Strips van Raoul Cauvin

[cartoonesk]

Beste allemaal!

Er is geen topic voor de strips van Raoul Cauvin. Voor zo'n veelzijdige scenarist, kan dat natuurlijk niet dus bij deze.

Welke zijn jullie favoriete albums geschreven door Raoul Cauvin?

Het is bekend dat hij is gestopt met de meeste reeksen, alleen Cédric schrijft hij nog.

Ik vind zelf bijna al zijn reeksen leuk, al heb ik niet alle albums maar toch een aardige stapel.

Dédicaces van Raoul Cauvin zie ik ook graag.

 

 

[TDPB]

Ik vind zijn gagreeksen (met uitzondering van arme Lampil en Ouwe Blauwe) minder leuk dan zijn langere verhalen, ook al zijn die à la Goscinny vaak niet meer dan een reeks gags opgehangen aan een eenvoudige plot. Maar zijn gags zijn toch meer korte humoristische verhaaltjes zonder bijzonder goede pointe, iets wat niet stoort als ze deel uitmaken van een langer narratief geheel.  't is ondertussen al lang geleden dat ik nog eens iets van Cauvin heb gelezen, buiten een verdwaalde Sammy of Blauwbloezen, waarbij het me opviel dat ik ze tegenwoordig iets minder leuk vind dan vroeger, maar onlangs heb ik me toch opvallend goed geamuseerd met twee Ramtamtam en Kirikilie-albums (die overigens ook heel mooi ingekleurd waren).

 

Cauvin blijft de meester van de kibbelende duo's.

[cartoonesk]

Bedankt voor je reactie! Cauvin heeft in zijn carrière veel kritiek te verduren gehad maar niet altijd terecht, vind ik persoonlijk.

 

Twee albums die ik speciaal vind :

 

 

[TDPB]

Cauvin verdient een groot standbeeld voor de kantoren van Dupuis. Waar is de tijd dat hij wekelijks de helft van de Robbedoes volschreef.

[cartoonesk]

Hij was zeker een van de redenen dat ik toen Robbedoes kocht en las (en later abonnee werd)!

[TDPB]

Een paar weken geleden werd Black Face (positief) in De Standaard besproken. Want wat wel bijzonder was aan Cauvin is dat hij vaak humor op heel donkere plaatsen zocht, en het desondanks toch allemaal luchtig kon houden. Het werd nooit een deprimerend Zwartkijken, ook al maakte hij strips over oorlog en racisme en de Ku Klux klan en ziekenhuizen en kerkhoven en gieren en depressieve stripmakers en andere schijnbaar non-humoristische onderwerpen.  De dood is vaak heel sterk aanwezig in zijn albums.

[cartoonesk]

Ik snap wat je bedoelt. Zwarte humor vind ik eigenlijk niet zo interessant en toch is G. Raf Zerk een favoriet van me.

[Vittorio]

13 minuten geleden, TDPB zei:

Cauvin verdient een groot standbeeld voor de kantoren van Dupuis.

Dupuis gaf hem een monografie, ook een mooi eerbetoon.

 

 

Bij de illustraties daarin ook Le Petit Cauvin Illustré, de parodie op de Trombone illustré:

 

 

[cinco]

Het is ook altijd de wisselwerking tussen schrijver en tekenaar en gedurende de topperiode van De Blauwbloezen voelde je die perfecte cohesie tussen een schrijver die de persoonlijkheden van zijn personages volledig meester is en een tekenaar die het verhaal weet te presenteren op een manier dat  je een half uur totaal mee bent in die wereld van twee pechvogels tegen wil en dank met elkaar verbonden door het lot.

 

[Kobus]

Cauvin is misschien wel de belangrijkste stripscenarist geweest van de laatste 40 jaar. De Blauwbloezen is natuurlijk écht zijn meesterwerk. (De laatste twintig albums zijn niet meer wat het is geweest, maar okee...) En als Dupuis een beetje de boel in ere willen houden stoppen ze ook gewoon met de reeks. Maar ja... geld...
Cauvin is een heel groot hoofdstuk in de geschiedenis van de Franco-Belgische strip!

[cinco]

Je zou denken dat Sammy en De Blauwbloezen gesneden koek waren voor Amerika.

De drooglegging en de burgeroorlog, beiden in een stripreeks gegoten.

Lucky Luke kreeg er toch ook voet aan grond.

[Aleksandr]

dus dat hebben ze toch geprobeerd

hadden de Blauwbloezen dan succes (elders) in het buitenland?

[Lük Bey]

Quote

Cauvin blijft de meester van de kibbelende duo's.

Op zijn hoogtepunt, zeer zeker. Geleidelijk aan begon het misschien een tikje naar bladvulling te neigen.

 

 

Da's uit mijn 'ABC van de Strip', dat bijna af is en ik stilaan schaamteloos ga beginnen pluggen: de S van Scenario.

De C daarin staat trouwens voor Cauvin en Charlier, twee van slechts een tiental auteurs aan wie een hele pagina gewijd wordt.

 

 

 

[TDPB]

11 uren geleden, Lük Bey zei:

bladvulling

Een van de weinige kritieken die ik af en toe hoor is dat Cauvin een verhaal van pakweg 30 pagina's uitsmeert over 44 pagina's. Hij zal bvb zelden meer dan 8 prentjes op een pagina voorzien terwijl heel wat scenaristen vaak tot 12 prentjes gaan.

 

Als ik eens vlug op wikipedia kijk en optel hoeveel albums hij heeft volgeschreven kom ik op 387 (!!!) uit (het gaan er wellicht nog wel wat meer zijn, ik zag daar bvb ook dat hij ooit meeschreef aan een album van Bollie en Billie, wie weet waar hij zo nog allemaal aan meeschreef zonder dat dat echt geweten is ).

[Yncke]

On 8/26/2020 at 11:29 AM, cartoonesk said:

Welke zijn jullie favoriete albums geschreven door Raoul Cauvin?

De rioolkoninkjes!

[bammar]

13 uren geleden, Waakwater zei:

Ik herinner me dat ik cauvin als een kwaliteitslabel beschouwde toen ik jong was. Nu zou ik het wellicht niet eens meer vastpakken. Ik zou z’n oeuvre eens moeten opzoeken, er schiet me niets binnen. 

Agent 212

Arme Lampil

bij Ssjaak tussen pot en pint

De blauwbloezen

Cedric

Cupido

G.Raf Zerk

Gieren

Lowietje

Natasja

De nieuwe avonturen van Sammy

De musketiers

De paparazzi

De psy

Robbedoes en Kwabbernoot(3 albums)

Sammy

De snorkels

Taxigirl

Vrouwen in 't wit

.....

[SPeeDy]

Sammy, Blauwbloezen, Vrouwen in ‘t wit. Dat Blauwbloezen al 20 albums minder is dan vroeger vind in eigenlijk niet. Ik ben ‘ns  een aantal jaar gewoon gestopt tot ik een album of 10 achterliep. En dan kocht ik terug de nieuwe en dat was terug even “fris”.

[Rik]

De Blauwbloezen en Sammy. Met de rest heb ik niet zoveel.

[Peter Motte]

On 8/29/2020 at 7:19 PM, TDPB said:

Een van de weinige kritieken die ik af en toe hoor is dat Cauvin een verhaal van pakweg 30 pagina's uitsmeert over 44 pagina's.

Daar had hij de laatste tijd wel last van, vond ik ook. Zijn humor was de laatste jaren minder geconcentreerd, maar het hele verhaal is wel grappig gebracht.

[cartoonesk]

Bedankt voor de reacties en de verschillende meningen.

 

 

[cartoonesk]

Op 29/8/2020 om 20:50, Yncke zei:

De rioolkoninkjes!

 

[cartoonesk]

In een van mijn albums van G. Raf Zerk :

 

[cinco]

Omwille van Sammy was ik toch wel benieuwd hoe de echte Mae West er uitzag.

 

 

Euh, laten we zeggen dat ze in de strip toch wat fraaier oogt.

 

 

[cinco]

De Mae West in de strip lijkt meer op Marilyn Monroe.

 

 

[cinco]

Dit is de Al Hirschfeld karikatuur van Mae West.

Die weet haar expressie wel te vatten.

 

 

 

Pas op, ik wil die Sammy-strips van Jean-Pol niet bekritizeren, hoor.

Ik vond zelfs dat hij terug een frisse wind liet waaien door de reeks met zijn heldere en erg leesbare stijl.

 

[cartoonesk]

Ik ken Mae West uit de W. C. Fields-film My little Chickadee, daarin had ze inderdaad een steviger postuur dan in de strip. Maar ze heeft wel (ondeugende) humor en een bepaald sex-appeal.

 

 

[TDPB]

Mae West was hét sexsymbool uit de jaren 30. En ook al 40 jaar oud toen ze voor het eerst in een film verscheen (leert deze trailer me). In Sammy ziet ze er inderdaad 20 jaar te jong uit.

 

 

[Ambreville]

Op 30/8/2020 om 22:30, Peter Motte zei:

Daar had hij de laatste tijd wel last van, vond ik ook. Zijn humor was de laatste jaren minder geconcentreerd, maar het hele verhaal is wel grappig gebracht.

Volgens Marc Hardy worstelde hij al een aantal jaar met een kanker, maar zou het nu beter zijn. Die ziekte is de voornaamste reden dat hij zo veel dingen stopt.

[cinco]

26 minuten geleden, TDPB zei:

Mae West was hét sexsymbool uit de jaren 30. En ook al 40 jaar oud toen ze voor het eerst in een film verscheen (leert deze trailer me). In Sammy ziet ze er inderdaad 20 jaar te jong uit.

 

 

Meer een Bianca Castafiore type kwestie uitstraling en présence.

 

 

 

[cinco]

De Mae West in Sammy komt vooral over als een schattig blondje, grote ogen, wipneus...

 

[cinco]

Ik vind ook niet dadelijk een afbeelding van Mae West in een sailor suit.

 

Wel van Marilyn Monroe.

 

 

Ze lijkt echt op dat personage in Sammy.

Maar ja, de Sammy-reeks speelt zich twintig jaar te vroeg af om Monroe te gebruiken.

 

[TDPB]

Ik zag net nog dat ze op haar 84ste een film ("Sextette") maakte waarin ze een 60-jaar jonger sexsymbool speelde, met een all-star male cast (Timothy Dalton, Dom DeLuise, Tony Curtis, Ringo Starr, Keith Moon, George Hamilton, Alice Cooper)  Compleet geflopt en heb daar dus nooit van gehoord, maar hij staat wel op youtube, dus een dezer dagen ga ik dat eens bekijken.

[Tanuki]

Piloten en matrozen uit de tweede wereldoorlog hanteerden een bijnaam voor hun reddingsvesten: een Mae West.

Dat aspect heeft Jean-Pol dus alleszins wel goed weergegeven.

 

Naast haar voorgevel had ze echter een geweldig gevoel voor oneliners met een dubbele bodem. Daarmee schokte ze de preutse goegemeente, vloog ze al eens in de bak, werd geweerd op Broadway waarna ze gewoon elders volle zalen trok. Het feit dat zij als vrouw de touwtjes in handen had en openlijk over sex (en zelfs homofilie) sprak deed de Amerikaanse censuur en pilarenbijters schuimbekken.

[cinco]

1 uur terug, Tanuki zei:

Piloten en matrozen uit de tweede wereldoorlog hanteerden een bijnaam voor hun reddingsvesten: een Mae West.

 

 

Een verwijzing naar haar boezem?

[cartoonesk]

[cartoonesk]

Mijn originele strook van Raoul Cauvin.

 

[cartoonesk]

Raoul Cauvin heeft de grote eer gekregen een plantsoen in zijn geboorteplaats Antoing (België) met zijn naam te krijgen : Le Square Raoul Cauvin!

 

 

 

[TDPB]

Dat Plantsoen ziet er verdacht veel uit als een rond punt.

[cartoonesk]

Dat ligt aan mijn woordenboek!  Er is sprake van een ¨square¨, volgens mijn woordenboekje een "plantsoentje".

[Aerogi]

Ik heb vrij veel gag reeksen, Stefan, G.Raf Zerk en Vrouwen in 't wit, de Psy en de Gieren. Blijkbaar ook Paparazzi en Cupido.

 

Meestal vind ik de eerste albums van dit soort reeksen echt wel geweldig. De situaties in de eerste albums van Vrouwen in 'twit bvb zijn bij momenten echt wel hilarisch, de dochter die vanalles mee naar huis brengt. Waarschijnlijk heb je in het begin van zo'n reeks zo veel inspiratie, en een eind later is het waarschijnlijk zwoegen om nog een gag te verzinnen. Bij al die reeksen ben ik op de duur afgehaakt wegens veel te matig. 

 

De Gieren zijn een beperkt aantal albums, maar vind ik écht heel goed, van de eerste tot de laatste.