Ga naar inhoud

Mag Je Een Scan Nemen En Gebruiken Voor Een Artikel?


Aerogi

Recommended Posts

het antwoord is waarschijnlijk 'neen', maar wil toch eens polsen.

 

Voor een postzegeltijdschrift wil ik een paar artikels schrijven. Eén er van gaat over een Belgische uitgave uit 1996, en betreft de fameuze 'zilveren pijlen' (Mercedes). in Marvano's Grand Prix wordt dat zeer mooi uitgelegd met een tekening hoe en waarom ze de oorspronkelijke witte verf er af hebben gehaald en het zilveren pijlen zijn geworden.

 

Ik had dus graag daar een scan van genomen om dat toe te voegen, natuurlijk met vermelding van de bron.

 

Nu, ik vermoed dat dit niet zo maar mag, maar hoe en wie moet ik contacteren? Heb al eens op de site van Dargaud zitten zoeken, maar niet meteen iets gevonden. Of kan ik op de één of andere manier de auteur contacteren?

 

Ik denk op zich dat ze (wie dat ook mogen zijn) daar geen problemen zou mee hebben, want elke reclame is meegenomen, en je kunt nooit weten dat er lezers die strip willen aanschaffen.

 

Vandaar hier eens komen polsen.

 

 

Link naar reactie

het antwoord is waarschijnlijk 'neen', maar wil toch eens polsen.

 

Voor een postzegeltijdschrift wil ik een paar artikels schrijven. Eén er van gaat over een Belgische uitgave uit 1996, en betreft de fameuze 'zilveren pijlen' (Mercedes). in Marvano's Grand Prix wordt dat zeer mooi uitgelegd met een tekening hoe en waarom ze de oorspronkelijke witte verf er af hebben gehaald en het zilveren pijlen zijn geworden.

 

Ik had dus graag daar een scan van genomen om dat toe te voegen, natuurlijk met vermelding van de bron.

 

Nu, ik vermoed dat dit niet zo maar mag, maar hoe en wie moet ik contacteren? Heb al eens op de site van Dargaud zitten zoeken, maar niet meteen iets gevonden. Of kan ik op de één of andere manier de auteur contacteren?

 

Ik denk op zich dat ze (wie dat ook mogen zijn) daar geen problemen zou mee hebben, want elke reclame is meegenomen, en je kunt nooit weten dat er lezers die strip willen aanschaffen.

 

Vandaar hier eens komen polsen.

 

Contacteer Ballon Media (Antwerpen),zij helpen u met plezier verder.

Zij kunnen u ook de afbeelding in hoge resolutie aanleveren,dan moet u de afbeelding niet scannen.

 

Ballon Media verzorgt eveneens de Nederlandstalige uitgaven van de strips van Dupuis (Largo Winch, De Blauwbloezen, Robbedoes en Kwabbernoot…), Dargaud (XIII, Murena, De Schorpioen, Undertaker…), Le Lombard (Thorgal, Alfa, IRS…), Marsu Productions (Guust Flater, Marsipulami, Natasja…) en Lucky Comics (Lucky Luke…).

Link naar reactie

want elke reclame is meegenomen

 

 

Hier past het verhaal "wat zou je tegen de bakker zeggen?": "Meneer, ik wil een gratis brood van u, maar ik zal op Facebook zeggen dat het heel lekker brood is, mooi meegenomen toch die reclame?"

Die uitleg hebben zelfstandige tekenaars, fotografen, illustratoren, vormgevers al zo vaak voorgelegd gekregen, dat het zelfs niet meer grappig is.

Link naar reactie

het antwoord is waarschijnlijk 'neen', maar wil toch eens polsen.

 

Voor een postzegeltijdschrift wil ik een paar artikels schrijven. Eén er van gaat over een Belgische uitgave uit 1996, en betreft de fameuze 'zilveren pijlen' (Mercedes). in Marvano's Grand Prix wordt dat zeer mooi uitgelegd met een tekening hoe en waarom ze de oorspronkelijke witte verf er af hebben gehaald en het zilveren pijlen zijn geworden.

 

Ik had dus graag daar een scan van genomen om dat toe te voegen, natuurlijk met vermelding van de bron.

 

Nu, ik vermoed dat dit niet zo maar mag, maar hoe en wie moet ik contacteren? Heb al eens op de site van Dargaud zitten zoeken, maar niet meteen iets gevonden. Of kan ik op de één of andere manier de auteur contacteren?

 

Ik denk op zich dat ze (wie dat ook mogen zijn) daar geen problemen zou mee hebben, want elke reclame is meegenomen, en je kunt nooit weten dat er lezers die strip willen aanschaffen.

 

Vandaar hier eens komen polsen.

  

Hier past het verhaal "wat zou je tegen de bakker zeggen?": "Meneer, ik wil een gratis brood van u, maar ik zal op Facebook zeggen dat het heel lekker brood is, mooi meegenomen toch die reclame?"

Die uitleg hebben zelfstandige tekenaars, fotografen, illustratoren, vormgevers al zo vaak voorgelegd gekregen, dat het zelfs niet meer grappig is.

Je hebt inderdaad de toestemming van de uitgever nodig, die het wellicht ook eerst bij Marvano moet voorleggen.

Ik zou ook daar niet over de "gratis reclame" beginnen. Best gewoon helder uitleggen wie je bent, wat je zoekt en waarvoor je die scan graag wil gebruiken. Succes.

Link naar reactie

merci voor de input.

 

Ga proberen Ballon media te contacteren. Lijkt me het veiligste. Op zich heb ik voor mijn uitleg waarom de wagens zilvergrijs zijn geworden geen foto of zo nodig, maar vond het wel een leuk gegeven om dit te linken met een stripverhaal. Of het verhaal zelf klopt, zijn blijkbaar nog veel twijfels over.

 

Citaatrecht lijkt me niet duidelijk of een scan uit een stripverhaal daar bij hoort.

 

@Kontiki:

vind ik wel een beetje een rare vergelijking met je gratis brood. Iedereen weet wat een bakker doet of aanbied. In een postzegeltijdschrift iets plaatsen mbt een stripverhaal kan eventueel wel een nieuw en ander publiek aanspreken die nog nooit van Marvano heeft gehoord en kan een lezer aanzetten om wat info op te gaan zoeken ivm Grand Prix van Marvano en het aanschaffen. Allez, ik snap je punt wel, maar ik vind toch dat er nog een verschil is. Het is niet dat ik het artikel zal publiceren in een stripmagazine.

Link naar reactie

Zou je het niet kunnen omzeilen door er een foto van te maken? De eigendomsrechten van de foto liggen dan bij jou.

Dat zou geen enkel verschil maken, de foto zou immers illegaal blijven. Het is vergelijkbaar met heling: de dief steelt, de verkoper van de gestolen goederen hoeft niet zelf de dief te zijn om strafbaar te zijn.

 

Maar verder: het mag volgens mij wel. Het is een citaat, en dan geldt het citaatrecht. Maar je mag niet overdrijven. Ik denk dat Marvano een hele pagina voor die anecdote gebruikt, maar als ik me niet vergis, kun je de hele zaak ook duidelijk maken met het laatste plaatje. Als je alleen dat plmatje inscant en gebruikt, heb je volgens mij geen probleem. En aangezien het voor een postzegeltijdschrift is, is de kans ook groot, ahum, dat ze het niet te weten komen. Met een nette bronvermelding erbij, kan dat geen kwaad. Maar een volledige pagina zou ik niet doen, en ook niet bijv. een hele strook of zo.

Link naar reactie

Hier past het verhaal "wat zou je tegen de bakker zeggen?": "Meneer, ik wil een gratis brood van u, maar ik zal op Facebook zeggen dat het heel lekker brood is, mooi meegenomen toch die reclame?"

Die uitleg hebben zelfstandige tekenaars, fotografen, illustratoren, vormgevers al zo vaak voorgelegd gekregen, dat het zelfs niet meer grappig is.

Vandaar dat hij ook best geen hele pagina neemt, maar zich beperkt tot bijv. dat laatste ploaatje. Da's geen gratis brood, maar een gratis korstje.

Link naar reactie

@Kontiki:

vind ik wel een beetje een rare vergelijking met je gratis brood. Iedereen weet wat een bakker doet of aanbied. In een postzegeltijdschrift iets plaatsen mbt een stripverhaal kan eventueel wel een nieuw en ander publiek aanspreken die nog nooit van Marvano heeft gehoord en kan een lezer aanzetten om wat info op te gaan zoeken ivm Grand Prix van Marvano en het aanschaffen. Allez, ik snap je punt wel, maar ik vind toch dat er nog een verschil is. Het is niet dat ik het artikel zal publiceren in een stripmagazine.

 

Ik wilde het niet tegen je specifieke verzoek hebben, maar wel over het gratis gebruik van beelden "omdat het toch gratis publiciteit oplevert". Elke freelancer of creatieve zelfstandige kent dat soort verzoeken namelijk. Daar was even een trending topic over: #tegendebakker

Link naar reactie

De vergelijking met het gratis brood is verkeerd, omdat je niet een kopie van dat brood maakt. Het brood dat je gratis krijgt is door die bakker gemaakt. Als je een kopie van een tekening maakt, ligt de zaak wat anders: de tekenaar heeft niet extra moeten werken opdat jij die kopie zou hebben. Je maakt de kopie zelf.

 

Om die reden zou ik de rechthebbenden niet eens lastig vallen voor een kopie van één plaatje, want dan moeten ze er een hoop tijd in steken, en dat kan niet anders dan tot een factuur leiden die onredelijk hoog is voor één plaatje.

 

Daarom zou ik het gewoon blauw-blauw laten, één plaatje nemen, en duidelijk maken waarom ik dat plaatje neem en waar het plaatje uit komt, zodat je achteraf wel degelijk kunt zeggen dat je Marvano er een steuntje mee in de rug hebt gegeven.

 

Als je echter het plaatje er zomaar in plemt en dan onderaan gewoon een copyright-vermelding met bronvermelding kriebelt die je maar moeilijk kunt lezen, dan is het alleen maar opvrolijken van je artikel en is er niemand die weet waar dat plaatje vandaan komt - want wie leest zo'n bronvermelding nou? Maar begin niet met heelder pagina's over te nemen en dat soort dingen.

 

Toen ik nog voor de manga van Kana werkt, was de regel eenvoudig dat we alles mochten doen met de voorpagina, maar niets mochten overnemen uit de binnenpagina's. Aangezien ik er toen reclame voor wou maken, vond ik dat wel knap lastig.

 

Ik kon bijv. nooit een mooie tekening op een site plaatsen, of ze gebruiken als portretten van de personages om iets over de personages te schrijven en ze aan het publiek voor te stellen.

Voor Shaman King had ik de opgelost door bij elke voorpagina wat over de voorpaginastructuur te vertellen.

(zie de blogingangen over Shaman King op http://andreas-martens.skynetblogs.be/)

Link naar reactie

Wat me ook aan dit doet denken: vroeger moeten er enorm veel fanblaadjes zijn geweest die werden samengesteld door tieners en volwassenen, maar die oplagen waren niet hoog.

Maar toen internet kwam, is er veel veranderd. Als je een tekening op een internetpagina zet, maak je in principe een oneindig aantal kopieën, en dat wordt het een heel andere kwestie.

Link naar reactie

Is het postzegeltijdschrift betalend? Zo ja, dan is het een commerciële publicatie en zou ik voor alle zekerheid toestemming vragen.

Als het enkel voor de privé lokale postzegelclub is dan lijkt me puur copyrightvermelding proper, maar verder zou ik er dan geen tijd aan verspillen alhoewel het puur wettelijk gezien wel moet. Auteursrecht dient 2 zaken: Enerzijds vermijden dat iemand inkomsten verkrijgt terwijl de auteur daar niks van ziet, anderzijds vermijden dat iets gebruikt wordt voor iets waar de auteur dat misschien helemaal niet wil (denk bv. aan politieke publicaties).

Tomorrow  Saturday Sunday Today is my favorite day

Link naar reactie

Wat me ook aan dit doet denken: vroeger moeten er enorm veel fanblaadjes zijn geweest die werden samengesteld door tieners en volwassenen, maar die oplagen waren niet hoog.

Maar toen internet kwam, is er veel veranderd. Als je een tekening op een internetpagina zet, maak je in principe een oneindig aantal kopieën, en dat wordt het een heel andere kwestie.

Daar geldt ook gewoon het auteursrecht. In principe is de Dédi-thread hier volgens mij puur wettelijk gezien een probleem. De makers can de dédi's behouden immers het auteursrecht. Maar hoever gaan de hierin gaan (Moulisart bv. heel ver. Ik zou hiet geen dédi van Hergé durven posten...)?

Tomorrow  Saturday Sunday Today is my favorite day

Link naar reactie

Ik wilde het niet tegen je specifieke verzoek hebben, maar wel over het gratis gebruik van beelden "omdat het toch gratis publiciteit oplevert". Elke freelancer of creatieve zelfstandige kent dat soort verzoeken namelijk. Daar was even een trending topic over: #tegendebakker

 

Ik wil de jaarlijkse factuur van de stripspeciaalzaak.be niet weten dan. :D

Link naar reactie

@Kontiki

De site van de Stripspeciaalzaak wordt wekelijks aangevuld met tientallen illustraties en strippagina's.

Hoe wordt voor websites het auteursrecht eigenlijk geregeld?

 

Dat is net hetzelfde als voor journalistiek, als je een artikel maakt over een strip dan mag je daaruit citeren en prenten overnemen. Da's gewoon citaatrecht.

 

Idem voor de illustraties in de Catawiki catalogus of de papieren Matla catalogus, veilingen vallen daarbuiten denk ik.

Link naar reactie

In een aantal strips staat zelfs expliciet vermeld dat het reproduceren van afbeeldingen uit de strip alleen is toegelaten voor recensies.

Bij ons valt het dus ook onder citaatrecht, temeer omdat de uitgeverijen en/of auteurs de meeste informatie zelf verstrekken (persberichten, previews, pdf'en van albums,...). Voor previews moet meestal ook toelating gevraagd worden uit Frankrijk als het om een vertaalde strip gaat.

Alleen voor de overname van interviews is al eens betaald of onderhandeld over de correcte bronvermelding. En voor de hoofdingen van onze papieren nieuwsbrieven kregen tekenaars indertijd ook betaald.

En dan nog zullen we wel eens fouten maken. In die gevallen verschuilen we ons achter de kurkdroge, algemene, samenvattende copyrightvermelding op deze pagina:  http://www.stripspeciaalzaak.be/Contact.php

Link naar reactie

Dat is net hetzelfde als voor journalistiek, als je een artikel maakt over een strip dan mag je daaruit citeren en prenten overnemen. Da's gewoon citaatrecht.

 

Idem voor de illustraties in de Catawiki catalogus of de papieren Matla catalogus, veilingen vallen daarbuiten denk ik.

Ik vermoed van niet omdat het duidelijk gaat om foto's van een 'kunstwerk', dus eventueel met gebreken of retouches die je in de publicatie niet terugvindt.

Mijn collectie originelen vind je hier: http://www.comicartfans.com/GalleryDetail.asp?GCat=61986

Link naar reactie

Ik vermoed van niet omdat het duidelijk gaat om foto's van een 'kunstwerk', dus eventueel met gebreken of retouches die je in de publicatie niet terugvindt.

 

Kunstwerken mag je niet zomaar fotograferen, ik denk dat het daarbuiten valt want er worden rechten betaald voor veiling catalogie en websites. Hoe het momenteel zit met de rechtspraak daarrond weet ik niet.

 

Je mag zelfs geen foto nemen van een standbeeld op een plein of gebouw tenzij het een onderdeel is van de omgeving, ik herinner me nog problemen met fotografen die het Atomium of een stationsgebouw fotografeerden.

Link naar reactie

Zou je het niet kunnen omzeilen door er een foto van te maken? De eigendomsrechten van de foto liggen dan bij jou.

Klopt maar de auteursrechten blijven bij de rechthebbende. Er zit in principe géén verschil tussen een foto en een fotokopie.

Op het moment dat ik een stripverhaal meermalen kopieer, inbind en in de verkoop gooi ga ik waarschijnlijk er niet mee wegkomen door te claimen dat ik de eigendomsrechten van de foto(kopie) heb.

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie

Hoe het momenteel zit met de rechtspraak daarrond weet ik niet.

 

Je mag zelfs geen foto nemen van een standbeeld op een plein of gebouw tenzij het een onderdeel is van de omgeving, ik herinner me nog problemen met fotografen die het Atomium of een stationsgebouw fotografeerden.

 

En daar zit waarschijnlijk ook nog een root verschil tussen België en Nederland. 

Link naar reactie

Is het postzegeltijdschrift betalend?

Dat is een volkomen ongeschikt criterium.

Clubblaadjes zijn vaak te betalen, doorgaans via het lidgeld.

Reclameblaadjes krijg je gratis, maar worden op duizenden, tienduizenden en soms honderdduizenden exemplaren verspreid.

Link naar reactie

Je mag zelfs geen foto nemen van een standbeeld op een plein of gebouw tenzij het een onderdeel is van de omgeving, ik herinner me nog problemen met fotografen die het Atomium of een stationsgebouw fotografeerden.

Dat hangt af van gebouw tot gebouw. Trouwens, ik vind het compleet van de pot gerukt dat je geen foto van een gebouw zou mogen maken. In de meeste gevallen zijn het de architecten die op hun poot gaan spelen. Maar wat dat betreft hebben ze principieel ongeluk, en moeten ze eens op de vingers worden getikt. Zulke toepassingen van copyrights zijn gewoon onzinnig.

Link naar reactie

Daar geldt ook gewoon het auteursrecht.

Zeker. Dat is ook mijn stelling: door online publicaties is de toepassing van het principe van het copyright belangrijker geworden, omdat je theoretische en oneindig aantal kopieën maakt. Ik vind het nogal een groot verschil tussen enerzijds een afbeelding in een schooltijdschrift op een paar honderd exemplaren dat achteraf in meer dan 90% van de gevallen in de vuilnisbak belandt en dat waarschijnlijk wel reclame oplevert voor de kunstenaar, en anderzijds een online afbeelding die van overal ter wereld kan worden bekeken en gedownload, en waarvan de bronvermelding al gauw verdwijnt.

Link naar reactie

Kunstwerken mag je niet zomaar fotograferen, ik denk dat het daarbuiten valt want er worden rechten betaald voor veiling catalogie en websites. Hoe het momenteel zit met de rechtspraak daarrond weet ik niet.

 

Je mag zelfs geen foto nemen van een standbeeld op een plein of gebouw tenzij het een onderdeel is van de omgeving, ik herinner me nog problemen met fotografen die het Atomium of een stationsgebouw fotografeerden.

Dat klopt niet meer, sinds deze zomer is er in België panoramavrijheid:

"Art. 2. In artikel XI.190 van het Wetboek van economisch recht, ingevoegd bij de wet van 19 april 2014, wordt een bepaling onder 2/1° ingevoegd, luidende :

"[Wanneer het werk op geoorloofde wijze openbaar is gemaakt, kan de auteur zich niet verzetten tegen :] 2/1°. de reproductie en de mededeling aan het publiek van werken van beeldende, grafische of bouwkundige kunst, die zijn gemaakt om permanent in openbare plaatsen te worden geplaatst, indien de reproductie of de mededeling gebeurt van het werk zoals het zich aldaar bevindt en wanneer die reproductie of mededeling geen afbreuk doet aan de normale exploitatie van het werk en geen onredelijke schade wordt berokkend aan de wettige belangen van de auteur;"

(27 JUNI 2016. - Wet tot wijziging van het Wetboek van economisch recht met het oog op de invoering van de panoramavrijheid (1), Art 2/1°)

Link naar reactie

Dat klopt niet meer, sinds deze zomer is er in België panoramavrijheid:

"Art. 2. In artikel XI.190 van het Wetboek van economisch recht, ingevoegd bij de wet van 19 april 2014, wordt een bepaling onder 2/1° ingevoegd, luidende :

"[Wanneer het werk op geoorloofde wijze openbaar is gemaakt, kan de auteur zich niet verzetten tegen :] 2/1°. de reproductie en de mededeling aan het publiek van werken van beeldende, grafische of bouwkundige kunst, die zijn gemaakt om permanent in openbare plaatsen te worden geplaatst, indien de reproductie of de mededeling gebeurt van het werk zoals het zich aldaar bevindt en wanneer die reproductie of mededeling geen afbreuk doet aan de normale exploitatie van het werk en geen onredelijke schade wordt berokkend aan de wettige belangen van de auteur;"

(27 JUNI 2016. - Wet tot wijziging van het Wetboek van economisch recht met het oog op de invoering van de panoramavrijheid (1), Art 2/1°)

 

Inderdaad, als het een onderdeel is van de omgeving (panorama) of als er iemand naast staat enzo, dit geldt niet als je het gebouw of standbeeld afzonderlijk opneemt bv voor een website over standbeelden of architectuur. Dit wetsartikel heeft het gewoon wat duidelijker gemaakt want rechters weten het haast zelf niet meer.

 

Nog een voorbeeld, een stripcover mag je vrij gebruiken als citaat maar de scan of foto ervan is op zich opnieuw auteursrechtelijk beschermd. 

Link naar reactie

Hierop voortbordurend, is er (behalve een onmogelijke zelfstudie) een optie om achter de rechthebbenden van bepaald materiaal te komen? Voor recente zaken is dat relatief eenvoudig, maar stel bijvoorbeeld dat het een strip uit de jaren veertig betreft, waarvan de uitgeverij allang niet meer bestaat?

Vaak vervallen de rechten van verhalen en personages terug naar de oorspronkelijke makers of hun erven als een uitgeverij niet meer bestaat. En daarnaast is er een verschil tussen de lengte van copyrights tussen de VS en Europa. In de VS is iets rechtenvrij 70 jaar na publicatie, maar is dan nog niet automatisch trademark vrij. In Europa vervalt het copyright volgens mij pas 70 jaar na het overlijden van de oorspronkelijke maker.

 

Wat personages betreft, daar vallen in de VS behoorlijk wat in het publieke domein en die kan je vinden op http://www.comicbookdb.com/team.php?ID=892Al deze personages zijn in ieder geval vrijelijk te gebruiken in nieuwe verhalen.

www.windmill-comics.com

Link naar reactie

Inderdaad, als het een onderdeel is van de omgeving (panorama) of als er iemand naast staat enzo, dit geldt niet als je het gebouw of standbeeld afzonderlijk opneemt bv voor een website over standbeelden of architectuur. Dit wetsartikel heeft het gewoon wat duidelijker gemaakt want rechters weten het haast zelf niet meer.

 

 

Fout, de nieuwe wet gaat zeer expliciet ruimer dan dat. Je mag foto's van werken (gebouwen, standbeelden) in de openbare ruimte publiceren, zolang je geen onredelijke schade toebrengt aan de rechten van de auteur. Punt. Waarom dat niet zou gelden voor bvb een architectuurwebsite..??

 

Met strips heeft deze wet uiteraard niks te maken, hoogstens met stripmuren of standbeelden van stripfiguren.

Link naar reactie

Fout, de nieuwe wet gaat zeer expliciet ruimer dan dat. Je mag foto's van werken (gebouwen, standbeelden) in de openbare ruimte publiceren, zolang je geen onredelijke schade toebrengt aan de rechten van de auteur. Punt. Waarom dat niet zou gelden voor bvb een architectuurwebsite..??

 

Met strips heeft deze wet uiteraard niks te maken, hoogstens met stripmuren of standbeelden van stripfiguren.

 

Je mag niet zomaar een website oprichten over een bepaald architect of stroming (enkel vanuit een journalistiek oogpunt), idem als je er een coffee table book van maakt. Die "onredelijke schade" maakt het allemaal weer zo onduidelijk, jammer.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...