Strip Van De Dag

[linthout]

16 uren geleden, Krimson zei:

@linthout

die ravian , bedoelt u dan de  Integrale ? Morgen eens inkijken dan 

Neenee!!!! Dat nieuwe album ,  door de schrijver van Krasse Knarren.

[Martin]

De Jeugd van Mickey

 

Tebo

 

Een Frans album over Mickey Mouse? Toen ik het doorbladerde was ik meteen gewonnen voor de stijl, die me aan Lewis Trondheim deed denken. Maar is het scenario ook van dergelijk niveau?

Zeker en vast! Vijf prachtige verhalen over een bejaarde Mickey Mouse die over zijn vroegere al dan niet denkbeeldige avonturen vertelt. Met telkens een grote tekening over twee bladzijden.

De epiloog is dan weer grandioos in zijn minimaliteit.

[Tweetie]

Wunderwaffen 8 - De bliksem van Thor

 

Het begon als een vliegtuigserie met de Duitse WO II wonderwapens, maar het begint steeds meer een science fiction serie te worden. Dit keer in ieder geval vrijwel geen vliegtuigen. Jammer, want dat was de reden om ooit aan de serie te beginnen. Ook is Maza veel beter in het tekenen van vliegtuigen dan in het tekenen van mensen. 

Als ik zie dat naast de UFO en een buitenlandse bezoeker ook nog tijdreizen wordt geïntroduceerd, doet dat het ergste voor de toekomst vrezen. 

 

En het verhaal trekt zich zich maar langzaam voort. Er zitten ook vrij veel overbodige scenes in, die in een serie waarvan er maar een of twee per jaar verschijnen beter weggelaten kunnen worden.

 

Mijn animo voor de reeks begint zo langzamerhand flink af te nemen.  

 

[Kool Thing]

Op 15-12-2017 om 17:18, linthout zei:

Neenee!!!! Dat nieuwe album ,  door de schrijver van Krasse Knarren.

Ja, is heel goed! 

[Krimson]

@Waldorf

spaghettibros is idd super. Totaal mijn ding 

[Waldorf]

Gelezen: 

JKJ Bloks 26 - Het mes in de boom

Bloks ruilt Parijs voor zijn geboortestad Bergues in het noorden van Frankrijk om de verdwijning van een meisje te onderzoeken. 

Vernieuwend is deze reeks al lang niet meer, maar Dodier slaagt er wel in om een constante kwaliteit af te leveren. Prima strip.

 

Krasse knarren 4 - De sprinkhaan

In dit deel verdwijnen de drie knarren naar de achtergrond, en leren we de besognes van Sophie kennen: haar ongelukkig liefdesleven, haar lekkend dak, haar kapotte camionette. Bovendien heeft haar vader geen tijd voor haar. Gelukkig is haar grootvader er wel. En dan snijdt Lupano nog vlot enkele maatschappelijke thema's aan. Dit blijft zeer goed.

[Martin]

Storm 30 De Beul van Torkien

 

Rob Van Bavel

Romano Molenaar

 

Eerlijk gezegd, tot vandaag reageerde ik meewarig op commentaren die verkondigden dat ze albums van een serie alleen nog kochten om de rij te vervolledigen. Hierbij kondig ik aan dat dit vanaf nu ook het geval is voor mij wat betreft de reeks Storm.

Dit album is eigenlijk lachwekkend. Sedert Rob Van Bavel instaat voor het scenario, trekken de verhalen op niks meer. Ter verduidelijking: op NIKS meer. Is de heer Van Bavel stratenlegger, dan wel belegger, of banketbakker? Het doet er niet toe, maar duidelijk is dat hij weinig over heeft voor dit tijdsverdrijf. God verbiede dat hij hier zelf verwachtingen in koestert. De uitspraak tijdens een actiemoment "Dit doet me denken aan een pretpark" deed me zelfs in schaterlachten uitbarsten. Nooit gedacht dat Storm tot een komische strip zou uitgroeien.

Tekenaar Romano Molenaar zal vast zijn best gedaan hebben, maar het tekenniveau is nog meer gezakt dan voorheen reeds het geval was. Ach...

Voor het eerst staat inkleurder Jorg De Vos niet meer vermeld. Waarschijnlijk heeft Romano Molenaar dat overgenomen? In het kader van een stripreeks kelderen, kan dit wel tellen. Gelieve zelf de vergelijking te maken met voorgaande albums.

Dat de meesterlijke tijden van tekenaar Don Lawrence en scenarist Martin Lodewijk lang vervlogen zijn, is algemeen geweten.

Maar dat deze reeks naar dit dieptepunt gezakt is, kon niemand vermoeden.

[Gast Kontiki]

Storm 30 is ingekleurd door de studio Digikore.

[globetrotter]

3 uren geleden, Martin zei:

Storm 30 De Beul van Torkien

 

Rob Van Bavel

Romano Molenaar

 

Eerlijk gezegd, tot vandaag reageerde ik meewarig op commentaren die verkondigden dat ze albums van een serie alleen nog kochten om de rij te vervolledigen. Hierbij kondig ik aan dat dit vanaf nu ook het geval is voor mij wat betreft de reeks Storm.

Dit album is eigenlijk lachwekkend. Sedert Rob Van Bavel instaat voor het scenario, trekken de verhalen op niks meer. Ter verduidelijking: op NIKS meer. Is de heer Van Bavel stratenlegger, dan wel belegger, of banketbakker? Het doet er niet toe, maar duidelijk is dat hij weinig over heeft voor dit tijdsverdrijf. God verbiede dat hij hier zelf verwachtingen in koestert. De uitspraak tijdens een actiemoment "Dit doet me denken aan een pretpark" deed me zelfs in schaterlachten uitbarsten. Nooit gedacht dat Storm tot een komische strip zou uitgroeien.

Tekenaar Romano Molenaar zal vast zijn best gedaan hebben, maar het tekenniveau is nog meer gezakt dan voorheen reeds het geval was. Ach...

Voor het eerst staat inkleurder Jorg De Vos niet meer vermeld. Waarschijnlijk heeft Romano Molenaar dat overgenomen? In het kader van een stripreeks kelderen, kan dit wel tellen. Gelieve zelf de vergelijking te maken met voorgaande albums.

Dat de meesterlijke tijden van tekenaar Don Lawrence en scenarist Martin Lodewijk lang vervlogen zijn, is algemeen geweten.

Maar dat deze reeks naar dit dieptepunt gezakt is, kon niemand vermoeden.

Ben het helemaal met je eens. Scenario en tekeningen zijn bedroevend. Storm onwaardig

[SPeeDy]

Gloria Victis 4: *****

 

Ik ben fan van deze Rome-strip. Erg goed scenario en dito tekeningen. Enige minpunt is het te kleine formaat (en te kleine fontsize).  Vergelijken met een Murena of zo wil ik niet. GV verdient zeker zijn eigen plaatsje naast andere Rome-strips.

Komt er nog een vervolg eigenlijk of eindigt het hier (wat perfect kan)?

 

De Roofdierenclub 1-2: ****

 

Geen voer voor zwakke magen deze horrorstrip (en met deze zin verklap ik genoeg). Dupré kwijt zich goed van zijn taak, maar er was wel één prentje waar hij de bal mis slaat (de "koetssprong").

Meer weten? http://www.stripspeciaalzaak.be/PHP/besprekingen/index.php?module=album&id=3876 & http://www.stripspeciaalzaak.be/PHP/besprekingen/index.php?module=album&id=4519

 

Night's Dominion TPB1; *****

 

Naifeh kan bij mij niks meer mis doen. Courtney Crumrin', Polly & The Pirates en Princess Ugg staan bij mij al hoog op de all favorites en deze Nights Dominion wordt daar naadloos aan toegevoegd.

De eerste blz. staat het nogal lastige/moeilijke Engels wel wat tegen, maar dat betert gelukkig.

Het is vol.1 maar is perfect afgerond, dus als er geen vol. 2 moest komen maakt dat niks uit.

 

Samenvatting op Google books "A thief, an assassin, a mage and a cleric walk into a tavern in the ancient city of Umber. Awaiting them is a mysterious bard with a dangerous scheme: to break into the dungeon of a powerful death cult in search of treasure. For these five desperate criminals, it's the last chance for hope in a city of corruption and despair. But what they find instead is an undead army preparing to conquer the world. Now, they must fight to protect the city that pushed their backs to the wall, or watch it burn." 

 

Low TPB 4; **

 

Apocalyptische toekomst: resterende mensen leven in steden onder water. Wanneer kunnen ze terug naar boven?

Interessant uitgangspunt,  maar de strip moet eigenlijk alles hebben van de inkleuring. Het scenario is nogal rommelig, maar vooral de tekeningen stellen teleur en halen het niveau van deze Rick Remender-comic dus naar beneden.

Ik hoop echt dat deel 5 het laatste is. Kans is redelijk dat ik dit verkoop.

 

Thorgal Jonge Jaren 5: **

 

Eigenlijk gebeurt er nauwelijks iets in dit deel en dat vind ik hoe langer hoe lastiger worden. Is het nu zo moeilijk om op z'n minst op een 46 blz. een verhaal te leveren? Moet dat nu echt altijd uitgesmeerd worden over meer albums? Ik vind dat dat niet past bij de Thorgal-reeks. Tekeningen waren wel ok.

 

Thorgal Kriss Van Valnor 7: ****

 

Dit vond ik dan weer wel goed. Het verhaal wordt in 2 gehakt. In het eerste deel volgens we Kriss, in het 2de Jolan.

Ik weet het, want contradictorisch met bovenstaande, want ook dit wordt weer vervolgd. Maar in deze strip gebeurt tenminste iets.

[Krimson]

Top Speedy , kort maar krachtig 

nights dominions eens opzoeken

[Martin]

Zeep 1

 

Maarten Vande Wiele

 

Een prachtige graphic novel! Kitch en drama zijn de ingrediënten van dit meesterwerk. Maarten zou best wel meer bijval verdienen in de Nederlandstalige stripwereld.

Er is een tweede deel in de maak, dat reeds voor een derde voltooid is. Ik kan bijna niet wachten op de verdere ontwikkelingen na de cliffhanger van dit album.

[Waldorf]

Gisteren in de bus, vandaag al besproken: Kurdt - Gerrit De Bremme

Ik steunde dit crowdfunding-project omdat ik in de generatie zit voor wie Kurt Cobain nogal wat betekend heeft. In Kurdt lezen we dat Cobain alternatieve levensverhalen voor zichzelf verzon en dat hij zichzelf daarin Kurdt (met -dt dus) noemde. De auteur verklaart dat hij zelf ook het gevoel heeft niet echt zelf zijn leven te leiden. Dat kan allemaal wel waar zijn, maar dat levert nog geen interessante strip op. De Bremme laveert tussen wat trivia over Cobain en navelstaarderij. De roadtrip van Seattle naar Olympia levert niets op.

Het tekenwerk zou ik dan weer lui noemen. De bewerkte foto's zijn vaak bekende beelden van Cobain (er staan er veel in het boekje van From the muddy banks of the Wishkah), afgewisseld met nietszeggende stadslandschappen van de VS. Tegenvaller.

[Gast Kontiki]

De bewerkte foto's houden mij serieus tegen om dat aan te schaffen. Bedankt voor de info, die komt niet in huis.

[Martin]

Irmina

 

Barbara Yelin

 

Er bestaan reeds een heel aantal epische stripboeken. Die zijn niet allemaal even goed, maar indien dat wel het geval is, gaat het om een overgetelijk werk. Gemiddeld een keer per jaar ontdek ik zo een boek. En de vorige keer dat dit het geval was, is inderdaad een jaar geleden, namelijk De Beeldhouwer van Scott McCloud.

Irmina gaar over een jonge Duitse vrouw in de jaren dertig, terwijl het nazisme populair wordt. Ze verblijft in Londen, en leert daar een man kennen op wie ze verliefd wordt. Maar ze moet terug naar Duitsland.

Wat volgt is beklijvend voor de lezer. Een boek dat je waarschijnlijk nog lang bijblijft.

[Timhardt]

Per uitzondering ook mee eens.

[Tweetie]

2 uren geleden, Koen zei:

Lupano levert opnieuw tekenwerk van de bovenste plank. Wat een topreeks !!!!!!

Het is wel Cauet die het tekent, niet Lupano.

[Tweetie]

Er zijn in ieder geval nog meer Lupanos, die nog niet vertaald zijn. Hier Traquemage:

 

[Gast Kontiki]

Ze zijn lang niet allen geslaagd.

 

Bij Dark Dragon Books verschijnt volgend kwartaal de vertaling van een one-shot en bij Silvester deel 1 van een vierdelige reeks die sinds dit jaar in het Frans compleet is.

[esteban²]

De inkleuring (oa. die schaduwen) van Traquemage zijn wat ongelukkig, maar die tweede plaat vond ik behoorlijk grappig. Eigenlijk niet te geloven dat ik nog niet eerder wat aandacht besteed heb aan het opzoeken van platen uit Krasse Knarren, ik geloof dat het echt wel mijn ding zal zijn.  Is dat verhaal overigens afgerond of komen er nog albums?

[Gast Kontiki]

Er komen nog albums en volgend jaar een Franse film gebaseerd op de eerste vier delen.

[Bart 01]

De Blauwbloezen 61 : de vreemde soldaat Franklin : na het voor mij zeer teleurstellende deel 60 opnieuw een betere aflevering van deze reeks. Met welke toverkrachten Franklin een kapotgeschoten Stark na een halve dag weer op het paard krijgt is mij een raadsel, maar los daarvan graag gelezen.

 

Op zoek naar de tijdvogel voor de zoektocht deel 5 : de orde van het teken : ik ben een grote fan van deze reeks. Het tempo van het verhaal is omgekeerd evenredig met het verschijningsritme en het is er niet aan te zien dat er verschillende tekenaars op deze reeks staan. Helaas begin ik een Thorgal gevoel te krijgen na dit deel. Het verhaal wordt nu wel heel erg 'uitgerokken' en het einde is wel heel, heel, erg ongeloofwaardig. Hopelijk herpakt deze reeks zich.

 

Te Willer Classics 6 : Patagonië : wat een verhaal, wat een verhaal. De beste Tex classics die ik tot nu toe gelezen heb. Heel fijn om een strip te lezen waar de auteurs echt de tijd krijgen om een gefundeerd verhaal te ontwikkelen en waarbij de karakters de kans krijgen om mee te evolueren. Dit allemaal zonder te vervallen in getormenteerde hoofdpersonages en open eindes. 

[Waldorf]

Krasse Knarren is als Fleetwood Mac: zo goed gemaakt dat het niet opvalt hoe goed het wel gemaakt is, waardoor zowel de meerwaardezoeker als de mainstream-lezer er voor valt.

[Gast Kontiki]

Met zo'n treffende omschrijvingen zijn geen lang uitgesponnen recensies nodig.

[esteban²]

De kogel is door de kerk: Krasse Knarren komt er in!   (ooit)

[Martin]

January Jones 9 Heroïne voor Hanoi

 

Eric Heuvel

 

Dit vervolg op De Laatste Keizer is een prachtig album geworden. Eric Heuvel maakte er een wervelend avontuur van, waarbij de heldin in het verre oosten in 1937 een geheime opdracht moet vervullen.
Het gaat van het ene actiemoment naar het andere. En alweer mooi getekend in de geheel eigen stijl van Eric Heuvel.
 

[De Gehaaide Dolfijn]

Het verslag van Brodeck 1: De anderer

 

In deze eerste helft wordt er in een naamloos en tijdloos bergdorp een Andere vermoord door de bewoners. Brodeck moet van hen een verslag schrijven waarom de vreemdeling moest sterven.

 

Larcenet (en Claudel, de auteur van het boek waarvan de strip een bewerking is) kiest natuurlijk heel slim voor deze setting. Voor de moderne mens voelen zo’n geïsoleerde bergdorpen automatisch ongemakkelijk en verdacht aan. Bovenal kan Larcenet hierdoor zijn tekentalent tentoon spreiden. Via desolate sneeuwtaferelen, ruwe karakterkoppen en levendige natuur in een streng zwart-wit smeert Larcenet hopen grimmigheid uit over het papier, tot de lezer het ijskoud krijgt in zijn bed (ik heb het boek gelezen in drie nachten). Indrukwekkender is er afgelopen jaar niet getekend. 

 

In dit eerste deel wordt er weinig gezegd en toch zit het ware genie van dit eerste deel in de gesprekken. Brodeck gaaat maar met een handvol bewoners zelf het gesprek aan, en dat zijn niet de doders. Deze laatsten, eenvoudige mensen, zoeken hém op en uitsluitend om hem uit te horen (en bedreigen) over zijn verslag. Maar de gesprekken die hij zelf in gang zet zijn met “onschuldigen”, zij die zogezegd niet bij de moord betrokken waren.

 

Tot uit de gesprekken het tegendeel blijkt. Deze onschuldigen zijn (net zoals Brodeck zelf) kluizenaars, ook als ze in het dorp wonen. Door zich uit het dorpsleven te verwijderen hebben ze zich onttrokken aan hun plicht en de anderen aan hun angsten overgeleverd: de ongelovige pastoor die zijn parochianen haat om hun verdorvenheid, de dorpsonderwijzer die zijn leerlingen minacht om hun domheid, de jager/filosoof die hen mijdt door hun dwaasheid en de oude vrouw die zichzelf met haar kennis heeft teruggetrokken. Brodeck noemt zichzelf een “onschuldige” en vindt dat zijn gesprekspartners dat ook zijn, maar heeft hun misprijzen en afwijzing niet het dorp op het noodlottige spoor gebracht? Uit deel twee zal in elk geval moet blijken of Brodeck onwetend was van De Gebeurtenis of misschien eerder angstig was.

 

Anyway, ik vermoed dat de meesten hier op het forum Het verslag al zullen gelezen hebben, maar eventuele twijfelaars kan ik deze strip alleen maar aanraden.

 

 

 

[Kool Thing]

Ik kan me daar bij aansluiten. Tekenwerk is top maar verhaal is allang niet meer de thriller die het ooit was. Mooie laatste bladzijde

[Waldorf]

Herlezen en gelezen in de kerstvakantie: De kat van de Rabbijn 1 - 6

De rabbijn waarvan sprake leeft in Algiers in de jaren 1930. Hij woont samen met zijn mooie dochter Zlabya en de kat. Op een dag eet de kat de papegaai van de rabbijn op, waarna hij (de kat is een kater) begint te spreken. Zes albums lang lezen we de gesprekken en de gedachten van de kat. De rabbijn is vroom en wijs terwijl de kat de visie van de moderne ongelovige mens verwoordt. De clash tussen de twee is erg mooi: de rabbijn vindt troost in de geschriften, hoewel die niet erg concreet zijn. De kat probeert hem aan het twijfelen te brengen, maar vangt bot.

In het nieuwe, zesde deel is Zlabya zwanger. Dit maakt de kat erg jaloers.

De kat van de rabbijn is een prachtige reeks: lichtvoetig gefilosofeer, doorspekt met humor.

[lukoste]

Roodbaard integraal 10

"De Piraat van de Genadeloos", het laatste verhaal in deze integrale, is op stripinfo.be een van de laagst beoordeelde Roodbaardverhalen. Het is desalniettemin bewonderenswaardig hoe Jean Ollivier deze reeks verder heeft gezet in de geest van Charlier en aldus zeer degelijke verhalen aflevert. De tekeningen van Gaty kunnen me echter veel minder bekoren dan die van Hubinon, Jijé of Pellerin. Aan deze bundeling ben je weer plusminus anderhalf uur zoet. Waar voor je geld dus. Hopelijk verschijnen de laatste twee bundelingen alsook de bundeling van De Jonge Jaren in 2018.

 

 

 

[Gast Kontiki]

Intussen is er al een nieuw deel verschenen, voortaan bij Dargaud. In het Frans is daarbovenop nog een extra deel verschenen. En Joann Sfar zou nu graag een live action film opnemen na de tekenfilm die hij van zijn stripreeks maakte.

[Gast Kontiki]

Què?!

 

 

 

[esteban²]

Moest dit sociale media zijn, zou ik beide berichten met een duimpje belonen.

[Gast Kontiki]

3 uren geleden, Koen zei:

.S. Persoonlijk stoorde ik me aan de naamgeving van het personage 'Marc Legendre' aangezien ik die associeer met een sympathieke, gepassioneerde stripmaker en dit mijn gedachten wat uit het verhaal haalde.

Navraag leerde dat Zidrou doelbewust die naam heeft gebruikt. Hij blijkt een grote fan van Biebel te zijn.

[nobody]

https://www.filae.com/nom-de-famille/legendre.html

[Kool Thing]

Die Leve De Branding gaf mij zo'n deja vu. Heel mijn jeugd zag ik passeren. Mijn vader zei dat het leek op Tati en een natuurdocumentaire van Attenbourough. Ik vond dat goed gevonden. 

 

http://www.stripspeciaalzaak.be/PHP/besprekingen/index.php?module=album&id=4395

[sjaakie]

ik had nog een bon liggen dus toch ook maar besteld.

 

 

[Waldorf]

Gelezen: Familieziek - Peter Van Dongen naar een roman van Adriaan Van Dis

Van Dis vertelt over zijn eigen jeugd in een familie die gehavend was door de oorlog in Japanse gevangenenkampen in Indonesië. Zijn halfzussen hebben hun moeder door de barre gevangenschap geholpen en hebben weinig oog voor de nieuwe man van hun moeder of voor het jonge halfbroertje. Zijn vader is een zenuwzieke man, rancuneus over het verloren paradijs Indië en in voortdurende angst voor een Russische inval. De jongen groeit op in een sfeer van heimwee naar een land waar hij zelf nooit geweest is, maar waar hij zich fantastische voorstellingen van maakt.

Het verhaal zou erg tranerig kunnen worden: ontberingen, de onduidelijke omstandigheden waarin de jongen verwekt werd bij de uitgemergelde moeder, de erg liefdeloze omgeving waarin hij opgroeit. Maar hij vlucht in een fantasiewereld, geboetseerd naar het Indië dat hij kent uit de verhalen, bevolkt door zijn dode broer waarover iedereen zwijgt. Maar de troost die hij daar Calvin & Hobbes-gewijs vindt is onmiskenbaar.

Ik hou erg van de tekenstijl van Van Dongen. Zijn klare lijn trekt hij niet zo ver door dat gezichten twee puntjes en een lijntje worden. De personages doen levensecht aan en hoewel de kleuren en tekeningen een onmiskenbaar jaren '50-sfeer oproepen voelt dat nergens nostalgisch aan. Uitstekend boek.

[Waldorf]

Gelezen: Murena 10 - Het banket

Murena is zijn geheugen kwijt, maar hij zal de schuld voor een complot tegen Nero in de sandalen geschoven krijgen. De nieuwe tekenaar kwijt zich goed van zijn taak, maar later zullen we misschien op dit album terugkijken als het begin van het einde. Dufaux is nu eenmaal geen scenarist die een verhaal tot een goed einde kan brengen. 

[marioboon]

De laatste pagina van de nieuwste Murena is typisch een Dufaux ingeving maar die totaal niet past in deze strip mijns inziens.