Strip Van De Dag

[Koen Claeys]

1 uur terug, Waldorf zei:

 

Ik had het ook al in de smiezen. Hopelijk verkoopt de Kladdenman goed, en ziet @Sherpaer brood in. Anders wordt het de Franse.

 

Eerlijk gezegd heb ik Kladdenman vorige week in de stripwinkel in mijn handen gehad.  Maar terug gelegd.  €40 zou ik vroeger zonder twijfel hebben betaald voor een strip van Frederik Peeters maar thans spring ik toch wat zuiniger om met mijn centjes wanneer het om strips/comics/manga gaat. (heb vroeger vaak wekelijks echt zotte bedragen aan beeldverhalen uitgeven, ondertussen ook plaatsgebrek en leesachterstand) 

[Waldorf]

Het venijn 1, 2 en 3 (Laurent Astier)

Deel 1 heeft een intrigerende en aantrekkelijke cover. Emily is geen vrouw om mee te sollen, zoveel is duidelijk. Maar na drie albums stop ik er mee. Het kon me nooit echt boeien. Het hele verhaal loopt niet lekker. 

 

[cinco]

30 minuten geleden, Waldorf zei:

Het venijn 1, 2 en 3 (Laurent Astier)

Deel 1 heeft een intrigerende en aantrekkelijke cover. Emily is geen vrouw om mee te sollen, zoveel is duidelijk. Maar na drie albums stop ik er mee. Het kon me nooit echt boeien. Het hele verhaal loopt niet lekker. 

 

 

Jammer maar helaas. Ik vind het een degelijke reeks.

 

Van recentere kortreeksen in een negentiende-eeuwse Amerikaanse setting met een vrouwelijke protagonist denk ik dat Louisiana jou misschien beter gaat liggen.

 

 

 

[Veto]

7 uren geleden, Waldorf zei:

Het venijn 1, 2 en 3 (Laurent Astier)

Deel 1 heeft een intrigerende en aantrekkelijke cover. Emily is geen vrouw om mee te sollen, zoveel is duidelijk. Maar na drie albums stop ik er mee. Het kon me nooit echt boeien. Het hele verhaal loopt niet lekker. 

 

Same here. Veel positiefs over gehoord maar na twee delen uit de bieb te hebben gelezen, heb ik de stekker eruit getrokken. Gelukkig nooit zelf gekocht.

[Waldorf]

Op 17/2/2023 om 14:12, cinco zei:

 

Jammer maar helaas. Ik vind het een degelijke reeks.

 

 

 

Ik heb het gevoel dat Astier een heleboel ideeën op zijn blad geschreven had, en dat ie er niet eentje geschrapt heeft. Zo zit hij dus met de elementen (water, vuur, aarde, lucht), een berg onrecht dat hij wil aankaarten (racisme, kindermisbruik, uitbuiting van arbeidersproletariaat) en een massa foto's en verrassende feitjes uit de nadagen van het wilde westen die hij in een lekker weglezend wraakverhaal wil wringen. 

[De Hollander]

Zo te lezen heb ik er goed aan gedaan om de zoveelste western te laten liggen.

Waarom dit genre zo populair is in de strip is mij een raadsel???

[bammar]

25 minuten geleden, De Hollander zei:

Zo te lezen heb ik er goed aan gedaan om de zoveelste western te laten liggen.

Waarom dit genre zo populair is in de strip is mij een raadsel???

@De Hollander @Waldorf  Topreeks. Je weet niet wat je mist als stripliefhebber. SSZ: 

Ben je op zoek naar een nieuwe straffe westernreeks, volg dan de rooksignalen die leiden naar Het Venijn.

Opvallend is de grote vooruitgang die Laurent Astier maakt als tekenaar. Doorheen de vier albums wordt zijn tekenstijl steeds realistischer en dat komt de kwaliteit van deze reeks alleen maar ten goede. Wat begint als een strooptocht naar de moordenaars van haar moeder ontaardt steeds meer in een complexe zoektocht waar tekenaar en schrijver Laurent Astier behendig steeds meer kleine deeltjes van de puzzel op tafel legt. Door de flashbacks leren we steeds meer over het verleden van Emily en hoe zij is geworden tot de persoon die ze nu is. In elk deel van deze vijfdelige reeks maakt ze jacht op een van de vermeende vijf moordenaars van haar moeder.

 

[Willem]

Ik heb de eerste vier delen gelezen en vindt het een aardige reeks, Maar ook niet meet dan dat.

Absoluut geen must in mijn verzameling.

Zag de serie overigens pas toen deel 3 verscheen en wilde hem eigenlijk in hardcover maar daar werden bij de eerste 2 delen die al niet meer verkrijgbaar waren in de winkel al zeer hoge bedragen voor gevraagd die ik de serie echt niet waard vond.

Ieder zijn ding zullen we maar zeggen.

[Waldorf]

Op 25/2/2023 om 17:39, bammar zei:

@De Hollander @Waldorf  Topreeks. Je weet niet wat je mist als stripliefhebber.

 

 

Euh, toch wel. Ik heb de eerste drie delen gelezen. 

 

[Waldorf]

Malaterre (Gomont)

 

Gabriel is een charmeur, een praatjesmaker, een dronkaard, een opvliegende egoïst. Zijn enige doel in het leven is een domein in Afrika terug doen opleven dat zijn grootvader ooit uit bittere noodzaak moest verkopen. Niet gehinderd door enige kennis van zaken smijt Gabriel zich in de houthandel. Maar Gabriel is gebaseerd op de vader van striptekenaar Gomont, en Malaterre is dus het verhaal van zijn eigen jeugd. 

 Gomont situeert zijn verhaal in centraal Afrika. Vader Gabriel sleurt zijn twee oudste kinderen Simon en Mathilde mee naar Afrika na een vechtscheiding, de jongere broer blijft in Frankrijk bij de wanhopige moeder. In Afrika worden de twee tieners aan hun lot overgelaten. Het is een periode van enorme vrijheid voor de twee. Ze gaan om met kinderen van andere ex-pats, er is veel plaats, de natuur is overweldigend. De relatie met hun meestal afwezige vader is complex. 

Malaterre is een erg persoonlijk verhaal, dat Gomont met de nodige lichtheid vertelt. Het is dan ook geen afrekening met zijn vader. Maar dat het hele gezin getekend is door een bestaan in de schaduw van Gabriël is duidelijk. 

De tekeningen dragen bij aan de lichtheid van het verhaal. Op een afstand lijken ze schetsmatig, maar Gomont kan alles tekenen het oerwoud, de broeierige stad in Afrika, de vergane glorie van het familiedomein, altijd sta je er midden in. Bovendien beheerst Gomont als geen ander de kunst van het vertellen. Vaak laat hij tekst weg en zet hij ook in zijn tekstballon een tekening. Waarom zou je het zeggen als je het kan tonen? 

Zeer goed. 

 

 

[darthfrysk]

Nieuwe avonturenreeks van Eric Heuvel en Willem Ritstier.

Jeff Rylander - Paniek op Curacao

 

Het verhaal zelf: 

een aan de wal geraakte "gemankeerde schrijver annex copywriter" die op Curacao woont.

volgens de synopsis schuilt hij op Curacao, maar heeft ook problemen  op het eiland door vrouwen, hun partners en schulden. 

 

Het verhaal, is simpel, maar loop lekker.

Stijl van Magnum P.I.  Iets gebeurd, escalatie, the end.

Personages zijn interessant en het smaakt naar meer

 

Twijfelachtig:

Net als in het Aruba Dossier van lang lang geleden, zit mij de topografie van Curacao dwars. 

zie plaatje onder. 

De auto rijdt op De Koningin Emmabrug. Enkel toegankelijk voor voetgangers en overal groen. 

 

Doet het af van het verhaal? Niet echt, tis meer iets persoonlijk 

 

 

 

 

[Waldorf]

Galapagos (Olbrechts)

In 1929 besloten Friedrich Ritter en Dore Strauch op het onbewoonde eiland Floreana te gaan wonen, om zich daar te ontplooien tot übermenschen. Ze zouden volledig zelfvoorzienend zijn. Ritter was een dokter die getraumatiseerd uit de Eerste Wereldoorlog was gekomen, Strauch was een patiënte van hem die aan MS leed. Hun brieven naar Duitsland leidden tot verhalen in de pers, en ook een tweede koppel ging zich vestigen op de Galapagos. Als een jaar later ook de zelfverklaarde Barones Von Wagner Bosquet met twee mannen op Floreana aankomt gaan de omstandigheden van 'niet helemaal Blue Lagoon' naar 'Lord of the flies'. De droom om zelf een paradijs te creëren ontaard in de realiteit van een zelfgeschapen hel.

Olbrechts baseerde zich voor dit boek op ware feiten, ware feiten die nooit helemaal opgehelderd zijn. Maar hoewel het geheel vrij sec opgediend wordt hield het mij op het puntje van mijn stoel. De tekeningen van de paradijselijke natuur op het eiland staan in schril contrast met de oplopende spanning tussen de eilandbewoners. Zeer goed, zeer graag gelezen.

 

 

 

Er staat op youtube één en ander over de gebeurtenissen op Floreana.

 

 

 

[lukoste]

@Waldorf die lettering. Ik weet nog niet wat ik ervan moet denken 

[Waldorf]

Gewoon lezen, het is een waanzinnig verhaal.

[Waldorf]

In de schaduw van de helden (David Sala)

De beide grootvaders van David Sala (van wie ik nog nooit iets las) vluchtten na de Spaanse burgeroorlog naar Frankrijk. De ene werd gevangen genomen door de Duitsers en naar het concentratiekamp Mauthausen gestuurd. De ander ging onder de Duitse bezetting in Frankrijk in het verzet. Zij zijn de helden uit de titel: mannen die in hun leven verschrikkelijke dingen meemaakten en al op jonge leeftijd de dood in de ogen keken. 

Sala vertelt in erg felle kleuren over zijn jeugd in de jaren '70. Alles baadt in het felle oranje, paars en groen dat toen in de mode was. De gruwelijke verhalen van de opa's worden zachter van zoveel kleur, want het kind David Sala hoort de verhalen wel, maar beseft pas later wat zijn grootvaders hebben meegemaakt. Onmisbaar. Dit moeten jullie lezen. Zelf dacht ik eerst dat de kleuren een afknapper zouden zijn, maar nee hoor.

 

 

 

 

[Aerogi]

afgelopen weekend deel 4 (herlezen) en deel 5 gelezen van de 5 rijken.

 

Blijft uitermate boeiend vind ik. Je moet wel je aandacht bij houden, nogal veel karakters op de duur.

 

Zeer benieuwd naar het afsluitende deel van de eerste cyclus

[De Hollander]

4 uren geleden, Aerogi zei:

afgelopen weekend deel 4 (herlezen) en deel 5 gelezen van de 5 rijken.

 

Blijft uitermate boeiend vind ik. Je moet wel je aandacht bij houden, nogal veel karakters op de duur.

 

Zeer benieuwd naar het afsluitende deel van de eerste cyclus

Veto was zeer enthousiast, benieuwd naar jou mening?

[bammar]

16 uren geleden, De Hollander zei:

Veto was zeer enthousiast, benieuwd naar jou mening?

Blijft spannend met plotwendingen tot het einde van deze cyclus. En dan die prachtige tekeningen van Lereculey. Laat cyclus 2  in het rijk der aapachtigen maar snel beginnen( 19 mei 2023)

[De Hollander]

10 uren geleden, bammar zei:

Blijft spannend met plotwendingen tot het einde van deze cyclus. En dan die prachtige tekeningen van Lereculey. Laat cyclus 2  in het rijk der aapachtigen maar snel beginnen( 19 mei 2023)

Ik wacht op de Sc, Hc is echt te duur.

[esteban²]

Niet gelezen, wel doorbladerd: De Verloren Legende van Parcival.  Gekocht voor mijn zus, omdat die zo'n fan is van Sprietje.  Die sprak mij iets minder aan, maar het avontuur van deze ridder in wording des te meer.  Het doet me gevoelsmatig wat denken aan fantasy-films die we in de jaren 80 kregen.  Práchtig tekenwerk, zeer sfeervolle plaatjes!  'k Wil hem zelf ook in huis, denk ik. Mooie uitgave ook.   Misschien ook integraal aan 't einde van de rit? Tof hoe die knappe covers ook nog eens een geheel vormen.

 

 

[Madsoee]

Afgelopen weekend las ik Chastity Blaze, dat door BD Must in een prachtige, luxe editie wordt uitgegeven. Ondanks de redelijke hoge prijs voor het album, ben ik blij het gekocht te hebben. De vier korte verhalen, met een doorlopend thema, zijn een genot!

 

https://www.stripspeciaalzaak.be/besprekingen/american-way-sexy-en-onweerstaanbaar

 

[Daan]

12 uren geleden, esteban² zei:

Niet gelezen, wel doorbladerd: De Verloren Legende van Parcival.  Gekocht voor mijn zus, omdat die zo'n fan is van Sprietje.  Die sprak mij iets minder aan, maar het avontuur van deze ridder in wording des te meer.  Het doet me gevoelsmatig wat denken aan fantasy-films die we in de jaren 80 kregen.  Práchtig tekenwerk, zeer sfeervolle plaatjes!  'k Wil hem zelf ook in huis, denk ik. Mooie uitgave ook.   Misschien ook integraal aan 't einde van de rit? Tof hoe die knappe covers ook nog eens een geheel vormen.

 

 

Ik vond Sprietje uiteindelijk ook een nogal warrig verhaal. Prachtige sfeervolle tekeningen maar te veel grote ideeën en daarom aanvoelend als losse flarden... Parcival is van hetzelfde tandem en dat houdt me nu tegen het aan te schaffen. Als hier iemand is die het gelezen heeft en mij vertellen kan dat dit beter is, ga ik misschien wel overstag!!

[Waldorf]

Theodoor Cleysters 14 - Aro Satoe (Le Gall)

Theodoor Cleysters was altijd een reeks die ergens tussen Kuifje en Corto Maltese zat, zowel qua tekeningen als qua sfeer en toon. Cleysters is een avonturier als Kuifje, uit een zelfde burgerlijk milieu, maar met de onzekere afkomst van Corto. Cleysters is minder afstandelijk dan Corto, maar even zoekend. 

In dit veertiende album is Theodoor teruggekeerd naar het eiland van de mooie Aro Satoe, een vrouw die om den brode wapens verhandelt. Hij heeft de piraten van zijn eiland met kokosplantage verjaagd, en hij wil rust. Maar de mannen van Cleysters zitten in Singapore in de gevangenis op verdenking van piraterij, en de Britse overheid wil ook Theodoor Cleysters arresteren, koste wat het kost.

Le Gall schuift met zijn tekeningen nu weer meer op naar Corto Maltese, weg van Kuifje. Veel meer dan eerdere albums zit er veel zwart in de platen. Het eiland van Aro Satoe ziet er dreigend uit, maar in de schaduwen biedt het ook geborgenheid. En Cleysters zit gewrongen. Tussen Chouchou en Aro Satoe, tussen het Britse leger en zijn mannen die hem nodig hebben. Na al die jaren blijft dit een geweldige reeks, en Le Gall is nog lang niet buiten adem. Zeer goed.

Ik kocht de Franse Artist Edition. Je ziet hoe Le Gall zijn lijnen zoekt en vindt, en met rasters, gewassen inkt en veel zwart diepte en volume in zijn platen steekt. Ik heb er nu al spijt van dat ik geen plaat kocht. 

 

[cinco]

1 uur terug, Waldorf zei:

Ik heb er nu al spijt van dat ik geen plaat kocht. 

 

 

Omringd door zijn bezittingen ziet de mens alleen maar datgene wat hij niet heeft.

[Waldorf]

1 uur geleden, cinco zei:

 

Omringd door zijn bezittingen ziet de mens alleen maar datgene wat hij niet heeft.

 

Jij bent mijn meneer November. 

[esteban²]

Op 22/3/2023 om 12:53, Daan zei:

 

Ik vond Sprietje uiteindelijk ook een nogal warrig verhaal. Prachtige sfeervolle tekeningen maar te veel grote ideeën en daarom aanvoelend als losse flarden... Parcival is van hetzelfde tandem en dat houdt me nu tegen het aan te schaffen. Als hier iemand is die het gelezen heeft en mij vertellen kan dat dit beter is, ga ik misschien wel overstag!!

Mijn indruk, weinig waarde weliswaar, is dat het de opstart van een verhaal is, de introductie van alles en de eerste uitgezette lijnen. Het lijkt me een redelijk rechtlijnig verloop. Alleen al omwille van het tekenwerk is de moeite om het aan te schaffen, al begrijp ik dat dit niet voor iedereen voldoende is.

 

Verschijnt hier één album per jaar van? Of zal het sneller gaan?

[Aerogi]

On 3/22/2023 at 11:52 AM, Madsoee said:

Afgelopen weekend las ik Chastity Blaze, dat door BD Must in een prachtige, luxe editie wordt uitgegeven. Ondanks de redelijke hoge prijs voor het album, ben ik blij het gekocht te hebben. De vier korte verhalen, met een doorlopend thema, zijn een genot!

 

https://www.stripspeciaalzaak.be/besprekingen/american-way-sexy-en-onweerstaanbaar

 

in de gele teksballon op de eerste pagina wel een knoert van een spellingsfout. "met maten die verder rijken dan..."

[Waldorf]

Ducks: Two years in the Oil Sands (Kate Beaton)

Dit was één van de favoriete boeken van Barack Obama van vorig jaar. Beaton doet hierin verslag van de twee jaar dat ze in de teerzandvelden in Canada werkte. 

De teerzandvelden in de buurt van Lake Athabasca in Canada maken dat Canada op de derde grootste olievoorraad wereldwijd zit. In dit boek raakt Beaton zoveel pijnpunten aan dat het, welja, pijn doet. 

Beaton is afkomstig uit Nova Scotia in Canada en studeerde in 2005 af in een kunstrichting. Om haar studielening af te betalen ging ze in de teerzandvelden werken. Want in haar geboortestreek is geen werk, waardoor dorpen en steden daar leeglopen. Het werk in de olie-industrie is hard maar zeer goed betaald. De arbeiders wonen er maanden aan een stuk in containerdorpen in het midden van de wildernis, waar het bovendien lang winter is. Het doet denken aan de seizoensarbeiders die vanuit onze streken naar Frankrijk gingen. De ontginning veroorzaakt ook enorme milieuschade.

Tussen al die problemen kiest Beaton toch vooral voor die van zichzelf. Mannen zijn op de site oververtegenwoordigd met 50 tegen 1 vrouw. Het isolement en de eenzaamheid in de afgelegen boomtown leiden tot drank- en druggebruik. In het gereedschapsmagazijn waar Beaton werkt komen arbeiders haar aankijken als in een dierentuin. Ze wordt zelfs twee keer verkracht door collega's. Op de bredere aspecten van de teerzandwinning en haar werk daar gaat de tekenares niet te diep in. Het besef dat ze meewerkt aan een georganiseerde milieuramp komt er pas als haar lening is terugbetaald. 

Ducks is een klepper van 440 bladzijden, voornamelijk gevuld met pratende hoofdjes. De vele korte dialogen volgen elkaar op zonder duidelijke overgangen. Vaak zijn ze ook niet interessant, of enkel illustratief om de verveling te duiden. 

De tekeningen zijn functioneel, zonder meer. De vele nevenfiguurtjes zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden. Ook de structuur en het ritme zijn niet van die aard dat je geboeid blijft lezen. Ducks is interessant, maar ik heb het gevoel dat het veel interessanter zou kunnen zijn. 

 

 

[Daan]

@Waldorf
kun je enige verklaring voor de titel 'Ducks' verzinnen?

[Neat Stuff]

8 minuten geleden, Daan zei:

@Waldorf
kun je enige verklaring voor de titel 'Ducks' verzinnen?

Het boek heet Ducks, naar een incident in 2008 toen een paar honderd migrerende eenden in Canadees olieslib belandden en stierven.

[Waldorf]

1 uur geleden, Daan zei:

@Waldorf
kun je enige verklaring voor de titel 'Ducks' verzinnen?

 

Zie hierboven. Het voorval krijgt enkele pagina's aandacht in het boek.

Eigenlijk is de Franse titel beter: Environnement toxique

[Daan]

5 uren geleden, Neat Stuff zei:

Het boek heet Ducks, naar een incident in 2008 toen een paar honderd migrerende eenden in Canadees olieslib belandden en stierven.

 

4 uren geleden, Waldorf zei:

 

Zie hierboven. Het voorval krijgt enkele pagina's aandacht in het boek.

Eigenlijk is de Franse titel beter: Environnement toxique

Ah, dat is duidelijk. Bedankt!

[Waldorf]

Les grands cerfs (Gaetan Nocq)

In een afgelegen vallei in de Vogezen komt een schrijfster in contact met een natuurfotograaf die haar leert kijken naar de dieren in de omgeving, en dan vooral de herten. Maar ze komt ook veel te weten over de jacht.

Voor zo'n dik boek (220 p) is dit een erg dun verhaal. Dat is op zich geen probleem, want Nocq wil het toch vooral over de natuur hebben. Maar zijn tekeningen in diep blauw kunnen de kracht van de natuur onvoldoende overbrengen. 

 

 

 

 

[cinco]

 

Deze stijl geeft eerder een droomachtige indruk.

 

[Waldorf]

Waar gebeurd (Derf Backderf)

Als ik iets te zwaar getafeld heb wil het al eens gebeuren dat ik niets nog het goede zie. Dan ga ik mee in de iets gemakkelijke verhalen over zakkenvullende politici, oerdomme burgers, corrupte flikken of vergif spuitende boeren. Terwijl ik normaalgesproken wel met gepaste affectie naar mijn medemens kijk. Van op afstand weliswaar, maar toch met gepaste affectie.

In Waar gebeurd bundelt Derf Backderf de neerslag van zijn jarenlange observatie van onze soort, en dan vooral De Amerikaan. De meeste stukjes zijn slechts vier plaatjes lang en beschrijven soms absurde ontmoetingen met rare snuiters.  De situaties in het boek illustreren vooral de onpeilbare stupiditeit van veel van onze soortgenoten. Er zijn geen pointes aan de gags, het is enkel een resem WTF-momenten. En zoals een brandweerman uiteindelijk overal brandgevaar ziet lijkt het alsof Backderf enkel nog lompe domheid ziet. Dat moeten we misschien ook niet willen, het is dan ook aan te raden dit boek niet in één ruk te proberen uitlezen.

 

 

 

[lukoste]

De Verhoeven Brigade 1-3

Aangename lectuur. Soms ligt het tempo een beetje te hoog, maar het blijft zeer goed. Grote fan van de tekeningen. 

[mojo]

Sneeuw: Het begin 1-3 (Convard/Adam + Poli/Hostache)

 

Deze prequel op de reeks Sneeuw vertelt het verhaal van Sneeuw zijn ouders en gaat in meer detail in op de omstandigheden waarom ze moesten sterven op de openings pagina’s van de hoofdreeks. Ook de achtergrond van enkele andere personages die Sneeuw in de loop van de hoofdreeks ontmoet komen aan bod.

De plot van het verhaal zit wel goed en was tof, maar de uitwerking vond ik eerlijk gezegd maar matig, met stroeve uitleggerige dialogen en scenes. Sommige pagina’s heb ik me echt moeten doorworstelen. De tekeningen zijn gewoon goed. 
 

 

[pedem]

Op 14/4/2023 om 10:32, mojo zei:

Sneeuw: Het begin 1-3 (Convard/Adam + Poli/Hostache)

 

Deze prequel op de reeks Sneeuw vertelt het verhaal van Sneeuw zijn ouders en gaat in meer detail in op de omstandigheden waarom ze moesten sterven op de openings pagina’s van de hoofdreeks. Ook de achtergrond van enkele andere personages die Sneeuw in de loop van de hoofdreeks ontmoet komen aan bod.

De plot van het verhaal zit wel goed en was tof, maar de uitwerking vond ik eerlijk gezegd maar matig, met stroeve uitleggerige dialogen en scenes. Sommige pagina’s heb ik me echt moeten doorworstelen. De tekeningen zijn gewoon goed. 
 

 

Merk nu dat er in het Frans al twee nieuwe delen verschenen zijn in de gewone reeks, maar blijkbaar niet vertaald zijn. Iemand die hier weet of een vertaling volgt?

[mojo]

1 uur geleden, pedem zei:

Merk nu dat er in het Frans al twee nieuwe delen verschenen zijn in de gewone reeks, maar blijkbaar niet vertaald zijn. Iemand die hier weet of een vertaling volgt?

Ik betwijfel het tenzij een andere uitgeverij het oppikt voor vertaling. 

[De Hollander]

17 uren geleden, mojo zei:

Ik betwijfel het tenzij een andere uitgeverij het oppikt voor vertaling. 

Tja, zal waarschijnlijk niet gebeuren, waardoor ik weer een teleurstelling in de stripwereld rijker ben. Ik merk dat dergelijke teleurstellingen mijn hoeveelheid nieuwe aankopen aan het beïnvloeden is.