen, is muziek een hobby van mij.

 

De keus toen ik mijn eerste singletje kocht was tussen: Rage against the machine en 2Unlimited. 

Ik koos voor de eerste, No No spijt.

 

maar keuzes leiden altijd tot een beperking.

Maar je kan niet alles hebben.

maar in strips kan alles!.

 

[Peter Motte]

Toekomstverhaal:

 

Die dag in de boekhandel

 

Klant: "Dag meneer de boekhandelaar. Ik zou graag een boek kopen."

Boekhandelaar: "Uitstekend meneer, daar kunnen we u zeker aan helpen. Hoe oud bent u?"

K: "33 jaar."

B: "Prima, dan hebben we hier de afdeling boeken Just a Bit Older Adults voor 30 tot 35 jaar."

K: "Geweldig. Nadat ik hem gelezen heb, doe ik hem cadeau aan mijn neef."

B: "Dat is een heel goed idee. Is hij toevallig ook tussen 30 en 35 jaar?"

K: "Nee hoor, hij is 27."

B: "Maar meneer, dat kan toch niet, een Just a Bit Older Adults cadeau doen aan een 27-jarige? Daarvoor hebben we wel de Not Yet Old Adults boeken, speciaal geschikt voor 20-30 jaar."

[Air]

 Nog een stukje verder in de toekomst:

the 27-(boeken)club

Het jaar abonnement vernietigd zichzelf, maar is gelukkig digitaal en vormt geen echte fysieke schade.

 

[Peter Motte]

Speciaal voor muziekliefhebbers?

[Air]

2 uren geleden, Peter Motte zei:

Speciaal voor muziekliefhebbers?

 

[Air]

Op 8/12/2023 om 12:36, Ambreville zei:

KRIMPFLATIE!!!!

Honey! I shrunk the flatie

[Air]

[Peter Motte]

Weg met die vent!

[Ambreville]

4 minutes ago, Peter Motte said:

Weg met die vent!

Air of Poetin?