Strip Van De Dag

[Waldorf]

Gelezen: Zie mij - Bastien Vives

Vives is een razendsnel auteur. Door zijn uitgepuurde tekenstijl kan hij erg veel tekenen op korte tijd. Dat is een voordeel als je strips wil maken van 200 bladzijden. Het nadeel is dat Vives niet altijd goed nadenkt over wat hij wil vertellen. Zoals in het geval van Zie mij.

Sophie is een onopvallende studente literatuur. Een mooi meisje, maar ze verdwijnt ongezien in de massa. Tot ze op een dag een zijden bloes krijgt nadat een kleine haar t-shirt onderkotst. Met de zijden bloes wordt Sophie een onweerstaanbare vrouw, ze voelt zich erg sexy en ze straalt dat ook uit.

Zie mij vertrekt vanuit een interessant idee: een kledingstuk dat de drager onweerstaanbaar maakt. Maar Vives doet er niets mee. Het hele boek lang zat ik me af te vragen waarom Sophie deed wat ze deed. En dan sleurt Vives er nog een terroristische aanslag bij. Bij deze te koop.

[Waldorf]

32 minuten geleden, Koen zei:

Ik vraag me af  hoe vrouwen de inhoud van dit boek ervaren.

Leest mevrouw Koen geen strips? Ik zal dit boek eens aan mijn vrouw voorleggen. 

[Aerogi]

Op ‎2‎/‎11‎/‎2018 om 23:54, Renegade zei:

Eerste Jeremiah's waren goed. Comanche zwaar overschat vind ik. Misschien de tekeningen mooi filmisch maar de scenario's en teksten soms tenenkrommend. 

Torens van Schemerwoude vind ik zijn beste werk. Dat zouden ze integraal moeten uitgeven.

Met de torens ben ik naar het eind de weg wat kwijtgeraakt dacht ik. Die werden toen ook uitgegeven door een andere uitgever

[De Hollander]

7 uren geleden, Aerogi zei:

Met de torens ben ik naar het eind de weg wat kwijtgeraakt dacht ik. Die werden toen ook uitgegeven door een andere uitgever

Na 10 delen was het feitelijk over. Daarna kwamen er een paar oneshots over nazaten en voorouders. Dit waren zeker niet de boeienste verhalen en zaten volgens mij ook niet in de integrales.

[Bart 01]

Belladonna (3 verhalen gebundeld) : Marie (codenaam Belladonna) maakt deel uit van de geheime kamer van Louis XIV: een afdeling geheime agenten die instaan voor de beveiliging van de koning en ingezet worden voor bijzondere opdrachten in het rijk. Ze is een ravissante verschijning met een mysterieuze achtergrond die zich mondjesmaat openbaart. Na het verijdelen van een moordaanslag op de koning wordt Marie meegesleurd in een stroom van geweld en verraad waarin haar vele gevechtstrainingen goed van pas komen. Dit is een uitstekend complex avonturenverhaal waar de intrige zich langzaam ontwikkelt en waar Belladonna te maken krijgt met opmerkelijke tegenstanders. Jammer genoeg blijven vele vragen onbeantwoord, ook al wordt de plot mooi afgerond. Jammer genoeg, want er zal waarschijnlijk geen vervolg meer komen. Daarnaast is dit opmerkelijk goed getekend. Als Munuera liefhebber kan ik de dynamische stijl van Pierre Alary enorm waarderen. Aanrader.

 

The Time Before (Bonin) : wanneer de fotograaf Walter Benedict een amulet krijgt van een onbekende, krijgt hij de mogelijkheid om terug in de tijd te gaan en zo bepaalde keuzes in het leven anders te maken. Walter maakt goed gebruik van het amulet en de zaken gaan hem voor de wind tot er -natuurlijk- een vrouw in het spel komt. Net zoals in het echte leven drukt de liefde vaak de ratio naar de achtergrond. Ook al beslist Walter om uiteindelijk toch het amulet nog een paar keer te gebruiken, blijft de vertwijfeling en het gevoel dat het beter kan spelen. Tussendoor maakt de broer van Walter's geliefde tijd om Walter in te lijden in zijn complex wiskundig onderzoek. Eerst leek dit een leuke aanvulling op het verhaal maar uiteindelijk zullen deze gesprekken Walter tot een drastische keuze bewegen. Tijdreizen is altijd tricky, maar hier verlies je het overzicht niet. Rest enkel nog de fantastische stijl en tekeningen van Bonin te bewieroken. Wat een knappe pagina's schotelt hij de lezer voor! Graag gelezen dit.

 

De Campbells (Munuera) : met het verschijnen van het vijfde en laatste deel van deze piratenreeks heb ik alle delen herlezen. Munuera start de reeks met korte, vooral komische, verhaaltjes. Hij lijkt na verloop van tijd zelf te beseffen dat er hier wel wat meer in zit en bouwt met flash backs en verschillende verhaallijnen door elkaar uiteindelijk een tragische familiekroniek op. Naarmate de albums vorderen duren de verhalen langer en komen we meer te weten over de familie Campbell. Uiteindelijk kent het verhaal zijn apotheose bij de zoektocht naar een mythische piratenschat. Het is moeilijk precies aan te duiden waarom ik zo van deze reeks hou. Er zijn niet alleen de prachtige personages die opdraven: de jongste dochter van Campbell is hilarisch, van de melaatse nutella moet je het wel warm krijgen, de broer van Campbell is een heerlijke slechterik, en ga zo maar door.  Donkere, emotionele, momenten worden feilloos afgewisseld met kolder en snijdende dialogen. En oh ja: Munuera is de tekenaar natuurlijk! Deze reeks is ook een favoriet van mijn zoon geworden. Zoek je een mooi kerstgeschenk voor je kids: niet twijfelen! 

[Renegade]

Op 3-11-2018 om 09:36, bammar zei:

Inderdaad, verleden jaar 2 prachtige bundels bij Saga

Ja maar in Zwart-Wit. Ik zie dat liever zoals dat met Roodbaard, Blueberry etc gedaan wordt.

[Waldorf]

Gelezen:

Rebels 2: These free and independent states (Brian Wood, Casalanguida, Mutti, Urgell)

In de Gentse Veldstraat hangt een herdenkingsplaat voor de Vrede van Gent, Dat vredesverdrag tussen Groot-Brittannië en de toen nog piepjonge Verenigde Staten maakte een einde aan de oorlog van 1812, of zoals de Amerikanen het noemen: de tweede onafhankelijkheidsoorlog. Het grote historische belang van dat conflict was dat het zowel in de VS als in Canada zorgde voor een nationaal gevoel. Want hoewel de Amerikanen die oorlog verloren denken ze nu nog altijd dat ze hem gewonnen hebben.

In Rebels laat Brian Wood zijn licht schijnen over dit conflict dat wij als Europeanen niet goed kennen. Hij hangt het verhaal op aan John Abbott, een jongen die geobsedeerd is door schepen, en uiteindelijk aan de slag gaat als scheepsbouwer. Uiteindelijk zal hij de USS Constitution bouwen die een rol speelde in de oorlog van 1812. Wood trekt ook parallellen met de huidige toestand in de VS. Een scherpe tweedeling in de maatschappij was er toen tussen degenen die vonden dat de oorlog gevoerd moest worden (en dat dit geld mocht kosten) en anderzijds degenen die geen belastingen wilden betalen voor een federaal leger.

Ik lees dit soort verhalen erg graag.

 

 

[Waldorf]

Gelezen: Shortcomings (Adrian Tomine)

Een boekje van meer dan tien jaar oud dat nu misschien wel actueler is dan toen. Ben Tanaka is een Amerikaan met Japanse roots in Berkeley, maar het hele identiteitsgebeuren gaat aan hem voorbij. Hij is een vervelende egocentrische vent die een bioscoop uitbaat. Zijn vriendin Miko is betrokken bij organisaties rond de Aziatische cultuur in Amerika. Hun relatie zit zwaar in het slop, en als zij voor vier maanden naar New York kan besluit Ben te gaan voor seks met blonde vrouwen met grote borsten.

Met Shortcomings begeeft Tomine zich in het mijnenveld van de identiteit: Koreaanse Amerikanen die geen Japanse Amerikanen kunnen luchten (WO2, weet u wel), een lesbische vrouw die aan Ben vraagt om zich bij haar ouders voor te doen als haar vriendje, een punkvriendinnetje dat denkt erg artistiek bezig te zijn door mensen naakt te laten dansen terwijl er feedback uit de boxen giert... Er is heel veel in dit boek dat mensen tegen het hoofd zou kunnen stoten. Zelf ben ik daar niet gevoelig aan. Shortcomings is in mijn ogen een hilarisch boek over twee mensen die elkaar de pest aandoen nadat ze uit elkaar zijn gegaan. Tomine laat zijn personages lijden, in situaties die levensecht zijn, en toch bijna absurd. Zeer goed.

[Waldorf]

28 minuten geleden, Koen zei:

Mijn kennismaking met de man.  ALLES van hem is zo goed. 

Mijn kennismaking was Scenes from an impending marriage, waarvan we er een tiental kochten om op de tafels te zetten op ons trouwfeest.

[Tweetie]

5 uren geleden, Waldorf zei:

Dat vredesverdrag tussen Groot-Brittannië en de toen nog piepjonge Verenigde Staten maakte een einde aan de oorlog van 1812, of zoals de Amerikanen het noemen: de tweede onafhankelijkheidsoorlog. ...... hoewel de Amerikanen die oorlog verloren denken ze nu nog altijd dat ze hem gewonnen hebben.

Ik wist niet dat Trump toen al president was. 

[IvoVWS]

Gisteren me eens gewaagd aan "Valerian". Niet mijn ding. Ik had het gevoel dat ik overspoeld werd met teveel ideeën die elkaar voor de voeten lopen.

[Tanuki]

3 uren geleden, IvoVWS zei:

Ik had het gevoel dat ik overspoeld werd met teveel ideeën die elkaar voor de voeten lopen.

Welke heb je gelezen?

 

[IvoVWS]

2 minutes ago, Tanuki said:

Welke heb je gelezen?

 

De allereerste, waarin Laureline nog geen hoofdpersonage is.

[Ambreville]

1 minuut geleden, IvoVWS zei:

De allereerste, waarin Laureline nog geen hoofdpersonage is.

Dat is zoals veel series. De eerste albums nog een beetje zoeken en personages introduceren. Ravian gaat pas op dreef in het keizerrijk van de 1000 planeten.

[IvoVWS]

7 minutes ago, Ambreville said:

Dat is zoals veel series. De eerste albums nog een beetje zoeken en personages introduceren. Ravian gaat pas op dreef in het keizerrijk van de 1000 planeten.

Aight, dan daar eens opnieuw beginnen.

[Tanuki]

Klopt helemaal. De vierde dimensie is inderdaad niet het beste album, maar het verklaart wel een en ander voor de volgende verhalen.

[Rork]

Op 22/10/2018 om 21:27, Koen zei:

De Gouden Eeuw - Boek 1
(Cyril Pedrosa, Roxanne Moreil)

 

Vooral het ongeziene tekenwerk tilt mijn waardering hier enorm de hoogte in. Wat een prachtige pagina's ! Na de vijfsterrenstrip 'Vier Jaargetijden' heeft Pedrosa zijn creativiteit weer enorm laten botvieren. Mijn ogen absorbeerden gretig het resultaat. Het verhaal is deze keer wel wat minder creatief : een middeleeuws verhaal over machtsstrijd en sociale onrechtvaardigheid, besprenkeld met een vleugje fantasy.

Gisteren heb ik De Gouden Eeuw eindelijk gelezen en ik kan me hier geheel in vinden. Het tekenwerk en kleurgebruik van Pedrosa zijn prachtig.

[Waldorf]

Gelezen: Amorostasia 2 - Voor altijd... (Bonin)

In deel 1 zagen we hoe mensen die sterke gevoelens van passie voelden versteenden. We volgden Olga, een journaliste die zich vastbeet in het onderwerp. Deel 2 speelt drie jaar later, en de enige remedie die lijkt te bestaan tegen de Amorostasia is het medicinaal onderdrukken van emoties. Natuurlijk zijn er mensen die liever het risico lopen op verstening door het leven ten volle te leven.

Deel 1 was zeer goed, en Bonin houdt het hoge niveau aan in deel 2. Zeer goed.

[Timhardt]

In het blloan fonds zijn er nog boeken van bonin. Welke zijn nog de moeite??

[Timhardt]

Fog kende ik al veel langer..schijn bedriegt besteld!

[Bart 01]

Perdy vol 1 Flowers, Sex, Robbery (Kickliy) : Kickliy is een Franse auteur wiens album Perdy gelijktijdig in het Frans bij Dargaud en in het Engels bij Image verschijnt. Perdy is een gangster die gezegend is met een impressionante boezem. Wat maakt dat ze in eerste instantie niet serieus wordt genomen door de stoere cowboys. Wanneer ze vrijkomt gaat ze op zoek naar hulp voor een laatste klus en komt daarbij uit bij Rose die een bloemenwinkel heeft in een afgelegen dorpje. Deze western grossiert in de overdrijvingen en uitvergrotingen. Wat dit tot een heel grappig verhaal maakt. Naarmate het verhaal vordert bouwt de auteur tussen de absurde situaties, de vele woordspelingen en sexpartijen die uitmonden in heuse aardbevingen, toch enige (beperkte) diepgang op.  Geen afgerond verhaal, maar deel 2 koop ik zeker. Een dik uur fun gegarandeerd.

 

 

 

[linthout]

Niet heel grappig, maar wel nu en dan een beetje grappig. Kan passeren. Deel twee ga ik net wel nog kopen. Maar de weegschaal wiebelt.

[Martin]

Nahoj de Groene Ridder 2: Naranja

 

Ik zal maar met de deur in huis vallen: De Groene Ridder is de beste Rode Ridder parodiereeks!

Ja, er bestaan nog andere satirereeksen, maar auteur Pascal Agotha slaagt er weeral in, en nog meer dan in het een paar jaar geleden uitgegeven eerste album, om op ludieke manier allerlei situaties humoristisch te maken.

Dit album is gebaseerd op het Rode Ridder album De Blauwe Heks, en allerlei knipoogjes zullen vooral Rode Ridder fans leuke momenten bezorgen.

Pascal leidt een heel teruggetrokken leven, en hij heeft in totaal nog maar op twee stripbeurzen gesigneerd. Maar deze kerel heeft heel wat in petto. Ik ben benieuwd naar de toekomst!

 

34 bladzijden

10€

Uitgeverij Bonte

[De Hollander]

Het afgelopen weekend de stripreeks Sneeuw herlezen. 

De hoofdreeks telt 13 delen, daarnaast zijn er nog een tweetal buitenreeksen uitgegeven.

 

Nu is deel 13 alweer van 2007, maar aan het eind wordt wel een deel 14 aangekondigd.

 

Daarna zijn de 2 buitenreeksen van ieder 3 delen verschenen. 

 

Nu mijn vraag: weet iemand waarom deel 14 nog niet is gekomen?

Het feit dat er 2 buitenreeksen zijn uitgegeven, waarvan 1 onlangs afgerond, gaf mij de kleine hoop dat er misschien ook werk gemaakt gaat worden van deel 14.

[Suske]

2 uren geleden, De Hollander zei:

Het afgelopen weekend de stripreeks Sneeuw herlezen. 

De hoofdreeks telt 13 delen, daarnaast zijn er nog een tweetal buitenreeksen uitgegeven.

 

Nu is deel 13 alweer van 2007, maar aan het eind wordt wel een deel 14 aangekondigd.

 

Daarna zijn de 2 buitenreeksen van ieder 3 delen verschenen. 

 

Nu mijn vraag: weet iemand waarom deel 14 nog niet is gekomen?

Het feit dat er 2 buitenreeksen zijn uitgegeven, waarvan 1 onlangs afgerond, gaf mij de kleine hoop dat er misschien ook werk gemaakt gaat worden van deel 14.

In het Frans is deel 14 ook nog niet uitgegeven. Hoogstwaarschijnlijk is dit deel in de maak of werd de reeks afgevoerd.

[Waldorf]

Gelezen: Showa - A history of Japan 1: 1926 - 1939 - Shigeru Mizuki

Showa is de naam die de Japanners geven aan de periode waarin Hirohito keizer was, van 1926 tot 1989. Dit boek is het eerste deel van vier waarin Mizuki over die periode vertelt. De tekenaar was vier jaar toen de Showa-periode begon, en in deze kroniek wisselt hij dan ook het persoonlijke af met de veelbewogen geschiedenis van Japan in de twintigste eeuw. Mizuki schetst de steile opgang van het militaristische nationalisme tijdens de crisis-jaren '20 en '30, waarin de politieke leiders de macht over het leger verliezen. Dit leidt tot een oorlog met China (De blauwe lotus, weet je nog?) en uiteindelijk in de tweede wereldoorlog.

Mizuki ziet van op de eerste rij de armoede die Japan treft, en de honger die er het gevolg van is. Ondertussen dromen politici van een groot Aziatisch rijk onder Japanse leiding. De jeugd wordt opgejut met liederen en verhalen over dappere Japanse soldaten. Erg interessant allemaal, want de geschiedenis van Japan is nu niet echt goed gekend in onze lage landen.

De tekeningen van Mizuki vallen op: de historische scenes worden erg gedetailleerd getekend, terwijl de meer persoonlijke scenes erg karikaturale figuurtjes tonen. Zelf ben ik daar niet wild van, maar de degelijke historische achtergrond samen met de persoonlijke toets vond ik zeer boeiend.

[Tanuki]

44 minuten geleden, Waldorf zei:

Gelezen: Showa - A history of Japan 1: 1926 - 1939 - Shigeru Mizuki 

 

Klinkt verdomd interessant. Waar heb je die gevonden?

[Waldorf]

Op de boekenbeurs lag dat op de stand van Pinceel.

[IvoVWS]

"Ekho"

 

Erg leuk om te lezen, deze als fantasy vermomde crimi's. Het opzet is misschien een klein beetje onnozel en ik kan me niet voorstellen dat er veel rek op de formule zit maar tijdens het lezen grijns ik net iets te vaak om daaraan te denken. Prachtige, wervelende stijl ook en een pittige tred.

[De Hollander]

Op 3/12/2018 om 18:06, De Hollander zei:

Het afgelopen weekend de stripreeks Sneeuw herlezen. 

De hoofdreeks telt 13 delen, daarnaast zijn er nog een tweetal buitenreeksen uitgegeven.

 

Nu is deel 13 alweer van 2007, maar aan het eind wordt wel een deel 14 aangekondigd.

 

Daarna zijn de 2 buitenreeksen van ieder 3 delen verschenen. 

 

Nu mijn vraag: weet iemand waarom deel 14 nog niet is gekomen?

Het feit dat er 2 buitenreeksen zijn uitgegeven, waarvan 1 onlangs afgerond, gaf mij de kleine hoop dat er misschien ook werk gemaakt gaat worden van deel 14.

 

Op 3/12/2018 om 20:35, Suske zei:

In het Frans is deel 14 ook nog niet uitgegeven. Hoogstwaarschijnlijk is dit deel in de maak of werd de reeks afgevoerd.

 

Helaas geen verdere reacties gekregen op mijn vraag. Zodoende de vraag ook nog maar even neergelegd bij Kontiki. Hij antwoorde dat deel 13 in feite het begin is van een drieluik, maar dat Gine absoluut geen haast heeft. Per heden is er dan ook niets bekend over een deel 14. Het is nog wel de bedoeling, maar veel geduld is nodig. 

 

Ja, ja, ik mis hem wel op dit forum. 

[De Hollander]

Vandaag weer eens een gouwe oude herlezen.

Ik vermoed 1 van de eerste werken van Teng, Delgadito.

 

Daar ik vermoed dat dit niet iedereen wat zal zeggen, heb ik maar een fotootje gemaakt van de 4 delen die verschenen zijn bij Uitgeverij Panda, dit in de jaren 1981 t/m 1984.

 

De eerste 3 delen vormen een afgerond geheel en zijn zeer goed. Deel 4 is ook wel goed, maar heeft nooit meer een vervolg gekregen. Heel erg jammer.

Het tekenwerk van Teng was toen bijzonder mooi. Vooral zijn vrouwen zijn zeer bewonderingswaardig. 

Ook het verhaal van de eerste 3 delen staat nog als een huis. 

Teng was zijn tijd vooruit en speelde al heel leuk met verspringende kaders. Het doet dus nergens heel oud aan. Het was wel in het zwart/wit.

 

Mocht je dit nog eens tegenkomen, dan raad ik je aan om zeker de eerste 3 delen aan te schaffen.  

[Vittorio]

1 uur geleden, The Alderwood zei:

 

Zelden een verhaal gelezen waarin zo weinig gebeurt

 

 

Zoiets als De Getekende Reep

 

Zonder gekheid, er zit een meditatieve cadans in dat boek, op een gegeven moment dacht ik oprecht: ik wil er niet meer uit, laat het maar heel lang duren, duizend pagina’s, tweeduizend pagina’s whatever. Op een ander vlak: ik had hetzelfde gevoel in de bioscoop bij de nieuwe Blade Runner, alsof je in slaap gewiegd wordt en er mentaal toch bij blijft en die situatie wilt vasthouden (de film had van mij acht uur mogen duren, de zoektocht van de hoofdpersoon, K., eindeloos). Knap! 

 

[lukoste]

Layla

Belachelijk pover verhaal. Veel elementen zouden kunnen plaatsvinden in een slechte Rode Ridder.

Wie heeft dit gelezen en wat is je mening?

[Krimson]

Ik heb het ook gelezen en ik vond het best ok. Niks wereldschokkends maar boven de middelmaat voor mij 

[De Hollander]

Dit weekend genoten van zowel Elfen 16 en Dwergen 7.

 

Dwergen 7 had wel veel lange tekstballonnen waar ik mij aan begon te ergeren. Maar het verhaal op zich stak goed in elkaar. 

 

De nieuwe Ork delen heb ik nog even laten liggen. Ik ben even benieuwd wat anderen hiervan vinden. Het lijkt zo eindeloos te worden op deze wijze.  

[Waldorf]

Gelezen: Double 7 - Yann, Juillard

Roman en Lulia zijn 'lovers in a dangerous time'. Het is 1936 en Roman Kapulov is een Russische piloot die door Stalin naar Spanje gestuurd is om mee te vechten in de burgeroorlog. Lulia Montajo is een jonge vrouw die vecht voor haar linkse en feministische idealen. Niet alleen de Franquisten, de nazi's en de fascisten bedreigen de Spaanse republiek, ook op links is de verdeeldheid groot en staat men elkaar naar het leven. Yann is in goede doen: hij weet een goed evenwicht te vinden tussen de historische achtergrond en het liefdesverhaal tussen zijn Romeo en Julia die hun familienamen, Montague en Capulet, weliswaar geruild hebben. Juillard is de geknipte man om dit verhaal te tekenen: er zitten veel vliegtuigen in, maar het is toch geen luchtvaartstrip. Zeer goed, zeer graag gelezen.

[Waldorf]

Gelezen: Mooie zomers 5 - London Calling (Zidrou, Lafebre)

Na vier zomerse afleveringen stuurt Zidrou de familie op pad tijdens de kerstvakantie van 1979. Zoals dat gaat bij een reis loopt niet alles volgens plan. Zidrou en Lafebre hebben hun beproefde recept nu onder de knie. Zeer goed.

 

Royal City 3 - We all float on (Lemire)

Het afsluitende deel van deze reeks kruipt niet onder je vel zoals veel ander werk van Lemire. Daarvoor mikt onze Canadees te veel op feel-good happy ends voor alle personages. Maar de eerste twee delen waren zeer goed, dus de reeks als geheel blijft overeind. De Spotify-playlist aan het einde bevat dan weer puur goud.

 

Agence Atom - Les bijoux de la Bégum (Yann, Schwartz)

Yann en Schwartz pogen met deze nieuwe reeks het beproefde recept van Guus Slim nieuw leven in te blazen. Met een mengeling van ernst en humor presenteren ze polar over Atom Vercorian.  Atom is een jonge Armeniër in Parijs die samen met een vrouwelijke compagnon (Mimi) en een kleerkast (Jojo) de roof van juwelen wil oplossen. Het verhaal speelt in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, een tijdperk dat in de handen van Schwartz een bijzondere esthetiek krijgt. En waar in Guus Slim nog omfloerst met geweld werd omgesprongen worden er in Agence Atom mensen neergeschoten voor het oog van de lezer. Yann weet een flinke dosis waarachtigheid toe te voegen door weer te kiezen voor echt bestaande personen: de vrouw van de Aga Khan wordt beroofd, en ook Charles Aznavour (ook een Armeniër) maakt onrechtstreeks zijn opwachting. Volgend jaar in het Nederlands, en zeer goed.

[Bart 01]

Ira Dei (deel 1 + 2) : wraaktocht van de Normandische huurling Tancrède in Sicilië. Volop plotwendingen doorspekt met verraad en veel geweld. Interessante personages in een vlot lezend verhaal. Graag gelezen.

 

De Beul (deel 1 + 2) : de beul is een onkwetsbare geheimzinnige figuur met een gave die terechtstellingen uitvoert voor de Parijse stadsraad. Het probleem is dat het verhaal achter de krachten en de gave van de beul nogal redelijk vergezocht en ingewikkeld is. Terugbladeren, herlezen en geduldig wachten op opheldering. Er zitten wel leuke elementen in het verhaal en het tekenwerk is zeker ok, maar het is toch alles bij elkaar eerder rommelig. Deel 3 zal ik ook nog wel kopen om te weten hoe het afloopt.

 

Warship Jolly Roger (collectorspack deel 1-4) : ik lees graag verhalen die gespreid zijn over een beperkt aantal delen met een bevredigend einde. Het gebeurt dan ook niet vaak dat ik na het lezen van zo een reeks denk: hé dit mocht gerust over een aantal delen meer gespreid worden. De hoofdverhaallijn liet perfect toe om eerst nog wat avontuurlijke uitstapjes te maken vooraleer tot een conclusie te komen. 

Het verhaal is niet heel bijzonder, maar het wordt gewoon zeer goed gebracht. Munro is een oud legergeneraal die op bevel van de president een ware burgerslachting heeft aangericht. Nadien wordt Munro door de president geofferd op het altaar van de publieke opinie. Door toeval slaagt Munro er in te ontsnappen met een bont allegaartje figuren en heeft hij nog slechts één ding voor ogen: wraak. Echt een aanrader deze reeks.

[De Hollander]

De afgelopen tijd weer wat strips gelezen.

 

Mermaid Project delen 1 tm 5, afgerond verhaal. Wat mij betreft een prima strip. Hoewel het verhaal soms wat vergezocht is, blijft het wel overeind en boeiend. Zowel het verhaal als de tekeningen doen je neigen dat je een kinderstrip in je handen hebt, maar wat mij betreft voor volwassene prima leesbaar.

 

Orks & Goblins delen 1 en 2, afgeronde verhalen. Tja, wat moet ik ervan zeggen. Ik hou van het universum van Elfen, Dwergen en Orks, dus het kan al gauw niet stuk. Ook nu zijn de verhalen en de tekeningen weer prima op orde.

 

Ster van de Woestijn 1 t/m 4. Ooit maakten Desberg en Marini het magistrale Ster van de Woestijn. Een absolute topper. 

Jaren later vond men het nodig om een soort prequel te maken over het personage Ster van de Woestijn. Een personage dat in de eerste 2 delen wel genoemd wordt, maar in feite nergens in beeld komt. Het idee om dus meer van haar te laten zien was aardig, maar is wat mij betreft niet tot nauwelijks boeiend gebracht. Nee, wat mij betreft voegt dit niets toe.

 

De Wereld van het Kristallenzwaard, Zwarte Zorya, delen 1 t/m 3. Bij de eerste lezing ben ik na 1,5 deel gestopt. Ik kon het gewoon niet volgen. Vandaag maar nogmaals geprobeerd. Het ging beter, maar oh, oh, oh, wat is dit slecht. Een warrig verhaal, veel te vaak sprongen in tijd en plaats, onduidelijkheden. De tekeningen zijn opzich wel goed, maar ja, dat gaat het geheel niet redden. Jammer!!!

[Rik]

58 minuten geleden, De Hollander zei:

 

De Wereld van het Kristallenzwaard, Zwarte Zorya, delen 1 t/m 3. Bij de eerste lezing ben ik na 1,5 deel gestopt. Ik kon het gewoon niet volgen. Vandaag maar nogmaals geprobeerd. Het ging beter, maar oh, oh, oh, wat is dit slecht. Een warrig verhaal, veel te vaak sprongen in tijd en plaats, onduidelijkheden. De tekeningen zijn opzich wel goed, maar ja, dat gaat het geheel niet redden. Jammer!!!

Yep, helemaal mee eens... deel 3 niet eens aangeschaft. Kan niet eens in de schaduw staan van de eerste reeks van het Kristallen Zwaard.