Ga naar inhoud

Strip Van De Dag


Kool Thing

Recommended Posts

Er was eens 1-6 (Nury & Vallée)

 

Eventjes gezocht naar deel 4. Daarna eindelijk delen 4 tot en met 6 in een ruk gelezen, na deel 3 nog eens diagonaal te hebben doorgenomen. 

 

Bevestigt m.i. nogmaals het verteltalent van Nury. Ik plaats hem net na mijn allergrootsten (Van Hamme, Charlier). Ik ben er nog steeds niet goed van dat Tyler Cross niet verder vertaald wordt.

 

Soit, ik sta open voor strips in de stijl van 'Er was eens'. Suggesties welkom!

Link naar reactie

En toch vond ik het op het eind na een hele goede strip die heel trefzeker in beeld is gebracht door Aimée. 

 

Wat is dat toch met Zidrou de laatste tijd. Gisteren eindelijk Horizontaal gelezen. Ik begrijp dit niet echt. Bosschaert kan tekenen als de beste en dan geef je hem een vederlicht verhaaltje ( een dagboekje met wat droombeelden alla Sam) maar dan eentje waar de tekenaar geremd wordt in zijn grafische vrijheid. Het hele verhaal speelt zich af binnen eenzelfde ruimte en dat ligt Bosschaert mi minder. Je ziet hem zoeken naar oplossingen. Het kleine drukformaat maakt het geheel nog claustrofobischer. De inkleuring maakt me ook niet wild.  

 

Weet je dat er haast dagelijks schoon nieuw dinges staan op www.stripspeciaalzaak.be !

 

 

Link naar reactie
23 uren geleden, Kool Thing zei:

En toch vond ik het op het eind na een hele goede strip die heel trefzeker in beeld is gebracht door Aimée. 

 

Wat is dat toch met Zidrou de laatste tijd. Gisteren eindelijk Horizontaal gelezen. Ik begrijp dit niet echt. Bosschaert kan tekenen als de beste en dan geef je hem een vederlicht verhaaltje ( een dagboekje met wat droombeelden alla Sam) maar dan eentje waar de tekenaar geremd wordt in zijn grafische vrijheid. Het hele verhaal speelt zich af binnen eenzelfde ruimte en dat ligt Bosschaert mi minder. Je ziet hem zoeken naar oplossingen. Het kleine drukformaat maakt het geheel nog claustrofobischer. De inkleuring maakt me ook niet wild.  

 

Ja, Horizontaal is echt wel geen goede Zidrou. Bloesems in de Herfst vond ik best wel goed. Maar ik volg je wel dat Zidrou de laatste tijd minder markante verhalen vertelt. Misschien toch die productie wat naar beneden?

Link naar reactie

Van Descender verschijnt volgende week trouwens het laatste comicdeeltje. Volgend jaar begint een vervolg, Ascender. 

This is Planetary: “These are the moments I live for. I put up with all the other crap just to get seconds like this. The moments when you know the world is a better place than advertised.”

Link naar reactie
Op 14/7/2018 om 20:57, lukoste zei:

Er was eens 1-6 (Nury & Vallée)

 

Eventjes gezocht naar deel 4. Daarna eindelijk delen 4 tot en met 6 in een ruk gelezen, na deel 3 nog eens diagonaal te hebben doorgenomen. 

 

Bevestigt m.i. nogmaals het verteltalent van Nury. Ik plaats hem net na mijn allergrootsten (Van Hamme, Charlier). Ik ben er nog steeds niet goed van dat Tyler Cross niet verder vertaald wordt.

 

Soit, ik sta open voor strips in de stijl van 'Er was eens'. Suggesties welkom!

Tyler Cross wordt verder vertaald in het Nederlands... alleen jammer dat het niet door Microbe zal gebeuren!

Link naar reactie

Zojuist Blast gelezen. Normaal gesproken geen strip die ik snel zal lezen. Nu geleend van de bieb na alle goede kritieken hier op het forum. 

Wat vond ik ervan? Tja, wel goed. Hoewel misschien eerder intrigerend. Blij dat ik het gelezen heb. Maar ook wel blij dat ik het geleend had, ik weet niet of ik het zou kopen. 

Link naar reactie
1 uur geleden, The Alderwood zei:

Ik loop weer wat achter, maar eindelijk heb ik adelaars in Rome in huis gehaald. 2 al IMS afgewerkt en goed bevonden. 

Bij het doorbladeren van de volgende albums merkte ik dat de seks-frequentie wel danig afneemt. Dat Is jammer. 

 

Dat was voor mij net een reden om in het begin de serie net niet te kopen. Al die cliché HBO sexscenes.... Vermoeiend.

Link naar reactie

Vreselijk zoutloze sexscenes, Marini is geen Manara, in plaats van mogelijke opwinding eerder plaatsvervangende

schaamte.

Natuurlijk ironisch bedoeld snijdt Alderwood wel een interessant punt aan, de functionaliteit van sexs in strips.

In de adelaars van Rome, onnodig en zelfs irritant, terwijl bij Manara in Caravaggio je afvraagt wanneer wordt

er weer geneukt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Link naar reactie
4 uren geleden, Waldorf zei:

Functionele seksscenes? Je moet er een stijve van krijgen, bedoelen jullie?

Niet noodzakelijk, maar als dat lukt, heb je als tekenaar heel goed je job gedaan.

 

Net zoals een goede thriller je kippenvel geeft van de spanning, een goede komische strip je doet gillen van het lachen, zo moet een goeie sexstrip je een broek vol goesting geven.

Link naar reactie

Gelezen: Bad Girls  (Alex de Campi - Victor Santos)

Het is bijna nieuwjaar 1959 in Cuba. Terwijl Amerikaanse toeristen het nieuwe jaar al vieren rukken de rebellen van Castro op naar Havana en pakt dictator Batista snel zijn koffer. In casino El Eden wordt een koffertje met geld gevuld. Tegelijk zijn er enkele vrouwen die van het eiland af willen, naar de Verenigde Staten.

Klassieke noir in fifties esthetiek met goede personages en spannend bovendien. Erg goed.

 

aHR0cDovL3d3dy5uZXdzYXJhbWEuY29tL2ltYWdl

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
13 uren geleden, Waldorf zei:

Gelezen: Bad Girls  (Alex de Campi - Victor Santos)

Het is bijna nieuwjaar 1959 in Cuba. Terwijl Amerikaanse toeristen het nieuwe jaar al vieren rukken de rebellen van Castro op naar Havana en pakt dictator Batista snel zijn koffer. In casino El Eden wordt een koffertje met geld gevuld. Tegelijk zijn er enkele vrouwen die van het eiland af willen, naar de Verenigde Staten.

Klassieke noir in fifties esthetiek met goede personages en spannend bovendien. Erg goed.

 

aHR0cDovL3d3dy5uZXdzYXJhbWEuY29tL2ltYWdl

:hartje:

Link naar reactie

Gelezen: 

Royal City 1 & 2 - Jeff Lemire

Royal City is een familiekroniek. In een saai stadje ergens in de Midwest van de Verenigde Staten waar iedereen in dezelfde fabriek werkt vertelt Lemire over de familie Pike. Vader heeft een beroerte gehad, en de drie kinderen van rond de veertig komen terug samen. Tommy, het vierde kind van het gezin, is overleden in 1993, en dat verlies draagt iedereen mee.

In deze twee trades trekt het verhaal zich erg langzaam op gang. In de eerste neemt Lemire de tijd om het leven in het heden te schetsen van de vijf leden van het gezin. In de tweede trade zien we Tommy in 1993. Zoals wel vaker in de strips van Lemire gebeurt er niet veel, maar het leven wringt en schrijnt bij zijn personages. Hij is een meester van de sfeer, en zijn onbehaaglijke stiltes zeggen vaak meer dan de dialogen. Als prille veertiger (Lemire is één jaar ouder dan ik) slaagt hij er ook in om 1993 vorm te geven: de houthakkershemden, de wiet en alle relevante muziek is aanwezig. Leuke bonus zijn de covers van deel 6 tot 10: vijf bewerkt CD-hoesjes van Sonic Youth, Portishead, Hole, Smashing Pumpkins en Blur. Het was als terug gaan naar dat jaar dat het bij mij ook allemaal wrong en schrijnde. Zeer goed.

 

Theodoor Cleysters 13 - De laatste reis van de Amok - Le Gall

Theodoor Cleysters, reeds jaren vermist op de zee van stopgezette stripreeksen, is weer opgedoken. Levend en wel, bovendien. De bleke kantoorklerk die in de jaren '30 op zoek ging naar zijn op zee vermiste vader is altijd een lieveling van mij geweest. Het vorige deel dateert van 2005, maar Le Gall pikt de draad op waar hij die heeft laten vallen. Cleysters wil zijn eiland met zijn kokosplantage heroveren op de piraat Crabb. De enigmatische meneer November staat als vanouds naast hem.

Zowel de tekeningen als het scenario van dit dertiende deel sluiten naadloos aan bij de vorige. Van mij mag Le Gall rustig verder werken, ik blijf dit kopen.

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
15 uren geleden, Waldorf zei:

Gelezen: 

Royal City 1 & 2 - Jeff Lemire

Royal City is een familiekroniek. In een saai stadje ergens in de Midwest van de Verenigde Staten waar iedereen in dezelfde fabriek werkt vertelt Lemire over de familie Pike. Vader heeft een beroerte gehad, en de drie kinderen van rond de veertig komen terug samen. Tommy, het vierde kind van het gezin, is overleden in 1993, en dat verlies draagt iedereen mee.

In deze twee trades trekt het verhaal zich erg langzaam op gang. In de eerste neemt Lemire de tijd om het leven in het heden te schetsen van de vijf leden van het gezin. In de tweede trade zien we Tommy in 1993. Zoals wel vaker in de strips van Lemire gebeurt er niet veel, maar het leven wringt en schrijnt bij zijn personages. Hij is een meester van de sfeer, en zijn onbehaaglijke stiltes zeggen vaak meer dan de dialogen. Als prille veertiger (Lemire is één jaar ouder dan ik) slaagt hij er ook in om 1993 vorm te geven: de houthakkershemden, de wiet en alle relevante muziek is aanwezig. Leuke bonus zijn de covers van deel 6 tot 10: vijf bewerkt CD-hoesjes van Sonic Youth, Portishead, Hole, Smashing Pumpkins en Blur. Het was als terug gaan naar dat jaar dat het bij mij ook allemaal wrong en schrijnde. Zeer goed.

 

 

Prachtige review van een prachtige strip!

Link naar reactie

monsteresscover1.jpg

monstress-1-inside2-650.jpg

 

Monstress02_review-1-cats-2-660x791.jpg

 

 

 

Monstress.

 

Wat is dit? Strip? Comic? Manga? Who cares?

Monstress is een fantastische reeks. Dark fantasy, personages die je dadelijk in je opneemt en een verhaal dat slechts mondjesmaat openvouwt terwijl je steeds hunkert naar meer.

 

2 delen bij image totnogtoe. Een enorme aanrader voor lezers die op zoek zijn naar iets anders om je tanden in te zetten.

 

 

Link naar reactie

Gelezen: Lulu anew - Etienne Davodeau

Oorspronkelijk in het Frans uitgegeven als Lulu, femme nue, recent vertaald naar het Nederlands als Lulu, de naakte vrouw, maar ik haalde dit boek in het Engels uit een afprijsbak. 

Lulu is een vrouw van in de veertig, moeder van een dochter van 16 en een tweeling jongens van acht (?), echtgenote van een man die meer drinkt dan goed is voor hem en zijn gezin. Ze heeft 16 jaar niet gewerkt, maar nu solliciteert ze weer. Na nog maar eens een sollicitatiegesprek dat op niets uitdraait knapt er iets in haar. In plaats van terug te keren naar huis stapt ze weg, zonder plan, zonder doel. Wekenlang zwerft ze van de ene vreemde ontmoeting naar de andere, volledig losgesneden van haar vertrouwde omgeving. Ze leeft van wat ze vindt of krijgt op haar weg en vaak is dat niet veel. Het verhaal wordt verteld door de mensen uit haar omgeving die oprecht bezorgd zijn, en naar haar op zoek gaan.

Als we iets kunnen leren uit dit boek, dan is dat toch dat vrienden en familie houvast bieden. Door het verhaal te vertellen via de vrienden en familie van Lulu creëert Davodeau afstand: we weten niet wat Lulu allemaal denkt of voelt. We zien wel dat ze even uit de rat-race stapt, maar uiteindelijk blijven we zitten met dezelfde vragen als de mensen op het thuisfront: waarom toch, en hoe moet dat nu met de kinderen?

Zeer graag gelezen.

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...