Ga naar inhoud

De Meest Indrukwekkende Fragmenten Uit S&w-Albums


Recommended Posts

Op verzoek van Pudifar afgesplitst uit het draadje over de beste Vandersteen-tekenaar.

 

Daarin vraag ik me af of de degelijkheid van de Blauwe Reeks de genietbaarheid niet in de weg staat. Maar...

 

 

...neemt niet weg dat mijn favoriete scène uit een SW-album wel uit de blauwe reeks komt. Bronzen sleutel, het openen van de bronzen poort. De grot met het vreemde kunstlicht, dat enge watermolentje, die zak met vlees, de kwal met het duikmasker, de handgranaat, het vermoeden dat er iets verschrikkelijks gaat gebeuren….. ik kan de opwinding toen ik dit als kind las nog heel goed navoelen. Groots!

 

You're next Pudifar :e012:

Link naar reactie

Het einde van "het dreigende dinges". Als kind (jaar of 9 of 10 denk ik) tranen met tuiten geweend... :/

 

Dat heeft op mij ook wel indruk gemaakt. Ik heb dat boek, in tegenstelling tot de andere S&Ws uit mijn kast ook bijna nooit herlezen. Zo erg vond ik dat. Ik las liever dingen als De Gouden Cirkel, waarin iedereen gered wordt. 

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

De kwetsbare hiel van Lambik in (ik dacht) De Ringelingschat. Ik kende als klein jongetje de legende van Achilles nog niet, maar dit vond ik altijd een zeer spannende scène. Misschien wel omdat dit de eerste keer was - voor mij althans - dat één van de hoofdpersonen daadwerkelijk gekwetst werd.

 

Ter info, in de Ringelingschat was zijn hiel niet de kwetsbare plek, maar een plek op zijn rug waar een blad op was gevallen toen hij zich waste met het bloed van een draak. Dat album is gebaseerd op de Germaanse Siegfried legende en niet op de Griekse held Achilles (hoewel er raakpunten zijn).

This is Planetary: “These are the moments I live for. I put up with all the other crap just to get seconds like this. The moments when you know the world is a better place than advertised.”

Link naar reactie

Het boterbad uit het geheim van de Gladiatoren. Dat Lambik zo kon zwemmen dat melk boter werd. Dat is me altijd bijgebleven!

 

2 Persoonlijk vind ik dat album een vd beste S&W.

This is Planetary: “These are the moments I live for. I put up with all the other crap just to get seconds like this. The moments when you know the world is a better place than advertised.”

Link naar reactie
Gast Kameraad Mauser

Ja inderdaad, ik kon niet op de naam komen :)

 

Edit: maar was dat daar wel de Terranef, de Terranef was een uitvinding van Barrabas?

Hebben ze dat niet, nadat de terranef werd geïntroduceerd in de blauwe reeks, opnieuw laten uitvinden door Barabas?

Link naar reactie

De soldaatjes die tot leven kwamen in De Mooie Millirem! 

 

De slapjanus die vrede sluit met Jerom in De Slimme Slapjanus, dat waren schoten recht in de emotieroos!

 

Het vergaan van Atlantis (of hoe heet het substituut) in Het Statige Standbeeld!

 

De slang die zich prijsgeeft in de tamme tumme!

Link naar reactie

De sterfscène van Thijs uit "De Bokkenrijders". 

Thijs komt tot inkeer en wil zijn leven beteren, maar wordt in het moeras getrokken door de zilveren bok waar hij jammerlijk verdrinkt.

Later komt hij als goede geest terug, mét de zilveren bok en een wijze levensles. 

 

Ook mijn favoriete Sus en Wis verhaal.

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie

Als kind in de jaren '70 heb ik veel "Suske en Wiske" gelezen.  't Is dus normaal dat de toen al bestaande albums het meeste indruk op mij hebben gemaakt.  Dat was ook de periode waarin de oudste verhalen in kleur werden heruitgebracht met voorin de wervende tekst "Op verzoek van velen heruitgegeven met de oorspronkelijke tekeningen van vele jaren geleden".

Door dat zinnetje (dat ik hier nog steeds uit het hoofd reproduceer) kreeg je de indruk dat je het voorrecht had de ene verborgen schat na de andere te mogen ontdekken.  Een voorrecht dat vele generaties lezers voor jou hadden moeten missen (ach, het tijdsbesef van een 12-jarige voor wie een generatie maar 5 jaar duurt).

Hoe dan ook, verborgen schatten waren het wel degelijk en al die oude albums bevatten wel meerdere indrukkwekkende fragmenten.

 

Ik heb er eens een album bijgenomen nl. "Het Zingende Nijlpaard".  Daaruit zijn me bijgebleven:

- het avondlijk, slecht aflopend, autoritje van Lambik en Wiske met de discussie over het liedje dat Lambik zingt (wat op het einde van het verhaal dan nog zijn belang blijkt te hebben)

- de slaapwandeling van Lambik naar het museum

- de uitvinding van professor Barabas nl. vliegende telloren

- professor Barabas die handenwrijvend zit te wachten op zijn lievelingskostje choucroute met worstjes en die uiteindelijk over zijn hoofd krijgt

- de passage bij het Vreemdelingenlegioen

- het gebakkelei tussen Lambiks goede-ik en slechte-ik

- de zandkiekens der woestijn (Wiske:"Dat is truut."  Zandkieken:"Waarom?  Er zijn wel waterkiekens")

En dan zijn we nog maar goed halverwege het album.

 

Het valt me wel op hoe kort bepaalde scenes zijn (een strook, een pagina) maar in mijn herinnering toch epische proporties hebben aangenomen.

En dan komen er in sommige albums ook nog bepaalde uitspraken voor die ik tot op heden regelmatig gebruik.  Maar dat zal iets zijn voor een volgende post.

a thing of beauty is a joy forever (John Keats 1795-1821)

Link naar reactie

Voor mij was dit de "rinoramp"

Meebepaald onderstaande pagina's.

Het is de "scène" waarin schanulleke samen met een baby-antilope net kan ontsnappen aan een stroper, en dan stoten ze op iets verschrikkelijks...

Ik heb dit als kind één maal gelezen en het had zo'n impact op mij en ik was er zo van aangedaan dat het album voor meer dan 20 jaar de kast is ingegaan. Tot nu. Naar aanleiding van deze thead nog even bovengehaald voor de foto's en ik moet zeggen dat het mij nog steeds wat doet :)

 

 

2b6yo4.jpg

xf44r5.jpg

m9y97b.jpg

Link naar reactie

De hellegathonden: heerlijke sfeerschepping doorheen het volledige album: het oproepen van de geesten, Lambik die ze willen lynchen, de overvallen op de geldtransporten, de 'dood' van overgrootopa Barabas, ...

 

Bibbergoud: knotsgekke situaties, de gemaskerde sachem, de goudmijn, ...

Link naar reactie

De hellegathonden: heerlijke sfeerschepping doorheen het volledige album: het oproepen van de geesten, Lambik die ze willen lynchen, de overvallen op de geldtransporten, de 'dood' van overgrootopa Barabas, ...

 

 

 

Schitterend album. En tegelijk leef je mee met de levensomstandigheden van de mensen uit die tijd. Geschiedenis zonder dat dit belerend overkomt. Prachtig toch. 

Link naar reactie
Gast Kontiki

De hellegathonden: heerlijke sfeerschepping doorheen het volledige album: het oproepen van de geesten, Lambik die ze willen lynchen, de overvallen op de geldtransporten, de 'dood' van overgrootopa Barabas, ...

 

Bibbergoud: knotsgekke situaties, de gemaskerde sachem, de goudmijn, ...

Het enige wat me in De Hellegathonden stoorde was de scène waarin Lambik per toeval een nogal zware hamer vond... in het struikgewas. Van dan af is het me opgevallen dat er in de reeks vaak op een luie manier met toeval wordt omgesprongen. Vooral Geerts had daar een handje in om ons dergelijke vondsten te laten slikken.

Link naar reactie

Het enige wat me in De Hellegathonden stoorde was de scène waarin Lambik per toeval een nogal zware hamer vond... in het struikgewas. Van dan af is het me opgevallen dat er in de reeks vaak op een luie manier met toeval wordt omgesprongen. Vooral Geerts had daar een handje in om ons dergelijke vondsten te laten slikken.

 

Ach, dat vind ik helemaal niet erg. Het is een avonturenstrip voor kinderen, en het verhaal moet vooruitgaan. Niet alles moet logisch kloppen. Zonder de creativiteit van de tekenaar/scenarist zouden we op dit forum nooit deze draad hebben met "meest indrukwekkende fragementen"  :e012:

Link naar reactie

Voor mij was dit de "rinoramp"

Meebepaald onderstaande pagina's.

Het is de "scène" waarin schanulleke samen met een baby-antilope net kan ontsnappen aan een stroper, en dan stoten ze op iets verschrikkelijks...

Ik heb dit als kind één maal gelezen en het had zo'n impact op mij en ik was er zo van aangedaan dat het album voor meer dan 20 jaar de kast is ingegaan. Tot nu. Naar aanleiding van deze thead nog even bovengehaald voor de foto's en ik moet zeggen dat het mij nog steeds wat doet :)

 

Idd een mooie scène. Iedereen blijft maar beweren dat de blauwe reeks de beste getekende albums waren, maar ik heb het al vaker gezegd en ik ga het ongetwijfeld nog wel een paar keer zeggen. Paul Geerts heeft massa's albums gemaakt die tekentechnisch op een even hoog of hoger niveau stonden.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...