Ga naar inhoud

Strip Van De Dag


Kool Thing

Recommended Posts

Quote

Fietsmod

 

Vertel daar eens wat meer over nadat je deze gelezen hebt. Sommige strips worden vrijwel nooit besproken en zie je ook heel weinig liggen in de schappen van de SSZ'en.

En soms krijg je dan toch je bespreking: http://www.stripspeciaalzaak.be/2018-Besprekingen/Fietsmod.htm

 

Ik kan me daar grotendeels in vinden en denk dat dit ook veel beter aansluit dan mijn eigen ervaring. Ik ben van een jongere generatie en heb die tijd dus niet meegemaakt. Het is voor mij een kijkje van buitenaf, en dat was dan ook de reden dat ik dit gekocht heb. Ook daarvoor werkt het goed, het verhaal maakt een mooi overzicht van de verschillende stijlen, muziek en evenementen. De trip down memory lane ging voor mij echter niet op en dat is jammer. Zoals Mario Stabel beschrijft geeft dat waarschijnlijk een extra dimensie aan het verhaal.

 

Naast de CD is er ook nog een spotify playlist. Ik schat die hoger in dan de CD:

 

Link naar reactie

Iedereen bedankt voor de hier geplaatste recensies. Van de genoemde strip strips heb ik slechts een kleine minderheid zelf ook al gelezen. 

 

In een bepaalde opzocht lijken strips wel op tv: vroeger las en keek iedereen hezelfde. Tegenwoordig is er een enorme keuze en is het slechts zelden dat andere mensen dezelfde dingen gelezen en bekeken hebben. 

Link naar reactie
Op 19/8/2018 om 10:07, Rork zei:

En soms krijg je dan toch je bespreking: http://www.stripspeciaalzaak.be/2018-Besprekingen/Fietsmod.htm

 

Ik kan me daar grotendeels in vinden en denk dat dit ook veel beter aansluit dan mijn eigen ervaring. Ik ben van een jongere generatie en heb die tijd dus niet meegemaakt. Het is voor mij een kijkje van buitenaf, en dat was dan ook de reden dat ik dit gekocht heb. Ook daarvoor werkt het goed, het verhaal maakt een mooi overzicht van de verschillende stijlen, muziek en evenementen. De trip down memory lane ging voor mij echter niet op en dat is jammer. Zoals Mario Stabel beschrijft geeft dat waarschijnlijk een extra dimensie aan het verhaal.

 

Naast de CD is er ook nog een spotify playlist. Ik schat die hoger in dan de CD:

 

De bespreking was inderdaad wat blijven liggen door mijn vakantie. Het album is al ergens in mei verschenen, dacht ik, maar ik vond het zo sterk dat ik toch nog gevraagd heb om een recensie te mogen maken. Dat je de Spotify-lijst verkiest boven het cd'tje kan ik goed begrijpen. Ik ben nog beleefd gebleven... 😉

Link naar reactie

Bone (Jeff Smith) : waar te beginnen bij een monument als Bone? Op de backcover staat 'Bone is storytelling at it's best'. Wel, dat is het inderdaad. Waarschijnlijk sprak de tekenstijl van die 'ventjes' mij niet aan in het verleden. Of zag ik er geen beginnen aan om de reeks volledig te krijgen. Geen idee waarom ik zo lang gewacht heb om dit te ontdekken. Uiteindelijk voor 'The Complete cartoon epic in one volume' gegaan. 1300 pagina's. 27 euro en een sjiek. Belachelijk veel leesvoer voor je geld. Door de softcover en het iets dunnere papier is deze blaft al bij al nog vlot handelbaar.

De drie neven Bone worden verjaagd uit Boneville en komen in een vreemde vallei terecht. Hier begint hun avontuur om terug in Boneville te geraken. De eerste 100 pagina's gaan misschien wat traag, maar eens het verhaal op gang komt is er geen houden meer aan. Bone is een fantastisch avontuur in een creatieve wereld. Bone is humor, zelfs in de meest donkere momenten. Bone is bij momenten even slikken waarna er toch telkens weer een goed gevoel moment komt. Bone is alles en nog veel meer. Het boek staat ondertussen terug in de kast. Niet in de mijne, maar in die van de zoon. Geduldig aan het wachten tot zijn Engels goed genoeg is. Ik twijfel er niet aan dat hij het nog beter zal vinden.

 

Motor Girl Omnibus (Terry Moore) : Samantha is een veterane. Na de oorlog werkt ze op een afgelegen autokerkhof dat eigendom is van oud vrouwtje. Haar enige gezelschap is Mike, een pratende gorilla. Op een nacht stort een UFO neer en repareert Sam het ruimteschip. Terwijl wil een schimmige figuur ten alle koste het land kopen waar het autokerkhof gelegen is. Hij heeft plannen met de UFO's die op die plaats blijkbaar meermaals gespot werden in het verleden. Dit lijkt nu niet direct een verhaallijn die boeit. Evenwel speelt Moore subtiel met de grens tussen werkelijkheid en droom. Mondjesmaat geeft het verhaal zich prijs om uiteindelijk op een pakkend einde uit te draaien. De combinatie van de UFO's met het schokkende verleden van Sam en de pratende gorilla Mike is bizar, maar werkt wonderwel. Verrassende aanrader.

 

Tex Willer - De Man van Atalanta : dit verhaal werd getekend door Bernet, en dat hij knappe vrouwen kan tekenen toont hij hier nogmaals. Het verhaal zelf is geen absolute topper zoals sommige andere delen in deze classic reeks, daarvoor is de plot wat te rechtlijnig. Maar laat dat het plezier niet drukken, de kwaliteit van deze classic reeks is constant hoog. 

 

Watch Men (Moore en Gibbons) : Watch Men was één van de eerste comics die ik las. Ik vond het destijds nogal moeilijk soms. Goed dit ik deze nu herlezen heb. Met een beetje meer kennis van de comic wereld en meer perspectief voor de tijd waarin deze geschreven werd kan je alleen maar je hoed afdoen voor het complexe verhaal dat Moore hier serveert. Het verhaal staat nog steeds als een huis. De tekeningen voelen wat gedateerd, maar blijven toch ook van hoog niveau. En wat voor een fantastisch personage is die Rorschach toch. 

Link naar reactie

Gelezen: Gung Ho 1, 2 en 3

Ik kijk niet uit naar de apocalyps: je ziet van hier dat er veel te veel volk op af komt, en het opruimwerk zal navenant zijn. Over wat daarna komt ben ik minder zeker. Volgens Gung-Ho kunnen we na de apocalyps gaan wonen op iets dat op een Waalse camping lijkt: de infrastructuur is wat rafelig, maar je zit midden het groen en er is een bar. 

Gung-Ho draait om Zack en Archer, twee broers van 16 en 18 jaar. In een post-apocalyptische setting worden zij vanuit 'de stad' naar Fort Apache gestuurd: een 'kolonie' waar 250 mensen overleven. Buiten de kolonie en de stad ligt de gevarenzone: de wildernis, bevolkt door bloeddorstige beesten: de rippers. Gung-Ho is een verhaal voor tieners: er wordt nogal gefocust op de relatie van de twee nieuwe jongens met de meisjes in de kolonie, en met de andere jongens die concurrentie krijgen in de strijd om de vrouwtjes. Er zijn natuurlijk ook de volwassenen, met hun regeltjes en hun hang naar orde en stabiliteit. Voor de jongeren komt het er op aan zo snel mogelijk een wapen te mogen dragen om dan rippers te kunnen doden. 

Het meest verdienstelijke aan Gung-Ho zijn de tekeningen: contourloze computertekeningen in heldere kleuren zorgen voor de sfeer van zomerse Ardeense campings. De apocalyps zag er nog nooit zo aantrekkelijk uit: geen lelijke mensen zoals in Jeremiah, geen troosteloze vervuiling of nucleaire winter zoals in de Ijstrein of Simon van de rivier. In plaats daarvan krijgen we mooie zonsondergangen en fris, jong vrouwvolk met een fraaie boezem. Heel af en toe lijken de figuren geen volume te hebben, maar over het algemeen is het wel goed getekend. Er zijn drie van de vijf delen uitgegeven.

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
Op 27/8/2018 om 20:22, esteban² zei:

Blij te zien dat tal van mensen eindelijk GUNG HO ontdekken (en waarderen) ! :) 

 

Ik zit met een vraag.

 

Ik kocht bijna vanzelfsprekend de Gung Ho box met drie delen die Silvester uitbracht, al heeft Silvester wat mij betreft geen te beste beurt gemaakt met de Okko box die niet paste voor de eerste delen in eerste druk.

Nu staat die box van Gung Ho hier enkele maanden in de kast en lijk ik te merken dat die drie delen toch een beetje uitgezet zijn in de breedte. Ik heb het eens gemeten, en het zou zeer moeilijk zijn om daar nog eens twee delen met evenveel pagina's naast te proppen, denk ik. Deelt iemand deze ervaring? Of moet ik me geen zorgen maken en gaan de delen 4 en 5 minder extra's omvatten? 

Link naar reactie

Neenee geen vochtprobleem noch spookhuis😀

 

Die boeken waren in het begin strak. Nu staan die wat open, zelfs als ik ze vlak op tafel leg, t.t.z. er lijkt meer ruimte tussen de pagina's gekomen, ook dichter bij de rug. Bij mijn andere uitgaven van silvester heb ik dat niet. Wonderball, Centaurus, Alim etc. Die zijn ook op een kleiner formaat denk ik.

Link naar reactie
2 uren geleden, Krimson zei:

Only time will tell Lukoste .

Komt wel goed 

Nu ik thuis ben eens een test gedaan.

Bij mij geraken daar zeer nipt de 2 exemplaren van Shi in. Maar zo een Shi is wel een stukje dunner dan een Gung Ho, ongeveer de dikte van de voor- of achterkaft.

Ik ben inderdaad benieuwd. Nogmaals, als er minder extra's komen bij de delen 4 en 5 dan is het geen probleem, al zullen dunnere boekjes in vergelijking met de eerste drie delen ook geen prettig zicht zijn. Wat er ook van zij, mij lijkt het alsof de rug niet breed genoeg is berekend, vandaar dat er ruimte ontstaat tussen de ruggen tenzij je ze erg samenperst. IMHO!

20180829_192438.jpg

Link naar reactie
17 minuten geleden, lukoste zei:

Nu ik thuis ben eens een test gedaan.

Bij mij geraken daar zeer nipt de 2 exemplaren van Shi in. Maar zo een Shi is wel een stukje dunner dan een Gung Ho, ongeveer de dikte van de voor- of achterkaft.

Ik ben inderdaad benieuwd. Nogmaals, als er minder extra's komen bij de delen 4 en 5 dan is het geen probleem, al zullen dunnere boekjes in vergelijking met de eerste drie delen ook geen prettig zicht zijn. Wat er ook van zij, mij lijkt het alsof de rug niet breed genoeg is berekend, vandaar dat er ruimte ontstaat tussen de ruggen tenzij je ze erg samenperst. IMHO!

20180829_192438.jpg

misschien een stomme vraag maar zou de box niet te klein kunnen zijn.

Misschien zou je Silvio kunnen vragen of hier iets over bekend is ?

Lijkt wel of er gemeten is n.a.v. de dikte van het boek bij het open gedeelte, maar dat de rug breder is.

 

Link naar reactie
11 minuten geleden, Willem zei:

misschien een stomme vraag maar zou de box niet te klein kunnen zijn.

Misschien zou je Silvio kunnen vragen of hier iets over bekend is ?

Lijkt wel of er gemeten is n.a.v. de dikte van het boek bij het open gedeelte, maar dat de rug breder is.

 

Dat is het net, dat is geen stomme vraag, aangezien de box van Okko ook te klein was (voor de eerste drukken) 😃.

Nu, er zijn uiteraard belangrijke zaken in het leven, maar het houdt me toch een beetje bezig 😉.

En voor alle duidelijkheid nog even Silvester bedanken om Gung Ho over te nemen en voor de mooie uitgaven in het algemeen.

Link naar reactie
4 uren geleden, Willem zei:

misschien een stomme vraag maar zou de box niet te klein kunnen zijn.

Misschien zou je Silvio kunnen vragen of hier iets over bekend is ?

Lijkt wel of er gemeten is n.a.v. de dikte van het boek bij het open gedeelte, maar dat de rug breder is.

Of dat er simpelweg geen rekening is gehouden met het grote aantal bladzijden dat deze uitgaven bevatten? 

 

Enfin, het zal nog wel een aantal jaren duren voor deel vijf verschijnt, dus het is een probleem voor de langere termijn. 

En als het niet past, kun je je nog altijd de vrije ruimte in de kobijn box gebruiken om het album in te doen. 

Link naar reactie

Gelezen: Come again - Nate Powell

Het is 1979 en in de heuvels van Arkansas houdt een kleine commune de wacht bij het steeds minder fel brandende vuur van de flower power. Hal is een alleenstaande moeder van een zoon. Zoals het hippies betaamt rijdt ze een scheve schaats met de man van haar vriendin, maar zoals het gewone burgers betaamt doet ze dat stiekem. In de heuvels rond de commune, onder de grond, zit er iets mysterieus.

Nate Powell kennen we van Swallow me whole (bij Sherpa als 'Verzwelg me' uitgegeven) en March, de biografie van Amerikaans volksvertegenwoordiger en civil-rights-icoon John Lewis. Eerst en vooral: Come again is geweldig mooi getekend, Powell heeft een gulle, warme stijl waardoor je onmiddellijk op al zijn vrouwen verliefd wordt. Maar het verhaal is niet te volgen. Welwillende liefhebbers van Powell noemen dat misschien 'mysterieus' of 'stream of consciousness', maar ik vind het onvermogen tot het vertellen van een verhaal. Ik ben bereid om weirde shit te lezen, en om mijn suspension of disbelief tot het uiterste te rekken, maar tegen het gebrek aan samenhang in Come again is geen kruid gewassen. Maar wel erg goed getekend.

 

xtd78bavrrdhipohavhp.png

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie
Op 29/8/2018 om 19:36, lukoste zei:

Nu ik thuis ben eens een test gedaan.

Bij mij geraken daar zeer nipt de 2 exemplaren van Shi in. Maar zo een Shi is wel een stukje dunner dan een Gung Ho, ongeveer de dikte van de voor- of achterkaft.

Ik ben inderdaad benieuwd. Nogmaals, als er minder extra's komen bij de delen 4 en 5 dan is het geen probleem, al zullen dunnere boekjes in vergelijking met de eerste drie delen ook geen prettig zicht zijn. Wat er ook van zij, mij lijkt het alsof de rug niet breed genoeg is berekend, vandaar dat er ruimte ontstaat tussen de ruggen tenzij je ze erg samenperst. IMHO!

20180829_192438.jpg

 

Lijkt me sowieso geen slecht idee om daar  twee andere boeken in te laten staan tot de volgende delen verschijnen.

 

Ga ik nu meteen ook doen.

Link naar reactie

Philemon - De kat met de negen staarten: wederom zeer blij met deze verzorgde uitgave, maar nu heb ik altijd al een zwak gehad voor de ongebreidelde fantasie van Fred. In de vertaling vond ik alleen het benoemen van YouTube in een strip die zo sterk die 70s uitademt wat ongelukkig, ook al paste het verder aardig in de context van de woordspeling.

Link naar reactie

Gelezen: Days of hate 1 - Ales Kot, Danijel Zezelj

Days of hate moet volgens de achterflap geklasseerd worden bij dystopie. Een dystopie is het tegenovergestelde van een utopie: een wereld waarin slechts onaangename dingen bestaan en waarin je niet wil leven. Die dystopie ligt volgens Kot niet ver voor ons uit: het verhaal speelt in 2022. Een lesbisch stel ziet hun huwelijk en hun perfecte levens als architecte en journaliste stranden. De ene vrouw trekt daarop naar een terroristische organisatie, terwijl de ander gaat aanleunen bij de politiestaat.

Kot is erg spaarzaam met zijn informatie: met een enkele pagina hier en daar schetst hij het gedeelde verleden van de vrouwen en de liefde tussen hen. Ook de aspecten van zijn dystopie zijn niet gedetailleerd aanwezig. De titels van de verschillende hoofdstukken geven wel de richting aan: America First, Alternative facts, Administration of fear... Toch is Days of hate spannend. Kot werpt je net voldoende toe om mee te zijn in zijn verhaal, en vooral te willen weten wat er aan de hand is.

De tekeningen van Zezelj sluiten naadloos aan bij de donkere vertelling: Zezelj gebruikt veel zwart en zijn dikke lijnen laten weinig details toe. De leesbaarheid is vaak ondergeschikt aan de dreigende sfeer en de steunkleuren dienen vooral om een beetje structuur in het verhaal te brengen. Dit eerste deel van twee is veelbelovend. 

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Gelezen: The Beef volume 1 - Tainted love

Chuck is een zachtaardige werknemer in een vleesverwerkend bedrijf: om den brode schiet hij koeien dood. Wanneer Mary-Lynn, de vrouw van zijn dromen tijdens het aardbeien plukken wordt vernederd door de kleinzonen van zijn baas verandert hij in 'The beef': een Hulk-achtig wezen dat bestaat uit vleeswaren.

In wezen is dit een pamflet voor vegetarisme, maar het is een bijzonder geestige strip: de dialogen, de personages en de gebeurtenissen deden mij vaak hardop lachen. Een superheldenpastiche met maatschappelijke relevantie, dus. Zeer goed. Extra punten voor de politieman die exclusief in tekstfragmenten van Morrissey en The Smiths praat.

 

MAR180641.jpg

 

b1_16.jpg

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Ja, The Beef is absoluut een aparte leeservaring! 🙂

En hier is er nog een: UPGRADE SOUL (Lion Forge)

Ik heb pas de eerste twee hoofdstukken gelezen, maar ik ben helemaal verkocht.

Het boek gaat over twee oude mensen die een aanbod krijgen om gekloond te worden.

Ze gaan er weer jong uitzien, ze gaan de kinderen kunnen krijgen die ze nooit gehad hebben, de toekomst lacht hen tegemoet. Helaas gaat dat klonen niet helemaal zoals verhoopt.

Ze zien er namelijk uit gelijk twee grote patatten...

Realistisch verteld en getekend...Enorm grappig maar ook treurig ter gelijkertijd...

Tot nu toe een absolute aanrader!!!!!

Ook veel lectuur voor weinig geld: 272 pagina's, 19,99 dollar.

 

Link naar reactie

Blauwe Pillen (Frederik Peeters) : blauwe pillen vertelt het autobiografisch verhaal van Peeters hoe hij zijn huidige vrouw en haar zoontje, beiden seropositief, leerde kennen en samen door het leven gaan. In een sobere tekenstijl vertelt Peeters een alledaags verhaal met niet alledaagse hoofdrolspelers. Het gezin worstelt met de aanpassingen eigen aan een nieuw samengesteld gezin. Terwijl wordt Peeters elke dag geconfronteerd met de plaats die de ziekte inneemt in hun dagelijks leven. De vertwijfeling en onzekerheid moeten immens zijn en dat brengt Peeters treffend over met als hoogtepunt de confrontatie met 'de neushoorn' wanneer bij een vrijpartij het condoom scheurt. Er is geen echt einde aan het boek, net zoals het waarschijnlijk nooit zal wennen om met de ziekte te leven. Of hoe de liefde je in het leven naar onverwachte wegen leiden kan. 

 

Essex County (Lemire) : Essex County is een ruraal gebied in Canada. Het leven verloopt er simpel, kinderen dromen van een ijshockey carrière en pubers van de grote stad. Lemire serveert drie levensverhalen die met elkaar verbonden zijn. De hoofdrolspelers kennen de onderlinge band maar willen er niet graag aan herinnerd worden. De lezer krijgt deze mondjesmaat te verwerken. Dit boek ademt eenzaamheid en vertwijfeling, mee gedragen door de tekenstijl van Lemire en de vele grote kaders die ruimte laten om de leegte treffend weer te geven. Je hoort de sneeuw bij wijze van spreken kraken wanneer Lou Leboeuf moederziel alleen 's nachts ronddwaalt. Misstappen worden begaan en een leven lang meegedragen. En toch laat Lemire hier en daar ruimte voor een sprankel hoop. Essex County sleept je mee en laat je niet meer los. Wat een verhaal, wat een tekeningen. 

Link naar reactie
4 uren geleden, Bart 01 zei:

Blauwe Pillen (Frederik Peeters) : blauwe pillen vertelt het autobiografisch verhaal van Peeters hoe hij zijn huidige vrouw en haar zoontje, beiden seropositief, leerde kennen en samen door het leven gaan. In een sobere tekenstijl vertelt Peeters een alledaags verhaal met niet alledaagse hoofdrolspelers. Het gezin worstelt met de aanpassingen eigen aan een nieuw samengesteld gezin. Terwijl wordt Peeters elke dag geconfronteerd met de plaats die de ziekte inneemt in hun dagelijks leven. De vertwijfeling en onzekerheid moeten immens zijn en dat brengt Peeters treffend over met als hoogtepunt de confrontatie met 'de neushoorn' wanneer bij een vrijpartij het condoom scheurt. Er is geen echt einde aan het boek, net zoals het waarschijnlijk nooit zal wennen om met de ziekte te leven. Of hoe de liefde je in het leven naar onverwachte wegen leiden kan. 

ha de neushoornpagina. Schitterend hé !!! http://www.stripspeciaalzaak.be/PHP/besprekingen/index.php?module=album&id=1652 

 

http://www.stripspeciaalzaak.be/PHP/besprekingen/index.php?module=album&id=1741 

 

Toevallig twee topstrips die in 2010 zijn uitgekomen. Essex ga ik toch eens weer opdiepen. 

Weet je dat er haast dagelijks schoon nieuw dinges staan op www.stripspeciaalzaak.be !

 

 

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...