Wat maakt De Schat van Beersel zo speciaal? (of is dat album gewoon overschat?)

[cinco]

De Schat van Beersel wordt toch over het algemeen gezien als het paradepaardje van de S&W strips.

En het scoort ook altijd hoog in allerlei lijsten.

Wat is de kracht van dat album?

 

Of wordt het volgens jou teveel bewierookt?

 

 

 

 

[TDPB]

Het is in ieder geval zeker niet betere getekend dan pakweg De Kleine Postruiter.

[cinco]

Kijk, ik google 'top suske wiske strips' en wat staat met voorsprong bovenaan?

 

https://www.google.com/search?q=top+suske+wiske+strips&source=lmns&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwjt3bmcot_rAhVagaQKHWFqDzMQ_AUoAHoECAEQAA

 

Daarom vraag ik mij af, wat heeft er toe bijgedragen dat dit album zo vaak de plaats op dat bovenste schavotje haalt?

 

[acor]

Dat vraag ik mij ook af. Blijkbaar wordt alles uit de Blauwe Reeks sowieso veel hoger ingeschat dan de andere verhalen van Sus en Wis.

[Rik]

Zullen de blonde krullen van Wiske wel zijn 

[lukoste]

Het is gewoon zo een album waaruit heel veel elementen makkelijk blijven hangen. 

[Noël]

Als 7-jarige begon ik Suske en Wiske te lezen. Van een oom, die vrijwel alle verhalen bezat, mocht ik ze lezen.  Als kind had ik niet eens door dat dit een "blauwe reeks" verhaal was.  Of dat Jerom en Sidonia niet meededen. Op die leeftijd vond ik het gewoon een eng en spannend verhaal. Het is altijd mijn favoriet gebleven. Met De Ringelingschat als goede tweede.     

[sanderg]

Ik vond dit soort verhalen met een totaal anders uitziende wiske maar raar... 

Inmiddels lees ik overigens al jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren geen s&w meer.. Dat was echt iets van mijn kindertijd..

[Vittorio]

Zo'n album waarover vaak wordt opgemerkt dat alles eraan klopt. In de muziekwereld heet dat dan 'overgeproduceerd'. Het ziet er allemaal prachtig uit, maar ik mis zuurstof en spontaniteit, nu is het een erg keurige, ja stijve leeservaring.

 

En als kind geloofde ik de verklaring van de broertjes al niet dat ze een kabeltje tussen de torens hadden gespannen om als groene vleermuis te vliegen en dat niemand dan die kabels zag. Dat was dan de oude versie met de zwarte en donkerblauwe lucht. In de nieuwe versie is het toch helemaal ondenkbaar dat je geen kabel ziet hangen?

 

 

 

 

 

[Vittorio]

En dat de kasteelvrouw van schrik van de hoge slotmuur flikkert en alleen maar haar bewustzijn verliest en niet haar nek en al haar botten breekt, is ook van de gekke. Even later staat ze gewoon met de politie de gebeurtenis te reconstrueren.

 

(Dit soort dingen gaan wel extra opvallen in een serieus album waarvan men zegt dat alles eraan klopt....)

[Peter Motte]

12 minutes ago, Vittorio said:

En dat de kasteelvrouw van schrik van de hoge slotmuur flikkert en alleen maar haar bewustzijn verliest en niet haar nek en al haar botten breekt, is ook van de gekke.

In de film Sherlock Holmes (2009) gebeurt op het einde iets gelikkaardigs.

Wat dat betreft is het niveau van film de laatste jaren bedroevend laag.

Het toppunt vond ik tot nu toe Guardians of the Galaxy 1. Ik ben dus ook nooit 2 gaan zien.

 

[Waldorf]

Ik vind het vreemd dat we een kinderstrip uit het geboortejaar van mijn vader (1954, dat boek is 66 jaar oud!) onder het nietsontziende TL-licht van de kritiek willen leggen. DSVB is zeker niet mijn persoonlijke favoriet, maar als kind vond ik dat allemaal wel fascinerend: schatten, kastelen, ridders. Het sprak ook tot mijn verbeelding omdat Beersel in ons land ligt, en dat we dat kasteel zelf konden bezoeken. 

[Vittorio]

5 minuten geleden, Waldorf zei:

Ik vind het vreemd dat we een kinderstrip uit het geboortejaar van mijn vader (1954, dat boek is 66 jaar oud!) onder het nietsontziende TL-licht van de kritiek willen leggen.

Bij de deftige blauwe reeks mag dat wel toch? Ik vind dat toch een beetje albums voor mensen die kroketten met mes en vork eten.

[Waldorf]

13 minuten geleden, Vittorio zei:

 Ik vind dat toch een beetje albums voor mensen die kroketten met mes en vork eten.

Zelf heb ik mijn kroketten nooit anders gegeten dan met het correcte bestek. De blauwe reeks is ook maar gemaakt om in Kuifje te staan, een stripblad voor de jeugd van 7 tot 77. Het waren geen boeken voor de eeuwigheid.

[Peter Motte]

34 minutes ago, Vittorio said:

 Ik vind dat toch een beetje albums voor mensen die kroketten met mes en vork eten.

Met wat zou je dat anders eten?

[Peter Motte]

15 minutes ago, Waldorf said:

Zelf heb ik mijn kroketten nooit anders gegeten dan met het correcte bestek. De blauwe reeks is ook maar gemaakt om in Kuifje te staan, een stripblad voor de jeugd van 7 tot 77. Het waren geen boeken voor de eeuwigheid.

Dat klopt. Het was voor maar 70 jaar.

[Peter Motte]

43 minutes ago, Waldorf said:

Ik vind het vreemd dat we een kinderstrip uit het geboortejaar van mijn vader (1954, dat boek is 66 jaar oud!) onder het nietsontziende TL-licht van de kritiek willen leggen.

Ik niet. Het is een kwestie van smaakontwikkeling. Vind je dat iets slecht mag zijn omdat het "maar voor de kinderen is", of vind je dat neit?

[Vittorio]

2 minuten geleden, Waldorf zei:

Zelf heb ik mijn kroketten nooit anders gegeten dan met het correcte bestek.

Ik proef als Nederlander een cultuurverschil.

 

5 minuten geleden, Waldorf zei:

De blauwe reeks is ook maar gemaakt om in Kuifje te staan, een stripblad voor de jeugd van 7 tot 77. Het waren geen boeken voor de eeuwigheid.

 

Ze zijn er nog steeds en daarom is het wel leuk om er wat over te kletsen lijkt me. In geval van DSVB: ik vind het allemaal doorwrocht in elkaar steken, maar daarom ook zuurstofloos, het komt niet van het papier. Blijkbaar moet je daar als maker voor waken. Je kunt ook alle regels aan je laars lappen, van de ene ongeloofwaardige naar de andere ongeloofwaardige plotwending rollen en daarmee een heel amusant album afleveren. Waar ligt dat dat aan? En waarom werkt dat in het ene geval wel en in het andere geval (denk bijvoorbeeld aan zeker gedoetje met een Concorde en een Tupolev) niet?

[Vittorio]

5 minuten geleden, Peter Motte zei:

Met wat zou je dat anders eten?

Met je vingers natuurlijk, anders ga je voorbij aan de essentie van de kroket: de specifieke bereiding (het krokante jasje) zorgt ervoor dat je iets dat vloeibaar is (de ragout) tóch met je handen kunt eten.

[Vittorio]

De Franse adel ten tijde van Lodewijk XIV at de kroket ook met de handen, die snapte tenminste hoe belangrijk het mondgevoel is, je moet erin bijten en dan de eerste krak van de korst voelen, dan weet je dat hij goed krokant is (of niet).

 

Kroketten eten met mes en vork.... Kan het gekker?

[mister o]

25 minuten geleden, Vittorio zei:

 

 

Kroketten eten met mes en vork.... Kan het gekker?

Natuurlijk

 

[Yncke]

Ik wil 't nu ook wel eens weten hoe 't zit met die kroketten:

 

[cinco]

3 uren geleden, sanderg zei:

Ik vond dit soort verhalen met een totaal anders uitziende wiske maar raar... 
 

 

Door onder andere het anders uitziende Wiske en de toon van het verhaal voelde het als kind allemaal wat serieuzer aan, alsof er meer op het spel stond dan bij andere S&W verhalen. De scène waarin ze bijna levend verbranden...

[cinco]

En het is ook een verhaal waarin hun avontuur in het verleden geen happy end kent, aangezien het gebaseerd is op de gebeurtenissen van 1489. Dat was ik als kind ook niet gewoon, een strip waarin de helden het tij niet kunnen keren.

 

Onder Hendrik III van Wittem (achterkleinzoon van Jan II) werd het kasteel in 1489 ingenomen door een troepenmacht uit Brussel, dat in opstand was gekomen tegen Maximiliaan van Oostenrijk. De woedende Brusselaars verwoestten eerst de stadswoning van Hendrik in de Voldersstraat, en trokken toen, onder leiding van Filips van Kleef, met zwaar geschut naar Beersel. De burcht werd verdedigd door Hendriks zoon Filips van Witthem, aanvankelijk met succes. Maar bij een tweede poging werd ze zwaar beschadigd, en moest het garnizoen zich overgeven.

 

bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteel_van_Beersel

 

[Peter Motte]

3 hours ago, Vittorio said:

De Franse adel ten tijde van Lodewijk XIV at de kroket ook met de handen,

Die Franse adel scheet ook het paleis van Versailles onder.

[Lük Bey]

Quote

de specifieke bereiding (het krokante jasje) zorgt ervoor dat je iets dat vloeibaar is (de ragout) tóch met je handen kunt eten

Ragout? Er is dan toch een verschil tussen wat Nederlanders en Belgen onder 'kroketten' verstaan. 

 

Ik lees nog altijd met plezier oude S&W's terug, en 'Beersel' staat wat mij betreft ook ergens dichtbij de top. Niet echt een verhaal dat helemaal klopt, maar het is maar heel zelden bij S&W dat de opbouw en ontknoping beide tevreden stellen. Het enige album waar ik aan kan denken is 'de Stemmenrover', meteen mijn nummer één en gemaakt in dezelfde periode als de Blauwe Reeks. 

 

Ik vind juist wel dat de verhalen er rond die tijd van afspatten, maar je moet wel van wat goeie ouderwetse sfeer houden.  

[Rik]

1 uur terug, Peter Motte zei:

Die Franse adel scheet ook het paleis van Versailles onder.

Na het eten van die kroketten? 

[Peter Motte]

Mogelijk

[cinco]

Weet je wat, kroketliefhebbers en aanverwanten...

Ik ga De Schat van Beersel eens ter hand nemen en mogelijk pagina per pagina bespreken.

Is superlang geleden dat ik het nog gelezen heb, dus de leeservaring gaat weer fris zijn.

Ooit had ik één of andere Kredietbank-editie.

 

 

Die heb ik niet meer. Dus wordt het de Suske en Wiske Klassiek uitgave van 1995.

 

 

In deze uitgave zit zo een blad met extra info.

 

 

Daar ga ik overheen.

 

Pagina 3 dan waar het verhaal begint. Eerst wat uitleg over het kasteel.

 

(mijn uitgave heeft dus de inkleuring zoals ook die afbeelding hieronder - het is wat het is - er zijn waarschijnlijk betere versies)

 

 

En lap, we zijn even aan het lezen en daar valt Madeleine Fleuve al.

Als kind vond ik dat haar gezicht te realistisch was getekend in vergelijking met de gebruikelijke S&W personages.

 

 

[TDPB]

5 minuten geleden, cinco zei:

Als kind vond ik dat haar gezicht te realistisch was getekend in vergelijking met de gebruikelijke S&W personages.

Iets wat Paul Geerts ook veel te vaak deed als hij een bestaande persoon verwerkte in zijn verhalen.

[cinco]

Pagina 4. Natuurlijk moeten S&W zich er dadelijk mee gaan moeien van zodra die vleermuis opduikt.

 

Pagina 5. Eigenlijk wordt er in de tekstvakken teveel beschreven wat je ook in het prentje ziet. (Wiske beklimt de torentrap, Wiske leunt lachend uit het raam terwijl een sombere gedaante achter haar verschijnt...) Typisch voor de tijd, zeker?

 

Pagina 6. Wiske schrikt en valt, maar wordt gered door Isidoor de gids die blijkbaar bovennatuurlijke reflexen heeft om iemand die in vrije val is door een raam naar binnen te rukken. "Nooit moe, altijd dorst," zo geeft de gids te kennen dat hij een alcoholist is. En ja, nog voor de bladzijde om is, zit hij al met een pint aan tafel.

[cinco]

Pagina 7. Tijdens het overmatig consumeren van alcohol geeft de gids wat geschiedenisles aangevuld met de legende van de vleermuis. Eigenlijk omschrijft hij al wat we later in het verhaal te zien gaan krijgen: de bewuste aanval van 1489.

 

 

 

[Vittorio]

Leuk! Ga door zo. Wel af en toe een pagina tonen. Gewoon fotograferen met de mobiel, veel makkelijker dan scannen, hoe moeilijk is het en waarom gebeurt het zo weinig hier?

[cinco]

Pagina 8. Er is nog iets met een papiertje. Maar het opmerkelijkste aan deze pagina is dat Wiske en Lambik 's avonds thuis met andere kleren aanzitten.

Wie trekt nu nog andere kleren aan als ze terugkomen van een avondvoorstelling. Je pyama of iets dergelijks ja, dat trek je misschien aan.

 

Pagina 9. Langs hoger dan de trone, maar lager dan de krone. Daar heb je de aanwijzing naar de schat. Let vooral op Wiske's pose in de eerste prent: hyperfier dat ze dat briefje met die hint heeft bemachtigd.

En dan plots de telefoon. De vleermuis belt!

 

[SPeeDy]

Guardians of the Galaxy is fantastisch!

[TDPB]

3 uren geleden, cinco zei:

Pagina 5. Eigenlijk wordt er in de tekstvakken teveel beschreven wat je ook in het prentje ziet. (Wiske beklimt de torentrap, Wiske leunt lachend uit het raam terwijl een sombere gedaante achter haar verschijnt...) Typisch voor de tijd, zeker?

Dat was wellicht Vandersteen die zich aanpaste aan de stijl van het tijdschrift waar hij voor werkte. Want in zijn andere strips deed hij dat niet.

[cinco]

Pagina 10. Lambik dateert zichzelf door te verwijzen naar zijn tijd in de loopgraven tijdens de oorlog van '14-'18.

S&W zijn trouwens te kort getekend in de derde strook. Het lijken wel kleuters.

 

Pagina 11. Melk is goed voor elk, behalve als er slaapmiddel in zit.

In de laatste strook: Wiske zo levenloos en met die rode jurk, precies Schanulleke.

 

 

Pagina 12. En ze zijn terug wakker. Briefje met de hint kwijt natuurlijk. Merk op dat Lambik blijkbaar het voogdijschap heeft over Suske en Wiske in de Blauwe Reeks. Op grond waarvan?

[lukoste]

Met zo veel vragen wordt het moeilijk om van een strip te genieten.

[cinco]

Pagina 13, 14 en 15. Eén woord staat centraal: snollen.

Nooit van gehoord, van dat woord. Het betekent snuffelen, zoeken. Misschien wordt het nog in bepaalde dialecten gebruikt. Ik ken het niet. Maar dat is wat Lambik zegt dat ze moeten doen; snollen. Heel dat kasteel doorlichten.

Ja, je hebt ook die zwevende hand, indertijd zo dramatisch afgebeeld op de voorpagina van het Kuifje weekblad, maar dat is slechts een diversie.

 

 

Pagina 16, 17, 18, 19, 20. 21. Valt eigenlijk niet veel noemenswaardig te zeggen, tenzij ik letterlijk moet gaan vertellen wat er allemaal gebeurt.

Maar dat is niet zo zeer mijn bedoeling. Je hebt Wiske in een duikoutfit en je hebt Priem van De Tartaarse Helm die uit het niets opduikt omdat ze over enkele albums in het verleden moeten geraken. En in de Blauwe Reeks hebben ze geen toegang tot Barabas of de teletijdmachine, dus het zal hypnose worden.

 

Pagina 22, 23, 24. De slechterikken halen de bovenhand. Tot nu toe verdient het verhaal eigenlijk nog niet de roem en de glorie dat het vaak kriijgt toebedeeld, maar het minder interessante gedeelte ligt zo goed als achter ons.

 

[Suske]

26 minuten geleden, cinco zei:

Pagina 13, 14 en 15. Eén woord staat centraal: snollen.

Nooit van gehoord, van dat woord. Het betekent snuffelen, zoeken. 

 

 

Snollen wordt in Antwerpen nog steeds gebruikt, bijvoorbeeld snollen in een doos op de rommelmarkt.