eenzame hoogte

[cinco]

Zijn er strips die binnen hun reeks kwalitatief ver boven de andere albums van die reeks uitsteken?

[TDPB]

In een reeks? Tenzij die reeks verschillende auteurs kent lijkt de kans me klein.

[AHMO]

Ik zal we een paar reeksen doorgeven

Ik hou het even bij deze drie reeksen

En het zal ook wel door mijn leeftijd komen.

Ze verschenen allemaal toen ik nog jong was

 

Bij Yoko Tsuno was voor mij de hoogte punt

Deel 6: De 3 zonnen van Vinea

Deel 7: De grens van het leven

 

Agent 327

Dossier 06: Zondagskind

 

Natasja

Deel8: Opnamen voor Caltech

Deel9: De raadselachtige gedaanten

 

Het is wel grappig...

Bij mij zitten de hoogtepunten allemaal rond deel 7

 

[Werner]

Bij Robbedoes: Z van Zwendel en De Schaduw van Z

[Rik]

Bij Thorgal:

 

deel 5 - De schaduwen voorbij

deel 9 - De boogschutters

deel 15 - De meester van de bergen

[TDPB]

Ik zie dat we een andere definitie hebben van "eenzame hoogte"

[Rik]

Het hoogtepunt is duidelijk een kwestie van smaak.

Bij Yoko Tsuno zou ik zeker deel 5 Seinen voor de eeuwigheid in het rijtje zetten.

 

Bij Robbedoes - QRN op Bretzelburg

[Ambreville]

7 minutes ago, Rik said:

Het hoogtepunt is duidelijk een kwestie van smaak.

Bij Yoko Tsuno zou ik zeker deel 5 Seinen voor de eeuwigheid in het rijtje zetten.

 

Bij Robbedoes - QRN op Bretzelburg

Identiek dezelfde.

[Peter Motte]

2 uren geleden, AHMO zei:

Natasja

Deel8: Opnamen voor Caltech

Deel9: De raadselachtige gedaanten

 

Die was heel groots opgezet, en duidelijk aangekondigd.

[Ambreville]

17 minutes ago, Peter Motte said:

 

Die was heel groots opgezet, en duidelijk aangekondigd.

Met mooie rollen voor collega's waaronder Sergio Arragones.

Voor mij is het wel de Dertiende Apostel die daar boven uit torent.

[WILCO]

Bakelandt 37 (De zwarte weduwe) tot en met 52 (Spinning Jenny).

 

Allemaal zeer sterke albums die elkaar opvolgen met het vierluik De doder van Covent Garden (42) tot Gigha Island (45) als absolute hoogtepunt. 

[sporoi]

30 minuten geleden, Ambreville zei:

Voor mij is het wel de Dertiende Apostel die daar boven uit torent.

 

"De dertiende apostel" naar het scenario van Maurice Tillieux. Niet toevallig één van de beste  Natasja's. Met T zat je immers meestal zeer goed. En W zat toen al super goed met zijn tekenwerk.

 

Samen met het ook uitstekende deel 8 en 9 tweeluik hebben deze verhalen amper met het beroep van Natasja te maken. Des te meer met een dynamische duo van twee (meer dan?) collega's.

[cartoonesk]

Net zoals bij bands en hun eerste lp's (UB40, Madness, The Cure...), vind ik soms de eerste albums van een stripreeks het beste, ik denk bv. aan De Onnoembaren en Ragebol. De eerste gags van De Blauwbloezen vind ik op een of andere manier ook heel leuk.

 

[Willem II]

Rode Ridder 20: Kerwijn de magier!

[Willem II]

Bessy : De Grijze Wagen!

[Willem]

Gilles de Geus, De Revue.

Tikkie.

[hemweg]

Natuurlijk Kuifje,

vanaf De blauwe Lotus tot en met De juwelen van Bianca Castafiore, misschien met uitzondering De geheimzinnige Ster. Zestien klassiekers, die je keer op keer opnieuw kan lezen en (her)ontdekken. Niet voor niets over de hele wereld vertaald en verkocht!

[Werner]

Hoogtepunt van Kuifje zijn en blijven voor mij toch de twee maan-albums.

[Chorasan]

Baard en Kale: Villa zonder zorg

 

Pits en Kaliber: De ravenbaron

 

Suske en Wiske: de tuf-tufclub

 

De Beverpatroelje: het verzonken dorp en het geheim van Diepenbos

 

Guus Slim: bomaanslag in de bergen, verdronken wagen en de rode paters

 

Robbedoes en Kwabbernoot: er is een tovenaar in Rommelgem

 

Chick Bill: de dubbelziende helderziende

 

Kiekeboe: met de Franse slag, de taart en het witte bloed

 

Jommeke: de groene maskers en de koningin van Onderland, beiden in zwartwit (sfeer)

 

Kuifje: de 7 kristallen bollen, oorspronkelijke fac simile (sfeer) en de juwelen van Bianca Castafiore

 

Asterix: de roos en het zwaard

 

Thorgal: de val van Brek Zarith en de boogschutters

 

Alex: de gouden sfinx, de laatste Spartaan en de prins van de Nijl

 

Blueberry: Angel Face, Chihuahua Pearl en de ongrijpbare Navajo's

 

Jugurtha: de gladiatoren van Marsia

 

Comanche: de opstand, de sheriffs, de duivel brulde van vreugde en het lijk van Algernon Brown

 

Johan en Pirrewiet: de nederlaag van Bassenau, de dwerg in het rotsbos en de heer van Rodensteyn

 

 

 

 

[Werner]

Voor Johan en Pirrewiet voor mij: De Oorlog Der 7 Bronnen.

Voor XIII: Dertien Contra Eén

Kiekeboe: Geeeef Acht

Chick Bill: Schatgravers In De Woestijn

Jommeke: er is maar EEN album dat echt boven de rest mijlen ver uitsteekt en dat is PEUTERWEELDE!

Baard en Kale: De Spookschaduw en Uit De Afgrond...

[MarcusK]

Het draak-tweeluik van Franka

 

Gilles: De Batavia

[Iron giant]

Ragebol: De beeldhouwers van het licht

[lordofindifference]

 

Buddy Longway : 3 Mensen gingen voorbij

 

Maarten Milaan : Adeline of  het einde van de nacht

 

Durango : Amos (is wel lang geleden dat ik dit las, zou best wel nostalgisch gekleurd kunnen zijn...)

 

Karl May : Zes kogels ( idem als hierboven...)

 

 

[Ambreville]

[kurisu74]

Hoewel ik alle vroege Canardo albums wel kan smaken, voor mij was Amoxonië het hoogtepunt, en de albums die erna kwamen vond ik steeds minder goed.

 

[velden8]

Zoveel titels die hier genoemd worden. 

Twee absolute toppers die hier ontbreken.

 

Het gele teken (blake & Mortimer)

De Chinkel (door Rosinski) Maar wel een one-shot dus niet echt een uitblinker in een serie. 

 

Wat betreft series die van het eerste tot het laatste album sterk zijn en genoemd mag worden : Magasin General.