Ga naar inhoud

Blake en Mortimer


sanderg

Recommended Posts

6 uren geleden, Peter Motte zei:

Ik spijtig genoeg niet. Please, explain.

 

Anatomie.
De eerste seconde dat ik het zag wrong het me tegen. De handen zijn ditmaal wel beter, maar ik vind het hoofd een fractie te klein in verhouding tot zijn lichaam en heb het storende gevoel dat de linkerschouder (rechts op de tekening) te kort is in vergelijking met zijn rechterschouder. Nu kan je zeggen dat de "camera" wat links van zijn lichaam geplaatst is, zodat zijn linkerschouder wat meer op de achtergrond is en dus een tikje kleiner ( vergelijkbaar met onderstaande foto). Maar dan nog is die inkorting overdreven, want hij stapt quasi richting camera.

 

Kijk naar deze foto, een flinke kluit van hoofd nietwaar?

woody-allen-is-nog-lang-niet-klaar.thumb.jpeg.ee360bb3f821207403866219e3ae1e72.jpeg

 

Het kan allemaal wel dichterlijke vrijheid zijn, maar voor mij lijkt dat meer afraffelen. Dat afraffelen leek me een patroon te zijn van de tekenaar. Maar ik zou nog meer van hem moeten bekijken en wil dat nu niet veralgemenen.

 

 

6 uren geleden, bouncer zei:

Het is algemeen bekend dat Woody Allen groezelige handjes heeft , gezien zijn beruchte liefdesleven 😉

 

"Trillende handen bij oudere mannen wijzen op een overmaat aan jonge sekspartners" (vrij vertaald uit het beroemde werk "Das Wesen der Hypersexualität und ihre Folgen¨ van Dr Freiechenhabber 1995, blz 69 derde paragraaf)  📚 😉

 

Link naar reactie
49 minuten geleden, Air zei:

Voor de literair onderlegden onder de repers...

Er zullen vast overeenkomsten en/of toespelingen dan wel verwijzingen naar deze titel zijn?

A0664CF1-B2C8-40CA-A9FF-F9926B2E416A.jpeg

 

Ik had dat verwacht, maar aangezien sporoi er niets over heeft gezegd...

Link naar reactie
Op 18/11/2023 om 13:56, Peter Motte zei:

Stond ik net in de boekhandel, ziet een vrouw de stapel nieuwe B&M's, neemt er eentje af, kijkt naar de prijs, flippert er snel door, en néémt hem méé!

Ik kon mijn eigen niet geloven.

Voor de volledigheid: ze heeft geen enkele andere strip bekeken. De kopers zijn dus mensen die gewoon niets van strips afweten. Rekening houdende met de periode (de sint komt, de grote favoriet van Bart Peeters), is het waarschijnlijk ook niet voor haarzelf.

Volgens de verkoper hadden ze er al 6 verkocht vandaag. Ik hou de stapel nu al een hele week in de gaten, en zie er niet veel verdwijnen. Dus of die zes klopt... Het is natuurlijk mogelijk, maar als je daarnaast al die andere, betere strips ziet liggen...

 

 

Fascinerende bericht 😉. Ik heb een paar denkpistes ontwikkeld rond het voorval in de boekenzaak. Ik zet ze hier op een rijtje.
PM is Peter Motte, OB is onbekende vrouw. En nog een paar anderen.

 

🥴

 

1. PM heeft als bijberoep winkeldetective (een job met veel voordelen: gratis boeken en strips doorbladeren en uitlezen met het smoesje ze te controleren op moedwillige beschadigingen door klanten bv.). Dat zou kunnen verklaren waarom PM zoveel in de winkel is op werkuren, terwijl ieder rechtgeaarde burger dan hard werkt op zijn eigen werkvloer. Nu is OB een contrôleuse van FWD (Federatie van winkeldetectives) met op een dag als opdracht te controleren of PM zijn werk goed doet in die specifieke winkel (FWD is een zeer streng organisatie, vooral nu er vele parttimers aan het werk zijn!). OB pakte lukraak het meest lelijke en volgens haar meest waardeloze item in haar buurt, deed of ze er even in bladerde en vertrok regelrecht naar de uitgang zonder langs de kassa te gaan. PM zag dat laatste niet, en hij is momenteel op het randje van een meer dan strenge vermaning of zelfs regelrecht ontslag.


2. Een stripliefhebber SL ging eens naar de zaak om de nieuwste B&M aan te schaffen, maar zag zich een verrassing. Een vreemde man (PM detective dus, maar dat wisten jullie al) die hem achter een rayon met een gespeelde nonchalance begluurde. Tot zijn angst was dit juist een rayon van wenskaarten voor jonge en oude geliefden (hartjes, huwelijk, huwelijksverjaardag, huisjes). Daarbij leek de man (PM) naar hem te knipogen.  Door  het vele gluren naar zijn laptop voor al die vertalingen voor zijn hoofdberoep heeft de arme PM een trillend oog opgelopen. Het is daarbij iedereen bekend dat een boek of strip met 2 mannen getekend op de kaft een code is in het "cruisen". (Als je dat al niet wist, dan weet je het nu.) SL zag de bui al hangen en ontvluchtte de zaak snel. Maar hij stuurde de dag daarop zijn vrouw OB, die een regelrechte leek is op het gebied van stripverhalen. Maar OB had de omschrijving van de strip: dik, glossy, 2 mannen op de kaft, vele kleuren, vliegtuigen, wolkenkrabbers en auto's en mannen, vele vele mannen binnenin. OB wist hoe fanatiek SL is met alles wat met strips te maken heeft, maar het medium interesseerde haar verder geen zier. Gelukkig voor haar vond OB de betreffende strip snel, doorbladerde het dan even om "mannen, vliegtuigen, auto's en wolkenkrabbers" te vinden, terwijl ze een zucht van misprijzen slaakte. Maar dan snel op een drafje naar de kassa, want ze moest nog koken en wou later naar haar bingoavond.


3. Een beginnende gouvernante van Oekraïense afkomst GV was al een paar maanden in België en in volle leertijd. GV nu had de taak van haar vriendelijke werkgeefster een voorleesboek kopen voor haar zoontje van 5 jaar. De arme vrouw GV wist niet goed hoe dat hier in België er uit zag, maar de geduldige moeder legde het haar uit: "Een boek met vele eenvoudige en kleurrijke tekeningen en weinig tot geen tekst". "Mijn zoontje kan dan genieten van de tekeningen en ik kan het wat rustig aan doen met weinig verhaal. En liefst een voorleesboek dat wat slaapverwekkend is (want ik ga dat geen uur doen hoor!)" . Naar best vermogen gaat GV naar de haar onbekende boekenzaak bomvol boeken. Maar waar te zoeken in zo'n overdaad? Eindelijk viel haar oog op een stapel B&M's en ze klaarde zienderogen op. Ja! Deze lijken sprekend op de weinige kinderboeken Sovjet-stijl die ze in de bibliotheek van haar thuisland af en toe kon uitlenen. Ach, wat een mooie herinneringen toch, wat had ze soms genoten als klein meisje! Ze bladerde er even in om toch zeker te zijn en twijfelde even. "Bluh, die Belgen hebben me toch een rare smaak, zo amateuristisch en in het geheel niet sprookjesachtig! Maar ja, ik moet nog veel leren van de cultuur hier. "  En dan in een flits: ¨Maar die teksten lijken wel ... ja toch, ze lijken wel gemaakt met een soort Cyrillisch alfabet net als bij ons! Dan zal het wel goed zijn."


4. Voor de laatste theorie, het verhaal van PM zelf, kan ik kort zijn: het is in het geheel niet plausibel dat PM regelmatig een boekenzaak bezoekt enkel en alleen om te controleren hoeveel B&M's van Floc'h worden verkocht. Zeg nu zelf: wie doet nu zoiets geks? Daarom verwijs ik zijn verhaal zonder scrupules naar het rijk der fabelen, waar het een plaats krijgt naast de duizenden andere sprookjes zoals het Sinterklaas-boek, de Koran en de Bijbel, 'Das Kapital' en 'Mein Kampf', om er maar enkele te noemen. 

 

 

(Dit artikel is pure fictie. Alle feitelijkheden, personages en dingen erin zijn louter aan een brein met een eh ... kronkel ontsproten. Elke gelijkenis met bestaande personen/dieren/planten en dode materialen is dus louter toevallig in dit werk. Hardnekkige lezers die van het tegendeel overtuigd zijn horen dan best hulp te zoeken. )

 

🥱

Link naar reactie
5 uren geleden, Air zei:

Voor de literair onderlegden onder de repers...

Er zullen vast overeenkomsten en/of toespelingen dan wel verwijzingen naar deze titel zijn?

A0664CF1-B2C8-40CA-A9FF-F9926B2E416A.jpeg

 

5 uren geleden, Peter Motte zei:

Ik had dat verwacht, maar aangezien sporoi er niets over heeft gezegd...

 

 

Ik heb er van gehoord, eee-eeuwenoude geschriften. Met daarbij dat het een werk is dat bij de Chinese officierenkaste  zeker niet outdated is. Het artikel suggereerde dat als je de Chinezen militair beter wil begrijpen, je deze oude geschriften best eens leest (in het Nederlands of Engels welteverstaan). 

 

Al die verleidingen die hier te voorschijn komen!😉

Link naar reactie

Ik volg B&M al een tijd niet meer. Deze week 2 B&M’s vastgehad. De laatste in de reguliere reeks: ik kan zelfs nauwelijks de tekst nog lezen, veel te klein. En die van F’loch, idd zeer statisch getekend. Conclusie: my B&M days are definitely over: alle albums ingepakt, doos in en naar ‘t zolder (maar da’s eerder door plaatsgebrek in de boekenkast).

Tomorrow  Saturday Sunday Today is my favorite day

Link naar reactie
1 uur terug, SPeeDy zei:

Ik volg B&M al een tijd niet meer. Deze week 2 B&M’s vastgehad. De laatste in de reguliere reeks: ik kan zelfs nauwelijks de tekst nog lezen, veel te klein. En die van F’loch, idd zeer statisch getekend. Conclusie: my B&M days are definitely over: alle albums ingepakt, doos in en naar ‘t zolder (maar da’s eerder door plaatsgebrek in de boekenkast).

 Ik heb vorige week eigenlijk voor het eerst een album (van B&M) effectief gelezen.

Het Gele Teken wel te verstaan. Natuurlijk was ik wel bekend met het bestaan van dit duo, maar lange verhalen (met name detectives) hadden in mijn jeugd nooit echt een aantrekkingskracht op mij.

Dat zal met geduld te maken hebben, wat men doorgaans pas op latere leeftijd ontwikkeld. (

Dat gezegd hebbende, de hoeveelheid tekst en de uitgebreide beschrijvingen voegen, voor mij persoonlijk, juist de charme toe die dit genre interessant kan maken.

 

P.s. Zo ben ik later ook pas Olivier Blunder meer gaan appreciëren, door zijn uitzonderlijk taalgebruik.

(enkel wat vertaalde versies gelezen. Ik kan mij voorstellen dat het in de oorspronkelijke taal nog leuker is. Aangezien de Franse taal zich goed leent voor woordgrappen en dubbelzinnige toespelingen etc.)

 

Let’s get together and feel alright. 
de associale associator! 

Link naar reactie
22 uren geleden, Air zei:

 Ik heb vorige week eigenlijk voor het eerst een album (van B&M) effectief gelezen.

Het Gele Teken wel te verstaan. Natuurlijk was ik wel bekend met het bestaan van dit duo, maar lange verhalen (met name detectives) hadden in mijn jeugd nooit echt een aantrekkingskracht op mij.

Dat zal met geduld te maken hebben, wat men doorgaans pas op latere leeftijd ontwikkeld. (

Dat gezegd hebbende, de hoeveelheid tekst en de uitgebreide beschrijvingen voegen, voor mij persoonlijk, juist de charme toe die dit genre interessant kan maken.

 

 

Ik heb de strip even niet ter hand, dus dit is uit mijn hoofd. Maar als ik het voorbeeld mag geven van het fragment van de gemaskerde Gele Teken die binnendringt in het appartement van Blake en Mortimer. Elke of quasi elk vak is begeleid met een tekstvak met een omschrijving van het gebeuren. Je kan dit vergelijken met een vertelstem, meestal van een gedistingeerde man, zoals wel eens in oudere films gebruikt werd en die soms weinig, soms veel scenes begeleidde. Je kan stellen: dit hoeft niet, want alles wat er verteld wordt zie je in het beeld. Maar ik vind dit kortzichtig.

 

Een vertelstem, of het nu in een film, een theater of een strip is, creëert een extra laag aan het beeldgebeuren. Je kan er alle kanten mee opgaan: een stem van een van de filmpersonages/theaterrollen/strippersonages, de regisseur/tekenaar/scenarist, een stem volledig los van het gebeuren. Die wat duiding geeft, ironie, een emotie, een standpunt geeft op het gebeuren, enz.... Of soms een beschrijving wat er te zien is.

 

Specifiek in een strip heeft zo'n vertelstem op mij een vertragende werking in het lezen van een strip. Vakken zonder tekst op een pagina doen mij automatisch scrollen van linksboven naar rechtsonder. In een oogopslag consumeer ik een hele pagina, boem, baf! Ik kan wel een pagina herbekijken en  dus "terug-scrollen¨, maar ik doe dit niet graag en mijn beleving van de strip lijdt eronder. Vakken met tekst doen me vertragen door de tekst te lezen samen met de tekening van het vak. Er treedt een leesvertraging op (zolang ik de tekst goed vind). Zo kan ik de vakken met een "kabbelend tempo" bekijken en word ik zo meer opgezogen in de sfeer (als de tekeningen uitstekend zijn welteverstaan). Ik vind het dus niet erg als de tekenaar me aan het handje vasthoudt en het tempo bepaalt. Het is immers zijn verhaal, hij spreidt het uit in een door hem voorzien tempo, en de lezer gaat daar op in, of stopt er mee wegens bv teveel tekst.

 

Waarom vakken met een nogal droge tekstbeschrijving van het beeld zoals bij Jacobs veel is gebeurd? Ik vermoed dus vooral als rem. Maar het lijkt me een riskante evenwichtsoefening. Je kan deze tactiek gebruiken, maar het kan snel teveel zijn. Ik denk ook dat de man erg literair was ingesteld, en vond dat tekst een volwaardig deel is van een stripverhaal.  Het gebruik van teksten was zeker zijn stijlkenmerk geworden. Soms gebeurt het dat bijvoorbeeld een tekstballon een groot deel van het vak vult en mij stoort dat niet, want op andere plaatsen is er veel actie (meestal begeleid door tekst welteverstaan). Zijn teksten waren niet overdreven gemakkelijk, een beetje literair dus en zeer, zeer ver weg van sms-taal.

 

Mijn aanvoelen: je hebt een scenario dat zeer uitgewerkt is, zich lineair in de tijd afspeelt, sluitend wil zijn, maar toch niet echt 'simpelkes' is. Je hebt zijn dialogen en teksten van hetzelfde laken een pak: niet extravagant maar ook niet van een niveau dat neigt naar analfabetisme. Zijn strips lijken me dus meer gericht op een toenmalige bovenste middenlaag van de kinderen, ik bedoel de kinderen die in staat waren te werken op de toenmalige scholen (een beetje goede dictees en opstelletjes maken bv, goede punten voor woordenschat en spraakkunst behalen). Voor de kinderen die dat niet zo konden: dat was niet hun schuld, maar voor hen waren zijn strips minder geschikt (maar er waren natuurlijk massa strips - zeer vele met enorm veel talent gemaakt - voor hen voorhanden die voor hen wel leuk en doenbaar waren). Alles begeleid met zijn zeer verzorgde tekeningen en een zeer uitgedokterde scenevoering.

 

Daarmee concludeer ik dat Jacobs zich niet naar het stripniveau wou begeven van snel te consumeren verhalen met spaarzame en eenvoudige korte zinnen en vele tekeningen met bv geweld ('BOEM', 'SPLASH', enz). Niet uit dedain, maar het was gewoon zijn ding niet. Hij richtte zich op lezers met een zekere mate van ontwikkeling om zijn werk te kunnen smaken. Vermoedelijk, met wat ik van zijn werken lees, was hij zelf een erg ontwikkelde man, en hij leverde suspense door stripverhaaltjes voor kinderen te maken, maar dan stripverhaaltjes op zijn gecreëerd en gewild niveau, en al de lezertjes die er op ingingen wou uitdagen.  Wie meeging werd beloond met een spannend verhaal. Het lijkt me dat hij niet speciaal moeilijk om het moeilijke wou doen, maar dat wat hij creëerde gewoon meer zijn ding was. 

 

Nu, bij Jacobs deed ik vroeger als kind graag die moeite. Ik was dol op zijn verhalen en de personages, werd er mee ingezogen, en de tekeningen vond ik ook heel mooi. Een B&M verhaal kostte me dubbel of driemaal de tijd van een andere strip om uit te lezen. Waar voor je geld of je tijd dus. Ik kan ook erg genieten van tekst op zich en kan zijn schoonheid ervan appreciëren.

 

Wat een spanning en plezier kreeg ik terug!! Dank U Jacobs.

Link naar reactie

Ik snap de kritische feedback

10 uren geleden, sporoi zei:

 

Ik heb de strip even niet ter hand, dus dit is uit mijn hoofd. Maar als ik het voorbeeld mag geven van het fragment van de gemaskerde Gele Teken die binnendringt in het appartement van Blake en Mortimer. Elke of quasi elk vak is begeleid met een tekstvak met een omschrijving van het gebeuren. Je kan dit vergelijken met een vertelstem, meestal van een gedistingeerde man, zoals wel eens in oudere films gebruikt werd en die soms weinig, soms veel scenes begeleidde. Je kan stellen: dit hoeft niet, want alles wat er verteld wordt zie je in het beeld. Maar ik vind dit kortzichtig.

 

Een vertelstem, of het nu in een film, een theater of een strip is, creëert een extra laag aan het beeldgebeuren. Je kan er alle kanten mee opgaan: een stem van een van de filmpersonages/theaterrollen/strippersonages, de regisseur/tekenaar/scenarist, een stem volledig los van het gebeuren. Die wat duiding geeft, ironie, een emotie, een standpunt geeft op het gebeuren, enz.... Of soms een beschrijving wat er te zien is.

 

Specifiek in een strip heeft zo'n vertelstem op mij een vertragende werking in het lezen van een strip. Vakken zonder tekst op een pagina doen mij automatisch scrollen van linksboven naar rechtsonder. In een oogopslag consumeer ik een hele pagina, boem, baf! Ik kan wel een pagina herbekijken en  dus "terug-scrollen¨, maar ik doe dit niet graag en mijn beleving van de strip lijdt eronder. Vakken met tekst doen me vertragen door de tekst te lezen samen met de tekening van het vak. Er treedt een leesvertraging op (zolang ik de tekst goed vind). Zo kan ik de vakken met een "kabbelend tempo" bekijken en word ik zo meer opgezogen in de sfeer (als de tekeningen uitstekend zijn welteverstaan). Ik vind het dus niet erg als de tekenaar me aan het handje vasthoudt en het tempo bepaalt. Het is immers zijn verhaal, hij spreidt het uit in een door hem voorzien tempo, en de lezer gaat daar op in, of stopt er mee wegens bv teveel tekst.

 

Waarom vakken met een nogal droge tekstbeschrijving van het beeld zoals bij Jacobs veel is gebeurd? Ik vermoed dus vooral als rem. Maar het lijkt me een riskante evenwichtsoefening. Je kan deze tactiek gebruiken, maar het kan snel teveel zijn. Ik denk ook dat de man erg literair was ingesteld, en vond dat tekst een volwaardig deel is van een stripverhaal.  Het gebruik van teksten was zeker zijn stijlkenmerk geworden. Soms gebeurt het dat bijvoorbeeld een tekstballon een groot deel van het vak vult en mij stoort dat niet, want op andere plaatsen is er veel actie (meestal begeleid door tekst welteverstaan). Zijn teksten waren niet overdreven gemakkelijk, een beetje literair dus en zeer, zeer ver weg van sms-taal.

 

Mijn aanvoelen: je hebt een scenario dat zeer uitgewerkt is, zich lineair in de tijd afspeelt, sluitend wil zijn, maar toch niet echt 'simpelkes' is. Je hebt zijn dialogen en teksten van hetzelfde laken een pak: niet extravagant maar ook niet van een niveau dat neigt naar analfabetisme. Zijn strips lijken me dus meer gericht op een toenmalige bovenste middenlaag van de kinderen, ik bedoel de kinderen die in staat waren te werken op de toenmalige scholen (een beetje goede dictees en opstelletjes maken bv, goede punten voor woordenschat en spraakkunst behalen). Voor de kinderen die dat niet zo konden: dat was niet hun schuld, maar voor hen waren zijn strips minder geschikt (maar er waren natuurlijk massa strips - zeer vele met enorm veel talent gemaakt - voor hen voorhanden die voor hen wel leuk en doenbaar waren). Alles begeleid met zijn zeer verzorgde tekeningen en een zeer uitgedokterde scenevoering.

 

Daarmee concludeer ik dat Jacobs zich niet naar het stripniveau wou begeven van snel te consumeren verhalen met spaarzame en eenvoudige korte zinnen en vele tekeningen met geweld ('BOEM', 'SPLASH', enz). Niet uit dedain, maar het was gewoon zijn ding niet. Hij richtte zich op lezers met een zekere mate van ontwikkeling om zijn werk te kunnen smaken. Vermoedelijk, met wat ik van zijn werken lees, was hij zelf een erg ontwikkelde man, en hij leverde suspense door stripverhaaltjes voor kinderen te maken, maar dan stripverhaaltjes op zijn gecreëerd en gewild niveau, en al de lezertjes die er op ingingen wou uitdagen.  Wie meeging werd beloond met een spannend verhaal. Het lijkt me dat hij niet speciaal moeilijk om het moeilijke wou doen, maar dat wat hij creëerde gewoon meer zijn ding was. 

 

Nu, bij Jacobs deed ik vroeger als kind graag die moeite. Ik was dol op zijn verhalen en de personages, werd er mee ingezogen, en de tekeningen vond ik ook heel mooi. Een B&M verhaal kostte me dubbel of driemaal de tijd van een andere strip om uit te lezen. Waar voor je geld of je tijd dus. Ik kan ook erg genieten van tekst op zich en kan zijn schoonheid ervan appreciëren.

 

Wat een spanning en plezier kreeg ik terug!! Dank U Jacobs.

 

Jacob's Gele Teken is 70 jaar geleden geschreven en getekend (oorspronkelijk)voor kinderen en niet voor volwassenen. In die tijd had men een heel andere kijk op strips dan nu.

De iconische status die het Gele Teken heeft bereikt is veroorzaakt door het behoorlijk oprekken door Jacob's van de spelregels die toen golden.

 

Tijdens de periode van publicatie werd Lombard bestookt door enthousiaste jeugd die het verhaal fantastisch en geweldig vonden en door bezorgde pedagogen en ouders die zich ernstig afvroegen welke schade een verhaal over hersenspoeling zou aanrichten op de tere kinderzieltjes.

Er werd diverse malen gedreigd met een publicatieverbod waardoor Lombard zich gedwongen zag om Jacob's de opdracht te geven het verhaal versneld af te ronden.

 

Nu, anno 2023, slaat een trage en veel tekst bevattende strip niet meer aan en is ook het scenario van het Gele Teken niet baan door brekend meer.

 

 

 

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie
1 uur terug, Rik zei:

Jacob's Gele Teken is 70 jaar geleden geschreven en getekend (oorspronkelijk)voor kinderen en niet voor volwassenen. In die tijd had men een heel andere kijk op strips dan nu.

 

Mee eens, maar... ook Hergé was er al van overtuigd dat een strip zo weinig mogelijk tekst moest bevatten: wat kon worden getekend, moest niet worden uitgelegd. Je ziet dat bv. goed in de 1e p. van "De krab met de gulden scharen". Hergé was dan ook geen liefhebber van de aanpak van Jacobs.

Het idee dat B&M nu niet zou aanslaan doordat er veel tekst in staat, klopt dus niet. Het is alleen maar zo dat er liefhebbers zijn van B&M, en mensen die geen liefhebber zijn.

Het is ook zo dat in het algemeen de afzet van strips tegenwoordig daalt. In de jaren 1970 kende het een hoogtepunt.

Als B&M tegenwoordig minder goed verkoopt, dan ligt het dus niet aan B&M, maar aan de algemeen dalende belangstelling voor strips. Dat verklaart ook waarom er tegenwoordig zo veel nevenreeksen zijn. Spin-offs hebben altijd bestaan, maar er wordt tegenwoordig veel meer op ingezet dan vroeger, omdat de uitgevers meer moeten kiezen voor vaste waarden wegens het grotere risico bij het lanceren van nieuwigheden.

Link naar reactie
Op 18/11/2023 om 19:50, sporoi zei:

1. PM heeft als bijberoep winkeldetective (een job met veel voordelen: gratis boeken en strips doorbladeren en uitlezen met het smoesje ze te controleren op moedwillige beschadigingen door klanten bv.). Dat zou kunnen verklaren waarom PM zoveel in de winkel is op werkuren, terwijl ieder rechtgeaarde burger dan hard werkt op zijn eigen werkvloer. Nu is OB een contrôleuse van FWD (Federatie van winkeldetectives) met op een dag als opdracht te controleren of PM zijn werk goed doet in die specifieke winkel (FWD is een zeer streng organisatie, vooral nu er vele parttimers aan het werk zijn!). OB pakte lukraak het meest lelijke en volgens haar meest waardeloze item in haar buurt, deed of ze er even in bladerde en vertrok regelrecht naar de uitgang zonder langs de kassa te gaan. PM zag dat laatste niet, en hij is momenteel op het randje van een meer dan strenge vermaning of zelfs regelrecht ontslag.

 

Ter verduidelijking: ze heeft wel degelijk betaald. Ik dacht eerst: ze gaat een andere strip zien, en dat boek terugleggen. Maar nee: ze heeft nog een tijdje in de winkel rondgelopen, naar de andere boeken gekeken, en heeft ten slotte alles netjes afgerekend.

Link naar reactie
8 hours ago, Peter Motte said:

 

Ter verduidelijking: ze heeft wel degelijk betaald. Ik dacht eerst: ze gaat een andere strip zin, en dat boek terugleggen. Maar nee: ze heeft nog een tijdje in de winkel rondgelopen, naar de andere boeken gekeken, en heeft ten slotte alles netjes afgerekend.

Een uur na pakjes openen boo Kerstmis, kan je dus de nieuwe B&M aan een spotprijsje kopen op 2dehands.

Link naar reactie
29 minuten geleden, stripoloog zei:

De conclusie moet toch zijn dat voor sommigen hier een strip vooral niet teveel op een boek mag lijken. Plaatjes en niet meer dan plaatjes. Ik hoop wel dat de ondertiteling van een film leesbaar is. 

Moest een film ondertitels hebben waarin nog eens beschreven wordt wat in beeld te zien is, zou dat ook storend zijn.

Link naar reactie
3 uren geleden, stripoloog zei:

Ik hoop wel dat de ondertiteling van een film leesbaar is. 

 

 

🙂

 

Ondertiteling? Maar wie wil dat nog heden ten dage? Liever kwijt dan rijk die vervelende letters. Laat een film toch quasi woordloos zijn, hoogstens af en toe reeksen losse woordjes maar dan enkel voor de klankkleur (laat het niet op een zin van meer dan drie woorden lijken want dat is te moeilijk en dat bederft de filmervaring). Nee nee, een flitsend beeldmontage, een secondenkwestie is dat, die verbergt hoe slecht de acteurs acteren en een flikkerende trance teweegbrengt. Ondersteun dat met vele vrouwelijk angstkreten en veel gegil en gereutel van beide geslachten (wat als muziek in de oren klinkt voor velen) met daarbij rauwe kreten her en der van de slechte en goede rikken (wie maalt nog om het verschil trouwens tussen goed en slecht, als er maar bloed vloeit en veel wordt gemept). Lekker gekruid met ondersteunende afbraak- en verwoestingsgeluiden bij het vernielen van de omgeving. Giet daar een dikke smeuïge saus van muziek, veel muziek, over om de ervaring af te maken.  Want laat de kijker zich zeker niet vergissen over wanneer hij/zij moet lachen, bibberen en gniffelen als de slechte rik het hoofd wordt afgeslagen.

 

Voor een zeeeeer zeldzame duiding  kan er een tussentitel wit op zwart gebruikt worden ...... Nee!! Wacht! 😬 Dat laatste is al uitgevonden geweest in de jaren '10 en '20 van de vorige eeuw! .... Barst!! Maar ach, verkoop het als een nieuwe vondst! Geen kat  weet dat  immers nog. 

 

Ps Ondertiteling? Dan moet de dialogen vertaald worden door die dure vertalers die niet van AI houden. 😉 (PM)

Dat is dan bij deze ook bespaard.

 

🙂

Link naar reactie
1 uur geleden, sporoi zei:

Ps Ondertiteling? Dan moet de dialogen vertaald worden door die dure vertalers die niet van AI houden. 😉 (PM)

 

Iedereen loopt nu z'n benen vanonder z'n gat om AI toe te passen en "mee" te zijn, om over een half jaar of een jaar te ontdekken dat ze er een hoop knullige producten mee hebben afgeleverd.

Gelukkig is de medicijnenindustrie ernstiger, want anders zouden we met nogal wat problemen af te rekenen krijgen, maar in de stripindustrie krijgen we wel vaker af te rekenen met amateurisme bij het management.

Strips maken is een vak. Het management beseft dat niet altijd.

Link naar reactie
35 minuten geleden, Peter Motte zei:

 

Iedereen loopt nu z'n benen vanonder z'n gat om AI toe te passen en "mee" te zijn, om over een half jaar of een jaar te ontdekken dat ze er een hoop knullige producten mee hebben afgeleverd.

Gelukkig is de medicijnenindustrie ernstiger, want anders zouden we met nogal wat problemen af te rekenen krijgen, maar in de stripindustrie krijgen we wel vaker af te rekenen met amateurisme bij het management.

Strips maken is een vak. Het management beseft dat niet altijd.

 

 

Voor de goede orde: AI is een veredelde "superstofzuiger" die in staat is vanuit massa' s en massa's data zekere onvermoede verbanden te leggen. Zo'n enorme massa's data dat het voor mensen onbegonnen werk is om er zelfs aan te beginnen. Maar die resultaten worden steeds het best grondig gedubbelcheckt en uitgetest door vele en vele kritische mensen. Je kan en mag AI niet als een intelligentie beschouwen, maar als een enorm gecompliceerde rekenmachine die goed overweg kan met massaal veel data. AI meet zich door zijn "fans". "fantasten" en "sci-fi dromers" een naam aan dat een regelrechte leugen is: het heeft geen greintje intelligentie in zich en zonder intelligentie is er in de verste verte geen sprake van creativiteit.

 

Vertalen bv met AI is een nuttig hulpmiddel, om een soort eerste zeer ruwe droge klad te bekomen. Maar een goede vertaling die zoveel mogelijk de vondsten van de originele teksten wil transformeren in iets elegant voor de nieuwe taal, de zwierigheid en vondsten van een originele tekst wil benaderen in de nieuwe taal? No way, een levenloos instrument kan dat gewoon niet, en als het hem na lang proberen eens toevallig een fragmentje zou lukken, dan is het door een zekere copy/paste van een van zijn vele databronnen. Een toevalstreffertje dus. Heeft hij die zwierigheid dan opgeslagen? Akkoord, maar enkel om ze quasi klakkeloos te kunnen reproduceren de volgende keer. Bij bv een andere hyperbool bijt hij weer zijn zelfde tanden stuk (als hij al tanden heeft 🥴)

 

Ik ben er van overtuigd Peter,  dat een vertaling van jouw hand op een voor jou slechtere dag - jengelende kinderen aan je oren, woeste regenvlagen buiten,  een donkere stormige dag als in de hel, schele hoofdpijn, boze opdrachtgevers die aan je oren zeuren - je op die dag met je vertalingen toch  mijlenver voor zult staan op de beste poging van dat "AI", omdat er steeds wel een paar creatievere vondsten in zullen verwerkt zijn. 👍  (Ik veronderstel hierbij dat je je vak kent en kunde genoeg hebt.)

Link naar reactie

Wij zijn primaten. 🙈🙉🙊

 

The infinite monkey theorem states that a monkey hitting keys at random on a typewriter keyboard for an infinite amount of time will almost surely type any given text, including the complete works of William Shakespeare. In fact, the monkey would almost surely type every possible finite text an infinite number of times. The theorem can be generalized to state that any sequence of events which has a non-zero probability of happening will almost certainly eventually occur, given unlimited time.

 

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Infinite_monkey_theorem

Let’s get together and feel alright. 
de associale associator! 

Link naar reactie

Geinig. Maar let op het woordje "infinite". Dat is de kern. Niet "monkey". Het is een theorie de vaak gebruikt wordt om onwaarschijnlijke gebeurtenissen geloofwaardig te maken. Of om prestaties van mensen die men niet kan uitstaan voor te stellen als toevalstreffers.

Leuk idee, maar niet ernstig, omdat "oneindigheid" de beperking van de haalbaarheid is. Inderdaad: de term die lijkt te wijzen op het bestaan van ongelimiteerde mogelijkheden, erkent net dat die er helemaal niet zijn.

Link naar reactie
6 uren geleden, Air zei:

 

Vertaald door ..... AI 😖

 

Quote

Niet alleen produceerden de apen niets anders dan in totaal vijf pagina's [15] die grotendeels bestonden uit de letter "S", [13] het hoofdmannetje begon met een steen op het toetsenbord te slaan, en andere apen volgden door te urineren en te poepen op de machine. 

 

 

Zijn apen slimmer dan mensen? Of zijn ze rebelser tegen alles wat hen wil fnuiken? 😊 Putino en Xiiii zouden toch veel moeite hebben ze in toom te houden. 😉

(PS. weer eens off-topic)

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...