Strip Van De Dag

[Neat Stuff]

Cici's Journal door Joris Chamblain en Aurelie Neyret.

 

Prachtige graphic novel voor alle leeftijden waarin het meisje Cici droomt van een carriere als romanschrijfster. Maar om over personen te kunnen schrijven, moet je ze eerst begrijpen. En iedereen draagt op zijn minst één geheim met zich mee...

[Waldorf]

Gelezen: Charlotte impératrice - Nury, Bonhomme

Charlotte van België was de dochter van Leopold I. Ze trouwde met Maximiliaan, de broer van de Oostenrijkse keizer Frans Jozef. Maximiliaan schopte het even tot keizer van Mexico, maar dat avontuur eindigde in 1867 voor een vuurpeloton. 

Nury past hier weer hetzelfde procedé toe als in De dood van Stalin of Katanga: aan de hand van historische personen en gebeurtenissen schrijft hij een waarachtig verhaal waarin de lezer niet weet wat feit is en wat fictie. Maar Nury vertelt zijn verhaal zo goed dat je je nooit afvraagt wat nu waar is en wat niet. Bovendien slaagt hij er in de historische achtergrond helder te maken met erg weinig tekst. 

Het verhaal begint met de dood van de moeder van Charlotte, een gebeurtenis die een diepe indruk maakt op de jonge prinses. Meteen daarna spoelen we door naar de kennismaking van Charlotte en Maximiliaan. Hoewel koninklijke huwelijken in die tijd in de regel een diplomatieke betekenis hadden is Charlotte echt gecharmeerd van de jonge Habsburger Maximiliaan. We leren haar kennen als een innemende vrouw die weet wat ze wil. Zij heeft er uiteindelijk ook de hand in dat haar man de Mexicaanse kroon aanvaardt.

Ik las de luxe zwart-wit versie en het is duidelijk dat Bonhomme de geknipte man is om dit kostuumdrama te tekenen. De somptueuze paleizen, de koninklijke gewaden en de waanzinnige snorren en baarden uit die tijd zet hij trefzeker en elegant neer. Bonhomme streeft geen hyperrealisme na, maar het is duidelijk dat zijn personages ook geen groteske karikaturen zijn. Dat zou de genuanceerde vertelling ook geen eer aan doen. 

Ik heb hier erg van genoten. Dit is geen geromantiseerd portret zoals de films over Sissi (de schoonzus van Charlotte) uit de jaren 1950. Dit is een waarachtig verhaal over mensen van vlees en bloed die leefden in een andere tijd. Grote klasse. Ik kijk hard uit naar het volgende deel.

 

[Chia]

is dat een vertaling van?

[Waldorf]

1 minuut geleden, Chia zei:

is dat een vertaling van?

Volgende maand komt de Nederlandse versie, ik las een Franse luxe versie.

[Chia]

danku

[Vittorio]

14 uren geleden, Koen zei:

 

De integrale van Jason Lutes' 'Berlin' gelezen.  Die zal ik koesteren.  Wat een parel.  23 jaar is hier aan gewerkt, gelukkig heeft de research, het schrijven en het tekenwerk een meesterwerk opgeleverd. 

 

Zeg, wat doet die elitair bedoelde bijna tekstloze hoogdravende Amerikaanse zever in dit draadje? Waar is dit goed voor? Moeten we het Europese erfgoed niet zuiver houden? Pas maar op, ik ken mensen in hoge posities die bereid zijn persoonlijk naar je op te marcheren, niet om in de stront te roeren, maar om die daar weg te scheppen!

 

 

 

 

 

https://www.bookdepository.com/Berlin-Jason-Lutes/9781770463264?ref=grid-view&qid=1548758100445&sr=1-1

 

 

[linthout]

Ach, ik weet het niet meer...Er zijn mensen met zeer slechte smaak die dit boek de hemel in prijzen... Maar anderzijds zijn er ook mensen met zeer slechte smaak die dit boek afbreken...

Wat moet een mens daarmee? Ik blijf dus bij mijn bod... Meer zelfs: wie me dit boek bezorgt krijgt van mij in ruil 8,5 gesigneerde Urbanusstrips! (voorheen 7,5)

Maar geld ga ik toch niet geven aan dat boek...

[Waldorf]

3 minuten geleden, linthout zei:

Er zijn mensen met zeer slechte smaak die dit boek de hemel in prijzen... Maar anderzijds zijn er ook mensen met zeer slechte smaak die dit boek afbreken...

 

Anderzijds zijn er ook mensen met goede smaak die dit boek aanbevelen, maar geen met goede smaak die het afbreken.

[marioboon]

Ik heb ooit 1 deeltje van Berlin gelezen maar de saaie tekeningen hielden me tegen om verder te lezen. 

[linthout]

Ja, ik weet het! Dat is het juist!  Het is bijna Blake en Mortimer... Daar krijg ik ook maagpijn van...

[Vittorio]

2 minuten geleden, linthout zei:

Ja, ik weet het! Dat is het juist!  Het is bijna Blake en Mortimer... Daar krijg ik ook maagpijn van...

Of buikpijn?

 

De maandstonde in Blake en Mortimer. Ha! Mochten ze willen.

 

Saai... Saai... Wat nou saai? Dit is pas saai:

 

 

En op de kwestie die ik eerder in dit draadje aankaartte is nog steeds niet gereageerd:

 

 

Quote

Ik verbaas me er eigenlijk nog steeds over dat het lezen van de enorme lappen tekst in de klassieke reeksen (Blake/Mortimer, Roodbaard, XIII noem maar op) als ontspannend wordt ervaren terwijl zoiets als Berlin al bij voorbaat als 'te inspannend' ('ik lees strips voor de ontspanning') wordt weggezet.

   

 

[IvoVWS]

Er valt wel meer te zeggen.

 

De tweede pagina heeft niet alleen veel te veel tekst maar de gelaatsuitdrukkingen vind ik echt ook maar saai. Iedereen trekt hetzelfde bakkes en ik heb geen idee wat er eigenlijk gaande is.

[linthout]

Ik denk dat dat allemaal boeken zijn voor mensen die zelf een uitermate saai leven leiden... En geen avonturen beleven... Die mensen weten van niet beter...

[Vittorio]

17 minuten geleden, linthout zei:

Ik denk dat dat allemaal boeken zijn voor mensen die zelf een uitermate saai leven leiden... En geen avonturen beleven... Die mensen weten van niet beter...

Ja maar hee, het is slechts enkelen gegeven om met hun elektrieke fiets in een Londense dubbeldekker het avontuur tegemoet te rijden.

[linthout]

[Vittorio]

De Peper en De Lach. Eindelijk!

 

Ik mag weer naar huis.

[linthout]

Heel weinig mensen begrijpen die dubbele betekenis van de peper en de lach!

 

[Rork]

7 uren geleden, linthout zei:

Ach, ik weet het niet meer...Er zijn mensen met zeer slechte smaak die dit boek de hemel in prijzen... Maar anderzijds zijn er ook mensen met zeer slechte smaak die dit boek afbreken...

Wat moet een mens daarmee? Ik blijf dus bij mijn bod... Meer zelfs: wie me dit boek bezorgt krijgt van mij in ruil 8,5 gesigneerde Urbanusstrips! (voorheen 7,5)

Maar geld ga ik toch niet geven aan dat boek...

Als er dan toch onderhandelingsruimte ontstaat: behoort een (gesigneerd) exemplaar van "De jaren van de Olifant" of "Wat wij moeten weten" ook tot de mogelijkheden?

[linthout]

6 minuten geleden, Rork zei:

Als er dan toch onderhandelingsruimte ontstaat: behoort een (gesigneerd) exemplaar van "De jaren van de Olifant" of "Wat wij moeten weten" ook tot de mogelijkheden?

Ja hoor, natuurlijk wel! Maar ik zou moeten zien of ik er nog Nederlandstalige heb.

Is Engels ook goed? Of Spaans?

[marioboon]

7 uren geleden, Vittorio zei:

Of buikpijn?

 

De maandstonde in Blake en Mortimer. Ha! Mochten ze willen.

 

Saai... Saai... Wat nou saai? Dit is pas saai:

 

 

 

Objectief is die Roodbaard-plaat niet saai als ik even mijn hoed van stripdocent mag bovenhalen (misschien ga ik wel deze case gebruiken in mijn les  )

 

De eerste plaat heeft 3 camerastandpunten die weinig actie tonen. Door de grid van 12 identieke prentjes wordt er ook niet gespeeld met de prenten. Het vertelritme wordt daardoor ook bewust heel traag. Er wordt op emotie gespeeld, maar de tekenaar is niet echt goed in het tekenen van emoties. Je krijgt ook niet echt een goed beeld van de emotie. Je moet in een strip altijd een beetje aan overacting doen in je expressies om te duidelijk genoeg te maken. Hier is dit té subtiel gedaan.

De tekenaar gebuikt filmtechnieken, maar vergeet dat een strip geen film is (een fout die wel meer moderne Amerikaanse tekenaars maken) en houden veel te lang hetzelfde camerastandpunt aan (uit luiheid of om de boel sneller te kunnen tekenen). Hij speelt niet met zijn camera maar laat de hele regie over aan het acteertalent van zijn personage (wat bij een strip ook in handen valt van de tekenaar)

Qua inkting is er ook weinig variatie in de lijnvoering of reliëf (waarmee ik bedoel dat je voorgrond en achtergrond in je inkting moet kunnen visualiseren.

 

In tegenstelling met tot Roodbaard waar elk prentje een ander camerastandpunt heeft om wat in sé een saaie dialoog is tussen 3 personages te niet saai te maken voor de lezer. De scenarist weet dat ie ook de tekenaar geïnteresseerd moet houden bij het tekenen van zulke saaie "exposure" 

Ironisch genoeg is die 50-60 jaar oude pagina veel moderner en dynamischer in zijn "editing". In een moderne film duurt een gemiddeld shot 5,4 seconden. Er wordt gespeeld met close-ups, overshoulders, "plan américaine", halve close, full shot, vogelperspectief,... het hele gamma van visuele storytelling wordt bovengehaald. En toch overdrijft ie hier niet in. 

De bladindeling en de grootte van de prenten varieert maar er zit toch een houvast in om de lezer niet tureluurs te maken. Kaders worden doorbroken om lucht in de compositie te brengen. 

De inkleuring is ook effectief en niet storend (al kunnen we hier niet mee vergelijken) en zelfs zonder kleuren zou de zwartwit plaat nog visueel perfect leesbaar zijn door het gebruik van rake, zwarte vlakken.

 

 

[Rork]

1 uur terug, linthout zei:

Ja hoor, natuurlijk wel! Maar ik zou moeten zien of ik er nog Nederlandstalige heb. 

Is Engels ook goed? Of Spaans?

Engels is geen probleem.

[Sherpa]

1 uur geleden, marioboon zei:

en zelfs zonder kleuren zou de zwartwit plaat nog visueel perfect leesbaar zijn door het gebruik van rake, zwarte vlakken.

 

Dat vraagt om wat ouderwetse sluikreclame.

 

[lukoste]

Die Roodbaardplaat is geweldig.

[marioboon]

2 uren geleden, Sherpa zei:

Dat vraagt om wat ouderwetse sluikreclame.

 

Mooi een-tweetje 

[bouncer]

@marioboonMooie college, als echter Hubinon zijn eigen ( laatste) strip maakt ( La Mouette ) vind ik het

toch een stuk minder statisch en visueel een stuk aantrekkelijker.

 

[Vittorio]

12 uren geleden, marioboon zei:

Objectief is die Roodbaard-plaat niet saai

Dat haalt je de koekoek. Saai is immers een subjectief begrip. Toch geloof ik dat je je zozeer verliest in de toegepaste techniek dat je eenvoudig over het hoofd ziet wat toch  in een oogopslag is vast te stellen: dit is echt een hele saaie pagina. 

 

12 uren geleden, marioboon zei:

Ironisch genoeg is die 50-60 jaar oude pagina veel moderner en dynamischer in zijn "editing".

 

Och:

 

 

Godzijdank zijn we een paar decennia verder dan dit:

 

, 

 

Vertel je je leerlingen dat  deze pagina stamt uit de tijd van de onderdrukkende regel dat er in strips veel te lezen moest zijn?  De klassieke Roodbaard is daar een van de ergste uitwassen van, het zijn veelal illustraties bij een verhaal, waarbij je als kijker (lezer van beelden) geen enkele inspanning hoeft te doen, ze leveren geen enkele bijdrage aan je visuele geletterdheid. 

 

Ik betwist verder niet de technische vakkundigheid van de tekenaar. Hubinon is vakman genoeg om zijn illustraties efficiënt in dienst te stellen van dat verhaal maar schiet duidelijk te kort als het gaat om het tekenen van gezichten en emoties (hij probeert die zwakte altijd op te vangen met het tekenen van rimpels, wat, als je erop gaat letten, een nogal zotte indruk maakt). 

 

11 uren geleden, lukoste zei:

Die Roodbaardplaat is geweldig.

  

Nee dus. Plebejische laagdravende zever, Lukoste. Krijg je commissie van Sherpa? 

 

[lukoste]

3 minuten geleden, Vittorio zei:

Nee dus. Plebejische laagdravende zever, Lukoste. Krijg je commissie van Sherpa? 

 

Ha, was dat maar waar!

Strips mogen m.i. best wat burgerlijk zijn (al botst dat wel ietwat met je opmerking dat er veel te lezen moest zijn). Voor hoogdravende zever heb ik mijn werk 

[marioboon]

16 minuten geleden, Vittorio zei:

Dat haalt je de koekoek. Saai is immers een subjectief begrip. Toch geloof ik dat je je zozeer verliest in de toegepaste techniek dat je eenvoudig over het hoofd ziet wat toch  in een oogopslag is vast te stellen: dit is echt een hele saaie pagina. 

 

 

dus, ik toon met directe voorbeelden wààrom het geen saaie pagina is en jij zegt subjectief dat het een saaie pagina is... OK dan...dikke duim voor jou...

 

 

[Vittorio]

15 minuten geleden, marioboon zei:

 

dus, ik toon met directe voorbeelden wààrom het geen saaie pagina is en jij zegt subjectief dat het een saaie pagina is... OK dan...dikke duim voor jou...

 

 

Er staat nog iets onder deze ironische binnenkomer, meester. Zeg: 85% van mijn bijdrage.

[Vittorio]

14 uren geleden, marioboon zei:

De eerste plaat heeft 3 camerastandpunten die weinig actie tonen. Door de grid van 12 identieke prentjes wordt er ook niet gespeeld met de prenten. Het vertelritme wordt daardoor ook bewust heel traag. Er wordt op emotie gespeeld, maar de tekenaar is niet echt goed in het tekenen van emoties. Je krijgt ook niet echt een goed beeld van de emotie. Je moet in een strip altijd een beetje aan overacting doen in je expressies om te duidelijk genoeg te maken. Hier is dit té subtiel gedaan.

De tekenaar gebuikt filmtechnieken, maar vergeet dat een strip geen film is (een fout die wel meer moderne Amerikaanse tekenaars maken) en houden veel te lang hetzelfde camerastandpunt aan (uit luiheid of om de boel sneller te kunnen tekenen). Hij speelt niet met zijn camera maar laat de hele regie over aan het acteertalent van zijn personage (wat bij een strip ook in handen valt van de tekenaar)

Qua inkting is er ook weinig variatie in de lijnvoering of reliëf (waarmee ik bedoel dat je voorgrond en achtergrond in je inkting moet kunnen visualiseren.

De 100% over je analyse van de Berlin-plaat (ik vind dat je de plank nogal misslaat) laat ik graag aan anderen over. Koen? Waldorf? 

[Waldorf]

3 minuten geleden, Vittorio zei:

De 100% over je analyse van de Berlin-plaat (ik vind dat je de plank nogal misslaat) laat ik graag aan anderen over. Koen? Waldorf? 

Mijn vermogen tot het analyseren van stripplaten en daar dan consistente teksten over te kakken is erg beperkt. Ik heb Berlin erg graag gelezen, en als iemand een kort essay kan plegen over grids, camerastandpunten en leessnelheid zal ik misschien instemmend knikken. Maar zelf zo'n dingen onder worden brengen? No sir. But thanks for asking. Ik heb ooit wel eens een eindwerkje gemaakt over een stripgerelateerd onderwerp, en niets haalt zo de fun uit het lezen als de dwang om het daarna te moeten analyseren. Ik ben geen analyst.

[IvoVWS]

1 hour ago, marioboon said:

 

dus, ik toon met directe voorbeelden wààrom het geen saaie pagina is en jij zegt subjectief dat het een saaie pagina is... OK dan...dikke duim voor jou...

 

 

Je bent duidelijk geweest met je voorbeelden maar je moet toch toegeven dat die Roodbaard-pagina hopeloos verouderd is. Niemand maakt nog strips op die manier.

Ik lees graag strips die zelfs zonder hele lappen tekst min of meer te volgen zijn ("don't tell, show"). Die verschillende standpunten in de Roodbaard-plaat brengen niets bij aan het verhaal en i.p.v. de personages het verhaal te laten doen, springt de tekenaar van standpunt naar standpunt.

[Vittorio]

Het beeld van een stripdocent die eerst uitlegt wat er allemaal niet deugt aan Berlin en vervolgens zijn leerlingen Roodbaard voorschotelt... Dat schoot me in het verkeerde keelgat, dat doet me te veel denken aan een streng kaderlid dat moderne kunst onderuit haalt en de loftrompet steekt voor de klassieke (ongevaarlijke/veilige) Sovjet-kunst.

 

Maar ik houd erover op, Willy gaf me gisteren De Peper en De Lach, de ingewijde weet wat dat betekent. 

[marioboon]

32 minuten geleden, IvoVWS zei:

Je bent duidelijk geweest met je voorbeelden maar je moet toch toegeven dat die Roodbaard-pagina hopeloos verouderd is. Niemand maakt nog strips op die manier.

Ik lees graag strips die zelfs zonder hele lappen tekst min of meer te volgen zijn ("don't tell, show"). Die verschillende standpunten in de Roodbaard-plaat brengen niets bij aan het verhaal en i.p.v. de personages het verhaal te laten doen springt de tekenaar van standpunt naar standpunt.

 

Ja, hij is dan ook 50 jaar geleden getekend, natuurlijk. En wat nu vaak anders wordt gedaan is spelen met de paginaindeling. Maar dat is puur uiterlijke vorm. Maar de manier waarop ie de actie (in deze een saaie dialoog) in beeld brengt is meer modern dan die plaat van Berlin. 

En dat is puur techniek. Die techniek is nog altijd hetzelfde als vroeger.

 

Show don't tell, inderdaad. En de herhaling van tekst, de beschrijving wat er gebeurt op dat prentje, is out of date. Maar dat is niet wat er hier gebeurt. Dit is een moment van "niet-actie". En dan mag je niet nog es VISUEEL saaier maken dan wat er is. Maak je pagina interessant. 

 

Het ironische is dat hedendaagse comictekenaars (kijk maar es naar de comics geschreven door Bendis) in die momenten van "niet-actie" die momenten ook saai uittekenen. Ze kopiëren dan prentjes, vergroten wat of zoomen een beetje uit, maar that's it. Deels is dat ook uit tijdsgebrek omdat ze die 20 pagina's per maand moeten maken natuurlijk.

 

 

 

 

[IvoVWS]

Maar het is toch pure "filler"? De tekenaar is niet meer bezig met een verhaal te vertellen maar met zijn portfolio bij te werken. Die pagina van "Berlin" gaat een pak trager en ja statischer maar blijft wel bij de les.

 

En je kan echt wel mooie dingen doen met paginaindeling. Nobuhiro Watsuki, de auteur van "Rurouni Kenshin" doet dit, vind ik, heel erg goed. Door de panels anders te rangschikken en schuine standpunten in te nemen, voegt hij extra dynamiek toe. Ook Stjepan Šejić doet originele dingen met zijn pagina-indeling.

[Waldorf]

Gelezen: Deadly Class tpb 1 en 2 - Rick Remender, Wesley Craig

In Deadly Class komen we terecht in een school in San Francisco waar jongeren worden opgeleid tot moordenaar. Marcus is een dakloze Nicaraguaan die vanwege zijn talenten van de straat geplukt wordt en zo wat uit de toon valt tussen kinderen van maffiosi en dictators. Maar zoals op elke school vinden de buitenbeentjes elkaar. In deze eerste twee delen leren we de verschillende leerlingen kennen. De meesten zijn opgegroeid in gewelddadige omstandigheden, maar vooral de dagelijkse zorgen van elke scholier zijn hun deel: verliefdheid, eenzaamheid en vriendschap.

Graag gelezen. Ik bestel de rest ook.

 

[SPeeDy]

De blauwe chalet (Servais): af en toe ben ik wel eens in de stemming om een dromerig/poëtisch/maak je 1 met dd natuur-verhaal te lezen. En dan is Servais de man bij uitstek om te voldoen aan die stemming. Puik!

[Bart 01]

Zie Mij (Vives) : verhaal met een leuke insteek waarbij een meisje door het dragen van een sexy blouse ineens opgemerkt wordt het andere geslacht. Jammer maar helaas is de auteur in het midden van het boek uitverteld en heeft hij geen idee meer welke pointe aan het verhaal gegeven moet worden. Het contrast met het sterke 'Een Zus' is groot. Zwak.

[Zwendel]

Uit de bib Leve de Branding gelezen. Dat was een boek waar ik twijfelde om te kopen. Heel goed, Er zit geen verhaal in, enkel beelden over wat er zoal tijdens een vakantie aan zee kan gezien worden.

[Waldorf]

Gelezen: Ik René Tardi, krijgsgevangene in Stalag IIB, deel 3, Na de oorlog - Tardi

In dit derde deel is vader René terug uit Duitsland, en in 1946 wordt Jacques geboren. Om den brode blijft René in het leger, ondanks zijn status van vernederde en verslagen krijger. Bovendien trekt het gezin Tardi ook naar Duitsland, dat na de oorlog bezet werd door de geallieerden. Het verhaal verwatert: Tardi wisselt feiten uit de oorlog (vooral over de gruwelen van de nazi's) af met anekdotes uit zijn jonge leven. Hij haalt herinneringen op aan de verschillende huizen waar ze woonden, aan zijn grootouders en aan zijn ontluikende liefde voor de strip. Waar hij in de eerste twee delen zijn jongere zelve vaak tegenover zijn vader plaatste doet hij dat in dit derde deel veel minder. Het album is een amalgaam, maar Tardi weet hier en daar toch rake observaties op te werpen, en interessante weetjes mee te geven.